Χωρισμός

[xrysa]

Καλημέρα, είμαι κοπέλα 32 χρονών και τα τελευταία 14 χρόνια είμαι σε σχέση. Με τον σύντροφο μου περάσαμε αρκετές δυσκολίες από θέμα δουλειάς και οικονομικής κατάστασης, γεγονός που μας εμπόδιζε στο να μείνουμε μαζί. Παρόλα αυτά, ήμασταν πολύ καλά και σχεδιάζαμε το μέλλον, το οποίο περιλάμβανε οικογένεια και παιδιά, παρόλο που δεν ήταν τότε η προτεραιότητα μου. Εγώ δούλευα αλλά δεν έφτανε αυτό για να προχωρήσουμε στην συγκατοίκηση. Περνούσαμε όλη την ημέρα μαζί, οι γονείς μας πλέον είχαν γίνει φίλοι και ένιωθα ολοκληρωμένη, πίστευα ότι είναι ο άντρας που θα περάσω τη ζωή μου μαζί του. Δεν λέω ότι δεν υπήρχαν εντάσεις, αλλά λύναμε όλα τα προβλήματα και συνεχίζαμε αγαπημένοι.
Πριν 2 χρόνια έπιασε δουλειά και επιτέλους ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για σπίτι. Δεν περιμέναμε να δυσκολευτούμε τόσο να βρούμε και μετά από ψάξιμο ενός χρόνου βρήκαμε αυτό που θέλαμε, το οποίο βέβαια θα ήταν διαθέσιμο 6 μήνες μετά. Αυτό το χρονικό διάστημα κάναμε τις απαραίτητες προετοιμασίες, αλλά έβλεπα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Τον ρώτησα αρκετές φορές τι συμβαίνει και αυτός δικαιολογούσε την όλη κατάσταση στο άγχος της δουλειάς και γενικότερα στις μαζεμένες αλλαγές. Εγώ τον καταλάβαινα και τον στήριζα και ταυτόχρονα ως γυναίκα έκανα τις απαραίτητες αγορές για το σπίτι μας. Ήθελα όλα να είναι τέλεια, αφού μου φαινόταν σαν ψέμα ότι επιτέλους θα μέναμε μαζί. Έφτασε λοιπόν ο καιρός που μπήκαμε στο σπίτι, αλλά αυτός όλο και απομακρυνόταν. Δυστυχώς αυτό που είχα στο μυαλό μου δεν υπήρχε. Όλα αυτά που μου έλεγε και περίμενα να δω από αυτόν, δεν τα είδα ποτέ. Η συμπεριφορά του απαράδεκτη, δεν βοηθούσε σε τίποτα, έφευγε και δεν έλεγε καν που πάει και γενικά δεν ήταν πια ο άνθρωπος που ήξερα. Προσπαθούσα να καταλάβω τι συνέβαινε, προσπαθούσα να συζητήσω μαζί του, αλλά αυτός δεν έμπαινε καν στην διαδικασία να μου μιλήσει. Με κατηγορούσε για ασήμαντα πράγματα και μου έριχνε ευθύνες χωρίς να έχει γίνει τίποτα. Μετά από 6 μήνες συγκατοίκησης λοιπόν, βρίσκομαι στο σημείο να μαθαίνω ότι έχει παράλληλη σχέση (εννοείται ότι το υποψιαζόμουν) σχεδόν τον τελευταίο χρόνο με μια γυναίκα μέσα από την δουλειά του. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ίσως να μην ισχύει ότι είναι κάποια παρεξήγηση και αμέσως του είπα τι έμαθα και τι ακούγεται. Αυτός έγινε έξαλλος και εννοείται ότι δεν παραδέχτηκε τίποτα. Κάθε μέρα όμως μου το λέει και ένας διαφορετικός άνθρωπος και δυστυχώς ξέρω μέσα μου ότι είναι αλήθεια. Έχει γκρεμιστεί όλος μου ο κόσμος, δεν ξέρω πως θα συνεχίσω από εδώ και μετά. Ντρέπομαι τους γονείς μου, ντρέπομαι τους φίλους μας. Πως θα μαζέψω τα πράγματα μου και θα φύγω; Είναι τόσο ψυχοφθόρο όλο αυτό και τόσο άδικο. Όταν εγώ ετοίμαζα το σπίτι μας, αυτός ήταν με άλλη. Αναρωτιέμαι γιατί προχώρησε στην συγκατοίκηση; Γιατί τόσα ψέματα; Γιατί αυτή η άθλια συμπεριφορά;
Τα γράφω όλα αυτά εδώ πέρα για να βγουν από μέσα μου. Έχω φίλες αλλά δεν είμαι έτοιμη να μιλήσω μαζί τους ακόμα...Γενικά δεν είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω αυτήν την κατάσταση..
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που αφιερώσατε..

