Κατάθλιψη -Μοναξιά

[kalkal]

Πάντως η έρευνα έδειξε ότι για τις περισσότερες γυναίκες το πιο σημαντικό είναι η ύπαρξη μιας φίλης, και όχι του boyfriend. (σε αντίθεση με τους άντρες που χρειάζονται μια γυναίκα).

Αν εκλαμβάνεσαι τις σχέσεις σου με τις γυναίκες ως ανταγωνιστικές, αυτό είναι κάτι που πρέπει να λύσεις, γιατί δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ένας ψυχολόγος θα σε βοηθούσε ιδιαίτερα σ'αυτό το στόχο.

Όσον αφορά την μοναξιά στην Αθήνα, θα σου δώσω την ίδια συμβουλή που σου έδωσαν άλλοι, ξεκινάς κάποιο χόμπυ πχ μπες στο meetup.com. Εκεί θα γνωρίσεις σίγουρα κόσμο.

Ναι έχω σκοπό να επισκεφτώ ψυχοθεραπευτή ψυχίατρο και λόγω άλλων θεμάτων...! Μπορεί να ευθύνονται εγώ στο θέμα της ανταγωνιστικότητας και να μην το αντιλαμβάνομαι!!! Αν ξέρει κάποιος να μου συστήσει κάποιον ψυχοθεραπευτή ψυχίατρο θα το εκτιμούσα....

Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App

[Anna137]

Ναι έχω σκοπό να επισκεφτώ ψυχοθεραπευτή ψυχίατρο και λόγω άλλων θεμάτων...! Μπορεί να ευθύνονται εγώ στο θέμα της ανταγωνιστικότητας και να μην το αντιλαμβάνομαι!!! Αν ξέρει κάποιος να μου συστήσει κάποιον ψυχοθεραπευτή ψυχίατρο θα το εκτιμούσα....

Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App

Μπορείς να γκουγκλάρεις...Ινστιτούτο έρευνας κ θεραπείας της συμπεριφοράς...

[Loading...]

Δυστυχώς έχεις δίκιο σε αυτό. Όσο για το θέμα "φιλία" μεταξύ άντρα γυναίκας δυστυχώς για να υπάρξει πρέπει και οι δύο να μην γουστάρουν έστω και λίγο ο ένας τον άλλον, γιατί αλλιώς πάντα από τη μια πλευρά θα προκύπτει το ερωτικό και στο τέλος γάμα τα.

Ή ακόμα και να έχει ήδη προυπάρξει κάποια στιγμή το ερωτικό στοιχείο και να έχει τελειώσει και απ'τις δυο πλευρές επειδή πήγαν παρακάτω, οπότε και να μην υπάρχει πλέον ανάμεσά τους ο ερωτισμός σαν "ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο"...

... ή αν κάτι δεν με αφορά δεν θα ασχοληθώ με κανέναν και τίποτα. Που συνήθως αυτό συμβαίνει ...αδιαφορώ..και για αυτό καταλήγω στη μοναξιά.Ομως Όσες φορές προσπάθησα να πλησιάσω κάποια κοπέλα στη δουλειά για παράδειγμα...ένιωσα αυτό τον ανταγωνισμό κάτι που με άντρα φυσικά και δεν θα το νιώσω.

Αν ένας άνθρωπος πχ...
1. δεν μιλήσει κάτι για στο οποίο θεωρεί τον εαυτό του καλό (πχ... "ορίστε, άργησα και κουράστηκα εχθές αλλά νομίζω οτι έκανα καλή δουλειά, δεν συμφωνείς;")
2. δεν σχολιάσει κάποιο θετικό στοιχείο του διπλανού του (πχ... "σου πάει πολύ αυτό το χρώμα", ή αν είσαι ο αποδέκτης στην περίπτωση 1, "όντως μπράβο, πώς το έκανες;")
3. δεν επιλέξει να κοιτάξει κάποια απ'τις συναναστροφές του ως κάτι παραπάνω... (πχ... δυνητικά φιλική σχέση γιατί βλέπει οτι με τον τάδε συνεργάτη συνεννοείται και συνεργάζεται εύκολα)
4...
5...
6... γενικώς τέλος πάντων και αδιαφορεί και δείχνει αδιάφορος και δεν χρησιμοποιεί έστω ένα καλοπροαίρετο κοπλιμέντο σαν "νόμισμα" μέσα στα όρια κάποιων απλών καθημερινών συναναστροφών, όπως κάνει η πλειοψηφία των υπόλοιπων ανθρώπων,

