Είναι κατάθλιψη;

[deletedmember060818a]

Φίλε/η boo κατανοητό να μην μπορείς να διαβάσεις τα πάντα γιατί ορισμένα μηνύματα είναι και "πανιά". Όπως έχω πει δεν έχω ιδέα από αυτά για να κρίνω τι μπορεί να είναι και πιστεύω πως μόνο κάποιος ειδικός θα μπορούσε να μου πει τι είναι και να με καθοδηγησει, γι αυτό και θέλω να συναντήσω κάποιον όταν μπορέσω. Ελπίζω να είναι απλά μια φρίκη λόγω συνθηκών. Όπως και να χει ευχαριστώ για το μήνυμα σου.

[boo]

θα τα διαβαζα αλλα οι φωνες δε με αφηνουν να συγκεντρωθω...
δεν ειμαι γιατρος φυσικα για να ξερω..απλα ετσι μου εκανε στο ακουσμα..
εχεις κατι που σου διωχνει το αγχος?
μηπως να ξεκινουσες γυμναστηριο αν βγαινεις οικονομικα?
θα εκανε καλο και στο σωμα σου και στο μυαλο και θα εκτονωνες καπου αυτην την ενταση

[elis]

Μπου ξεκινά να θεωρείς τον εαυτό σου φυσιολογικό κ να φέρεσαι φυσιολογικά δεν έχεις τίποτα παραπάνω από μένα που δουλεύω κ βγάζω λίγα λεφτά αλλά τίμια ξεκόλλα κ ηρέμησε

[georgef1]

Καλησπέρα. Πρώτη φορά μέλος σε ένα τέτοιο φόρουμ και είναι κάτι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα γίνει. Είμαι ο Α. 28 ετών (μένω σε αυτό γιατί επιθυμώ ανωνυμία και γράφω εδώ γιατί λόγω μικρής κοινωνίας εδώ που μένω ντρέπομαι να πάω σε κάποιον ειδικό)

Το πρόβλημα μου επιγραμματικά λοιπόν.. Από μικρός έξυπνος και κατάφερνα πάντα ότι στόχο εθετα. Σε κάποιες φάσεις ως φοιτητής είχα κάποια θέματα αλλά γρήγορα τα ξεπερνούσα. Στα 24 τελείωσα το πολυτεχνείο πολύ καλή σχολή. Ακολούθως είχα κάποια σχέδια για μεταπτυχιακό αλλά επειδή δεν έβρισκα δουλειά ως και τον Σεπτέμβρη του 15 το άφησα και έκανα το φανταρικο. Αφού τελείωσε κι αυτό όλα άρχισαν να αλλάζουν. Να πω την αλήθεια πέρυσι από τον Απρίλη ως τον Οκτώβρη δούλευα με σύμβαση κάπου και ήμουν αρκετά καλά. Αφότου όμως δεν υπήρχε δυνατότητα ανανέωσης άρχισε η κατρακύλα.

Από το περασμένο Νοέμβρη είμαι χάλια ψυχολογικά, νοιώθω άχρηστος στο να κάνω οτιδήποτε και δεν έχω διάθεση για τίποτα. Και ενώ μέσα Δεκέμβρη βρίσκω νέα δουλειά όπου υπογράφω σύμβαση ως το καλοκαίρι και πίστεψα πως όλα θα αλλάξουν, ξαφνικά βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον όπου δεν μπορώ να ανταπεξελθω. Οπου νοιώθω άσχετος κάθε μέρα που περνάει, όπου έχω παρατήσει τα πάντα με τα οποία ασχολιομουν και η μόνη μέρα που δεν νοιώθω πίεση είναι Κυριακή πρωί. Νοιώθω ανίκανος στο να κάνω το οτιδήποτε. Πιστεύω κάθε στιγμή ότι οι συνάδελφοι μου συζητούν το ποσό άχρηστος είμαι. Κάθε βράδυ παρακαλαω να μην ξημερώσει να πάω στην γαμωδουλειά. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου εκεί μέσα. Και όλα αυτά δεν είναι ιδέα μου επειδή δεν είμαι καλά ψυχολογικά αλλά πραγματικότητα.. Έχω αχρηστευτει. Ξεχνάω πράγματα, συνεχώς κάνω λάθη.. Δεν μπορώ να καταλάβω τι μου συνέβη και έχω αχρηστευτει έτσι. Νοιώθω να είμαι ένα σκουπίδι που δεν έχω να προσφέρω τίποτα πάρα να γίνομαι βάρος σε όλους, θέλω να ψοφησω. Δεν έχω να προσφέρω τίποτα σε κανέναν. Φίλοι μου μου λένε πως είμαι υπερβολικός και να χαλαρωσω, όμως δεν καταλαβαίνουν καθόλου πως είναι. Με πρηζουν να βγούμε αλλά δεν γουστάρω και το κάνω από υποχρέωση και ευγένεια να μην τους ακυρώσω ξανά και ξανά.

