Έχασα το μπαμπά μου... πολλά προβλήματα και πόνος...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 10 of 10
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    216

    Έχασα το μπαμπά μου... πολλά προβλήματα και πόνος...

    Καλησπέρα σας. Είμαι πολύ θλιμμένη και πικραμένη στα όρια απελπισίας. Φέτος το Γενάρη έχασα απότομα το μπαμπά μου και ήμουν μόνη μου όταν συνέβη αυτό, έτυχε να απουσιάζει η μαμά μου σε άλλη πόλη. Το πρώτο σοκ το πέρασα όταν μου είπαν απότομα ότι ο μπαμπάς μου είχε χάσει τις αισθήσεις του στο χωράφι του ενώ τον περίμενα να έρθει σπίτι και τον έψαχνα. Ακολούθησε διακομιδή με ελικόπτερο που μπήκα, με την ελπίδα ότι θα γίνει καλά. Ήμουν γεμάτη άγχος και φόβο και το δεύτερο σοκ ήταν που όταν έφτασα στο άλλο νοσοκομείο, μου ανακοίνωσαν μπροστά σε πάρα πολύ κόσμο ωμά ότι είναι εγκεφαλικά νεκρός. Ο πανικός μου απερίγραπτος και το μαχαίρι στη καρδιά βαθιά καρφωμένο. Παρόλα αυτά κάποιος γιατρός μου έδωσε ξανά ελπίδα ότι θα μπει στην εντατική και έχουν δώσει τα στοιχεία του,όταν αδειάσει ένα δωμάτιο να εισαχθεί. Ψεύτικες ελπίδες, εγώ να κλαίω και να σπαράζω κρατώντας του το χέρι, ώσπου τελικά ο μπαμπάς μου πέθανε μετά από τρεις μέρες. Εδώ και δυόμισι μήνες είμαι χάλια, δεν έχω όρεξη για τίποτα, δεν θέλω να βγαίνω έξω. Νομίζω ότι θα γυρίσει και τρελαίνομαι που δεν τον βλέπω. Αναγκαστικά πηγαίνω να ψωνίσω να φάμε κάτι με τη μαμά μου. Η διαδρομή να φτάσω στο κοιμητήριο είναι για μένα Γολγοθάς γιατί σπαράζω μέχρι να φτάσω, πίνω ηρεμιστικό, δεν κοιμάμαι καλά, κοιτάζω τη φωτογραφία του και τον ζητάω πίσω. Η μαμά μου είναι χάλια και αυτή και οι συγγενείς στο κόσμο τους. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα που έμειναν πίσω που δυο γυναίκες αδυνατούν μιας και δεν υπάρχει πλέον ανδρικό στήριγμα... τα οικονομικά δύσκολα, χρειάζονται πολλές επισκευές και γενικά μια χάλια κατάσταση παντού. Η σχέση μου είναι από απόσταση πολύ καιρό. Μια είμαστε καλά και μια όχι. Εξαρχής κόπιασα αρκετά και κοπιάζω για αυτή τη σχέση αλλά υπάρχουν εμπόδια και προβλήματα και εκεί που με πνίγουν. Προσπάθησα να γεφυρώσω τις σχέσεις της μαμάς μου με το σύντροφό μου γιατί δεν τα πήγαιναν καλά. Ό,τι κάνω γκρεμίζεται. Τον αγαπώ αλλά φέρεται επιπόλαια κάποιες φορές και εκείνη ως μάνα θυμώνει μαζί του που με βλέπει αγχωμένη και κλαμμένη. Χθες μαλώσαμε και το κλείσαμε απότομα και με φωνές. Η μαμά μου ταράχτηκε και άρχισε να μου τον κατηγορεί ξανά και γενικά τον βλέπει αρνητικά ενώ τα πήγαιναν καλά. Δεν ξέρω τι να κάνω και για τι πρώτα να στεναχωρεθώ. Είμαι κουρασμένη, μου λείπει ο μπαμπάς μου, δεν θα μπορέσω να ζήσω και δεύτερη απώλεια με το σύντροφό μου που είναι ο χωρισμός. Πιέζομαι, δεν έχω φίλους να ανοίξω τη καρδιά μου. Νιώθω κενό και να βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Η κατάσταση στο σπίτι είναι δύσκολη και η ατμόσφαιρα βαριά. Σας παρακαλώ βοηθήστε με! Πνέω τα λοίσθια!

