αχ αυτός ο μπαμπάς μου!

[Johana]

Καλησπέρα σε όλους! Ο λόγος που γράφω εδώ αφορά τα προβλήματα που αντιμετωπίζω με τον μπαμπά μου.. Για να σας βάλω στο θέμα και να μην σας κουράσω, μέχρι και πριν 4 χρόνια τον θεωρούσα απλά ''παλαιάς γενειάς'' και δικαιολογούσα κάποιες συμπεριφορές του λόγω των δύσκολων παιδικών χρόνων που έχει περάσει. Πάντα θυμωμένος και νοσηρός, δεν έχει φίλους καθώς παρεξηγείται στο τέλος με όλους, δεν θα γελάσει ή να αστειευτεί με κάτι, αν κάνεις χιούμορ για κάτι το σίγουρο είναι ότι δεν θα το πιάσει, δείχνει μια παντελή έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης, δεν τον έχω δει να ''λυπάται'' για κάτι, να φέρεται τρυφερά σε κάποιον από εμάς, να ενδιαφέρεται για τον αν ήμαστε καλά ή όχι. Επίσης είναι υπερβολικά άπιστος ως προς τη μαμά μου (δεν κάνει σχέσεις μόνο ξεπέτες) σε σημείο να μην ντρέπεται να το κρύψει -όχι με ατάκες του στυλ είμαι άντρας και θα κάνω ότι θέλω- αλλά με έναν αρρωστημένο τρόπο, φανταστείτε να ανοίγουμε το συρτάρι του και να έχει έτσι απροκάλυπτα προφυλακτικά, ή στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου κλπ... Συχνοί καβγάδες στο σπίτι να σημειώσω όμως ότι ποτέ δεν σήκωσε χέρι σε κανέναν μας, η κακοποίηση που έχουμε υποστεί από κείνον είναι κυρίως ψυχολογική.
Και κάπως έτσι πέρασα την εφηβεία μου, νομίζοντας ότι έχω έναν μπαμπά που με μισεί, έφυγα για σπουδές όσο πιο μακριά γινόταν εξ αιτίας του, και τελικά βρήκα δουλειά σε άλλη πόλη... Φυσικά η μαμά μου είναι τελείως διαφορετικό στυλ, πραγματικά κάνει τα πάντα για εμάς, είναι υπέροχος άνθρωπος, αν δεν την είχα δεν ξέρω τι θα έκανα....
Ο άνθρωπος αυτός που λέτε, πριν 4 χρόνια έφαγε μια φλασιά του τύπου ''θέλω να γίνουμε μια αγαπημένη οικογένεια'', στην αρχή εκμηστηρεύθηκε στη μαμά μου όλες τις ''παρασπονδίες'' που είχε κάνει τόσα χρόνια, και μετά άρχισε να την πιέζει να γίνουν πάλι ζευγάρι (για χρόνια ζούσαν απλά σαν συγκάτοικοι), εκείνο το διάστημα είχα μόλις τελειώσει το πανεπιστήμιο και ζούσα ξανά μαζί τους, κάθε πρωί ξυπνούσα από τις φωνές του. Δηλαδή αγαπήστε με με το ζόρι ένα πράγμα. Μας έλεγε ότι μας αγαπάει (το πιο περίεργο πράγμα που έχω ζήσει), αφού λοιπόν δεν βρήκε αυτό που περίμενε, άρχισε να απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει, ενώ δύο φορές έκανε ψέμματα ότι λυποθύμησε ...Επίσης εκείνο το διάστημα άρχισε να πιάνει συγγενείς και φίλους και να διαδίδει ότι η μαμά μου έχει γκόμενο. Κάποια στιγμή που επισκέφθηκαν ψυχίατρο μαζι με τη μαμά μου, τη συμβούλεψε ότι είναι τελείως χειριστικός της είπε μάλιστα ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν αυτοκτονούν ποτέ.
Αυτό δεν κράτησε πολύ βέβαια, με τον καιρό το ξέχασε, επειδώθηκε πάλι στο αγαπημένο του σπορ...για να μην τα πολυλογώ, το ποιηματάκι ότι η μαμά μου έχει άλλον το συνέχισε, μάλιστα παίρνει τηλ και σε φίλες της μαμάς μου από τη δουλειά που ούτε τις ξέρει και ζητάει να της βάλουν μυαλό, κλπ..φυσικά οι άνθρωποι είτε παραξενεύονται και λένε πάει αυτός τρελλάθηκε, είτε τον πιστεύουν.
Από το καλοκαίρι και μετά η μαμά μου μην μπορώντας άλλο αυτή την αρρωστημένη κατάσταση, παίρνει επιτέλους την απόφαση να τον εγκαταλείψει. Στην αρχή απείλησε, ότι δεν θα την αφήσει σε ησυχία κλπ, στο τέλος έδειξε μια απίστευτη ηρεμία την βοήθησε μέχρι και στη μετακόμιση.
Με μένα εκείνος δεν έχει καθόλου καλές σχέσεις, δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε. Φυσικά και από τις σπουδές και μετά δεν με ξαναβοήθησε οικονομικά. Προχώρησα στη ζωή μου, μένω με τον σύντροφό μου σε άλλη πόλη, εδώ και μισό χρόνο που μένει μόνος του, συνεχίζει να βρίζει τη μαμά μου όπου σταθεί και όπου βρεθεί, επιχείρησε μάλιστα να μιλήσει ακόμη και στα πεθερικά μου, χωρίς να σεβαστεί το ότι του είπα ότι δεν θέλω να ανακατέψει τη ζωή μου. ευτυχώς οι άνθρωποι δείχνουν κατανόηση...παρουσιάζει σε όλους ένα δικό του σενάριο, ένα προφίλ του καημένου, που δεν του μιλάνε τα παιδιά και τον παράτησε η γυναίκα του, ενώ σιγά μωρέ ''δύο λαθάκια έκανα γιατί δεν μπορούν να μου τα συγχωρήσουν;;''. Τον έχω πιάσει, του έχω μιλήσει, του έχω πει ότι με αρρωσταίνει αυτή η κατάσταση, γιατί δεν με αφήνει να χαρώ, αλλά τίποτα. συνεχίζω να μαθαίνω ότι κάνει διάφορα. Πραγματικά δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό, δεν ξέρω πώς να τον βοήθησω, δεν ξέρω αν θέλω να τον βοηθήσω, κάτι δεν πάει καλά σίγουρα....Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο...

[elis]

Ο μπαμπασ ξερει παντα τι να κανει ειδικα αμα εχει περασει δυσκολα το καθηκον του το εκανε σε μεγαλωσε βρηκεσ αντρα αρα ειναι ενταξει με το θεο τα υπολοιπα ειναι για τουσ ανθρωπουσ

[Natalia_sups]

Η μόνη λογική αντιμετώπιση που βλέπω όσο σκληρό και αν φαίνεται είναι να τον βγάλεις τελείως και να τον αποκλείσεις από την ζωή σου. Και το ίδιο να συμβουλέψεις και την μάνα σου. Ένα χειριστικο άτομο το μόνο που το νοιάζει είναι να ασχολείσαι μαζί του, μην πειθεσαι από εκκλησεις για βοήθεια...δεν θέλει βοήθεια, θέλει να σε τραβήξει να ασχοληθείς μαζί του και μετά πάλι να κάνει τα δικά του.
Ίσως έχει κάποιο ψυχολογικό προβλημα, ίσως έχει κάποια διαταραχή προσωπικοτητας, ίσως χίλια ίσως. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, ούτε είναι δική σου ευθύνη το να κάνεις κάτι.
Όταν λες ότι παρουσιάζει "σε όλους" ότι είναι ο καημένος κλπ, ποιους εννοείς; Αν σε αφορούν αυτοί οι άνθρωποι και οι πράξεις τα λόγια του πράγματι επηρεαζουν τη σχέση σας, έχεις κάθε δικαίωμα να πεις τη δική σου πλευρά. Διαφορετικά στη θέση σου θα ήμουν της τακτικής "από το ένα αυτί μπήκε από το άλλο βγήκε". Δεν χρειάζεται να γινετε λαιβ σόου "παρατράγουδα" για τους γνωστούς και φίλους σας. Που οι πραγματικά κοντινοί άνθρωποι σε εσένα και την μητέρα σου τι σκατα, θα καταλαβαίνουν ούτως ή άλλως...

[Johana]

Δυστηχώς αυτό αποφάσισα να κάνω, για να είμαι καλύτερα εγώ. Ποτέ δεν είχα τη συνηθισμένη σχέση μπαμπά κόρης, να φανταστείς φέτος αρχίσαμε να μιλάμε στο τηλ, παλαιότερα δεν με έπαιρνε ποτέ. Αλλά και πάλι παίρνει απλά για να πει τα δικά του, δεν θα με ρωτήσει αν είμαι καλά, αν έχω προβλήματα, αν τα βγάζω πέρα οικονομικά, το μόνο που ακούω είναι εγω εγω εγω ή για να μου φωνάξει που πήρε και δεν το σήκωσα .. να πω ότι δεν τον λυπάμαι, πιστεύω ότι πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες, τόσα χρόνια μας πλήγωνε, θα έπρεπε να φανταστεί ότι θα κατέληγε μόνος του κάποια στιγμή.. ναι οι περισσότεροι κρατάνε μια ουδέτερη στάση, τον ακούνε γιατί δεν ξέρουν πώς να τον αποφύγουν, μετά παίρνουν τη μαμά μου και της λένε να προσέχει γιατί φοβούνται μην της κάνει κακό...απλά όλο αυτό με έχει κουράσει τόσο ψυχολογικά, μία με πιάνει το παράπονο, μία νιώθω τύψεις, μία νευριάζω...αλλα δεν μπορώ να μείνω ανεπηρέαστη όταν πιάνει τον σύντροφό μου να του πει ότι η μαμά μου είναι με άλλον (μακάρι να είχε η μαμά μου κάποιον πραγματικα!) ή να παίρνει τηλ τους γονείς του. θέλω να απαλλαγώ, τον έχω πάρει τηλ, τον έχω βρίσει, του έχω πει ότι ντρέπομαι που είναι πατέρας μου,έχω κλάψει, έχω ουρλιάξει αλλά δεν δείχνει να καταλαβαίνει...

[Natalia_sups]

Δυστηχώς αυτό αποφάσισα να κάνω, για να είμαι καλύτερα εγώ. Ποτέ δεν είχα τη συνηθισμένη σχέση μπαμπά κόρης, να φανταστείς φέτος αρχίσαμε να μιλάμε στο τηλ, παλαιότερα δεν με έπαιρνε ποτέ. Αλλά και πάλι παίρνει απλά για να πει τα δικά του, δεν θα με ρωτήσει αν είμαι καλά, αν έχω προβλήματα, αν τα βγάζω πέρα οικονομικά, το μόνο που ακούω είναι εγω εγω εγω ή για να μου φωνάξει που πήρε και δεν το σήκωσα .. να πω ότι δεν τον λυπάμαι, πιστεύω ότι πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες, τόσα χρόνια μας πλήγωνε, θα έπρεπε να φανταστεί ότι θα κατέληγε μόνος του κάποια στιγμή.. ναι οι περισσότεροι κρατάνε μια ουδέτερη στάση, τον ακούνε γιατί δεν ξέρουν πώς να τον αποφύγουν, μετά παίρνουν τη μαμά μου και της λένε να προσέχει γιατί φοβούνται μην της κάνει κακό...απλά όλο αυτό με έχει κουράσει τόσο ψυχολογικά, μία με πιάνει το παράπονο, μία νιώθω τύψεις, μία νευριάζω...αλλα δεν μπορώ να μείνω ανεπηρέαστη όταν πιάνει τον σύντροφό μου να του πει ότι η μαμά μου είναι με άλλον (μακάρι να είχε η μαμά μου κάποιον πραγματικα!) ή να παίρνει τηλ τους γονείς του. θέλω να απαλλαγώ, τον έχω πάρει τηλ, τον έχω βρίσει, του έχω πει ότι ντρέπομαι που είναι πατέρας μου,έχω κλάψει, έχω ουρλιάξει αλλά δεν δείχνει να καταλαβαίνει...

Πράγματι ακούγεται δύσκολη η κατάσταση που μας περιγραφεις....δοκίμασε να μην σηκώνεις το τηλέφωνο καν...και πες στην μητερα στον συντροφο σου/τους γονείς του και τους κοντινούς σου ανθρώπους να κάνουν το ίδιο...αν φτάσει σε ακραίες καταστάσεις η συμπεριφορά του θα πληρώσει ανάλογα και το τίμημα.
Καταλαβαίνω ότι πονάς, όσο να ναι πρόκειται για μια γονεϊκή φιγούρα που δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και σου έχει αφήσει κενά, στενοχώρια και πληγές. Αλλά πλέον έχεις κάθε δικαίωμα να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Το ίδιο και η μαμά σου.
Μιλά στον σύντροφό σου και σε όποιον άλλον άνθρωπο είναι σημαντικός για εσένα, πες τους πως επιθυμείς να το διαχειρίζονται και βάλε όρια αποστασιοποιωντας τον εαυτό σου...με παρακαλια και φωνές να σε αφήσει ήσυχη δεν θα σταματήσει, αυτη είναι η κατάσταση την οποία θέλει να διαιωνίζει ο πατέρας σου...για εκείνον δεν υπάρχει κακη προσοχή, προσοχή να ναι κι ότι να ναι...άμα του στερήσεις την οποιαδήποτε προσοχή, εκεί θα δει τι εστί βερίκοκο...και σίγουρα υπάρχει περίπτωση να εντείνει αρχικά την ακραία συμπεριφορά. Αλλά αν προστατευτειτε επαρκώς θεωρώ ότι εν τέλει δεν θα έχει άλλη επιλογή μετά από το να σταματήσει. Η μπορεί και να μη σταματήσει...το θέμα είναι να πάψεις εσύ να επηρεαζεσαι κάποια στιγμή όσο αυτό είναι φυσικά δυνατό. Από εκεί και πέρα και κωλοτουμπες να κάνει, άμα εσύ είσαι καλά δεν θα σε νοιάζει και δεν θα σε βλάπτει πια...
Γιατί άμα προσέξεις, το παίζει θύμα μεν, αλλα συνεχίζει την ψυχολογική κακοποίηση στην οποία αναφέρθηκες πριν...στο χέρι σου είναι να μην το επιτρέπεις άλλο.