Εν τέλει ζήτησα παραίτηση την προηγούμενη βδομάδα. Με τα χίλια ζόρια κατάφερα να πείσω τον υπεύθυνο ότι να κάτσω λίγο ακόμη και αν θέλω να φύγω να το ξαναδούμε κατά το Πάσχα. Επειδή μένω με γονείς και το αφεντικό είναι οικογενειακος φίλος είπα να δοκιμάσω να μείνω ως τότε. Το θέμα μου όμως δεν είναι αν θα κάτσω ακόμα 2-3 βδομάδες αλλά το πως έχω αχρηστευτει και πλέον δεν είμαι ικανός για τίποτα. Ειλικρινά δεν είμαι ικανός να κάνω τίποτα πλέον. Ψωμί να με βάλεις να κόψω ούτε αυτό δεν μπορώ. Δεν αντέχω να ζω άλλο έτσι.

Είναι κατάθλιψη αναμφισβήτητα και ευτυχώς που είναι γιατί φαντάζεσαι να ήταν αντικειμενική πραγματικότητα αυτό που βιώνεις?

[blackbird]

Ναι η μπου έχει δίκιο, αυτό θα έλεγα κι' εγώ. Απλά όλοι οι ιδεοψυχαναγκαστικοί έχουν ένα κοινό βασικό γνώρισμα: την τελειομανία. Αυτό έχει προεκτάσεις παντού, όχι μόνο στην καθαριότητα αλλά και στην εργασία, στην εκπαίδευση, στον φόβο της αποτυχίας λόγω υψηλών στάνταρτς, σκληρή αυτοκριτική κτλ. Γι' αυτό ό,τι και να' ναι έχεις πράγματα να δουλέψεις και θα σε βοηθήσει ένας ψυχολόγος

[georgef1]

συγγνωμη που δε μπορω να διαβασω ολες τις προηγουμενες απαντησεις αλλα διαβαζοντας το τελευταιο μηνυμα σου μου κανει κατι ψυχαναγκαστικο ολο αυτο παρα τελειομανια.δε ξερω.μορει να λεω και μακακιες

Ναι η μπου έχει δίκιο, αυτό θα έλεγα κι' εγώ. Απλά όλοι οι ιδεοψυχαναγκαστικοί έχουν ένα κοινό βασικό γνώρισμα: την τελειομανία. Αυτό έχει προεκτάσεις παντού, όχι μόνο στην καθαριότητα αλλά και στην εργασία, στην εκπαίδευση, στον φόβο της αποτυχίας λόγω υψηλών στάνταρτς, σκληρή αυτοκριτική κτλ. Γι' αυτό ό,τι και να' ναι έχεις πράγματα να δουλέψεις και θα σε βοηθήσει ένας ψυχολόγος

ΑΚΡΙΒΩΣ! (από έναν παθόντα)

[Ορέστης]

Τι σε επηρεασε αρνητικα στη θητεια;

[deletedmember060818a]

εχεις κατι που σου διωχνει το αγχος?
μηπως να ξεκινουσες γυμναστηριο αν βγαινεις οικονομικα?
θα εκανε καλο και στο σωμα σου και στο μυαλο και θα εκτονωνες καπου αυτην την ενταση

Πολύ σωστά όσα λες απλά έχω χάσει τη διάθεση για τα πάντα εδώ και καιρό και ενώ προσπάθησα δεν μου βγήκε με κάτι. Να φανταστείς τώρα μόλις μπήκα σπίτι. Είχα πάει σε σπίτι φίλων. Βασικά ήμουν εγώ με δύο ζευγάρια. Πάλι υπήρξαν στιγμές που χανομουν.. Δεν λέω να χαλαρωσω.. Το παράξενο είναι ότι ναι χανομαι, αλλά τα διαστήματα αυτά είναι κενά. Δεν σκέφτομαι κάτι.. Παιδιά θα τρελαθώ, τα έχω παίξει.

[deletedmember060818a]

Είναι κατάθλιψη αναμφισβήτητα και ευτυχώς που είναι γιατί φαντάζεσαι να ήταν αντικειμενική πραγματικότητα αυτό που βιώνεις?

Σωστά αν ήταν κάτι που ίσχυε τότε θα είχα και άλλα πολλά να αντιμετωπισω. Ούτε το μηχανάκι δεν θα μπορούσα να πάρω να οδηγήσω. Δεν ξέρω όμως τι μπορεί να είναι, άλλα είναι κάτι που έχει να κάνει με ψυχολογία, συναισθήματα.. Συγχωρέστε με άλλα δεν ξέρω τι ακριβώς και δεν θέλω να πω και καμιά μ@λ@κια@.

[boo]

κοιτα οταν περναω καταθλιψη δε μπορω και εγω να κανω πραγματα δεν εχω διαθεση για τιποτα.
αλλα εκει μεσα στη μαυριλα μου θα βγω να πιω ενα καφε εστω και μονη μου για να βγω εξω απο το σπιτι λιγο να με χτυπησει λιγο καθαρος αερας.
και το βραδυ που ξαπλωνω σκεφτομαι να εκανες ενα μικρο βηματακι βγηκες εξω.
πολυ θετικο το οτι βγηκες.εχεις ορεξη λοιπον για καποια πραγματα.
αν περνας καταθλιψη το να βγεις με αλλους εξω ειναι αθλος!
μη ξεχνας να επιβραβευεις τον εαυτο σου ξεκινωντας απο τα πιο απλα και σιγα σιγα θα στροφαρεις αλλιως.
προσπαθησε να μη βουλιαζεις!

[deletedmember060818a]

Ναι η μπου έχει δίκιο, αυτό θα έλεγα κι' εγώ. Απλά όλοι οι ιδεοψυχαναγκαστικοί έχουν ένα κοινό βασικό γνώρισμα: την τελειομανία. Αυτό έχει προεκτάσεις παντού, όχι μόνο στην καθαριότητα αλλά και στην εργασία, στην εκπαίδευση, στον φόβο της αποτυχίας λόγω υψηλών στάνταρτς, σκληρή αυτοκριτική κτλ. Γι' αυτό ό,τι και να' ναι έχεις πράγματα να δουλέψεις και θα σε βοηθήσει ένας ψυχολόγος

Κοίτα και γω δύο παραδείγματα ανέφερα από τη ζωή μου. Είναι και άλλα που μπορεί να κανω και ενδεχομένως να φανερωνουν κάτι τέτοιο ή να είναι σχετιζομενα συμπτώματα. Ωστόσο όλο αυτό, δηλαδή να είμαι αυστηρός κριτής με τον εαυτό μου έχει προκύψει μετά από καταστάσεις. Οπως για παράδειγμα την αδυναμία μου στη δουλειά. Πότε άλλοτε δεν το είχα σε τέτοιο βαθμό ή θα μου περνούσε άμεσα.

