Αβέβαιη σχέση

[Sonia]

Πέρα από όλα τα άλλα, νομίζω είναι σημαντικός παράγοντας εκεί που θα πας να μπορείς να προσαρμοστείς πιο εύκολα στην νοοτροπία των ανθρώπων. Δεν ξέρω, εγώ νομίζω ότι η Γαλλία είναι κάπως πιο "εύκολη" για τους Έλληνες από ότι η Ελβετία. Δεν λέω ότι θα αποφασίσεις αποκλειστικά με βάση αυτό, αλλά είναι κάτι που πρέπει να λάβεις υπόψιν... Υποθέτω ότι μιλάς καλά Γαλλικά; Είναι αυτός σε Γαλλόφωνο τμήμα της Ελβετίας ή αλλού; Διότι μην νομίζεις ότι είναι οι Ελβετοί παντού δίγλωσσοι και τρίγλωσσοι ας πούμε... Και ο τρόπος ζωής και οι άνθρωποι... Δεν ξέρω. Δεν έχω ζήσει εκεί, αλλά έχω ταξιδέψει και στις δύο χώρες και η Ελβετία μου φάνηκε σαν ένας ωραίος πίνακας ζωγραφικής. Για πόση ώρα μπορεί κανείς να στέκεται να κοιτάει έναν πίνακα ζωγραφικής, όσο ωραίος και να είναι; Μετά απο λίγο βαριέται. Καμία διαδραστικότητα από τους ανθρώπους, μια ψυχρή ευγένεια κι ως εκεί. Νυχτερινή ζωή σχεδόν μηδέν. Οργάνωση, τάξη, ασφάλεια και βαρεμάρα... Τουλάχιστον Ζυρίχη και Neuchâtel που έχω πάει. Έτυχε να γνωρίσω Έλληνα πριν κάποια χρόνια που φαινόταν να έχει και μία οικονομική επιφάνεια ο άνθρωπος, γύρω στα 60 ήταν τότε και μου λέει " Η ζωή στην Ελβετία δεν είναι ζωή, ζω για τις μέρες που βρίσκομαι στην Ελλάδα ή στην Ιταλία ή έστω στην Αγγλία για δουλείες, αν ξαναγύριζα τον χρόνο πίσω ίσως και να μην πήγαινα ποτέ εκεί"...

Κι αν είναι ήδη ντεμί η σχέση, και πας και έχεις μεγάλες δυσκολίες προσαρμογής αυτό θα κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα...

[Remedy]

εγω παλι ειχα οικογενειακη φιλη , που πηγε για δουλεια του ανδρα της στην ελβετια και της αρεσε τοσο πολυ, που εμεινε μονιμα, παρολο που ο ανδρας της ειχε μετα δουλεια σε αλλες χωρες, γερμανια, ελλαδα, κλπ και τον αφησε να φυγει μονος του. χαχαχαχα!.
γουστα ειναι αυτα.
σε γερμανοφωνο τμημα μαλιστα.

το θεμα σονια, ειναι οτι η κοπελα δεν σκεφτεται ελβετια για τα τοπια η για τους ανθρωπους, αλλα γιατι ειναι ο τυπος εκει.

[Serenita]

Ναι, αυτήν την εντύπωση είχα κι εγώ πριν για την Ελβετία. Μιλάω γαλλικά, μαθαίνω γερμανικά, αλλά το μέρος που θέλω/ήθελα να πάω είναι γαλλόφωνο. Όσον αφορά στο πού είναι πιο εύκολη η προσαρμογή, δεν είμαι σίγουρη. Στην Ελβετία ζουν πάρα πολλοί Έλληνες. Από όσο έχω δει, τόσες φορές που έχω πάει, και μια κομψή νυχτερινή ζωή έχει (ακόμη και κλαμπάκια και όλα, αν ψάξεις καλά) και μου αρέσει πολύ η ηρεμία εκεί. Στη Γαλλία, θα έλεγα, είναι περισσότερο προκατειλημμένοι με τους Έλληνες και τους ξένους γενικότερα. Σαν χώρα, τόπος, μου αρέσει πάρα πολύ- η ηρεμία, οι άνθρωποι εξυπηρετικοί και φιλικοί και οι υπηρεσίες τους θεϊκές σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα. Οκ, δε θα πω ότι μπορείς να πιάσεις φιλίες με όλους, κάποιοι είναι τυπικοί μέχρι αηδίας, αλλά γενικώς είναι φιλικοί. Μου αρέσει και η χώρα και ο κόσμος εκεί. Θα με ενδιέφερε πολύ να μείνω εκεί, άσχετα από αυτόν. Δύσκολο βέβαια-έχουν κάτι που δεν υπάρχει στη Γαλλία πχ., για να σε προσλάβουν πρέπει να έχεις άδεια διαμονής και για να πας εκεί πρέπει να έχεις δουλειά αν δεν έχεις κανα δεκαχίλιαρο στην άκρη. Αυτό είναι το οξύμωρο που με ταλαιπωρεί και εκείνος δε βοηθάει. Αν όμως βρεις δουλειά, την προτείνω ανεπιφύλακτα, είναι πολύ εύκολη η ζωή εκεί και η προσαρμογή.

[Ορέστης]

Κοίτα, Ορέστη, δε με σοκάρει αυτό που λες. Όταν γνωριστήκαμε και ξεκινήσαμε, η κατάσταση ήταν έτσι, "ελεύθερη". Όταν πραγματικά ζήσαμε καιρό μαζί, είχαμε ανάγκη και οι δύο την αποκλειστικότητα. Μπορεί για μερικούς να δουλεύουν τα πράγματα έτσι, ίσως και να είναι δύσκολο να αντισταθείς, αλλά δεν μπορείς να αγαπάς αληθινά κάποιον/α και να τραβιέσαι τα βράδια με άλλον/η. Συμφωνώ με τον Γιώργο σε αυτό. Η "ελεύθερη" σχέση λειτουργεί στις αρχές, όταν υπάρχει ενδιαφέρον, έλξη αλλά δεν καίγεσαι για τον άλλο τόσο. Όταν αργότερα, αυτό μεστώσει, όσος χρόνος και να περάσει, δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου με άλλον άνθρωπο, έστω κι αν είναι για μια νύχτα. γιατί, μπορεί να υπάρχουν άγχη και προβλήματα, οι ανασφάλειές μου, οι φοβίες του, όμως αυτό είναι κάτι που νιώθουμε κοινό. Πώς θα πεις ότι αγαπάς τον άλλον, όταν δεν τον περιμένεις?

Το καταλαβαινω αυτο που λες αλλα η δικη σας ειναι μια ιδιατερη περιπτωση. Δεν ειστε ακριβως μαζι.

[Serenita]

Συναισθηματικά είμαστε ή τουλάχιστον αυτό αισθανόμαστε τώρα. το σωματικό είναι άλλο θέμα.