Κοροϊδία

[weird]

Ομως, αφου τα ξερουμε ολα αυτα,
αυτο μας κανει ατρομητους στην κοροιδια?
Μηπως η κοροιδια εχει ισχυ πανω μας μονο οταν ακουμπα σε κομπλεξ και ανασφαλειες μας?

[kater1na]

Πιο πολύ με ενοχλεί όταν κάποιος ψάχνει τις ευαισθησίες των άλλων, τις εντοπίζει και αρχίζει στοχευμένη επίθεση... γιατί ο ίδιος δεν έχει ανάλογες ευαισθησίες και το βρίσκει τρομερά αστείο... αν του πεις το οτιδήποτε αρχίζει να προσποιείται ότι το σχόλιο ήταν εντελώς ανάλαφρο και ο θιγμένος είναι μυγιάγγιχτος αλλά αν τολμήσεις να κάνεις το παραμικρό αστείο για την δική του προσωπικότητα, ευαισθησία, μειονέκτημα κοκκινίζει φουντώνει και ξεσπά

[GreenPeyote]

Κατερίνα αυτό το λές για εμένα επειδή σχολίασα αυτό που είπες στο θέμα του winston για τα γατάκια?

[kater1na]

Χεχ να σου πω οτι δεν το έχω διαβάσει, θα με πιστέψεις? (κατα διαστήματα δεν μπαίνω στο φορουμ και κοιτάω μόνο τα πιο πρόσφατα θέματα) σου έχω πει και σε u2u οτι δεν με έχεις προσβάλλει ποτέ ούτε έχω δει ποτέ να προσβάλλεις κάποιον ηθελημένα.
Είχες πει και σε ένα σου post ότι είσαι πάρα πολύ σκληρός με τον εαυτό σου και ίσως γι αυτό σου περνάει συχνά απο το μυαλό ότι ένα επικριτικό σχόλιο μπορεί να αφορά εσένα αλλά εγω τουλάχιστον αφορμές για τόσο σκληρή αυτοκριτική δεν έχω δει ελπίζω και εσύ να το δεις αυτό και να μην είσαι τόσο σκληρός με τον εαυτό σου.

Το ποστ μου πιο πάνω αφορά άτομα που έχω συναναστραφεί στη ζωή μου και έχουν αυτό το πρότυπο συμπεριφοράς συνεχώς.

[weird]

Originally posted by kater1na
Πιο πολύ με ενοχλεί όταν κάποιος ψάχνει τις ευαισθησίες των άλλων, τις εντοπίζει και αρχίζει στοχευμένη επίθεση... γιατί ο ίδιος δεν έχει ανάλογες ευαισθησίες και το βρίσκει τρομερά αστείο... αν του πεις το οτιδήποτε αρχίζει να προσποιείται ότι το σχόλιο ήταν εντελώς ανάλαφρο και ο θιγμένος είναι μυγιάγγιχτος αλλά αν τολμήσεις να κάνεις το παραμικρό αστείο για την δική του προσωπικότητα, ευαισθησία, μειονέκτημα κοκκινίζει φουντώνει και ξεσπά

Οντως Κατερίνα μου.
Απαιτεί κάποια εφυια βεβαια όλη αυτή η στοχευμενη επίθεση και δεν εντασσεται πιστευω στην αμεση κοροιδια, γιατι γινεται με σοβαρο ύφος.
Ωστοσο, προερχεται κι αυτη η υπουλη σταση απο κομπλεξικους ανθρωπους που διψουν για ετεροκαθοριζομενη αυτοεπιβεβαιωση.

[weird]

Ο ίδιος δεν εχε αναλογη ευαισθησια, αλλα σιγουρα εχει αλλες ευαισθησιες. Γιατι ο καθεις εχει και την αχιλλειο πτερνα του.
Καποτε, ειχα υοιθετησει την εξης ριψοκινδυνη σταση για να ξεχωριζω τα χλωρα απο τα ξερα.
Εδειχνα που μπορει να με χτυπησει αν ηθελε ο αλλος, που μπορουσε να με πατησει.
Κι αν το εκανε, αν επελεγε να διοχευτευσει εκει την ενεργεια του, αν αυτο τελικα εψαχνε απο την αλληλεπιδραση μας του το προσφερα σαν μεζεδακι αλλα μετα, οταν ερχοταν η ωρα για το κυριως πιατο ειχα ηδη γινει αφαντη.