[deletedmember060818a]

Τι σε επηρεασε αρνητικα στη θητεια;

Στη θητεία όχι δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο θέμα. Αν εξαιρέσεις τα κουνούπια του Έβρου που 8 μήνες που ήμουν εκεί δεν υπήρχε μέρα να μην με τσιμπησουν όλα καλά..

Υπήρχαν κάποιες στιγμές που ήμουν λίγο πεσμενος κατά τη θητεία επειδή πρόσφατα είχα χωρίσει από μια σχέση που είχα καιρό αλλά σε λογικά πλαίσια. Δεν είχα δηλαδή θέματα στη θητεια λόγω αυτού ή κάποιου άλλου γεγονότος.

[deletedmember060818a]

κοιτα οταν περναω καταθλιψη δε μπορω και εγω να κανω πραγματα δεν εχω διαθεση για τιποτα.
αλλα εκει μεσα στη μαυριλα μου θα βγω να πιω ενα καφε εστω και μονη μου για να βγω εξω απο το σπιτι λιγο να με χτυπησει λιγο καθαρος αερας.
και το βραδυ που ξαπλωνω σκεφτομαι να εκανες ενα μικρο βηματακι βγηκες εξω.
πολυ θετικο το οτι βγηκες.εχεις ορεξη λοιπον για καποια πραγματα.
αν περνας καταθλιψη το να βγεις με αλλους εξω ειναι αθλος!
μη ξεχνας να επιβραβευεις τον εαυτο σου ξεκινωντας απο τα πιο απλα και σιγα σιγα θα στροφαρεις αλλιως.
προσπαθησε να μη βουλιαζεις!

Κατάλαβα. Ωραίο αυτό που λες. Δεν το έχω δοκιμάσει, αλλά παραθετοντας εδώ τα όσα βιώνω και διαβάζοντας όχι μόνο τα σχόλια εδώ αλλά και από παλιότερα (παρόμοιας φύσης) ποστ άλλων μελών είναι στιγμές που έχω νοιωσει κάπως καλύτερα ή ότι υπάρχουν άτομα που με τις εμπειρίες τους μπορούν να με βοηθήσουν. Ωστόσο μετά κάτι θα γίνει πάλι και εκεί που η διάθεση πάει να φτιάξει πάλι πάει στα ταρταρα.

[Ορέστης]

Θεωρεις οτι η κοπελα σε χωρισε γιατι φεν ησουν αρκετα καλος γι αυτην;

[deletedmember060818a]

Ορέστη όχι, δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο θέμα. Ισα ίσα θα έλεγα. Απλά κάποια στιγμή έγιναν πράγματα που δεν μου άρεσαν απομακρύνθηκα αρχικά εγώ μετά υπήρξαν κι κάποιοι τσακωμοι και δεν τραβουσε άλλο. Μετά τσακονομασταν χωρίς λόγο για τα πάντα. Άρχισε να μου λέει πως αν πάω στρατό δεν θα θέλει να με ξαναδεί και άλλα τέτοια. Στο τέλος απομακρυνθήκαμε αρκετά με αποτέλεσμα να είναι θέμα χρόνου ένας από τους δύο να βρει κάποιον/α και με δεδομένο ότι είχα τελειώσει σπουδές και ζούσαμε σε άλλες πόλεις αυτή βρήκε άλλον και από τότε τελείωσε μέσα μου οριστικά. Ενώ ήμουν φαντάρος μιλούσαμε σπανίως μέχρι που ανέβασε φώτο με τον νέο της φίλο για να μου τη σπάσει και από τότε δεν της απάντησα ποτέ ξανά σε κάτι που μου είχε στείλει και διεγραψα αριθμούς της κ.α. Όσο ήμασταν μαζί μπροστά μου έδειχνε ευτυχισμένη από τις ικανότητες μου όμως. Πάντα θυμάμαι ακόμη και γι πράγματα που χαλουσαν στο σπίτι της και τα έφτιαχνα να λέει στις φίλες της ότι το έφτιαξε ο Α. και πιάνουν τα χέρια του σε ολα και να με "διαφημιζει".