...τότε το καλύτερο σενάριο που έχει να περιμένει, είναι τυπικές σχέσεις από όλους... οπότε απλή συνεργασία και τίποτα παραπάνω... ενώ το χειρότερο, είναι να περάσει στην αφάνεια για όλους. Το δεύτερο βέβαια σε κάποιους μπορεί να αρέσει επειδή πάνε απλώς για να κάνουν τη δουλειά τους και να φύγουν γιατί δεν ψάχνουν για φίλους από τον χώρο εργασίας τους, ή γιατί καλύπτουν γενικώς αυτές τις ανάγκες τους κάπως αλλιώς/αλλού... οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται να χαρακτηριστεί υποχρεωτικά σαν προσωπική προσβολή όταν κάποιος αρνηθεί ευγενικά την προσέγγιση που θα του κάνουν.

Τώρα αν η αδιαφορία εκλαμβάνεται από κάποιον ως ανταγωνισμός τι να πω...!! Μπορεί και να κάνω κάτι και να μην το αντιλαμβάνομαι εγώ.. !!!!

Αν σκεφτούμε ένα παράδειγμα... όπου μια Α κοπέλα φοράει συνέχεια φανταχτερά χρώματα κραγιόν στη δουλειά της... και δεν της έχουν κάνει κανένα σχόλιο τόσες φορές που το έκανε... και ξαφνικά μια Β συνάδελφος πιο εκφραστική ή που δεν είναι απαραίτητα πιο εκφραστική αλλά το σχολίασε από μόνη της για να πάρει μια γνώμη, οτι "σου αρέσει Τάδε το κραγιόν μου, μου πηγαίνει;"... και αυτό το σκηνικό πέσει τυχαία στην αντίληψη της Α κοπέλας... δεν θα είναι πολύ μεγάλη η πιθανότητα να σκεφτεί μέσα της... "κοίτα να δεις εγώ τόσο καιρό φοράω πιο ωραία χρώματα από την Β και δεν μου λένε τίποτα... και αυτή φόρεσε σήμερα αυτό το χρωματάκι και αμέσως της το σχολίασαν..."; Είναι πολύ εύκολο ο κόσμος να παρεξηγεί τέτοια σκηνικά... γι αυτό αν ο σκοπός μας είναι η κοινωνικότητα, είναι πάντα προτιμότερο να αφήνουμε πολύ συχνά το benefit of the doubt σε κάτι που μας χτύπησε περίεργα αρχικά... μέχρι να δούμε κάποιο προφανές δείγμα "παρεξήγησης".



Ο ανταγωνισμός στις γυναίκες στην πράξη νομίζω οτι βγαίνει όσο βγαίνει και στους άνδρες... πάνω κάτω τα ίδια ποσοστά θα παίζουν... (Εκεί που διαφέρει πολύ είναι το πόσο σοβαρά θα παρεξηγηθούν... πχ οι γυναίκες ενδεχομένως να κάνουν συνέχεια σιωπηλό πόλεμο νεύρων και να μπλέκουν όλο και περισσότερους κομπάρσους σε αυτά τα σκηνικά και οι άντρες να παίξουν κάποια στιγμή και λίγο ξύλο και να ηρεμήσουν.) Έχει μεγάλη σημασία το είδος της σχέσης... η ηλικία... το μυαλό... και τα ήδη κεκτημένα και των δύο... Αλλιώς θα συγκρίνουν δυο τύποι τα μερσέντες τους και αλλιώς δυο κάγκουρες τα πειραγμένα και βαμμένα τους GTI με τις αεροτομές τους και τα τούρμπο τους... Μπορεί μάλιστα και σε κάποια περίπτωση ανατροπής των πιθανοτήτων, τα δύο καγκούρια με τα GTI που το ξεκίνησαν όλο αυτό από ανάγκη για επίδειξη, να δείξουν θαυμασμό και αναγνώριση ο ένας προς τον άλλο για την προσπάθεια και να μη τους απασχολήσει τόσο ο ανταγωνισμός όσο τον νεόπλουτο τον τυπά που συνέχεια σκέφτεται οτι πρέπει να την βγάζει για να την συγκρίνει με τον διπλανό του.
Είναι και το σε ποιους επιλέγουμε να εστιάζουμε εμείς ώρες ώρες... τους παρεξηγησιάρηδες γιατί μας τραβάει η ίντριγκα ή τους πιο χαλαρούς γιατί θέλουμε να μην ασχολούμαστε με μαλακίες...;

[ioannis2]

Ναι σωστά...από τη δουλειά.. αν και φαντάζει βουνό για μένα να πλησιάσω κάποιον- κάποια. Αν πάω σε δάσος μόνη μου...το πιθανότερο είναι να φουνταρω πουθενά....

Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App

Εξαρτάται για ποιον σκοπό πλησιάζεις κάποιον/α και ποιον/α πλησιάζεις. Οι πρώτες εντυπώσεις δημιουργούν ή όχι την επιθυμία συσχετισμού. Απ εκει και πέρα ένα κλειστό άτομο με μελαγχολικές τάσεις θα έχει δυσκολία στο να δημιουργήσει φιλίες και να τις κρατήσει σε βάθος χρόνου, έστω και αν πλησιασε κάποιους και ξεκινησε να σχετιζεται μαζι τους. Απλά στο τελος θα γίνει ένας καλός τους γνωστός. Τετοιο άτομο σχετίζεται καλύτερα με όσους βρίσκονται κοντά στο ψυχολογικό του καλούπι.
Κάποτε δε, τετοια άτομα καταφερνουν να δημιουργησουν φιλια με άτομα ακριβώς αντιθετης ψυχολογιας, δλδ πολύ ανοικτους και ευχαριστους χαρακτηρες διοτι ο ανοικτός σου ανοιγει διαπλατα τις πορτες να εκφράζεσαι ελευθερα όπως δεν εκφράζεσαι σε άλλους και σου συμπληρώνει - παρεχει αυτο που σου λειπει, τη χαρά, αλλά και τον ενθουσιασμό που σχετίζεσαι μαζι του.

Δυστυχώς κάνουμε το λάθος να επιτρέπουμε στα ψυχολογικά μας να μολύνουν όλες τις πλευρές της ζωή μας κι ετσι παρεξηγούμαστε ή διωχνουμε κόσμο από κοντά μας.

[elis]

Η ιωαννα εγινε γκαυλερη μπραβο ιωαννα

[elis]

Ρε ιωαννη ρε παιχταρα μου δεν εχεισ προβλημα ετσι ειναι ολοι λιγο πολυ γι αυτο ανακαλυφθηκε το αλκοολ

[GeorgeGr1]

Απο αυτα που γραφεις ξερεις τι βλεπω εγω; Προετοιμαζεις μονη σου μια ασχημη κατασταση στην Αθηνα, ενω ακομη δεν εχεις πατησει το ποδι σου εκει, και σαφως αυτο θα γινει.
Καποιος αλλος θα το σκεφτοταν σαν μια καινουρια και ελπιδοφορα προκληση να ζησει και να κανει πραγματα που του αρεσουν, να γνωρισει καινουριους ανθρωπους κτλ.

Ζουμε αυτο που σκεφτομαστε κοπελια, δες την αλλιως.

Οταν πηγα στρατο ψιλογουσταρα την προκληση αυτη, λεω θα περασω καλα κι εδω. Δηλωσα για δοκιμος, πηγα Μυτιληνη 9 μηνες, βρηκα παρεα 4 ατομα και περασα δημουπαλληστικη ζωαρα καλοκαιρινη περιοδο, βολτες, μπανια, γκομενες και ειναι απο τις καλυτερες περιοδους που περασα! Την ιδια στιγμη καποιοι μπηκαν με μουτρα μεχρι το πατωμα, αρνητικοι στην ιδεα του δοκιμου και οποιων αλλων επιλογων, και περασαν τη θητεια χαραζοντας τις μερες στο παγκακι.

[giorgos panou]

Πασχεις απο καταθλιψη κλινικα? θελω να πω το 'χεις ψαξει στο παρελθον, εχεις παει σε γιατρους και βρικαν οτι εχεις θεμα? τωτες λογικα θα ακολουθεις και καποιο ειδους αγωγης ε?
Η σε εχει καταβαλλει το αγχος της μετακομησης, το τρες του αγνωστου που σε περιμενει σε μια αλλη περιοχη? Εχεις παρακολουθησει τον εαυτο σου, την διαθεση σου και νιωθεις να εχεις μελαγχολια αυτο τον καιρο?
Ευχομαι να εχεις το δευτερο, δλδη το σχεδον φυσιολογικο και πολυ συνηθες στον κοσμο, αυτο που δε ξεπερνα τις 3 βδομαδες δλδη!
Οτι και να εχεις θα σου ελεγα να μην στεναχοριεσαι για την κοινωνικοτητα σου στην Αθηνα, η Αθηνα διαφερει και ειναι μοναδικη στη χωρα μας διοτις απλα το θεμα που σε απασχολει εσενα , απασχολει και παρα πολλες-πολλους αλλους!¨), αφου ειναι τοσος ο κοσμος οπου ερχετε στην Αθηνα για δουλεια! αρα αυτο ειναι κατις που θα δεις οτι θα το ξεπερασεις πολυ γρηγορα, ισως το αντιθετο θα σου συμβει απο αυτο που περιμενεις!!! δλδη δεν θα ξερεις ποια ατομα, και σε ποια παρεα να "κολησεις", δεν θα εχεις προβλημα αν θα βρεις φιλους αλλα θα εχεις προβλημα με ποιους να γινεις φιλη!¨).
Σε αυτη λοιπον τη περιπτοση θα σου ελεγα να μην βιαστεις, να το ψαξεις λιγακι με ποους θ; "δεθεις" διοτις μετ;ξυ πολλων αγνωστων θα υπαρξουν ;τομ οπου χαρκτηριοντε απο αναγκη να ειναι η ψυχη της παρεας, αλλους οπου ο χαρακτηρας τους ειναι πιο επιθετικος και αλλα οπου ειναι πιο μαζεμενα, θα ζησεις κατις παρεφερες με τα φοιτιτικα σου χρονια στην αρχη!
Αυτο που εχει σημασεια για εμενα ειναι το αν εχεις κταθλιψη! διοτις ειναι ασθενεια και θελει διαγνωση, αγωγη και θεραπεια! δεν ειναι "χαβαλες" ειναι πολυ σημαντικο πραμα!! στο λεω διοτις προσωπικα το ειχα παρει πολυ "χαβαλε" ,νομιζα οτι ειναι κατις απλο, μια κακη διαθεση! οπου θα μου περναγε! αλλα τελικα δεν ηταν ετσι, απεναντιας κοντεψε να μου στοιχησει ολοκληρη την ζωη μου!! κοντεψα να πεθανω χωρις καν να καταλαβω το ποσο ευκολα θα γινοταν αυτο!! τρομαξα μολις το καταλαβα!!ευχομαι λοιπον να μην εχεις καταθλιψη