[Remedy]

καλλιο αργα, παρα αργοτερα, χρυσα.
να μην φοβασαι και να μην ντρεπεσαι για τιποτε.
εκεινος πρεπει να ντρεπεται, που δεν σεβεται τον εαυτο του. εσυ, για ποιον λογο? εσυ ησουν ενταξει.
να χαιρεσαι που δεν προλαβατε να παντρευτειτε και να εχεις και δικηγορους και εξοδα για να χωρισεις.
με τις φιλες και τον οποιονδηποτε θα μιλησεις μονο οταν θα θελεις εσυ να μιλησεις. δεν εισαι πρακτορειο ειδησεων για να οφειλεις σε καποιον, ενημερωση.
παρε τον χρονο σου και τις αποφασεις σου, κι ολα θα φιαξουν και παλι.

[xrysa]

Σ ευχαριστώ για την απάντηση σου.
Μακάρι να φτιάξουν γιατί αυτή τη στιγμή μου φαίνονται όλα βουνό. Από αυτό που μπορεί να ακούγεται το πιο απλό, δηλαδή το πως θα μαζέψω τα πράγματα μου από το σπίτι, μέχρι και το πως θα καταφέρω να ξεπεράσω όλο αυτό το σοκ. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μου συνέβη κάτι τέτοιο πραγματικά. Του είχα τόση εμπιστοσύνη και τόση αγάπη, που τώρα τον κοιτάω και βλέπω έναν ξένο άνθρωπο.

[kounelaki1]

Φύγε γρήγορα από εκεί... Η σχέση σας έγινε βαρετή.. και ψάχνει για κάτι καινούριο.. κακως περίμενες 14 χρόνια.. Αλλά ευτυχώς δεν σε πήραν τα χρόνια! Φύγε και γνώρισε κάποιον άλλο για να κάνεις οικογένεια.. αν ήθελε πραγματικά θα είχατε κάνει μαζί πολύ νωρίτερα

[xrysa]

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Η σχέση μας δεν ήταν καθόλου βαρετή το αντίθετο. Γι αυτό και ήθελα να ζήσω με αυτόν τον άνθρωπο. Από τη στιγμή που μετά από 14 χρόνια ήμασταν τόσο αγαπημένοι και περνούσαμε τόσο καλά, ήμουνα σίγουρη ότι δεν θα άλλαζε αυτό μέχρι το τέλος.
Δυστυχώς όμως κάποιοι άνθρωποι είναι αχάριστοι και άπληστοι, χαρακτηριστικά που εγώ τουλάχιστον δεν είχα καταλάβει.
Θεωρώ πολύ άδικο το γεγονός ότι μόλις στάθηκε στα πόδια του τα πέταξε όλα. Δεν έχει να κάνει με ρουτίνα ή κάτι τέτοιο, έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του ανθρώπου.
Όπως και να' χει ξέρω ότι πρέπει να φύγω και γρήγορα.. το θέμα είναι πως το κάνω αυτό; Είναι τρομερά δύσκολο.

[Xfactor]