[weird]

Πιστευω οτι εμεις ειμαστε υπευθυνοι που η κοροιδια των αλλων εχει βαρος πανω μας. Θα μπορουσε κανεις, να μην της δινει αυτην την εξουσια. Οχι φυσικα οτι ειναι ευκολο αυτο... αλλα γιατι παλι να ειναι τόσο δύσκολο?

[water]

Ειναι οντως δυσκολο αλλα αν οντως πιστευεις οτι το προβλημα το εχει αυτος που κοροιδευει ειναι πιο ευκολο, προσωπικα νευριαζω οταν κοροιδευουν αλλους ακομα και ατομα που δεν ξερω. Ειναι αυτη η σταση καποιων που με νευριαζει που ετσι για πλακα στοχοποιουν καποιον που κατα βαθος μεσα τους ξερουν οτι δεν ειναι καλυτεροι οπως και ολοι οσοι γελανε μαζι

[GreenPeyote]

Thnx Cath...(τώρα είδα οτι το πρώτο μέρος του CAThrin είναι cat... λές να ναι σημαδιακό? :P)... δεν ξέρω γιατί έχω αυτή την πολύ έντονη αίσθηση οτι όταν γράφεται κάτι κακό αλλά και καλό! αφορά εμένα (ίοως επειδή αυτό με κάνει να νιώθω σημαντικός επειδή στη πραγματικότητα νιώθω τόσο αδύναμος... δεν ξέρω).
Πάντως η παγίδα για τα γατάκια μου άρεσε πολύ....!!!!! :))))))))))))))))

Originally posted by weird
Μηπως η κοροιδια εχει ισχυ πανω μας μονο οταν ακουμπα σε κομπλεξ και ανασφαλειες μας?

Από προσωπική εμπειρία έχω δεί οτι αυτό που λές είναι πολύ σημαντικό και σίγουρα μεγενθύνει την αίσθηση οτι σε κοροιδεύουν αν δεν την δημιουργεί πολλές φορές χωρίς να υπάρχει πρόθεση από αυτόν που \"κοροιδεύει\".
Άν έχεις π.χ. μία ανασφάλεια μπορεί να αισθανθείς (και με απόλυτη σιγουριά κιόλας) οτι ο άλλος την εκμεταλλεύεται και σε πατάει εκεί που πονάς (ενώ ο άλλος μπορεί να μην το ξέρει ή να μην το βλέπει καν οτι έχεις αυτή την ανασφάλεια).
Άν βέβαια το ξέρει και το κάνει εσκεμμένα και επανειλημμένα αλλάζουν τα πράγματα... :P

[weird]

ΠΟλυ ευστοχο αυτο που λες Πράσινε;)
Ας αναλογιστουμε λοιπον,
η ανασφαλεια μας, θα ειχε εκεινο το βαρος που εχει πανω μας, αν δεν μας ενοιαζε το να \"ττην\" κοροιδεψει κάποιος?
Τι βαρος θα ειχαν οι ανασφαλειες και τα κομπλεξ,
αν δεν μας ενοιαζε η κοιροιδια των αλλων πανω στα σημεια που αυτα (τα κόμπλεξ) αφορουν?
Ελπιζω να εγινα κατανοητη.

[BALANCE]

Originally posted by weird
Ομως, αφου τα ξερουμε ολα αυτα,
αυτο μας κανει ατρομητους στην κοροιδια?
Μηπως η κοροιδια εχει ισχυ πανω μας μονο οταν ακουμπα σε κομπλεξ και ανασφαλειες μας?

Νομίζω ότι αυτό που έγραψες είναι ό,τι πιο εύστοχο έχω διαβάσει για το θέμα αυτό.

