Quote Originally Posted by mpthom View Post
Καλησπέρα και χρόνια πολλά. Είμαι μητέρα ενός εφήβου με οριακή διαταραχή προσωπικότητας και σε απόγνωση.. βρίσκομαι ακόμα στο στάδιο που μαθαίνω για αυτή τη διαταραχή και προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει στο παιδί μου και πως μπορώ να το βοηθήσω. Παράλληλα έχω να αντιμετωπίσω τα δικά μου θέματα. Όπως τι έφταιξε, αν έφταιξα σε κάτι εγώ ή και ο πατέρας του, τι λάθη κάναμε, γιατί, γιατί.. Τι έχουμε να περιμένουμε για το μέλλον του.. εν ολίγοις παρά το ότι προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη ανησυχώ και φοβάμαι.. κυρίως θέλω να μοιραστώ όλο αυτό με κάποιον άλλο γονέα γιατί είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω τι περνάμε σε κάποιον που δεν έχει περάσει το ίδιο..και όσο και αν σέβομαι τον πόνο και τις ανησυχίες των συντρόφων που διάβασα εδώ, ελπίζω να κατανοείτε ότι σαν τον πόνο του γονιού, που βλέπει το παιδί του και δεν το αναγνωρίζει κάποιες φορές, δεν υπάρχει.. καληνύχτα σας..
Έρχεται κανει κάποια πρόοδο?Σας Ευχαριστω και κουραγιο