Καλημέρα, είμαι κοπέλα 32 χρονών και τα τελευταία 14 χρόνια είμαι σε σχέση. Με τον σύντροφο μου περάσαμε αρκετές δυσκολίες από θέμα δουλειάς και οικονομικής κατάστασης, γεγονός που μας εμπόδιζε στο να μείνουμε μαζί. Παρόλα αυτά, ήμασταν πολύ καλά και σχεδιάζαμε το μέλλον, το οποίο περιλάμβανε οικογένεια και παιδιά, παρόλο που δεν ήταν τότε η προτεραιότητα μου. Εγώ δούλευα αλλά δεν έφτανε αυτό για να προχωρήσουμε στην συγκατοίκηση. Περνούσαμε όλη την ημέρα μαζί, οι γονείς μας πλέον είχαν γίνει φίλοι και ένιωθα ολοκληρωμένη, πίστευα ότι είναι ο άντρας που θα περάσω τη ζωή μου μαζί του. Δεν λέω ότι δεν υπήρχαν εντάσεις, αλλά λύναμε όλα τα προβλήματα και συνεχίζαμε αγαπημένοι.
Πριν 2 χρόνια έπιασε δουλειά και επιτέλους ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για σπίτι. Δεν περιμέναμε να δυσκολευτούμε τόσο να βρούμε και μετά από ψάξιμο ενός χρόνου βρήκαμε αυτό που θέλαμε, το οποίο βέβαια θα ήταν διαθέσιμο 6 μήνες μετά. Αυτό το χρονικό διάστημα κάναμε τις απαραίτητες προετοιμασίες, αλλά έβλεπα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Τον ρώτησα αρκετές φορές τι συμβαίνει και αυτός δικαιολογούσε την όλη κατάσταση στο άγχος της δουλειάς και γενικότερα στις μαζεμένες αλλαγές. Εγώ τον καταλάβαινα και τον στήριζα και ταυτόχρονα ως γυναίκα έκανα τις απαραίτητες αγορές για το σπίτι μας. Ήθελα όλα να είναι τέλεια, αφού μου φαινόταν σαν ψέμα ότι επιτέλους θα μέναμε μαζί. Έφτασε λοιπόν ο καιρός που μπήκαμε στο σπίτι, αλλά αυτός όλο και απομακρυνόταν. Δυστυχώς αυτό που είχα στο μυαλό μου δεν υπήρχε. Όλα αυτά που μου έλεγε και περίμενα να δω από αυτόν, δεν τα είδα ποτέ. Η συμπεριφορά του απαράδεκτη, δεν βοηθούσε σε τίποτα, έφευγε και δεν έλεγε καν που πάει και γενικά δεν ήταν πια ο άνθρωπος που ήξερα. Προσπαθούσα να καταλάβω τι συνέβαινε, προσπαθούσα να συζητήσω μαζί του, αλλά αυτός δεν έμπαινε καν στην διαδικασία να μου μιλήσει. Με κατηγορούσε για ασήμαντα πράγματα και μου έριχνε ευθύνες χωρίς να έχει γίνει τίποτα. Μετά από 6 μήνες συγκατοίκησης λοιπόν, βρίσκομαι στο σημείο να μαθαίνω ότι έχει παράλληλη σχέση (εννοείται ότι το υποψιαζόμουν) σχεδόν τον τελευταίο χρόνο με μια γυναίκα μέσα από την δουλειά του. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ίσως να μην ισχύει ότι είναι κάποια παρεξήγηση και αμέσως του είπα τι έμαθα και τι ακούγεται. Αυτός έγινε έξαλλος και εννοείται ότι δεν παραδέχτηκε τίποτα. Κάθε μέρα όμως μου το λέει και ένας διαφορετικός άνθρωπος και δυστυχώς ξέρω μέσα μου ότι είναι αλήθεια. Έχει γκρεμιστεί όλος μου ο κόσμος, δεν ξέρω πως θα συνεχίσω από εδώ και μετά. Ντρέπομαι τους γονείς μου, ντρέπομαι τους φίλους μας. Πως θα μαζέψω τα πράγματα μου και θα φύγω; Είναι τόσο ψυχοφθόρο όλο αυτό και τόσο άδικο. Όταν εγώ ετοίμαζα το σπίτι μας, αυτός ήταν με άλλη. Αναρωτιέμαι γιατί προχώρησε στην συγκατοίκηση; Γιατί τόσα ψέματα; Γιατί αυτή η άθλια συμπεριφορά;
Τα γράφω όλα αυτά εδώ πέρα για να βγουν από μέσα μου. Έχω φίλες αλλά δεν είμαι έτοιμη να μιλήσω μαζί τους ακόμα...Γενικά δεν είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω αυτήν την κατάσταση..
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που αφιερώσατε..

kala αυτο δεν εχει ξαναγινει...περιμενες οντως 14 χρονια μεχρι να μεινετε μαζι?αααχαχααχ σορυ που γελαω αλλα μου φαινεται απιστευτο.....
λοιπον η σχεση σας εχει τελειωσει και καλυτερα τωρα που δεν εχετε και παιδι και τιποτα...βλεπεις οτι δεν αξιζει ο ανθρωπος....ουτε τον ενδιεφερε αν θα μεινετε μαζι ουτε τιποτα...μονο να βρισκει αυτη απο την δουλεια του..
να μην ντρεπεσ;ι καθολου δεν εκανες κατι κακο εσυ....