  2. #2
    Banned
    Join Date
    Jun 2012
    Location
    greece
    Posts
    1,555
    βιωσα την ιδια κατασταση με εσενα με τον δικο μου πατερα το 2015.... τον εχασα αποτομα υστερα απο ενα βαρυ εγκεφαλικο επεισοδιο απο το οποιο και τελικα δεν τα κατεφερε υστερα απο μερικες μερες νοσηλειας στα επειγοντα... το πηρα και εγω πολυ βαρια, δεν εκανα απολυτως τιποτα... το μονο που εκανα ηταν να ξυπνω να κανω ελαχιστα πραγματα και απλα να νιωθω ενα μεγαλο και τεραστιο υπαρξιακο κενο.... εκανα καιρο να συνειδητοποιησω οτι πρεπει να μαθω να ζω με την απουσια του... η καταθλιψη στην οποια επεσα ηταν πολυ ασχημη πραγματικα... το πηρα αρκετα βαρια γιατι εκτος απο πατερας για μενα ηταν και σαν αδερφος... ειχαμε πολυ καλες σχεσεις... σε εκεινες τις δυσκολες ωρες ελαχιστοι ανθρωποι μου σταθηκαν διπλα μου... πραγματικα ο μονος μου, συμπαραστατης ειναι ο χρονος... αυτος με εκανε να το συνηθιζω το γεγονος και να μαθω να ζω χωρις αυτον...

    το πηρα αρκετα βαρια ακομα γιατι για μενα ηταν μια οδυνηρη διαπιστωση οτι αγονιζομαστε σε αυτην την ζωη τοσο σκληρα για να ζησουμε και να πετυχουμε στην ζωη μας και να βγαλουμε τα προς το ζην, και ο πατερας μου ηταν παραδειγμα προς μιμηση σε αυτο... σε αυτην τον σκληρο αγωνα επιβιωσης ειναι αληθεια οτι ολοι παιρνουμε ''δυο μετρα γη''.... αυτο δεν μου αρεσε καθολου και οποτε και παραιτηθηκα απο τον αγωνα της ζωης...!!! αφου ολοι θα πεθανουμε, ας περιμενουμε απλα να φτασει αυτην η ωρα, μενοντας απραγης....

    να ξερεις σε αυτες τις ωρες η ψυχολογικη συμπαρασταση ειναι απαραιτητη, οσο καλα και να μην αισθανεσαι και να μην θελεις να βλεπεις ανθρωπο χρειαζεται απλα να ξεχνιεσαι... εγω παντως μπορω και σε συμπασχω!!

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    216
    Νιώθω πολύ μόνη και μιλώ στο μπαμπά μου και στο Θεό. Έχω πολύ άγχος, ξεσπάσματα, μοναξιά και υπάρχει μόνο ένα άτομο συγγενικό αλλά έχει και αυτό τα δικά του και δεν θέλω να επιβαρύνω. Ό,τι και αν μου πουν δεν θεραπεύομαι. Παίρνω λίγη παρηγοριά και αυτή χάνεται. Ο χθεσινός άσχημος τσακωμός με το σύντροφό μου από το τηλέφωνο με έχει αγχώσει και άλλο σε συνδυασμό με το πένθος του μπαμπά μου και τα νεύρα της μαμάς μου με το σύντροφό μου. Δεν ξέρω τι να κάνω. ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΙ ΠΟΝΑΩ!

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    1,040
    Εγώ πάλι,σ'όλη μου την ζωή αισθάνομαι μια ιδιότυπη ορφάνια,άσχετα αν και οι δύο γονείς μου είναι ζωντανοί και δίπλα μου.
    ''Μισώ την ζωή απ'την αγάπη που της έχω'' - Fernando Pessoa

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2018
    Posts
    279
    Quote Originally Posted by broken heart 1985 View Post
    Καλησπέρα σας.
    Καλησπερα.Τι ηλικία έχεις αν επιτρέπεται?Εργάζεσαι αυτή την περίοδο?

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    216
    Eίμαι 31 και είμαι άνεργη. Γιατί ρωτάς;

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2018
    Posts
    279
    Καταρχην συλλυπητηρια..εγω παραλιγο να χασω τον πατερα μου απο ατυχημα οποτε κατα το ημισυ καταλαβαινω τι περασες.

    Εχουν πεσει πολλα πανω σου μαζεμενα χωρις να φταις...και ισως με μια δουλεια ξεχαστεις λιγο(εργασιοθεραπεια),παρε� �ς λιγο τα πανω σου.Ισως γνωρισεις και καινουργια ατομα.Εχει γινει πολυ δυσκολη η ζωη,χρειαζεται αγωνας,να γινουμε πιο σκληροι σαν ανθρωποι αλλιως την πατησαμε.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    216
    Σε ευχαριστώ. Υπάρχουν και άλλα προβλήματα που δεν έχω αναφέρει και πραγματικά είναι για γερά νεύρα, κάποιος άλλος θα είχε κλατάρει. Και ναι έχω φορτωθεί τόσα προβλήματα στη πλάτη μου, άγχος τρελό μαζί με το πόνο του μπαμπά μου...χειρότερα από κόλαση. Πάντα απορούσα τι έχω κάνει σε αυτή τη ζωή και υποφέρω τόσο...πάντα βοηθούσα τους άλλους όσο μπορούσα, είμαι ειλικρινής, δεν ανακατεύομαι πουθενά και κοιτούσα πάντα τα του σπιτιού μου. Λίγο φως Θεέ μου, μη με τιμωρείς άλλο έτσι. Στεναχωριέμαι για τη μαμά μου επίσης πολύ... :'(

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    2,666
    Νομιζω οτι δε μπορεις να κανεις τιποτα για να ξεπερασεις τον πονο της απωλειας. Μεινε μακρια απο αρνητικες επιρροες, μεινε κοντα σε αυτους που σε κανουν να αισθανεσαι καλυτερα, βγαινε εξω στον κοσμο, στη ζωη. Τα υπολοιπα θα ερθουν μονα τους. Εχεις πολυ μελλον μπροστα σου και πραγματα να ζησεις και να δημιουργησεις.

