Οι απών γονείς

[Macgyver]

Ωπ , τωρα τοδα , κι εγω χθες αυπνια , εχω ανακατεψει τα ωραρια , οτι ναναι ωραρια εχω .......... αλλα μαρεσει το βραδυ .....

[blackbird]

Εντάξει Ρέμεντυ. Δεν ήτανε έτοιμη να παλέψει για σπουδές όταν ενηλικιώθηκε και κακώς επέλεξε να κάνει παιδί αφού το ήθελε και αυτό. Πολύ πιο δύσκολο, όντως. Όταν θα έπρεπε κανονικά να έχει την δυνατότητα για σπουδές, αυτή δούλευε για 3ις. Μάνα με ψυχική ασθένεια, αλκοολικός πατέρας, κακώς που δεν επέλεξε σπουδές και διάλεξε παιδί. Κακώς περιμένει έστω και τώρα στήριξη από την μάνα. Ο νόμος καλά κάνει και δίνει ελαφρυντικά. Δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα η ψυχική ασθένεια, οπότε ας μην επικεντρωθούμε στο πώς νιώθει η νηματοθέτρια που είναι η κόρη, και ας επικεντρωθούμε και εμείς στον νόμο, στην ψυχικά ασθενή μητέρα και στην απαράδεκτη "απαίτηση" της κόρης. Αυτό ήθελα να τονίσω Ρέμεντυ. Ο κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του, ανάλογα και με την χρονική περίοδο εννοείται. Αποφάσισε να κάνει παιδί. Πριν ήθελε να σπουδάσει. Δεν μπορούσε. Βίωσε διάφορα άσχημα γεγονότα που την ωρίμασαν απότομα και της άφησαν σημάδια. Θέλει να νιώσει έστω λίγη στήριξη. Την περιμένει από ένα άτομο που την έφερε στον κόσμο και που εκείνη την είχε ήδη στηρίξει πολύ σε πολύ μικρή ακόμα ηλικία και το βρίσκεις οκ να επικεντρωθούμε στον νόμο και στις "απαιτήσεις" της μικρής; Και πόσο μάλλον να την κρίνουμε και από πάνω για τις επιλογές και τα θέλω της, δεδομένου των γεγονότων και της χρονικής περιόδου; Εντάξει τότε. Πολύ κακώς η μικρή έχει τέτοιες απαιτήσεις από την μάνα της που πάσχει από ψυχική διαταραχή. Πολύ κακώς νιώθει πως θέλει να την στηρίξει. Ακόμη και ο νόμος είναι εναντίον της. Πέρασαν οι εποχές που ο νόμος ήταν με το μέρος της όταν δούλευε στα 15 της για 3ις. Οπότε μικρή μου πάρτο χαμπάρι και ξεκόλλα και σταμάτα να νιώθεις έτσι. Αυτό της λες ουσιαστικά. Γι' αυτό αντέδρασα. Και μάλιστα όταν μετά από όλα αυτά, εσύ επικεντρώνεσαι και για το πώς θα την βοηθήσει, αντί για το πώς θα βοηθήσει η ίδια τον εαυτό της. Πρωτίστως για τον εαυτό μας φροντίζουμε. Αν δεν θέλει κάποιος να θεραπευτεί, τίποτα δεν γίνεται με το ζόρι. Όταν έχουμε κιόλας να κάνουμε με μια περίπτωση που οι γονείς προκάλεσαν στο παιδί τόσα ψυχολογικά, όταν αυτό το παιδί έχει να στηρίξει τώρα άλλο ένα παιδί και απλά νιώθει πως χρειάζεται στήριξη, ξαναλέω πως το βρίσκω άδικο και ψυχρό να του λες να συνεχίζει να βοηθάει την μάνα (με αυτές τις συνθήκες ειδικά...) και ότι είναι κακό να νιώθει έτσι. Θέμα οπτικής απλά.

