Δήθεν Φίλοι...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 25
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    3

    Δήθεν Φίλοι...

    Είμαι Φοιτητής Ηλεκτρονικής.Από το πρώτο εξάμηνο και γενικά στη ζωή μου νιώθω και το βιώνω καθημερινά,να με κοροιδεύουνε οι άλλοι συμφοιτητές μου και γενικά όλοι.
    Γνώρισα κάποια άτομα,ως φίλους,και κάναμε παρέα αλλά εγώ κατάλαβα τον σκοπό της παρέας τους.Δηλαδή,να με εκμεταλεύονται και πίσω από την πλάτη μου να με καρφώνουν.Έχω γνωρίσει ένα παιδί που μου φαίρεται σωστά.Με το παιδί αυτό κάνουμε καλή παρέα,βγαίνουμε έξω,μιλάμε και γενικά μου φαίρεται στα ίσα.Δεν με προδήδει πισώπλατα,όπως όλοι οι άλλοι.Σήμερα μου είπε να βγούμε έξω,γιατί θα φύγει την Δευτέρα και μπορεί να μην ξανάρθει.Δηλαδή,ένα άτομο που εμπιστεύομαι με αφήνει και αυτό.Δεν βγήκα έξω,καθώς ψυχολογικά σήμερα ήμουνα χάλια για πολλούς λόγους και ήρθε έλλο ένα κτύπημα(της αναχώρησης του φίλου μου).Αυτά τα παιδιά που είπα προηγουμένως,με εκμεταλεύονται,απ'ότι φαίνεται,για να κάνουμε τις αναφορές και να διαβάζουμε μαζί και να τους βοηθάω ,αλλά τίποτα παραπάνω.Σκέφτόμουνα όλο το καλοκαίρι,γιατί όλα αυτά να συμβαίνουν σε εμένα και γιατί τόσες αναποδιές.Τι έχω κάνει.Αποφάσισα λοιπόν να μην ξαναμιλήσω σε αυτα τα παιδιά και τώρα πρέπει να βρώ το θάρρος,που δεν έχω,να τους το πω κατάμουτρα.Σκέφτομαι,δεν πάει άλλο.Από την μία πλευρά,χίλλιες φορές μόνος μου αλλά όταν πάω σπίτι θυμάμαι όλα τα παιδιά να έχουν φίλους,να γελάνε και εγώ να κλαίω.Κάθε μέρα τα ίδια και όλο αναποδιές.
    Τι με συμβουλεύεται να κάνω;
    Παρακαλώ θα ηθελα μία απάντηση μας.

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Location
    athens
    Posts
    4
    Σε καταλαβαίνω απόλυτα, κι εγώ το ίδιο περνούσα στν σχολή μου..Εμένα βέβαια το μοναδικό άτομο που μου φερόταν καλά δεν με άφησε, αλλά μόλις τελειώσαμε την πτυχιακή μας εξαφανίστηκε...
    ακόμα χειρότερα...δε ξέρω αν μπορώ να σου δώσω μια σωστή συμβουλή, εγώ στη θέση σου δε θα ασχολιόμουν μαζί τους...τουλάχιστον αυτό έκανα τότε...όσο κι αν με πονούσε..

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Location
    Θεσ/νικη
    Posts
    2,195
    νομιζεις πως οσοι γελανε εχουν πραγματικους φιλους;εισαι γελασμενος.λιγα ατομα εχουν πραγματικους φιλους,ουτε εγω εχω.απλα γνωστους που για οσο διαστημα εχουμε κοινους στοχους συμπλεουμε.οποτε μη το παιρνεις κατακαρδα,απλα δεξου πως ετσι ειναι η ζωη,και αν βρεθει καποιος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ φιλος τοτε φερσου αναλογα ωστε να μη τον χασεις ποτε.