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2019
    Posts
    1
    Αβάσταχτος ο πόνος
    Ελπίζω όμως να έχει καλυτερεύσει κάτι τις
    Και μένα ο πατερούλης μου τον Ιανουάριο φέτος...
    Τι μένει παρά μόνο το ηθικό μας παράδειγμα να απαλύνουμε με μικρές καθημερινές μεθοδευμένες συστηματικές πράξεις
    Τον πόνο την μοναξιά την ανασφάλεια
    Διότι κοινή Γαρ η φύσης των ανθρώπων
    Όλοι όσοι υποφέρουμε υποφέρουμε από έλλειψη πραγματικών φίλων σκοπών και δράσεων εβδομαδιαία
    Από την προδοσία που μας κερνά
    ο εαυτός μας
    Το σύστημα μέσα από τους λειτουργούς τους
    Δημόσιοι αδιάφοροι υπάλληλοι
    Αδιάφοροι νομικοί σύλλογοι όλης της χώρας
    Δημοτικοί υπαλληλοι
    Γείτονες και συμπολίτες απολίτιστοι..
    Συγγενείς έξω αίματος ...
    Αλλά εδώ έρχεται η κάθε καλή και αγαθή φυσις και διαλέγει καλούς και αγαθούς φίλους γνωστούς που πλέον δεν φέρεται όπως παλιά...η όπως οι άνω κατηγορίες που είναι ΙΔΙΩΤΕΣ(Κατά Αριστοτελη ,idiots στις ξένες γλώσσες)
    Και ψάχνει και βρίσκει σε κάθε μικρή κοινωνία τα αδέλφια του ..ένα πνεύματι αλήθειας ,άνδρες και γυναίκες και μετέχουν στα κοινά τα καλά και αγαθά ,
    Δημιουργούν ένα δίκτυο που εμψυχώνει απαλά και επ αγαθών της κοινωνίας εαυτούς και αλληλους.
    Μικρές προτασιολογικες εφικτές και λυσιολογικές πράξεις σχέδια σε τοπικό επίπεδο....γειτονιάς...ευρύτ� �ρης..ένα δυκτιο που περιέχει φίλους φίλων και που το ένα χέρι ντύνει τ αλλο!
    Έτσι ακολουθώντας το υπέρτατο Αγαθό
    και ως πυγολαμπίδες ,στο αέναο σκότος των ανθρωποκτόνων κατηγοριών αδιαφορίας που αναφέραμε,πετάμε ζούμε και δημιουργούμε όλοι μαζί!
    Φαντάσου ότι όλοι είμαστε μαγιά και οι άλλοι περιμένουν την ζυμωση και έτσι και αυτοί από μας καλυτερεύουν
    Έλεγε ο Κένεντυ
    Μην ρωτάς τι έκανε η Αμερική για σένα αλλά τι έκανες εσυ για την Αμερική!
    Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να χαίρονται και οι δικοί μας έν Ουρανώ και εδώ στην σαπίλα των απορριματοφόρων κατηγοριών είναι μα πηγολαμπιζουμε το φως το καλό κ αγαθό της καλής δράσης
    Του πρακτικού ευέλπιδες λόγου...όλοι μαζί
    Για το καλό...επ αγαθώ της κοινωνίας βεβαίως βεβαίως..δηλαδή το δικό μας και όχι εις βάρος της,,,
    Και μπορεί αν θέλουν όλοι να γίνει και προσπάθεια των πρώτων από εμάς που χάσαμε έναν γονέα η πατέρα έτσι να είμαστε γνωστοί και να επικοινωνούμε σε όλη την Ελλάδα κάτω από μια ευέλπιδες καλή και αγαθή διάθεση βοήθειας εμψυχωτικης σε όλους τους τομείς.
    Μόνον και εφόσον αυτό βοηθά ψυχολογικά.
    Τα τομάρια πληθαίνουν λόγω της δίκης μας αδιαφορίας να είμαστε μαζί καλοί και αγαθοι!
    Ποιος γονιός δεν θα χαίρεται;;;;;

Similar Threads

  1. ΣΧΕΣΗ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
    By rafailia90 in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 16
    Last Post: 09-06-2015, 02:19
  2. 'εχασα τον μπαμπά μου :(
    By amelie12 in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 4
    Last Post: 12-09-2013, 10:37
  3. Πολλα πολλα προβληματα.
    By gogoulini79 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 8
    Last Post: 09-03-2013, 00:17
  4. Μολις 16 οταν εχασα τον μπαμπα μου..
    By Αρτεμις in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 9
    Last Post: 19-07-2010, 13:46
  5. Replies: 8
    Last Post: 19-05-2009, 15:14

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •