Κλασσική μουσική και τραγουδια

[Vox]

Σαν να ξεχαστήκαμε λιγάκι εδώ.

Léon Boëllmann: Τοκκάτα σε ντο ελάσσονα.

Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για αυτόνομη σύνθεση αλλά για το τελευταίο μέρος της Γοτθικής Σουίτας του ίδιου συνθέτη. Είναι έργο υψηλών δεξιοτεχνικών απαιτήσεων γραμμένο έχοντας κατά νου την ακουστική των μεγάλων οργάνων Cavaillé-Coll της Γαλλίας προς τα τέλη του 19ου αιώνα. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που τα όργανα αυτά αναδεικνύουν πλήρως το χαρακτήρα του έργου, που είναι πολύ δυναμικό, σκοτεινό και μεγαλοπρεπές. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει στο ρεπερτόριο του οργάνου κάτι παρόμοιο με τέτοια ένταση «γοτθικού ρυθμού».

Προφανώς όλα αυτά απαιτούν και την ανάλογη ερμηνεία. Ευτυχώς που έχουμε στην εκκλησία της Παναγίας στο Παρίσι τον Olivier Latry, έναν από τους σπουδαιότερους οργανίστες στον κόσμο:



Στο βίντεο ακούμε ίσως την καλύτερη ερμηνεία της τοκκκάτας του Boëllmann που υπάρχει ως σήμερα. Ο Latry, ως μεγάλος γνώστης της δυναμικής του συγκεκριμένου οργάνου και της ακουστικής του χώρου, αξιοποιεί στο έπακρο τις εκφραστικές δυνατότητες των συστοιχιών για να αποδώσει σωστά το χαρακτήρα του έργου, ανεβάζοντας πολύ ψηλά τον πήχη της ερμηνείας.

Για να εκτιμήσει κανείς πλήρως τον ήχο χρειάζεται ακουστικά με καλή απόκριση σε όλες τις συχνότητες γιατί ακούγονται σχεδόν τα πάντα, από τις γυαλιστερές τρομπέτες και μίξεις ως το αβυσσαλέο Contre Bombarde 32'.

[thanosP]

[thanosP]

[thanosP]

[thanosP]

[Vox]

Αυτό το κομμάτι δε γράφτηκε από τον Albinoni αλλά από τον Ιταλό μουσικολόγο Remo Giazotto. Η ιστορία αναφέρει ότι ο Giazotto περέλαβε ένα απόκομμα παρτιτούρας του Albinoni από μια βιβλιοθήκη της Δρέσδης μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το απόκομμα περιλάμβανε μερικά μόνο μέτρα της μελωδίας με μπάσο και με βάση αυτά ο Giazotto προσπάθησε να ανακατασκευάσει τη χαμένη σύνθεση. Έτσι προέκυψε το γνωστό adagio. Αυτό όμως είναι απλά μια ιστορία αφού δεν υπάρχουν τεκμήρια και κανείς δεν είναι σίγουρος για το τι έγινε πραγματικά.

Στην παραπάνω ερμηνεία το μέρος του οργάνου δεν ακούγεται ιδιαίτερα γιατί παίζεται από ένα positif. Ακούμε ουσιαστικά ένα Bourdon 8' και μια Oktave 4' όταν εμφανίζεται η μελωδία. Πριν λίγα χρόνια έτυχε να συνοδεύω στο όργανο αυτοπροσώπως το σύνολο εγχόρδων της ακαδημίας στα πλαίσια μιας audition και εκεί τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Το όργανο είχε ικανοποιητική επιλογή ηχοχρώματος ενώ είχα ως βοηθό τον καθηγητή μου που κανόνιζε τους συνδυασμούς των συστοιχιών και γυρνούσε τις σελίδες. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ πιο εντυπωσιακό όσον αφορά το μέρος του οργάνου, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στην αρμονική και μελωδική κλιμάκωση που παρατηρείται προς το τέλος. Εκείνος μου είπε ότι πρόκειται για εύκολο κομμάτι αλλά με πολύ ισχυρό εφέ στο κοινό. Η δυσκολία βρίσκεται κυρίως στο να μάθεις να συντονίζεσαι με τους υπόλοιπους μουσικούς.

[Vox]

S. L. Weiss: Chaconne in g-moll (Ars Melancholiae).



Μια υπέροχη σύνθεση που βασίζεται σε ένα απλό θέμα με συνεχόμενες νότες και σαφείς τονικές διακυμάνσεις που καθοδηγούν την εναρμόνιση. Όπως με κάθε chaconne, το θέμα επαναλαμβάνεται στο μπάσο ενώ οι άλλες φωνές παίζουν διάφορες παραλλαγές που δένουν αρμονικά. Χαρακτηρίζεται από διάχυτη μελαγχολική ατμόσφαιρα, ό,τι πρέπει για τις όμορφες, μουντές και βροχερές μέρες.

