Ξαφνικά ξεσπάσματα κλάματος

[Yoco Choco]

είμαι στο κάτω κάτω της γραφης ολομόναχη σε κάθε "μάχη" στη ζωη μου...

Πως οραματίζεσαι το αντίθετο?...Το ολομαζί?...Το θεωρείς κάτι το επιτεύξιμο?...
Φοβάμαι πως για μένα έχει περάσει ως πιθανότητα αναντιστρεπτί...
Εχω μάλλον το είδος της μοναξιάς που δεν γεφυρώνεται με τίποτα και με κανέναν,και που κλείνεται ακόμα περισσότερο στο καβούκι του όταν επιχειρώ άγαρμπα να το γεφυρώσω με ασύμβατους δότες(τί διαολοείδος είναι αυτό?σε μένα έτυχε?).
Μπορεί όμως και να κάνω λάθος και να μην το χειρίζομαι σωστά ή να μην έχω μάθει τις δυνατότητές του...δεν μου έδωσε και κανένας το γαμομάνιουαλ...υποτίθεται ότι πρέπει να μάθεις μόνος σου την αρχή λειτουργίας,εξ'ενστίκτου... αλλά κάτι δεν πήγε καλά στην περίπτωσή μου...αστοχία υλικού ή software malfunction...ξέρω γώ?
Δεν φαντάζεσαι όμως πόσο πολύ θέλω να τα έχω λάθος όλα αυτά.

[blackbird]

Νομίζω οτι βάζεις πολύ υψηλά στάνταρς για τον εαυτό σου όταν απαιτείς τόση μεγάλη αυτονομία. Σε ζόρικες φάσεις στη ζωή μας, οι άνθρωποι γύρω μας παίζουν καθοριστικό ρόλο στο να μπορούμε να εκτονώνουμε κάπως την αρνητική ενέργεια ώστε να μην αφήνουμε να μαζεύεται πολύ. Και επίσης παίζουν καθοριστικό ρόλο στο να μπορούμε να δημιουργούμε καινούργια θετικά βιώματα ώστε να υπάρχει μια ισορροπία. Ένας στενός φίλος/η πχ και θα σε βοηθήσει να αποσυμπιεστείς όταν είσαι σε πίεση με το να σε ακούσει και θα παίξει ρόλο στην δημιουργία θετικών βιωμάτων με το να πάτε μια βόλτα, να κάνετε πλάκα, να κάνετε κάτι τελοσπάντων που θα σε βγάλει από την ρουτίνα και θα σου προσφέρει χαρά. Δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι μεγάλο και σημαντικό , τις περισσότερες φορές με τους δικούς μας ανθρώπους αρκούν μικρά πράγματα για να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα. Καταλαβαίνω πως για σένα σε μια ξένη χώρα θα είναι πολύ δύσκολο αυτό, αλλά νομίζω πρέπει να επικεντρωθείς λίγο στο να έρθεις κοντά με ανθρώπους εκεί όσο μπορείς. Όλη αυτή η πίεση που νιώθεις θεωρώ πως σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο ότι δεν έχεις κάποιον πολύ δικό σου κοντά σου. Νιώθεις πως δεν έχεις πια δικαίωμα ούτε να είσαι σκατά μια μερά γιατί αν πέσεις, ποιος θα είναι εκεί να σε σηκώσει;

Αυτό. Αυτό ακριβώς. Είσαι ενοχικός άνθρωπος και ως και τούτου πάααρα πολύ σκληρή με τον εαυτό σου. Δεν αναγνωρίζεις τι έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα, ούτε τις ανάγκες σου. Είσαι και εσύ άνθρωπος, χρειάζεσαι τους άλλους όπως όλοι και όμως βλέπεις πως ακόμα και μόνη σου τα έχεις καταφέρει μια χαρά γιατί είσαι δυνατή και το παλεύεις. Δεν μπορείς να διανοηθείς πως θα υπάρχουν και στιγμές που θα πέφτεις και πως χρειάζεσαι χρόνο και να ξαναπάρεις φόρα. Γι' αυτό όταν πιέζεσαι πολύ και σου βγαίνει το παράπονο, ξεσπάς και ψάχνεις το γιατί, γιατί δεν το επιτρέπεις στον εαυτό σου και φοβάσαι. Το κλάμα είναι ξέσπασμα, δύναμη και θεραπεία. Ξεφορτώνεις και προχωράς. Αν χρειάζεσαι βοήθεια, έστω και από ένα φίλο, γνωστό ή κάτι, μην διστάσεις να την ζητήσεις. Δεν είναι υγιές πράγμα η απομόνωση και η μοναξιά...