Δεν είναι η κοροιδία, αλλά η ανασφάλεια που κουβαλάμε γύρω από το \"θέμα\" της κοροιδίας. Και πρόσφατα, διαβάζοντας ένα βιβλίο που έχει σχέση με αυτά που φοβόμαστε, σημείωσα ένα σημείο που έλεγε ότι τα γεγονότα ή οι λέξεις δεν είναι αυτές που μας προκαλούν ανασφάλεια αλλά αυτό που σκεφτόμαστε γύρω από αυτά...

Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου είχα παραπάνω κιλά από το κανονικό. Είχα απίστευτο κόμπλεξ για την εμφάνιση μου και οποιοδήποτε σχόλιο γινόταν γύρω από αυτή με έκανε χάλια... Και δεν ήταν και λίγα αυτά τα σχόλια... Εφτασα λοιπόν στο να γίνω η καλύτερη στον αυτοσαρκασμό γιατί σκεφτόμουν ότι αν εγώ πρώτη κοροιδεύω τον εαυτό μου, ο άλλος δεν θα μπει στη διαδικασία να το κάνει για μένα... Και πέτυχε. Αλλά μέσα μου πονούσα κι ακόμα πονάω... παρόλο που πλέον έχασα 30 κιλά και είμαι στο κανονικό μου βάρος. Και ακόμα και τώρα, αν κάποιος κάνει κάποιο αστείο σχόλιο για τα \"παχάκια¨μου, είμαι ικανή να τον φάω...

[weird]

Αγαπητη μου,
μου θυμησες το θεμα του αυτοσαρκασμου...
Ακου να δεις σε ποια παγιδα ειχα πεσει εγω με τον αυτοσαρκασμο.
Ετσι σαν κι εσενα, αυτοσαρκαζομουν, αλλα όχι συνειδητά. Δεν το καταλαβαινα παντα οταν το εκανα.
Το θεμα ειναι οτι όταν συμφωνουσαν μαζί μου και ΄\"σαρκαζαν\" κι αυτοι, τσατιζόμουν γιατι αντεχα να τα λεω, ακριβως ομως και για να μην τα ακουω απο αλλους. Οταν οι αλλοι συμφωνουσαν ετσουζε!
Οταν οι αλλοι με συμμαζευαν, του στυλ μην εισαι ετσι αυστηρη με τον εαυτο σου ή το παρακανεις ή τα παραλες, αισθανόμουν ακόμα πιο άσχημα. Και γιατι διαφωνούσαν αλλα και γιατί αυτοι δεν δεχοντουσαν να με \"μειωσουν\", ενω εγω το εκανα! Και παλι, ειχα εκτεθει.
Οποτε πλεον αυτοσαρκαζομαι με μετρο.

[weird]

Τι θα γινόταν η ιχσυς της κοροιδιας πανω μας, αν ειχαμε αποδεχτει τον εαυτο μας και δεν ειχαμε κομπλεξ κι ανασφαλειες?
Θα μας εμπαινε απο το ενα αυτι, θα μας εβγαινε απο το αλλο, δεν θα ασχολουμασταν καν. Η ισως ασχολουμασταν με το να δούμε ποσο μειον νιωθει αυτος που κοροιδευει.
Αρα, οταν η \"φωνη\" του άλλου που κοροιδευει ενωνεται με την δική μας, εσωτερικη φωνη, που λεει \"εισαι γελοίος!\" τότε γίνεται όλο το κακό. Τοτε, δινουμε ισχυ κι αξια.

[weird]

Αυτη λοιπον η εσωτερικη σκεψη \"αχ! Θα γελασουν, αχ! θα με βρουν γελοιο!\" απο που έρχεται? Απο ποιος φόβους?
Αν νικησουμε, τον ίδιο μας τον εαυτο που ενα μερος του μας αμφισβητει και μας χλευαζει, τότε, θα μπορουν πιστευετε να μας βλαψουν οι αλλοι??

[weird]

Ο φόβος του να γελάσουνε μαζί μου.
Πιστευω σε όλους, λεει κατι.