[nikos2]

να μην ντρεπεσαι, αντιθετα να θεωρεις τον εαυτο σου τυχερο που τον ανακαλυψες πριν τον γαμο.
οσο για τους λογους που το εκανε δεν πρεπει να σε απασχολουν καθολου.

ισως θα πρεπει να αναλαβεις και εσυ τις ευθυνες σου για αυτο το αποτελεσμα, οφειλες να τον εχεις ανακαλυψει πολυ νωριτερα.
τελος να ξερεις οτι αυτος θα δοκιμασει να σε πεισει οτι εσενα θελει αγαπα και οτι η αλλη ηταν απλα μερικα σεξακια, ελπιζω να μην τον πιστεψεις

[Remedy]

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Η σχέση μας δεν ήταν καθόλου βαρετή το αντίθετο. Γι αυτό και ήθελα να ζήσω με αυτόν τον άνθρωπο. Από τη στιγμή που μετά από 14 χρόνια ήμασταν τόσο αγαπημένοι και περνούσαμε τόσο καλά, ήμουνα σίγουρη ότι δεν θα άλλαζε αυτό μέχρι το τέλος.
Δυστυχώς όμως κάποιοι άνθρωποι είναι αχάριστοι και άπληστοι, χαρακτηριστικά που εγώ τουλάχιστον δεν είχα καταλάβει.
Θεωρώ πολύ άδικο το γεγονός ότι μόλις στάθηκε στα πόδια του τα πέταξε όλα. Δεν έχει να κάνει με ρουτίνα ή κάτι τέτοιο, έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του ανθρώπου.
Όπως και να' χει ξέρω ότι πρέπει να φύγω και γρήγορα.. το θέμα είναι πως το κάνω αυτό; Είναι τρομερά δύσκολο.

Πιθανοτατα κι ο ιδιος τα ιδια σισθανεται για το ποσο καλα ειστε μαζι και το ποσο καλα περνατε και δεν ειχε κανεναν σκοπο να σε χωρισει η να σε ενημερωσει για τα κατορθωματα του.
Αν ειναι ετσι, σε παω και στοιχημα οτι αυτος θα κλαψει πολυ περισσοτερο απο σενα για τον χωρισμο σας.

Θα σου πω πως θα το κανεις ευκολο.
Θα το κανεις ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΟΤΙΚΑ. σαν να μαζευεις τα πραγματα μιας φιλης σου. Όλο το θεμα ειναι να το κανεις πολυ γρηγορα. Μην καθεσαι και κλαψουριζεις στο κοινο σπιτι. Μαζεψε τα και Άστον μαλακα. Ουτε εξηγησεις ουτε τπτ.
Θα σε παρακαλαει μηνες. Στο υπογραφω.

[little]

Μετα απο 14 χρονια εσυ τι λες δεν θα βαριόταν; Βρίσκεις κάποιον και αν θες οικογένεια πας για γάμο σχετικά άμεσα μετά απο 14 χρόνια και άγιος να ταν θα βαριόταν λογικό ειναι. Το απαραδεκτο ειναι η κοροιδια και οτι σε αφησε να μπεις και σε διαδικασιες να ψαχνεις για σπιτι και να χεις κ τρεχαματα. Ελεος δηλαδή.

[Natalia_sups]

Μετα απο 14 χρονια εσυ τι λες δεν θα βαριόταν; Βρίσκεις κάποιον και αν θες οικογένεια πας για γάμο σχετικά άμεσα μετά απο 14 χρόνια και άγιος να ταν θα βαριόταν λογικό ειναι. Το απαραδεκτο ειναι η κοροιδια και οτι σε αφησε να μπεις και σε διαδικασιες να ψαχνεις για σπιτι και να χεις κ τρεχαματα. Ελεος δηλαδή.

Συμφωνω πως αυτο ειναι το χειροτερο απο ολα. Και το εκανε πιθανον συμβιβαστικα επειδη δεν ειχε το θαρρος να φυγει. Θα ανακουφιστει με το τελος της σχεσης. Μην κανεις ομως το λαθος να λυγισεις. Φυγε και φτυσε τον 100%. Οταν θυμωσεις κραξε τον. Και βαλ'του χι ακομα και αν παρακαλεσει. Που αμα εχει αλλη γκομενα μπορει και να μην το κανει. Αλλα δεν σε νοιαζει αυτο, εσυ να φυγεις με το κεφαλι ψηλα. Οποιαδηποτε αλλη διαχειρηση θα την μετανιωνεις μετα.