[Remedy]

Εντάξει Ρέμεντυ. Δεν ήτανε έτοιμη να παλέψει για σπουδές όταν ενηλικιώθηκε και κακώς επέλεξε να κάνει παιδί αφού το ήθελε και αυτό. Πολύ πιο δύσκολο, όντως. Όταν θα έπρεπε κανονικά να έχει την δυνατότητα για σπουδές, αυτή δούλευε για 3ις. Μάνα με ψυχική ασθένεια, αλκοολικός πατέρας, κακώς που δεν επέλεξε σπουδές και διάλεξε παιδί. Κακώς περιμένει έστω και τώρα στήριξη από την μάνα. Ο νόμος καλά κάνει και δίνει ελαφρυντικά. Δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα η ψυχική ασθένεια, οπότε ας μην επικεντρωθούμε στο πώς νιώθει η νηματοθέτρια που είναι η κόρη, και ας επικεντρωθούμε και εμείς στον νόμο, στην ψυχικά ασθενή μητέρα και στην απαράδεκτη "απαίτηση" της κόρης. Αυτό ήθελα να τονίσω Ρέμεντυ. Ο κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του, ανάλογα και με την χρονική περίοδο εννοείται. Αποφάσισε να κάνει παιδί. Πριν ήθελε να σπουδάσει. Δεν μπορούσε. Βίωσε διάφορα άσχημα γεγονότα που την ωρίμασαν απότομα και της άφησαν σημάδια. Θέλει να νιώσει έστω λίγη στήριξη. Την περιμένει από ένα άτομο που την έφερε στον κόσμο και που εκείνη την είχε ήδη στηρίξει πολύ σε πολύ μικρή ακόμα ηλικία και το βρίσκεις οκ να επικεντρωθούμε στον νόμο και στις "απαιτήσεις" της μικρής; Και πόσο μάλλον να την κρίνουμε και από πάνω για τις επιλογές και τα θέλω της, δεδομένου των γεγονότων και της χρονικής περιόδου; Εντάξει τότε. Πολύ κακώς η μικρή έχει τέτοιες απαιτήσεις από την μάνα της που πάσχει από ψυχική διαταραχή. Πολύ κακώς νιώθει πως θέλει να την στηρίξει. Ακόμη και ο νόμος είναι εναντίον της. Πέρασαν οι εποχές που ο νόμος ήταν με το μέρος της όταν δούλευε στα 15 της για 3ις. Οπότε μικρή μου πάρτο χαμπάρι και ξεκόλλα και σταμάτα να νιώθεις έτσι. Αυτό της λες ουσιαστικά. Γι' αυτό αντέδρασα. Και μάλιστα όταν μετά από όλα αυτά, εσύ επικεντρώνεσαι και για το πώς θα την βοηθήσει, αντί για το πώς θα βοηθήσει η ίδια τον εαυτό της. Πρωτίστως για τον εαυτό μας φροντίζουμε. Αν δεν θέλει κάποιος να θεραπευτεί, τίποτα δεν γίνεται με το ζόρι. Όταν έχουμε κιόλας να κάνουμε με μια περίπτωση που οι γονείς προκάλεσαν στο παιδί τόσα ψυχολογικά, όταν αυτό το παιδί έχει να στηρίξει τώρα άλλο ένα παιδί και απλά νιώθει πως χρειάζεται στήριξη, ξαναλέω πως το βρίσκω άδικο και ψυχρό να του λες να συνεχίζει να βοηθάει την μάνα (με αυτές τις συνθήκες ειδικά...) και ότι είναι κακό να νιώθει έτσι. Θέμα οπτικής απλά.

ο καθενας να επικεντρωθει οπου νομιζει και σε οτι "βλεπει". δεν χρειαζεται να επικεντωνομαστε, παρεα...
δεν θεωρω οτι χρειαζεται να συνεννοηθουμε που θα επικεντρωθουμε..

η απαιτηση της δεν ειναι απαραδεκτη, ειναι ανεδαφικη.
αυτο που δεν μπορεις να καταλαβεις η που δεν "βλεπεις", ειναι οτι οταν δεν εχεις ανεδαφικες απαιτησεις, η οταν τις περιοριζεις, περιοριζεις και τις απογοητευσεις σου... ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΣ.

ναι, εγω πιστευω οτι αν αποδωσει στον καθεναν γονεα αυτο που του αναλογει, στον πατερα την πληρη ανικανοτητα του και στην μητερα το οτι ασθενησε και δεν στηριξε οπως επρεπε τα παιδια της, βλαπτοντας τα, και στηριχθει παραλληλα στον ανδρα της που επελεξε η ιδια και δεν ελαχε οπως ελαχε ο αλκοολικος πατερας που σπερνει παιδια και τα παραταει δεξια κι αριστερα,
τοτε θα νοιωσει καλα πιο γρηγορα.