Πως να βοηθήσω την μητέρα μου

[TRG]

Το Post έχει διαγραφεί λόγο φόβου αποκάλυψης της ταυτότητας. Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια σας.

[elisabet]

Καλημέρα

Καταλαβαίνω οτι βρίσκεσαι σε μια πολύ δύσκολη θέση και θες να βοηθήσεις την μητέρα σου όμως φοβάμαι πως χωρίς και την δική της θέληση πως δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Δεν έχω καταλάβει καλά από την περιγραφή σου όμως, τα τελευταία χρόνια δεν έχετε πολλές επαφές, δεν ζείτε μαζί;

Φαντάζομαι έχεις προσπαθήσει να την πείσεις να δει κάποιον γιατρό (μπορείς και σε δημόσιο νοσοκομείο, δεν χρειάζεται να πληρώσεις). Έτσι όπως περιγράφεις την κατάσταση με την μάνα σου και εφόσον έχει διαγνωστεί ήδη με διπολική και η κατάσταση της έχει χειροτερέψει πολύ τα τελευταία χρόνια νομίζω πως μόνο φαρμακευτική αγωγή μπορεί να την βοήθησει, δεν ξέρω αν θα μπορέσει να βοηθηθεί από ψυχοθεραπεία μόνο.

Η επόμενη λύση αν δεν δέχεται να δει γιατρό, είναι η εισαγγελική εντολή εφόσον η γυναίκα είναι σε κατάσταση ναμην μπορεί να φροντίσει τον εαυτό της ή να είναι επικίνδυνη για την ίδια ή τους γύρω της. Θεωρείς πως η κατάσταση της είναι τέτοια που πρέπει να φτάσεις εκεί;

Δυστυχώς δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον τρόπο να την βοηθήσεις μόνος σου χωρίς ιατρική φροντίδα και ιδιαίτερα εφόσον σε θεωρεί και σένα στο μυαλό της μέρος της συνωμοσίας.

Καταλαβαίνω από το μνμ σου πως αγαπάς την μητέρα σου και πιθανώς δεν χρειάζεται να το πω αλλά νιώθω την ανάγκη να το κάνω παρόλα αυτά, σε παρακαλώ μην ακους αυτά που σου λέει! Προσπάθησε να θυμάσαι πως είναι μια γυναίκα που είναι βασανισμένη και τα λόγια που σου λέει και σε πληγώνουν δεν τα εννοεί στ' αλήθεια, εκείνη πονάει περισσότερο από σένα.

Με τους υπόλοιπους συγγενείς δεν μπορείς να έρθεις σε κάποια συνεννόηση ώστε να ακολουθήσετε μια κοινή αντιμετώπιση; Επειδή ανέφερες πως έχει αδέρφια, δεν μπορείς να έρθεις σε επαφή μαζί τους ώστε να βοηθήσουν όλοι μαζί να την πάτε σε έναν γιατρό; Είναι κρίμα να επωμίζεσαι όλο αυτό το βάρος μόνος σου.

[Remedy]

καλημερα.
πολυ ωραια τα λεει η ελισσαβετ, συμφωνω σε ολα.
η θεραπεια δεν γινεται χωρις την θεληση καποιου, γιατι δεν συνεργαζεται κι αν δεν συνεργαζεται, θεραπεια δεν γινεται.
αν ομως σου μιλαει για αυτοκτονια, νομιζω εχεις υποχρεωση να κανεις οτι περναει απο το χερι σου για να παρει αγωγη.
δυστυχως ο δρομος ειναι η εισαγγελικη παραγγελια αν δεν πειθεται να παει σε ψυχιατρο.
αυτο μπορει να σε φερει σε μεγαλη συγκρουση μαζι της, ΙΣΩΣ ομως αν παρει την αγωγη εστω και επιβεβλημενα, ξεθολωσει η κριση της και πεισθει να μπει σε θεραπεια.

εγω θα ελεγα ακομα, οτι με οσα εχεις ζησει, σε ενα τοσο κακοποιητικο περιβελλον με τοσο προβληματικους γονεις, ειναι σχεδον αδυνατον να μηνε χεις επιπτωσεις στον ψυχισμο σου.
αυτο δεν σημαινει οτι θα ακολουθησεις τον δρομο τους απαραιτητα, αλλα μπορει να εχεις μια επιβαρυνση που στρεφεται προς τα μεσα, με υπερμετρα αγχη, πανικο, μελαγχολια, δεν ξερω τι αλλο, παντως αμετοχος ειναι λιγο περιεργο να εισαι.
εγω στην θεση σου θα απευθυνομουν για τον εαυτο μου σε ψυχοθεραπευτη, να συζηταω ολα αυτα τα προβληματα και ο'τι μπορει να επιβαρυνει εμενα και μεσα απο αυτο ισως βρεις συμβουλες και τροπους να βοηθας και την μανα σου.
καλη εκβαση, ευχομαι.