[giorgos35]

Δεν ξέρω ποια είναι η σωστή ενότητα για αυτό το θέμα για αυτό την αφήνω εδώ, αν η διαχείριση κρίνει ότι πρέπει να μετακινηθεί σε αλλη ενότητα, καλώς.
Γενικα νομίζω είμαι καλά ψυχολογικα, δεν είμαι σε μελαγχολική φαση στη ζωή μου, έχω περάσει παρα πολυ πιο μαύρες φασεις...ούτε ευτυχισμένη θα με έλεγα ούτε όμως και δυστυχισμενη, είμαι σε μια νορμάλ μέση κατάσταση στη καθημερινότητα μου...
Όπως όμως φαίνεται και από τον τίτλο, έχω που και που
τους τελευταίους μήνες, ισως τον τελευταιο χρονο, ξαφνικά ξεσπάσματα κλάματος...συνήθως υπάρχει κάποια αφορμή, δεν είναι στο ξεκαρφωτο. Αλλά δεν ξέρω κατά πόσο η εκάστοτε αφορμή δικαιολογεί επαρκως ένα ξέσπασμα σε κλάματα, νιώθω ότι είναι ξαφνικο, έντονο και ίσως καπως δυσανάλογο με το τι συμβαίνει; Συμβαίνει κάτι μικρο η μεγαλύτερο πχ και σκεφτομαι ίσως πράγματα και συσσωρεύεται μέσα μου μια στενοχώρια ώσπου γίνεται αβάσταχτη και εκεί που απλα κάθομαι μονη μου πατάω ένα κλάμα με λυγμούς για ένα λεπτό και ηρεμώ. Να μου συνέβη πριν λίγο και τώρα είμαι απολύτως ήρεμη...είναι νορμάλ αυτό;

καλησπερα ναταλι..δεν διαβασα ολα τα μυνηματα αν εχουν ειπωθη η απαντηθη ζητω συγγνωμη.....χαθηκες τελευταια και νομιζα οτι ειχες καμια τρομερη εξελιξη στη ζωη σου και ελεγα μακαρι η κοπελα να ειναι καλα και ευτηχησμενη,,,παμε στο θεμα σου...
στο λιγο καιρο που σε (ξερω)βλεπω μια πολυ δυναμικη κοπελα με ολοκληρωμενες αποψεις και δυναμη της γνωμης και του λογου της..τερας λογικης να μου επιτραπει η εκφραση..μεσα σε ολα αυτα ομως πιστευω κρυβετε ενας πολυ ευαισθητος χαρακτηρας που δεν βγενει εξω..δεν ξερω γιατι..φοβατε??ειναι πληγωμενος αυτος ο χαρκτηρας???φοβατε μην πληγωθει??δεν ξερω τι απο ολα ειναι....παρατηρησα ομως και κατι αλλο..ΝΟΜΙΖΩ οτι πιεζεις υπερβολικα τον εαυτο σου για να τον κανεις τελειο χωρις λαθη χωρις να πληγωσει κανεναν και χωρις να πληγωθη..και ολοι αυτη η πιεση βγενει καπως περιεργα εξω με περιεργο τροπο...
ναταλια μου και συγγνωμη για το μου καλο προαιρετα το λεω επειδη σε εκτιμω πολυ οπως και τη ρεμεντυ και τη ελισαβετ και τον ελις )
πιστευω οτι πρεπει να βρεις εναν τροπο να αφηνεις τον εαυτο σου να κανει λαθοι η μαλλον να συγχωρεις τον εαυτο σου στα λαθοι που κανει διοτι ολοι ειμαστε ανθρωποι και λαθοι κανουμε...αγαπα τον εαυτο σου ναταλια και δεν λεω να τον αγαπας εγωιστικα με την εννοια να εισαι παρτακιας απλα μη τον κατακρινης με το παραμικρο..αγαπαμε τον εαυτο μας με τα λαθοι του, τα βλεπουμε και προσπαθουμε οσο μπορουμε να τα διορθωνουμε...
εισαι πολυ αξιολογος ανθρωπος και ειναι κριμα να κανεις τετοιο (κακο)στο εαυτο σου...με λιγα λογια πιστευω οτι ειναι επειδη εισαι πολυ ευαισθητη και απτην αλλη πιεζεις υπρβολικα τον εαυτο σου ειτε στο να κρυψεις την ευαισθησια σου ειτε στο να πιεζεις τον εαυτο σου να γινει τελεια,,,

[oeo]

ελα καλοκαιρι Ελλαδα να κανεις κανα μπανακι...απαλεψιες θα ναι

[elis]

Γιωργο εγω οτι ειμαι στισ γυναικεσ το χρωσταω εκανα το πιο απλο πραγμα του κοσμου οταν ημουν μικροσ ειδα την εξυπναδα τουσ και τισ αγαπησα χωρισ στερεοτυπα χωρισ τιποτα απλα το αγορι τοτε αγαπησε ενα κοριτσι δε με νοιαζει απο που προερχονται δε με νοιαζει αν εχουν λεφτα απλα ειναι γυναικεσ κι οταν φερθουν καλα αξιζουν τα παντα κ τισ αγαπαω σαν θαυμα τησ φυσησ ετσι τισ βλεπω εγω δουλευω απο εφτα χρονων κ ξερω τι ειναι θαυμα κ τη μουφα ειμαι ο μονοσ ανδρασ που ξερει τη δυναμη των γυναικων νομιζα το ξεραν ολοι αλλα δεν πηραν μυρωδια οι υπολοιποι

[elis]

Κι αυτο για τη ναταλι
https://youtu.be/kbHvJEKNAaE

[elis]

https://youtu.be/wVZF8DMIiMA

[giorgos35]

Κι αυτο για τη ναταλι
https://youtu.be/kbHvJEKNAaE

....................

