Αρνητικές-Θετικές πεποιθήσεις

[serios]

Ολοι λειτουργούμε με βάση κάποιες πεποιθήσεις είτε για την ζωή, την ύπαρξη, τον θεό, τον εαυτό μας.
Θέλω να μιλήσουμε για τις πεποιθήσεις που έχουμε για μας.
Αυτές μπορεί να είναι αρνητικές ή θετικές.
Μπορεί κάποιος να πιστεύει πως είναι έξυπνος ή χαμηλής νοημοσύνης, ομορφος ή άσχημος, φιλότιμος ή παρτάκιας και πάει λέγοντας.
Η ψυχολογία μιλάει για τις πεποιθήσεις πως πηγάζουν από την διαμόρφωση μας και το πως μεγαλώσαμε και πως αυτές διαμορφώνουν τις σκέψεις μας.
Ετσι οι πεποιθήσεις είναι αυτές που είναι ριζωμένες και τα κλαδιά του δέντρου είναι οι αυτόματες σκέψεις που γεννιούνται για μας.

Εχετε κατα κύριο λόγο αρνητικές πεποιθήσεις για τον εαυτό σας;; Πως αυτές επιδρούν στην καθημερινότητα σας και στον τρόπο που δρατε;;
Πιστεύετε αρκεί να αλλάξουμε τις ριζωμένες πεποιθήσεις για τον εαυτό μας για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας ή θα είναι στοιχείο που θα δημιουργεί πάντα συγκρουση μέσα μας;;

[Natalia_sups]

Πολυ ενδιαφερον θεμα...
Εγω δυσκολευομαι αυτη τη περιοδο με μια πολυ βαθια ριζωμενη πεποιθηση μεσα μου. Η εμπειρια που απεκτησα τελευταια μου δειχνει οτι ισως πρεπει να την αποβαλλω απο μεσα μου, τουλαχιστον εν μερει. Γυρω απο αυτην ομως εχω χτισει σχεδον ολη την αισθηση του εαυτου μου και της προσωπικης μου αξιας. Αν καταρρευσει αυτη η πεποιθηση τι μου μενει; Που θα "πιαστω" για να βασισω την αισθηση του εαυτου μου και της αξιας μου; Ισως για αυτο προστατευουμε τοσο πολυ τις βασικες πεποιθησεις μας, ακομα και οταν ειναι δυσλειτουργικες ειναι τα θεμελια πανω στα οποια παταει η ταυτοτητα μας. Ειδες το "εν μερει" που εγραψα απο πανω; Αντιστεκομαι ακομα και στην ιδεα να την απορριψω ολοκληρωτικα.
Ειλικρινα δεν ξερω κατα ποσο ειναι δυνατο να αλλαξουν αυτες οι πεποιθησεις...ισως για καποιες ξεκιναει απο την πραξη το πραγμα...αν αποφασιζες να φερθεις σαν να εχεις ηδη αλλαξει πεποιθηση δηλαδη. Ετσι αν ολα πανε καλα και δεις θετικη ανατροφοδοτηση στο νεο μοτιβο συμπεριφορας ισως αρχισεις και να το πιστευεις και να σου βγαινει λιγο πιο φυσικα η διαφορετικη συμπεριφορα και ας γινοταν πρωτα βεβιασμενα.
Η αληθεια ειναι ομως πως εγω δεν το εχω δει αυτο στην πραξη να πιανει, οσες φορες προσπαθησα απετυχα...υπαρχει κανεις που τα καταφερε;

[NamelessOne]

Νομίζω μετά τα 25 περίπου είναι δυσκολο να αλλάξεις χαρακτήρα, πόσο μάλλον δομικές πεποιθήσεις. Εγώ ας πούμε έχω τεράστιο θέμα μειονεκτικότητας το οποίο προσπαθώ να το κρύψω με κάθε τρόπο. Πχ δεν δέχομαι προσκλήσεις, δεν αντέχω να κάνω παρέα με άλλους και ούτω καθεξής. Όλα αυτά μόνο και μόνο για να μην καταλάβουν ότι δεν έχω φίλους ή ότι είμαι κοινωνιοφοβικός.

Αν, λέω, αν γίνεται να αλλάξει ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την ζωή, αυτό είναι μέσα από ριζοσπαστικές επιλογές, πχ όπως ο Χριστός που αποφάσισε να διδάξει ή ο απόστολος Παύλος που έγινε από διώκτης Χριστιανός κτλ. Δεν είμαι θρήσκος, απλά αυτά τα παραδείγματα μου έρχονται στο μυαλό πρώτα πρώτα.

Για μένα ας πούμε, η ηρωική πράξη θα είναι να πω στους άλλους: έχω κοινωνική φοβία και γι'αυτό δεν έχω και φίλους. Νομίζω μετά απ'αυτό θα καταπέσει πλήρως η φοβία μου. Αλλά με τι κόστος???

[Natalia_sups]

Νομίζω μετά τα 25 περίπου είναι δυσκολο να αλλάξεις χαρακτήρα, πόσο μάλλον δομικές πεποιθήσεις. Εγώ ας πούμε έχω τεράστιο θέμα μειονεκτικότητας το οποίο προσπαθώ να το κρύψω με κάθε τρόπο. Πχ δεν δέχομαι προσκλήσεις, δεν αντέχω να κάνω παρέα με άλλους και ούτω καθεξής. Όλα αυτά μόνο και μόνο για να μην καταλάβουν ότι δεν έχω φίλους ή ότι είμαι κοινωνιοφοβικός.