  4. #4
    Member
    Join Date
    Jun 2008
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    43
    Μάνο μηπως χρειαζεσαι λιγο αυτοπεποιθηση? Ο,τι νιωθουμε εμεις για τον εαυτό μας το εκπέμπουμε και στους αλλους. την πρωτη φορα που καταλαβες οτι οι φιλοι σου σε εκμεταλλευονται τι εκανες? Δε τους το εκοψες? Πως επετρεψες να σου φερθουν ετσι? Αγαπησε τον εαυτό σου και βαλε ενα οριο για το πως θες να σου φερονται οι αλλοι. Πραγματικους φιλους δε χρειαζόμαστε πολλους στη ζωή μας. Ενας δυο ειναι αρκετοί. Κι εγω νομιζω δεν εχω κανεναν.

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    3
    Κοίτα,λέω από το να μην έχω κανέναν ας έχω αυτούς και ας βασανίζομαι ψυχικά.Αλλά τελευταία που το ξανασκεύτηκα,είπα δεν θα μαι εγώ συνέχεια ο βλάκας.Το πιο άσχημο χαρακτηριστικό που έχω είναι ότι ανοίγομαι στον άλλο πολύ εύκολα και μετά με κάνουν ότι θέλουν.Αυτό λέω τώρα να το σταματήσω γιατί ο πιο καλός σου φίλος είναι ο ίδιος σου ο εαυτός.Σας ευχαριστώ που απαντήσατε...

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2008
    Location
    Αθήνα
    Posts
    429
    Παρόμοια κατάσταση είχα βιώσει κι εγώ στη σχολή μου. Ειρωνικά γελάκια και κακεντρέχειες από συμφοιτητές όταν ήμουν αδύνατος ενώ όταν ήμουν δυνατός οι ίδιοι ερχόντουσαν από πίσω και γλύφανε...
    Γενικά αηδιάζω με το κλίμα που υπάρχει στη σχολή (πολυτεχνείο) και μου τη σπάγανε και μου τη σπάνε όλοι οι φοιτητές και οι καθηγητές εκεί μέσα...
    Όμως δεν είναι όλοι έτσι ευτυχώς όπως θέλω να πιστεύω οτι και εγώ δεν είμαι έτσι!
    Ίσως να πρέπει να αναζητήσεις άλλους φίλους που να ταιριάζετε ή να ψάξεις μέσα σου και να ξεκαθαρίσεις τί είναι αυτό που σε βασανίζει σε όλη αυτή τη κατάσταση γιατί μπορεί εν τέλει να είναι κάτι προσωπικό και να μην φταίνε τόσο οι άλλοι (όπως μάλλον ισχύει στη δική μου περίπωση)

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Location
    Θεσ/νικη
    Posts
    2,195
    γενικα ακουω πολλα ατομα να λενε πως δεν εχουν φιλους.αυτα τα ατομα οταν ζηταει καποιος αλλος την φιλια τους την δινουν;φερονται σωστα οπως θα θελαν να τους φερθουν;η απλα παραπονιουνται και οταν ερχεται η ωρα να αποδειξουν κατι απλα διαιωνιζουν την κατασταση;

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2008
    Location
    Αθήνα
    Posts
    429
    Σωστό!! υπάρχει και αυτή η πλευρά ...
    Μπορεί όμως κάποιους (και βάζω και τον εαυτό μου μέσα) να τους τρομάζει η φιλία και η συναισθηματική επαφή που προϋποθέτει μιά φιλία επειδή ίσως φοβούνται μήπως πληγωθούν... δεν ξέρω

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Location
    Θεσ/νικη
    Posts
    2,195
    παντα υπαρχει αυτο το ρισκο,αλλα αν καποιος δεν ειναι απο μερους του σωστος δε πρεπει να παραπονιεται ουτε να απαιτει απο τους υπολοιπους να του σταθουν στις δυσκολες στιγμες αφου και ο ιδιος θα φανει λιγος σε παρομοιες καταστασεις.γνωμη μου ειναι πως πρεπει να ξερουμε σε ποιους ανοιγουμε διαυλους φιλιας,δεν ειναι για ολους

