Συμμετοχή στη ζωή

[vince]

Θέλω να γράψω ένα μήνυμα. Θέλω να βγάλω κάποια συμπεράσματα για την ζωή που ζώ εγώ, και την ζωή που ζούν άλλοι άνθρωποι. Θε ξεκινήσω με το εξής σκεπτικό. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση απο εμάς. Επίσης, πάντα υπάρχουν και άνθρωποι που βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση απο εμάς. Η ζωή είναι ένας κύκλος, όπως ο άνθρωπος ανακάλυψε τον τροχό, έτσι και ο Θεός ανακάλυψε την ζωή. Μας ανεβάζει, μας κατεβάζει, και όσοι φτάνουν στην κορυφή πατάνε φρένο, έτσι μένουν οι ίδιοι ψηλά και μένουν κάποιο άλλοι πιο χαμηλά. Το παράδειγμα ίσως να μην είναι και τόσο εύστοχο. Μπορούμε για λόγου χάρη, να υποθέσουμε οτι η ζωή δεν είναι ένα μεγάλος κύκλος, αλλά πολλές γραμμές μαζί που άλλοτε συναντιούνται, άλλοτε παίρνουν τον δρόμο τον μοναχικό. Κάπου θα καταλλήξω, δεν γίνεται αλλιώς...

Στην ζωή μου δεν θέλω να είμαι αχάριστος. Είμαι ευγνώμων που δεν γεννήθηκα κάτω απο άσχημες συνθήκες. Είμαι ευγνώμων που έχω νιώσει και έχω δώσει αγάπη, τα βασικά προς το ζείν και τις όποιες ανέσεις μου. Επίσης, είμαι ευγνώμων που έχω σταματήσει να ντρέπομαι. Είναι και άλλα πολλά αλλά θα σταθώ σε αυτό. Κάποτε ντρεπόμουν με το παραμικρό. Έχω νιώσει γελοιοποιημένος αρκετές φορές στη ζωή μου. Έχω νιώσει απο την συμπεριφορά συνανθρώπων την εκμετάλευση, την κοροιδία, την προδοσία, την απόρριψη, την ζηλεια, το μίσος και άλλα πολλά. Κάποτε υπήρχε ένα παιδί. Πλέον είμαι ένας ενήλικας που πριν απο μερικά χρόνια γνώρισα τι σημαίνει ψύχωση. Απο τί μπορεί να τρελαθεί κάποιος? Σιγουρα λέμε τα γονίδια είναι (ως ένα βαθμό) και συμφωνούμε με τις έρευνες που το υποστηρίζουν κατα καιρούς..Οι περισσότεροι αυτό πιστεύουν. Η άσχημη κοινωνική αντιμετώπιση όμως για κάποιον που έπειτα θα νοσήσει ψυχικά έχει αρχίσει προτού ξεκινήσει η νόσος.

Η ευαισθησία βέβαια είναι καθοριστικός παράγοντας. Υπάρχουν άνθρωποι που αρέσκονται στο να πληγώνουν. Έτσι νιώθουν πιο δυνατοί. Όμως έχω προσέξει γενικά πως ανεξαρτήτου χαρακτήρα όσοι θέλουν να λειτουργούν σε ένα κοινωνικιό πλαίσιο, και απο τη στιγμή που αισθάνονται μέρος αυτού του πλαισίου, αποφεύγουν αρκετά τα όποια ψυχολογικά..

Απο την άλλη δεν λέω, έχω γνωρίσει και θετικότατες συμπεριφορές. Θέλω να πιστεύω πως με όσους γνωστούς έχω κρατήσει επαφές είναι επειδή πιστεύω πως αξίζει να έχω επαφές μαζί τους.

Τι σημαίνει επίσης δεν ντρέπομαι πλέον? Έχω ντραπεί για πολλά, κυρίως για τον εαυτό μου τον καιρό που δεν ήμουν καλά. Είχα γίνει ένα συναισθηματικό έρμαιο. Περισσότερο λυπόμουν τον εαυτό μου. Μια μέρα θυμάμαι ξύπνησα και άκουσα κελάηδημα έξω απο το δωμάτιο μου. Χάρηκα μέσα στη μοναξιά μου.

Αγαπάω σημαίνει ζώ. Αυτό δεν το ξεχνάω..

Αφιερωμένο το παραπάνω μήνυμα ειδικά σε αυτούς που έχουν επιλέξει να είναι αυθεντικοί και έχουν πληγωθεί γι'αυτό..και να ξέρετε η αποχή απο την ζωή δεν είναι λύση.

Πολλές φορές απέχω και εγώ ο ίδιος, κλείνομαι στο ΠιΣι μου με τις ώρες και ξεχνιέμαι. Απο φιλοσοφία καλά τα πάω. Μακάρι να ήταν πιο απλά τα πράγματα.

Νιώθω καλύτερα τώρα που τα έγραψα όλα αυτά. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

[lizard]

Πολύ συγκινητικά και πολύ όμορφα όλα όσα γράφεις πιο πάνω vince... Σε ευχαριστώ.