[TRG]

Σας ευχαριστώ για τις άμεσες απαντήσεις σας, μου δώσατε τροφή για σκέψη. Τα τελευταία χρόνια δεν μένουμε μαζί και η αλήθεια είναι πως έχω αποστασιοποιηθεί λίγο επειδή όλο και περισσότερο ήθελε να παίρνει αποφάσεις για εμένα και παρόλο που όταν ήμουν παιδάκι έπαιρνε τις σωστές μεγαλώνοντας με με αξίες και τρόπους , όσο μεγάλωνα δεν έβλεπε τόσο καθαρά. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στην καλύτερη πνευματική κατάσταση απο ποτέ , έχω απεξαρτηθεί από χρόνια αλόγιστη χρήση χασίς (κοντά 6 έτη) όπως και χρόνιο κάπνισμα (κοντά 9 έτη) , επίσης έχω κόψει τον καφέ και έχω επικεντρωθεί στους στόχους μου πιστά, είμαι σε σχέση και συγκατοικώ με την κοπέλα μου μερικούς μήνες και νοιώθω ευτυχισμένος.Η μητέρα μου δεν φαίνεται χαίρετε με την χαρά μου και αυτό με στεναχωρεί, γιατί την μια φορά που πήγα με την κοπέλα μου έχοντας στο μυαλό μου ότι θα πάρει χαρά και ζωή, αφού μου έλεγε πόσο θα χαιρόταν αν τις έκανα ένα εγγονάκι , έγινε το αντίθετο, η κοπέλα μου κατέληξε να κλαίει από τα πολύ σκληρά της λόγια και εγώ στην μέση να προσπαθώ να ισορροπήσω τα πάντα. Δεν έχω εμφανίσει μέχρι σήμερα υπέρμετρα άγχη και πανικό αν και την περίοδο που κατανάλωνα χασίς πέρασα μια φάση μελαγχολίας, όμως μελετάω απο παιδάκι για την ψυχολογία την συναισθηματική νοημοσύνη και το πως να ελέγχω και να κατευνάζω συναισθήματα μέσα μου και έτσι δεν κράτησε πολύ η περίοδος μελαγχολίας. Τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί σε κλινική 2 φορές με εισαγγελική παραγγελία για 1 μήνα κάθε φορά .Μετά την έξοδο της φαινόταν ήρεμη και υποσχόταν πως θα συνεχίσει την αγωγή της, όμως δε μπόρεσε να το τηρήσει και πιστεύω πως εξ αρχής δεν ήθελε. Η εξάρτηση της απο το αλκοόλ είναι πολύ δυνατή και πιστεύω είναι και ο λόγος που σταματάει την αγωγή της, όσο και να έχω προσπαθήσει δεν έχω καταφέρει να την κάνω να ξεφύγει,πλέον όποτε αναφέρω το θέμα νευριάζει ξεφυσάει τινάζετε και αρνείται κατηγορηματικά ότι είναι πρόβλημα .Όταν όμως πιει έστω και λίγο δεν μπορεί να σταματήσει , αλλάζει το πρόσωπό της, η φωνή της η συμπεριφορά της και στο τέλος καταλήγει σε κρίση της διαταραχής. Θα προσπαθήσω να ζητήσω βοήθεια απο τους συγγενής όπως είπατε αν και δεν είμαι τόσο αισιόδοξος. Μπορώ να συμβουλευτώ γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο ? Εφόσον έχει ήδη εισαχθεί σε κλινική και δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα πιστεύετε ότι αν παραμείνει περισσότερο ίσως να έχει κάποιο?