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2008
    Location
    Thessaloniki
    Posts
    1,156
    Φιλία είναι μια πολύ βαριά λέξη..Αυτοί στους οποίους αναφέρεσαι σαν \"φίλους\" δεν αξίζουν αυτό τον τίτλο. Όπως γνώρισες αυτό το παιδί που πίστεψες πως θα μπορούσε να είναι ένας καλός σου φίλος, έτσι μπορείς και στο άμεσο μέλλον να γνωρίσεις ανθρώπους που να αξίζουν τη φιλία σου, γιατί κάπως έτσι θα πρέπει να αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα, οι άλλοι θα πρέπει να ΑΞΙΖΟΥΝ την δική σου φιλία..Έχε υπ\' όψη σου πως είσαι πολύ νέος ακόμη, οι παιδικές και νεανικές φιλίες συνήθως δεν διαρκούν, οι γερές φιλίες είναι εκείνες που αντέχουν στο χρόνο και στις αντίξοες συνθήκες, \"ψήνονται\" από την αλληλεγγύη, τον αλληλοσεβασμό, την αυταπάρνηση, την αγάπη του ενός προς τον άλλο...Γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους, αρκετούς από αυτούς τους συμπαθούμε, αλλά τελικά καλούς φίλους θα έχουμε έναν το πολύ δύο στη ζωή μας..Όλοι οι άλλοι θα είναι απλώς γνωστοί και τίποτε παραπάνω...Δεν αξίζει να στενοχωριέσαι, είμαι σίγουρος πως θα βρεις το δρόμο σου και θα γνωρίσεις τον/την ή τους καλούς σου φίλους..

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    κοιτα κι εγω το περασα αυτο καποτε με φιλες φιδια..ειμαι σιγουρη και οι περισσοτεροι/ες εχουν καποια αναλογη εμπειρια.δυστυχως δεν ειναι ολοι καλοπροαιρετοι και ειλικρινεις εκει εξω..υπαρχουν και καλα ατομα αλλα ειναι δυσκολο να τα βρεις.το θεμα ειναι να τα εκτιμησεις ομως οταν βρεθουν στο δρομο σου..

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    122
    Εγω εχω τρεις αδελφικους φιλους κ δυο πολυ καλες φιλες. Επισης εχω αλλα πεντε ατομα με τα οποια δεν κανω κολλητη παρεα αλλα ξερω οτι μπορω να τα εμπιστευομαι κ να περασω καλα μαζι τους.Ποτε δεν με εκμεταλλευτηκε κανενας τους. Είμαι παρα πολυ τυχερος σε αυτο το θεμα. Να μαθετε να συμπεριφερεστε σωστα στους αλλους δεν ειναι τυχαιο που μερικοι δεν εχετε φιλους πραγματικους οπως λετε. Εχω γνωρισει κατα καιρους κ κυριως ως φοιτητης 10δες ατομα που δεν εχουν σταθερες παρεες κολλανε οπου να ναι κ σε βλεπουν χρησιμοθηρικα.Σε πουλανε κ σε αγοραζουνε ανα πασα στιγμη.Το τιμημα βεβαια να κανεις παρεα μονο με 5 ατομα οπως εγω ειναι να μην διευρυνεις τον κυκλο σου και να μην κανεις πολλες δημοσιες σχεσεις. Ομως προτιμω την κλικα μου γιατι δοκιμασμενα δεν προκειται να μεινω ποτε μονος. Δε με ενδιαφερει στο ελαχιστο να κανω παρα πολλούς \"φίλους\".Τα ατομα αυτα με στηριξαν σε ολη μου τη ζωη, ακομα κ οταν αντιμετωπιζα πριν μερικα χρονια κρισεις πανικου κ αγοραφοβια ηταν διαρκως διπλα μου, προτιμουσαν να χασουν την εξοδο τους κ να κατσουν στο σπιτι μαζι μου κ να μου κανουν παρεα. Ουδεποτε με κοροιδεψαν.Μπηκαν στη διαδικασια να διαβασουν για το προβλημα μου προκειμενου να το κατανοησουν καλυτερα. Ειμαι παρα πολυ ευτυχισμενος που εχω αυτα τα παιδια διπλα μου, μου εχουν σταθει περισσοτερο κ απο τους γονεις μου σε παρα πολλα πραγματα.
    Παντως ακομα κ αν ειστε σε μια ηλικια δλδ ανω των 20 κ νοιωθετε πως ειστε μονοι κ δεν εχετε φιλους ποτε δεν ειναι αργα, μην το βαζετε κατω, να φροντιζετε στις διαπροσωπικες σας σχεσεις να ειστε καλοι ανθρωποι κ ολα θα ερθουν. Α κ κατι αλλο. Να προσεχετε οταν ειστε σε σχεση να ισσοροπειτε τον χρονο που αφιερωνετε στους φιλους σας κ στην κοπελα/αγορι σας. Γιατι υπαρχουν κ ατομα που οταν βρουν γκομενο/α γινονται καπνος!