[vince]

Να\'σαι καλά lizard. Είχα την ανάγκη να πώ κάποια πράγματα. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

[Θεοφανία]

Originally posted by vince
Θέλω να γράψω ένα μήνυμα. Θέλω να βγάλω κάποια συμπεράσματα για την ζωή που ζώ εγώ, και την ζωή που ζούν άλλοι άνθρωποι. Θε ξεκινήσω με το εξής σκεπτικό. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση απο εμάς. Επίσης, πάντα υπάρχουν και άνθρωποι που βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση απο εμάς. Η ζωή είναι ένας κύκλος, όπως ο άνθρωπος ανακάλυψε τον τροχό, έτσι και ο Θεός ανακάλυψε την ζωή. Μας ανεβάζει, μας κατεβάζει, και όσοι φτάνουν στην κορυφή πατάνε φρένο, έτσι μένουν οι ίδιοι ψηλά και μένουν κάποιο άλλοι πιο χαμηλά. Το παράδειγμα ίσως να μην είναι και τόσο εύστοχο. Μπορούμε για λόγου χάρη, να υποθέσουμε οτι η ζωή δεν είναι ένα μεγάλος κύκλος, αλλά πολλές γραμμές μαζί που άλλοτε συναντιούνται, άλλοτε παίρνουν τον δρόμο τον μοναχικό. Κάπου θα καταλλήξω, δεν γίνεται αλλιώς...

Στην ζωή μου δεν θέλω να είμαι αχάριστος. Είμαι ευγνώμων που δεν γεννήθηκα κάτω απο άσχημες συνθήκες. Είμαι ευγνώμων που έχω νιώσει και έχω δώσει αγάπη, τα βασικά προς το ζείν και τις όποιες ανέσεις μου. Επίσης, είμαι ευγνώμων που έχω σταματήσει να ντρέπομαι. Είναι και άλλα πολλά αλλά θα σταθώ σε αυτό. Κάποτε ντρεπόμουν με το παραμικρό. Έχω νιώσει γελοιοποιημένος αρκετές φορές στη ζωή μου. Έχω νιώσει απο την συμπεριφορά συνανθρώπων την εκμετάλευση, την κοροιδία, την προδοσία, την απόρριψη, την ζηλεια, το μίσος και άλλα πολλά. Κάποτε υπήρχε ένα παιδί. Πλέον είμαι ένας ενήλικας που πριν απο μερικά χρόνια γνώρισα τι σημαίνει ψύχωση. Απο τί μπορεί να τρελαθεί κάποιος? Σιγουρα λέμε τα γονίδια είναι (ως ένα βαθμό) και συμφωνούμε με τις έρευνες που το υποστηρίζουν κατα καιρούς..Οι περισσότεροι αυτό πιστεύουν. Η άσχημη κοινωνική αντιμετώπιση όμως για κάποιον που έπειτα θα νοσήσει ψυχικά έχει αρχίσει προτού ξεκινήσει η νόσος.

Η ευαισθησία βέβαια είναι καθοριστικός παράγοντας. Υπάρχουν άνθρωποι που αρέσκονται στο να πληγώνουν. Έτσι νιώθουν πιο δυνατοί. Όμως έχω προσέξει γενικά πως ανεξαρτήτου χαρακτήρα όσοι θέλουν να λειτουργούν σε ένα κοινωνικιό πλαίσιο, και απο τη στιγμή που αισθάνονται μέρος αυτού του πλαισίου, αποφεύγουν αρκετά τα όποια ψυχολογικά..

Απο την άλλη δεν λέω, έχω γνωρίσει και θετικότατες συμπεριφορές. Θέλω να πιστεύω πως με όσους γνωστούς έχω κρατήσει επαφές είναι επειδή πιστεύω πως αξίζει να έχω επαφές μαζί τους.

Τι σημαίνει επίσης δεν ντρέπομαι πλέον? Έχω ντραπεί για πολλά, κυρίως για τον εαυτό μου τον καιρό που δεν ήμουν καλά. Είχα γίνει ένα συναισθηματικό έρμαιο. Περισσότερο λυπόμουν τον εαυτό μου. Μια μέρα θυμάμαι ξύπνησα και άκουσα κελάηδημα έξω απο το δωμάτιο μου. Χάρηκα μέσα στη μοναξιά μου.

Αγαπάω σημαίνει ζώ. Αυτό δεν το ξεχνάω..

Αφιερωμένο το παραπάνω μήνυμα ειδικά σε αυτούς που έχουν επιλέξει να είναι αυθεντικοί και έχουν πληγωθεί γι\'αυτό..και να ξέρετε η αποχή απο την ζωή δεν είναι λύση.

Πολλές φορές απέχω και εγώ ο ίδιος, κλείνομαι στο ΠιΣι μου με τις ώρες και ξεχνιέμαι. Απο φιλοσοφία καλά τα πάω. Μακάρι να ήταν πιο απλά τα πράγματα.