[Johana]

έχεις απόλυτο δίκιο, σε ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ για τα λόγια σου. το δουλεύω πάρα πολύ με τον εαυτό μου, πραγματικά όταν δεν έχω να συναναστραφώ μαζί του, είμαι τόσο καλά, ενώ όταν με παίρνει τηλ ή πρέπει να τον συναντήσω είμαι τόσο στενοχωρημένη... και ο σύντροφός μου, οι γονείς του και η μαμά μου, μου λένε τα ίδια πράγματα με τη διαφορά ότι μου τονίζουν ότι πρέπει να έχω κάποιες τυπικές σχέσεις μαζί του, γιατί είναι μπαμπάς μου και καλώς ή κακώς αυτός είναι...

[elisabet]

Θα συμφωνήσω με όσα σου είπε η Ναταλία.
Δυστυχώς ο άνθρωπος αυτός μόνο πόνο σου προκαλεί πια στην ζωή σου και φαίνεται να είναι μονόδρομος η απομάκρυνση σου από αυτόν.
Ενημέρωσε τους κοντινούς σου γύρω σου πως δεν θες να του μιλάνε αν τους τηλεφωνεί, πες στην μάνα σου να μην σου ξαναμιλήσει για αυτόν. Τυπικές σχέσεις δεν είσαι υποχρεωμένη να έχεις με κανέναν μόνο και μόνο επειδή σε γέννησε. Και οι τυπικές σχέσεις για να διατηρηθούν πρέπει να το θέλουν και οι δύο πλευρές. Αν είναι εσύ να προσπαθείς απλώς να κρατήσεις τυπικές σχέσεις κι ο άλλος να παίρνει και να προσπαθεί να σε γεμίσει ενοχές...αστο καλύτερα.

Οφείλω βέβαια να πω, αν και καταλαβαίνω πως δεν είναι αυτό το θέμα σου τώρα, πως και η ευθύνη της μάνας σου είναι μεγάλη που επέτρεψε σε αυτόν τον άνθρωπο να βρίσκεται ακόμα στην ζωή σας.
Όπως και να έχει όμως, δεν είσαι εσύ υπεύθυνη για την ζωή του σε καμιά περίπτωση. Περιχαράκωσε την ζωή σου με αυτούς που εσύ θες και την ψυχική σου υγεία και μην αφήνεις να σε τσακίζει άλλο.

[Remedy]

μηπως οταν αφησε τις ξεπετες, επεσε στα ναρκωτικα?
ο'τι να'ναι, πραγματικα...
μια διαγνωσουλα την εχει στο τσεπακι, ειναι σιγουρο.
προσπαθησε να τον πεισεις να τον παρακολουθησει ψυχοθεραπευτης. οχι ψυχιατρος. να κουβεντιαζει, να βρει τι του συμβαινει.

[elis]

Ναταλια να θυμασαι μονο οτι κανενασ γονιοσ δε βγαζει τα παιδια του ισα η ανωτερα θα τα βγαλει η κατωτερα εσυ εχεισ την ευτυχια να ξερεισ απο ζωη κ να εχεισ πτυχιο αυτο θα σε κανει εκατομυριουχα στο μελλον με λεφτα δικα σου οχι αλλουνου

[Sonia]

Συμφωνώ με Ναταλία. Βγάλτον απ΄την ζωή σου. Μόλις βλέπεις ότι καλεί αυτος, κλείστον. Αν καλεί συνεχώς, βάλτον σε φραγή. Αν εξακολουθεί και επιμένει, εισαγγελική εντολή και περιοριστικά μέτρα. Δεν θα σκάσεις εσύ για τα προβλήματα του πατέρα σου.

[elis]

Ακαρδεσ γυναικεσ δεν αγαπατε τιποτα

[elis]

Δεν εχετε καρδια το μυαλο ειναι αχρηστο για να καταλαβετε