[bithoulas]

Δεν ξέρω τι να σου πω φίλε μου και να σε βοηθήσει... θα σου πω μόνο ότι οι ζωές μας άλλαξαν εμένα της γυναίκας μου και του κουμπαρου μου τρέχοντας. Καταλήξαμε να τρέχουμε μαραθώνίόύς αλλά βγήκαμε από πολλά αδιέξοδα. Καλή δύναμη και καλή Ανάσταση

Στάλθηκε από το SM-J320F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[elisabet]

Σας ευχαριστώ για τις άμεσες απαντήσεις σας, μου δώσατε τροφή για σκέψη. Τα τελευταία χρόνια δεν μένουμε μαζί και η αλήθεια είναι πως έχω αποστασιοποιηθεί λίγο επειδή όλο και περισσότερο ήθελε να παίρνει αποφάσεις για εμένα και παρόλο που όταν ήμουν παιδάκι έπαιρνε τις σωστές μεγαλώνοντας με με αξίες και τρόπους , όσο μεγάλωνα δεν έβλεπε τόσο καθαρά. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στην καλύτερη πνευματική κατάσταση απο ποτέ , έχω απεξαρτηθεί από χρόνια αλόγιστη χρήση χασίς (κοντά 6 έτη) όπως και χρόνιο κάπνισμα (κοντά 9 έτη) , επίσης έχω κόψει τον καφέ και έχω επικεντρωθεί στους στόχους μου πιστά, είμαι σε σχέση και συγκατοικώ με την κοπέλα μου μερικούς μήνες και νοιώθω ευτυχισμένος.Η μητέρα μου δεν φαίνεται χαίρετε με την χαρά μου και αυτό με στεναχωρεί, γιατί την μια φορά που πήγα με την κοπέλα μου έχοντας στο μυαλό μου ότι θα πάρει χαρά και ζωή, αφού μου έλεγε πόσο θα χαιρόταν αν τις έκανα ένα εγγονάκι , έγινε το αντίθετο, η κοπέλα μου κατέληξε να κλαίει από τα πολύ σκληρά της λόγια και εγώ στην μέση να προσπαθώ να ισορροπήσω τα πάντα. Δεν έχω εμφανίσει μέχρι σήμερα υπέρμετρα άγχη και πανικό αν και την περίοδο που κατανάλωνα χασίς πέρασα μια φάση μελαγχολίας, όμως μελετάω απο παιδάκι για την ψυχολογία την συναισθηματική νοημοσύνη και το πως να ελέγχω και να κατευνάζω συναισθήματα μέσα μου και έτσι δεν κράτησε πολύ η περίοδος μελαγχολίας. Τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί σε κλινική 2 φορές με εισαγγελική παραγγελία για 1 μήνα κάθε φορά .Μετά την έξοδο της φαινόταν ήρεμη και υποσχόταν πως θα συνεχίσει την αγωγή της, όμως δε μπόρεσε να το τηρήσει και πιστεύω πως εξ αρχής δεν ήθελε. Η εξάρτηση της απο το αλκοόλ είναι πολύ δυνατή και πιστεύω είναι και ο λόγος που σταματάει την αγωγή της, όσο και να έχω προσπαθήσει δεν έχω καταφέρει να την κάνω να ξεφύγει,πλέον όποτε αναφέρω το θέμα νευριάζει ξεφυσάει τινάζετε και αρνείται κατηγορηματικά ότι είναι πρόβλημα .Όταν όμως πιει έστω και λίγο δεν μπορεί να σταματήσει , αλλάζει το πρόσωπό της, η φωνή της η συμπεριφορά της και στο τέλος καταλήγει σε κρίση της διαταραχής. Θα προσπαθήσω να ζητήσω βοήθεια απο τους συγγενής όπως είπατε αν και δεν είμαι τόσο αισιόδοξος. Μπορώ να συμβουλευτώ γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο ? Εφόσον έχει ήδη εισαχθεί σε κλινική και δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα πιστεύετε ότι αν παραμείνει περισσότερο ίσως να έχει κάποιο?

Φυσικά και μπορείς να συμβουλευτείς γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο! Επίσης δεν ξέρω πού μένεις αλλά και οι περισσότεροι δήμοι πια έχουν υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης , ίσως θα μπορούσες να κοιτάξεις και προς τα εκεί, περισσότερο για σένα, ή στην σχολή σου εφόσον είσαι φοιτητής. Γιατί έχει δίκιο η ρεμεντυ, με όσα έχεις περάσει καλό είναι να φροντίσεις λίγο και για την δική σου ψυχική υγεία.

Το αν θα την βοηθήσει να μπει πάλι σε κλινική δεν το ξέρει κανείς, αυτό θα πρέπει να το συζητήσεις και να το αποφασίσεις με τον γιατρό στον οποίο θα απευθυνθείς. Το βασικότερο κομμάτι πάντως για να λάβει βοήθεια είναι να το θελήσει η ίδια.

Όπως και να έχει σου εύχομαι καλή τύχη και καλή δύναμη