Καλησπέρα φίλοι μου, Χρόνια σας πολλά και καλά!!
Εχω μια ιστορία που ίσως σας ενδιαφέρει, μιας και είναι παρόμοια με σας..
16-17 Ετών και με πιανει η πρώτη μου κρίση πανικού έξω απο μια καφετέρεια σε κεντρική λεωφόρο ,ενώ το πρηγούμενο διάστημα όταν ξάπλωνα είχα ιλίγγους..
Για κάποιο σοβαρό διάστημα πήγαινα μόνο σε κοντινές καφετέρειες ,ενώ με πήγαινε κάποιος δικός μου σχολείο με αυτοκίνητο, οπου και ειχα πατώσει απο επιδόσεις μιας και μ ενδιέφερε μόνο να πάω σπίτι.
Είχα πάει επιτόπου σε καρδιολόγο με ταχυκαρδία οπου διέγνωσε αγχώδη διαταραχή με φλεβοκομβική ταχυκαρδία.Είχα και έκτακτες συστολές καρδιάς παρότι οι εξετάσεις καθαρές.
Απόδειξη προσωπική πως όλα ηταν απο κακή ψυχολογία, όταν αποφάσισα να ακολουθήσω ειδικότητα τεχνικού λυκείου που μου άρεσε-σταδιακά ΕΦΥΓΑΝ ΟΛΑ! και πέρασα και 3 πολύ όμορφα χρόνια!
Παρέες,βόλτες,ξενυχτια και κοπέλες..
Χωρίς κανένα φάρμακο να πάρω παρόλο που μου είχε δώσει β αναστολέα ο καρδιολόγος για 15 μέρες (ιντεράλ).
Αρχισα πάλι να υποτροπιάζω γύρω στα 29, (πλέον είμαι 36) με αποκορύφωμα το 2013 οπου με υπερκοιλιακή ταχυκαρδία απο αγχος νόμιζα θα μείνω και μπήκα σε ταξί..
Πλέον πήρα ζάναξ που μου εγραψε παθολόγος 3 φορές τη μέρα απο 0,25 και άρχισα να νιώθω καλύτερα και να βγαίνω μέχρι να φτάσω τα 2 μιλιγκράμ οπου σταθεροποιήθηκα, και πήρα ζαναξ συνολικά για 3 έτη με διακοπή μια φορά για ένα μήνα, και τώρα που τα έχω σταματήσει..
Πλέον είμαι αρκετά έως πολύ έμπειρος δυστυχώς στην αγχώδη διαταραχή, και λόγω προσωπικής ενασχόλησης και διαβάσματος, και ιατρών που εχω επισκεφθεί.Μακάρι να μην με είχε ποτε επισκεφθεί αυτό το θέμα.
Τώρα είμαι με αντικαταθλιπτικά (LADOSE 20mg) εδώ και 4 μήνες ολόκληρους ,και μετά το εξάμηνο θέλω ν αρχισω να σταματάω τα φάρμακα διότι με τ αντικαταθλιπτικά και το κοψιμο καπνισματος εβαλα 8 κιλά σε 14 μήνες,και νιώθω κάπως υποτονικός..
Μέσα απ την προσωπική μου εμπειρία θα ηθελα να αναφέρω οτι το ζαναξ το οποιο δαιμονοποιείται διαρκώς για εθισμό το σταμάτησα 2 φορές με ευκολία, απλά οταν τα θέματα δεν λύνονται που προκαλούν στον άνθρωπο δυσλειτουργίες ,με την διακοπή των φαρμάκων επανέρχονται διότι λειτουργούν σαν παυσίπονα.
Με βοήθησε πολύ εμένα ,και μαλλον ο φοβος του εθισμού σε θεραπευτικές δοσολογίες ίσως είναι το ιδιο το αγχος που εχει τετοια ανησυχία..
Ο γιατρός δε δίνει σημασία στο βαρος που εχω πάρει διότι δεν τον απασχολεί,αλλά απασχολεί εμένα,καθώς πηγαίνω σε κάστινκ και τα κιλά δεν τα θέλω και αλλο τα 75 κιλά στο 1,80, και άλλο τα 83 κιλά στο 1,80..
Θεωρώ πως η αυξηση βαρους είναι απ τις σοβαρότερες παρενέργειες..
Πρέπει να λύσουμε τα σοβαρα μας θέματα και να μην εξαρτώμαστε απο φάρμακα.Ο άνθρωπος χαρούμενος δε νομιζω να εχει ανάγκη χημικές ουσίες..
Ευχαριστώ γιαα το χρόνο σας..