Αν, λέω, αν γίνεται να αλλάξει ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την ζωή, αυτό είναι μέσα από ριζοσπαστικές επιλογές, πχ όπως ο Χριστός που αποφάσισε να διδάξει ή ο απόστολος Παύλος που έγινε από διώκτης Χριστιανός κτλ. Δεν είμαι θρήσκος, απλά αυτά τα παραδείγματα μου έρχονται στο μυαλό πρώτα πρώτα.

Για μένα ας πούμε, η ηρωική πράξη θα είναι να πω στους άλλους: έχω κοινωνική φοβία και γι'αυτό δεν έχω και φίλους. Νομίζω μετά απ'αυτό θα καταπέσει πλήρως η φοβία μου. Αλλά με τι κόστος???

Τι κοστος..; Μονο κερδος βλεπω. Οποιος θα ειχε επικριτικη διαθεση δεν ειναι καποιος που θα ηθελες στη ζωη σου ουτως η αλλως και θα απομακρυνθει αρα θα ξεσκαρταριστει το τοπιο απο μονο του, και θα μενει μονο οποιος το αποδεχεται και δεν εχει προβλημα με αυτο. Μπορει να ειναι αρκετοι αυτοι που θα το αποδεχτουν αμα ανοιχτεις, μπορει να ειναι πολυ λιγοι, ελαχιστοι, δεν το ξερω αυτο. Αλλα τουλαχιστον εχεις την πιθανοτητα ετσι καποιος να σε αποδεχτει οπως εισαι. Τωρα αμα κρυβεσαι και αποτραβιεσαι οι πιθανοτητες σου ειναι μηδεν. Αρα τι εχεις να χασεις;

Και μη μου λες μετα τα 25 τελειωσαμε. Την εκατσα τη βαρκα. Λολ. Εγω βρισκω οτι εχω βασισει ολη μου την ταυτοτητα και ολη μου την αισθηση προσωπικης αξιας πανω σε κατι στο οποιο ισως δεν επρεπε...ειναι βαθια ριζωμενη πεποιθηση μεσα μου οτι αυτο το πραγμα ειναι σημαντικο και χωρις αυτο δεν εχω αξια η δεν ξερω τι αξια εχω και που παω και που παταω. Δεν ξερω με τι να το αντικαραστησω. Το προβλημα ειναι πως για τον εναν η τον αλλον λογο δεν αναπτυξαμε μια αισθηση προσωπικης αξιας ανεξαρτητη απο οποιονδηποτε εξωτερικο παραγοντα...αυτο θα ηταν το πιο υγιες. Και τωρα εσυ βασιζεις τη δικη σου στην κοινωνικη αποδοχη/απορριψη απο τριτους, εγω την βασιζω σε ενα αλλο χαζο κριτηριο που παλι συνδεεται με εξωτερικη αποδοχη κλπ...ε εδω ναι.
Η λαθος πεποιθηση εδω ειναι πως πρεπει να αναζητησουμε αποδειξεις της προσωπικης μας αξιας, στον πυρηνα μιας υγιους προσωπικοτητας ομως νομιζω πως αυτη ειναι σταθερη ασχετως εξωτερικων μεταβλητων παραγοντων...

[elis]

Για να βρεισ την αξια σου πρεπει να ξερεισ το χαρακτηρα σου τισ δυναμεισ σου να αντιμετωπισεισ καποιεσ καταστασεισ οπωσ τη σχεση με τουσ γονεισ σου το προβλημα του βιοπορισμου τα ονειρα σου τισ φιλεσ σου να τα αξιολογησεισ ολα αυτα κ να πεισ αυτη ειμαι δεν δινω λογαριασμο δεν παιρνω κ λογαριασμο ομωσ αλλιωσ θα κανεισ μια τρυπα στο νερο η αξιολογηση που θα κανεισ θα τα περιλαμβανει ολα κ συνεχωσ θα επαναξιολογεισ μεχρι τα τριαντα πεντε που θα εχεισ γεμισει εμπειριεσ

[serios]

Αυτογνωσία χρειάζεται αλλά συνήθως ονομάζουμε αυτογνωσία κάτι που μας είπαν οι γονείς, ο ψυχολόγος, ο δάσκαλος και ο εαυτός μας σκεφτόμενος το παρελθόν του και τις καθημερινές του αντιδράσεις, συνήθειες , γούστα.
Είναι αυτό αυτογνωσία;; Δεν ξέρω....αμφιβάλλω.

[iwannaaa]

Η αυτογνωσια απο μονη της δε λεει τιποτα.μεχρι να πεθαννουμε πραγματωνουμε ενα πολυ μοκρο κομματι των συνολικων δυνατοτητων και του εαυτου μας.Δε νομιζω οτι καταφερνουμε να κατανοησουμε πληρως τον εαυτο μαε παρα ενα μερος του .κι αυυο γτ οι συνθηκες αλλαζουν και εμεις αντιδρουμε διαφορετικα.

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App