Νιώθω καλύτερα τώρα που τα έγραψα όλα αυτά. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Αλήθεια, είναι τόσο όμορφα και τρυφερά αυτά που έγραψες.....Ψιθύρισε τα στον εαυτό σου...πιστεύω πως θα ανοίξουν πιο πολλούς δρόμους στην αναζήτηση σου.....

[GreenPeyote]

Ωραίο Vince!! Ένιωσα οτι σχεδόν όλα από αυτά ταιριάζουν και σε μένα...
καλά έκανες που τα έγραψες...!

[vince]

Σας ευχαριστώ Θεοφανία και GreenPeyote. Έβγαλα αρκετό συναισθηματισμό στο μήνυμα μου. Σαν να θυμήθηκα παλιές εποχές. Όμως αυτό το ευάλωτο κομμάτι δεν έχει φύγει ποτέ απο μέσα μου. Αλήθεια πόσο καιρό έχω να κλάψω? Πάει πολύς καιρός. Έχω μπεί σε έναν δρόμο πλέον, όμως όπως ειπώθηκε και απο άλλο μέλος (την weird αν θυμάμαι καλά) μπορεί να έχουμε την δουλειά μας, την σχέση μας, και παρόλα αυτά να μην αισθανόμαστε την ευτυχία σε όλο της το μεγαλείο. Πάντα θα αναζητάμε κάτι, πάντα θα υπάρχει κάτι ακόμα. Αυτή την περίοδο το κάτι δεν έχει σάρκα και οστά, αλλά ξέρει καλά να με καθοδηγεί σε σκέψεις και αντιλήψεις.
Για μεγάλο διάστημα δεν έμπαινα και δεν έγραφα καθόλου στο φόρουμ. Δεν είχα κάτι να πώ και εκτός αυτού πίστευα οτι δεν είχε να μου προσφέρει τίποτα την συγκεκριμένη περίοδο. Εδώ και κάποιους μήνες μπαίνω συχνά, διαβάζω και γράφω. Ίσως στις επόμενες απαντήσεις που θα πάρω να σταματήσω και πάλι. Σε κάθε περίπτωση χαίρομαι ιδιαίτερα που μπορώ και επικοινωνώ μαζί σας.

[GreenPeyote]

Φίλε Vince, πιστεύω πως αυτό το ευάλωτο και ευαίσθητο κομμάτι που λές ή το παιδί που έχουμε μέσα μας είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ψυχής του ανθρώπου! Άν πεθάνει αυτό πεθαίνει μαζί του η χαρά και η ζωή... Μπορεί απ\' τη μία να είναι ευάλωτο αλλά από την άλλη είναι παντοδύναμο!
Όσον αφορά το κλάμα εγώ πρόσφατα γνώρισα το μεγαλείο και την απελευθέρωση που σου προσφέρει και βλέπω ότι όταν κλαίς γίνεσαι ένα με τα βαθύτερα κομμάτια του εαυτού σου και απελευθερώνεσαι!
Άσε μην με πάρουν τα ζουμιά και τώρα...

Κι εγώ σκέφτομαι οτι θα σταματήσω να γράφω κάποια στιγμή όταν κλείσει αυτός ο κύκλος για μένα αλλά σε κάθε περίπτωση χάρηκα που τα είπαμε και επικοινωνούμε έστω και διαδικτυακά. Να \'σαι καλά και όλοι!!!

[vince]

Originally posted by GreenPeyote
Φίλε Vince, πιστεύω πως αυτό το ευάλωτο και ευαίσθητο κομμάτι που λές ή το παιδί που έχουμε μέσα μας είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ψυχής του ανθρώπου! Άν πεθάνει αυτό πεθαίνει μαζί του η χαρά και η ζωή... Μπορεί απ\' τη μία να είναι ευάλωτο αλλά από την άλλη είναι παντοδύναμο!

Πολύ ωραία αυτά που λές! Συμφωνώ!

Originally posted by GreenPeyote
Κι εγώ σκέφτομαι οτι θα σταματήσω να γράφω κάποια στιγμή όταν κλείσει αυτός ο κύκλος για μένα αλλά σε κάθε περίπτωση χάρηκα που τα είπαμε και επικοινωνούμε έστω και διαδικτυακά. Να \'σαι καλά και όλοι!!!

Πράγματι, έτσι έχω σκεφτεί και εγώ. Θέλω να πιστεύω όμως οτι ακόμα και μετά τον κορεσμό, κατα καιρούς δεν θα ξεχνάω το φορουμ. Άλλωστε υπάρχει μια πολύ όμορφη επικοινωνία ως επι το πλείστον και είναι μια ξεχωριστή εμπειρία έστω και διαδυκτιακή..

[MARGARITA.-]

ειναι τοσο ωραια και τοσο συγκινητικα αυτα που γραφεις!!μπραβο καλα εκανες και τα εγραψες!!!!

[Rambo]

Ρε παιδιά,όλοι τα ίδια περνάμε.Πιστεύω το πιο βασανιστικό είναι το νταραβέρι με τους ψυχιάτρους.Συμφωνείτε;

Βίνς,και εμένα οι ίδιες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου.Κουράγιο φίλε.Αφού μας έλαχε,θα το χορέψουμε.