[Natalia_sups]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας...Ελισάβετ έχεις δίκιο σε αυτό που λες με τα μικρά πράγματα...πιστεύω θα μου αρκούσε απλα να πω δύο μαλακίες με καποιον για μια κάποια βελτιωση στην όλη πίεση που νιώθω...
Όσο για το ολομαζι που λες yoco choco ούτε εφικτό το θεωρώ ούτε και επιθυμητο. Ωραία η στήριξη αλλά καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του στο κάτω κατω, και νομίζω αυτό είναι και το πιο υγιές...δεν μπορείς να περιμένεις από κάποιον άλλον να αναλάβει το βάρος της ευθύνης για την δική σου ζωή και την ευτυχία σου, αυτό φέρνει αλληλεξάρτηση και δυστυχία και στις δύο πλευρές...το "παραπονο" που εξεφρασα δεν είχε να κάνει με το ότι θεωρώ κακό που είμαστε μόνοι, αλλά με το ότι θα ήθελα να ήμουν περισσότερο δυνατή και να μην είχα καμια ανάγκη, να τα διαχειριζομουν όλα μόνη μου καλύτερα...
Από εκεί και πέρα oeo παίζει να είναι και απαλεψιες, αυτό θα κάνω, θα έρθω Ελλαδα το καλοκαίρι...αν και παίζει με το οικογενειακό μου περιβάλλον να ανακουφιστω γυρίζοντας εδώ πίσω ξανά λολ
Νοσηλεύεται και ο αδερφός μου κατι εβδομάδες τώρα στη κλινική γιατί είχε βιαιο ξέσπασμα και είναι στα πανω της η αρωστια, ωραία πράγματα γενικά...παίζει να έχει και πρόβλημα υγείας η μάνα μου που δεν είναι παίξε γελασε...για καλό παω τελικά Ελλάδα; Πέρα από όλα αυτά μου έλειψε και μου έλειψαν και οι δικοί μου κακα τα ψεμματα...αλλά νιώθω ότι η ψιλοδιαλυση που βαράω ωρες ωρες μεσα μου οφείλεται στο ότι υποβόσκει κατι αλλο...ισως έχω κάποια διαταραχή προσωπικότητας; Ίσως έχω δυσθυμία; Δεν εχω διαγνωσθεί ποτέ για κατι στην ουσία...αν και μου έχει πει γιατρός του αδερφού μου ότι έχω αποσχιστικα συμπτώματα (τι φρουτο είναι αυτο τώρα...έχει να κάνει με την αποπροσωποποίηση/αποπραγματοποιηση; Είχα τετοια. ) ...επίσης έχω υπάρξει σε εξαρτητικη σχέση.. επίσης νομίζω ότι είχα ανά καιρούς από μικρη κατάθλιψη...αν και το τονίζω ποτέ δεν διαγνώσθηκα. Επισης έχω σωματικά συμπτώματα στρες...τριζω τόσο πολύ και τόσο καιρό τα δόντια μου στον ύπνο που έχουν φθαρεί από τη τριβή και έχει αλλάξει η σύγκλιση των δοντιών μου (ο τρόπος που "κουμπωνουν" και που κλείνει το στόμα μου)..
Επίσης τώρα νιώθω σαν να ψάχνω για προβλήματα που δεν έχω ενώ ο κόσμος έχει αληθινά προβλήματα...Τελοσπαντων σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας.

[Yoco Choco]

Όσο για το ολομαζι που λες yoco choco ούτε εφικτό το θεωρώ ούτε και επιθυμητο. Ωραία η στήριξη αλλά καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του στο κάτω κατω, και νομίζω αυτό είναι και το πιο υγιές...δεν μπορείς να περιμένεις από κάποιον άλλον να αναλάβει το βάρος της ευθύνης για την δική σου ζωή και την ευτυχία σου, αυτό φέρνει αλληλεξάρτηση και δυστυχία και στις δύο πλευρές...το "παραπονο" που εξεφρασα δεν είχε να κάνει με το ότι θεωρώ κακό που είμαστε μόνοι, αλλά με το ότι θα ήθελα να ήμουν περισσότερο δυνατή και να μην είχα καμια ανάγκη, να τα διαχειριζομουν όλα μόνη μου καλύτερα...

Γιατί το ''γειώνεις'' τόσο πολύ σε επίπεδο βιοπορισμού?
Νομίζω χρειάζεσαι λίγη μαγεία στην ζωή σου...
Do you believe in magic?

I don't...not anymore.