[Vox]

Η chaconne σε σολ ελάσσονα πάλι αλλά από ντουέτο λαούτων:



Φαίνεται ότι αρχικά ήταν πράγματι ντουέτο για λαούτο και φλάουτο αλλά διασώθηκε μόνο το μέρος για το λαούτο. Εκτός από τη σόλο εκδοχή, σήμερα βρίσκει κανείς ερμηνείες με διάφορους συνδυασμούς μουσικών οργάνων, μέχρι και αυτοσχεδιασμούς πάνω στο θέμα της.

[homebod]

Δεν μπορώ να δω τους συνδέσμους για να ακούσω τα κομμάτια. Έχει ένα κενό στη θέση των συνδέσμων!

[Vox]

Δεν μπορώ να δω τους συνδέσμους για να ακούσω τα κομμάτια. Έχει ένα κενό στη θέση των συνδέσμων!

Αναφέρεσαι στα τελευταία που ανέβασα ή μιλάς γενικά;

Δοκίμασα πάντως τη σελίδα αυτή σε Windows (7 και 10), macOS (Mojave και Catalina), Linux (CentOS 6 και 7), iOS 12 και iPadOS 13. Δε βλέπω το πρόβλημα που αναφέρεις σε κανένα από αυτά τα συστήματα.

Τι λειτουργικό σύστημα έχεις;

[homebod]

Μπορώ να δω μόνο τον σύνδεσμο στο μήνυμα 32. Όλα τα άλλα είναι άφαντα.
Έχω τα LUBUNTU λειτουργικό.
Σε ευχαριστώ για την απάντηση Vox

[Vox]

Μπορώ να δω μόνο τον σύνδεσμο στο μήνυμα 32. Όλα τα άλλα είναι άφαντα.
Έχω τα LUBUNTU λειτουργικό.
Σε ευχαριστώ για την απάντηση Vox

Δοκίμασα με μια φρέσκια εγκατάσταση Lubuntu. Δουλεύει μια χαρά με Firefox. Τα βίντεο εμφανίζονται ενσωματωμένα όπως το περιμένεις, μπορείς να κλικάρεις και τότε παίζουν κανονικά με ήχο. Οπότε κάτι συμβαίνει με τη δική σου εγκατάσταση. Αν χρησιμοποιείς Firefox, μπορείς να δοκιμάσεις ένα refresh.

[Vox]

Hier Encore: ένα τραγούδι που ακολουθεί πιστά τα κλασικά πρότυπα, με γλυκύτατη αρμονία, πλημμυρισμένο από ένα έντονο αίσθημα νοσταλγίας και μελαγχολίας. Πλαισιώνεται από πανέμορφη ασπρόμαυρη φωτογραφία με μια πολύ κομψή γυναικεία φιγούρα. Πολύ συγκινητικό.



Βρίσκω επίσης ότι ο ασπρόμαυρος ήχος του πιάνου και ο γκρίζος του βιολιού ταιριάζουν απόλυτα με την οπτική εντύπωση της φωτογραφίας.

[Vox]

Ορίστε και το αρχικό "Hier Encore" με τα λόγια, που βρίσκονται σε αντιστοιχία με προβλήματα των νέων που συζητούνται συχνά σ' αυτό το φόρουμ:

[Vox]

Πάτερ ημών ο εν τοις Oυρανοίς. Για την ακρίβεια, Vater unser im Himmelreich, του Georg Böhm (1661 - 1733). Πρόκειται για ένα πανέμορφο, με όλη τη σημασία της λέξης, χορικό πρελούδιο πάνω στο δημοφιλές μουσικό θέμα.

Βασίζεται σε πλήρη τετραφωνική πολυφωνία με αρμονία που παραπέμπει κατευθείαν στα έργα του Μπαχ, αλλά γίνεται αντιληπτό ότι πρόκειται για κάτι διαφορετικό. Προφανώς ο Μπαχ γνώριζε πολύ καλά όλα αυτά τα έργα και είχε αφομοιώσει τις αρμονικές τεχνικές που χρησιμοποιούσαν. Στο παρακάτω βίντεο έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε στη μελωδία της σοπράνο και μια από τις ομορφότερες Vox Humana 8' με τρέμολο. Φαίνεται επίσης ότι η μηχανική του πληκτρολογίου βοηθάει τον ερμηνευτή σε μακρόσυρτες τρίλιες και γενικά στον πλούσιο διάκοσμο που έχει ένα τέτοιο κομμάτι.