[elis]

Καλα εσυ εναν τον κρατησεσ δεκατεσσερα χρονια δε βαρεθηκεσ

[xrysa]

Καλα δεν μπορουσα να χωρισω επειδη ο αλλος δεν ειχε δουλεια και δεν μπορουσε να βρει σπιτι..
Η κατασταση εχει φτασει στο απροχωρητο.. Να φυγω χωρις να πω τιποτα? ή να τα διαλυσω ολα εδω μεσα, να του πω οτι ξερω και να φυγω? Δεν υπαρχει αυτο που γινεται.. Ειναι στο σπιτι μας και φερεται σαν να μην συμβαινει τιποτα.. Υποψιαζεται οτι ξερω αλλα δεν ειναι σιγουρος. Το καταλαβαινω απο τις ερωτησεις του. Τι κανω λοιπον? Σκεφτομαι και την αντιδραση του βεβαια...

[elisabet]

Καλα δεν μπορουσα να χωρισω επειδη ο αλλος δεν ειχε δουλεια και δεν μπορουσε να βρει σπιτι..
Η κατασταση εχει φτασει στο απροχωρητο.. Να φυγω χωρις να πω τιποτα? ή να τα διαλυσω ολα εδω μεσα, να του πω οτι ξερω και να φυγω? Δεν υπαρχει αυτο που γινεται.. Ειναι στο σπιτι μας και φερεται σαν να μην συμβαινει τιποτα.. Υποψιαζεται οτι ξερω αλλα δεν ειναι σιγουρος. Το καταλαβαινω απο τις ερωτησεις του. Τι κανω λοιπον? Σκεφτομαι και την αντιδραση του βεβαια...

Δεν του έχεις πει οτι ξέρεις??? Νόμιζα οτι τα είχατε πει! Πώς κρατιέσαι;;
Προσωπικά εννοείται πως θα είχα κάνει μεγάλη ταραχή τώρα...αλλά αυτό που έχει σημασία είναι πώς νιώθεις εσύ. Δεν έχεις θυμό; Δεν θες να τον βρίσεις; Νιώθεις απλά ξενερωμένη και δεν θες τίποτα;
Ο, τι κι αν είναι αυτό που νιώθεις η συμβουλή μου είναι να μην το αφήσεις, να μην προσπαθήσεις να το καλύψεις και να το καμουφλάρεις. Ξέχνα την δική του αντίδραση και κάνε απλά ο, τι νιώθεις! Οτιδήποτε άλλο να είσαι σίγουρη πως θα το μετανιώσεις.

[Γρηγορης Ιν]

Καλα δεν μπορουσα να χωρισω επειδη ο αλλος δεν ειχε δουλεια και δεν μπορουσε να βρει σπιτι..
Η κατασταση εχει φτασει στο απροχωρητο.. Να φυγω χωρις να πω τιποτα? ή να τα διαλυσω ολα εδω μεσα, να του πω οτι ξερω και να φυγω? Δεν υπαρχει αυτο που γινεται.. Ειναι στο σπιτι μας και φερεται σαν να μην συμβαινει τιποτα.. Υποψιαζεται οτι ξερω αλλα δεν ειναι σιγουρος. Το καταλαβαινω απο τις ερωτησεις του. Τι κανω λοιπον? Σκεφτομαι και την αντιδραση του βεβαια...

Καλησπερα Χρυσα, θα ηθελα να σου πω οτι γνωριζω το θεμα πολυ καλα διοτι εχω βιωση τετοια εμπειρια. Τωρα για εσενα αρχιζει ενας μεγαλος αγωνας αναλογα με της κινησεις που θα κανεις. Κατα την αποψη μου να του πεις ολλη την αληθεια που γνωριζεις και να μην παιζεται σαν την γατα με το ποντικι. Απο εκει και περα πρεπει να γνωριζεις οτι δυστυχως το 70% στις σχεσεις υπαρχει απιστια, διοτι δυστυχως οι σχεσεις ξεκινανε με ιδιοτελη αγαπη και οχι ανιδιοτελη. Μπορω να σε βοηθησω σε πολυ μεγαλο βαθμο

[GeorgeGr1]

Αν ειναι να φυγεις, κανε οτι σου ειπε η remedy. Γνωμη μου μη του λες τιποτα απολυτως για οτι γνωριζεις. Μαζεψε τα και εξαφανισου.
Θα σαλτάρει εγγυημενα, ακομη και αν δεν σε θελει και του αξίζει μόνο και μονο επειδη σε εβαλε σε τετοια διαδικασια με σπιτια κτλ.