  13. #13
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2008
    Posts
    19
    To καλο ειναι οτι ξεχωριζεις ποιοι ειναι οι σωστοι φιθλοι κ δεν εισαι θυμα κ ποτε μην γινεις. Βεβαια δεν ειναι σωστο να κλειστεις μονος σου ολο κ καποιο σοβαρος φιλος θα υπαρχει απλος ακομα δεν τον γνωρισες σκεψου θετικα κ ολα θα πανε καλα.

  14. #14
    Συχνό φαινόμενο Manos_19... Σε άτομα κυρίως που έχουν καλες προθέσεις γενικότερα. Η κοινωνία είναι κρύα, απρόσωπη, σκληρή, ανταγωνιστική. Χωρίς να υπάρχει λόγος αν το καλοσκεφτεί κανείς. Ο κόσμος κοιτά την πάρτη του. Δύσκολα καταλαβαίνεις ποιος είναι φίλος και ποιος σκύλος. Έχω μαλώσει άσχημα με άτομα που μεγαλώσαμε μαζί, που καθόμασταν στο ίδιο θρανίο στο σχολείο, που τα είχα σαν αδέρφια μου.. Εκμεταλλεύονται όποτε βρούν ευκαιρία. Είσαι καλός και σε πατάνε. Το παίρνουν ως αδυναμία! Κάνε παρέα με άτομα που έχουν ήθος και αγνή καρδιά.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by Manos_19
    Κοίτα,λέω από το να μην έχω κανέναν ας έχω αυτούς και ας βασανίζομαι ψυχικά.Αλλά τελευταία που το ξανασκεύτηκα,είπα δεν θα μαι εγώ συνέχεια ο βλάκας.Το πιο άσχημο χαρακτηριστικό που έχω είναι ότι ανοίγομαι στον άλλο πολύ εύκολα και μετά με κάνουν ότι θέλουν.Αυτό λέω τώρα να το σταματήσω γιατί ο πιο καλός σου φίλος είναι ο ίδιος σου ο εαυτός.Σας ευχαριστώ που απαντήσατε...
    Μανο, μιλας πολυ σωστα. Κι εγω εχω αυτο το προβλημσ.Ανοιγομαι καμια φορα, εκει που δεν πρεπει, μονο καιμονοεπειδηεχωαναγκη να ερθω κοντα με καποιον και να μοιραστω πραγματα μαζι του.
    Ομως, αν ειναι το λαθος ατομο, αν δεν υπαρχει εμπιστοσυνη,
    μπορει ο αλλος και να εκμεταλλευτει.. γι αυτο χρειαζεται προσοχη κι αντοχη... μεχρι να βρεθει ο καταλληλος.
    Οσο για το πρωτο που λες...
    Αναμεσα στο να εισαι μονος και να κανεις παρεα με αυτα τα παιδια, υπαρχει και μια τριτη λυση, εναλλακτικη.
    Θεωρεις τον ευατο σου ικανο να ψαξει για νεες παρεες?
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •