Φιλία.

[Θεοφανία]

Καλή μου , προφανώς με την κοπέλα είχατε διαφορετικά \"θέλω\" απ\' αυτό που ονομάζουμε φιλία και τελικά όλοι έχουμε διαφορετική άποψη πάνω στη λέξη.
Εγώ θα σου πρότεινα να πας από κει, να πάρεις τα πράγματα σου και αν δεν βγάλεις άκρη, τότε ναι, στείλε το εξώδικο.
Σίγουρα εκείνη έχει για όλα αυτά απαντήσεις, αλλά σύμφωνα με όλα αυτά που μας λες, δεν βλέπω να τις παίρνεις ποτέ.

ΥΓ. Εγώ πάντως προσφέρθηκα να σου στείλω τα πράγματα σου, αλλά υποσχέθηκες πως θα έρθεις να τα πάρεις....

[weird]

Originally posted by Θεοφανία
Καλή μου , προφανώς με την κοπέλα είχατε διαφορετικά \"θέλω\" απ\' αυτό που ονομάζουμε φιλία και τελικά όλοι έχουμε διαφορετική άποψη πάνω στη λέξη.
Εγώ θα σου πρότεινα να πας από κει, να πάρεις τα πράγματα σου και αν δεν βγάλεις άκρη, τότε ναι, στείλε το εξώδικο.
Σίγουρα εκείνη έχει για όλα αυτά απαντήσεις, αλλά σύμφωνα με όλα αυτά που μας λες, δεν βλέπω να τις παίρνεις ποτέ.

ΥΓ. Εγώ πάντως προσφέρθηκα να σου στείλω τα πράγματα σου, αλλά υποσχέθηκες πως θα έρθεις να τα πάρεις....

χεχε Θεοφανια μου, δεν εχω κανενα παραπονο απο εσενα, κρατα τα κιολας, το φουλαρι και τα γυαλα, χαρισμα σου. Αν ηταν βιβλια ισως καιγομουν τωρα:)))
Διαφορετικά θελω.
Τι μπορει λοιπον να γεφυρωσει ή να διαχωρισει οριστικα αυτα τα διαφορετικα θελω? Η ειλικρινεια.
Οταν δεν ειναι ο αλλος ειλικρινης μαζι μου, και μου δειχνει εμμεσα τα θελω του με σιωπες, αντιφατικες συνμπεριφορες, πως να βγει ακρη....
Δεν εχουμε μαθει να επικοινωνουμε τα θελω μας οι ανθρωποι.
Η βαθυτερη αιτια της ολης ιστοριας πιστευω ειναι αυτη, η αδυναμια επικοινωνιας στα πρακτικα κομματια , δυο ανθρωπων που σε ενα αλλο επιπεδο επικοινωννουσαν πολυ.

[stella78]

Originally posted by weird

Originally posted by stella78

Originally posted by weird

Originally posted by marina38
Μα είναι ανάγκη να τα κάνεις \'γυαλιά-καρφιά\' αν πας από εκεί να τα πάρεις? Ο λόγος που το προτείνω είναι επειδή έχει το πιο άμεσο αποτέλεσμα στο θέμα που σε ενδιαφέρει.

Μαρινα μου, να σαι καλα.
Το σκεφτηκα κι εγω.
Θα πρεπει πρωτα να εχω ηρεμησει γιατι οσο κι αν την αγαπω,μια παρορμηση βιας θα μου βγει αν την συναντησω. Εδω μιλουσαμε στο τηλ για το θεμα των βιβλιων, ακουγα την φωνη της και μου ερχοταν απεχθεια, ηθελα να το κλεισω επειγοντως....
Αν ωστοσο ηρεμησω και το παρω αποφαση ανακυπτουν και αλλες πρακτικες δυσκολιες.
Δεδομενου οτι δεν απαντα στις κλησεις μου εγω τι θα κανω?
Θα στησω καραουλι περιμενοντας την να φανει?
Ασε που εχει δυο σπιτια, συχνα μενει στους γονεις της, κι αλλοτε στο αγορι της.
τρεχα γυρευε δηλαδη.

θέλω απλά να σου πω κάτι..το να ζητάς δεσμευση και ελευθερία σε μια σχεση, κάθε είδους...μονο αντιφατικό δεν μου φαινεται...συμφωνω 100%. για μενα, ότι κι αν νιωθει η κοπέλα το πιο σημαντικό είναι πως είναι ανειλικρινής μαζί σου και αυτό δεν δικαιολογείται ότι βιώματα ή σταση ζωης κι αν εχει...όσο για το τί θα κάνεις...εμενα όταν μου χε τυχει κατι αναλογο ( περιπου ) ειπα...χαλάλι τα πράγματά μου και το αφησα, αλλά για σενα εχει σημασια το βιβλίο και ειναι σεβαστό..εγω θα λεγα όντως να την αντιμετωπίσεις κατα πρόσωπο ( όποτε νιώσεις έτοιμη )..όσο για νομικές κινήσεις...αν και είμαι νομικός δεν θα κατέφευγα ποτέ σε αυτό το μέσο στις προσωπικές μου σχέσεις...αλλά αυτό είναι προσωπική μου άποψη.

Εχω ακριβως την ιδια αποψη με εσενα για τα νομικα εργαλεια:)
Στελα, δεν ξερω αν θα το παω προσωπο με προσωπο ή αν θα πω χαλαλι, και θα μεινω με το κρασακι και τη μουσικουλα μου....
Παντως, θελω ολη αυτη η εμπειρια, να μου διδαξει κατι, να μου αφησει κατι.
Ισως μια σταση σαν αυτη που περιγραφει η Μαρινα σε σχεση με τους φιλους και τα δανεικα.
Το κακο ειναι οτι δεν την νιωθω ακομα την ωριμανση παρα τα οσα εχω υποστει ή με αφησα να υποστώ, καλυτερα.

α...εδω διαφωνω, εισαι πολυ αυστηρή με τον εαυτό σου νομίζω. θα ειχες τους λογους σου που το άφησες μεχρι εδω..εξάλλου δεν ειναι πολύ ωραίο συναίσθημα να τα χεις καλα με σενα, ότι προσπαθησες και άφησες στον άλλο περιθώρια; σιγουρα θα σε διδαξει κάτι όλο αυτό, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα. η απογοήτευση από μια φιλία μπορεί να πονέσει πολύ... εκ πείρας μιλαω..αλλά σε κάνει πιο..σοφή, οριοθετείς τα περιθώρια που αφήνεις και αξιολογείς συμπεριφορά. προσωπικά μπορώ να κατανοήσω την διαφορετικότητα αλλά όχι την γαϊδουριά... όσο για το αν διεκδικήσεις το βιβλίο...είναι πώς το βλέπεις. εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθώ να διαφυλάξω την ψυχική μου ηρεμία και απομακρύνομαι...άσε που δεν ξέρεις αν το χει ακόμα..

[weird]

Μανθες,
εξηγησου, γιατι με ρωτας κατι τετοιο? Θα μεινει μεταξυ μας, στειλε μου u2u.

[weird]

Originally posted by stella78

α...εδω διαφωνω, εισαι πολυ αυστηρή με τον εαυτό σου νομίζω. θα ειχες τους λογους σου που το άφησες μεχρι εδω..εξάλλου δεν ειναι πολύ ωραίο συναίσθημα να τα χεις καλα με σενα, ότι προσπαθησες και άφησες στον άλλο περιθώρια; σιγουρα θα σε διδαξει κάτι όλο αυτό, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα. η απογοήτευση από μια φιλία μπορεί να πονέσει πολύ... εκ πείρας μιλαω..αλλά σε κάνει πιο..σοφή, οριοθετείς τα περιθώρια που αφήνεις και αξιολογείς συμπεριφορά. προσωπικά μπορώ να κατανοήσω την διαφορετικότητα αλλά όχι την γαϊδουριά... όσο για το αν διεκδικήσεις το βιβλίο...είναι πώς το βλέπεις. εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθώ να διαφυλάξω την ψυχική μου ηρεμία και απομακρύνομαι...άσε που δεν ξέρεις αν το χει ακόμα..

Ετσι ειναι Στελα.... πω πω μα ποση ανταποκριση μπορει να βρει κανεις εδω μεσα.. χιλια ευχαριστω. εχω συγκινηθει...
Αχ, λοιπον κοβω τα μαστιγωματα του τυπου δεν εθεσα τα ορια μου κτλ. Ηθελα να δωσω ανοχη, ηταν επιλογη μου και τα εκανα, εξαλλου καποια στιγμη, ειπα στοπ. Πως θα βρω την ισορροπια, αν δεν εχω ζησει, παθει, μαθει, λαβει, κερδισει? Εχεις δικιο κοριτσι μου. Να σαι καλα.

[krino]

διαβαζωντας τους διαλογους που γινονται 1-2 ωρες τωρα και βλεπωντας το σκεπτικο σου για το ζητημα καταλαβα οτι το προβλημα ειναι δικο σου παρα της κοπελας.
Η αγωνια σου δεν ειναι ακριβως το βιβλιο η το βαζο που εσπασε αλλα η απορριψη που εφαγες.

Δεν εχω να πω πολλα σε αυτο οσο οτι θα πρεπει να μαθεις να διαχειριζεσαι τους γυρω σου οπως και τις ενδεχωμενες (αλλα αναποφευκτες) απορριψεις της ζωης.


Τα περι βιβλιου ειναι τριχες τετραγωνιζε.

[stella78]

Originally posted by weird

Originally posted by stella78

α...εδω διαφωνω, εισαι πολυ αυστηρή με τον εαυτό σου νομίζω. θα ειχες τους λογους σου που το άφησες μεχρι εδω..εξάλλου δεν ειναι πολύ ωραίο συναίσθημα να τα χεις καλα με σενα, ότι προσπαθησες και άφησες στον άλλο περιθώρια; σιγουρα θα σε διδαξει κάτι όλο αυτό, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα. η απογοήτευση από μια φιλία μπορεί να πονέσει πολύ... εκ πείρας μιλαω..αλλά σε κάνει πιο..σοφή, οριοθετείς τα περιθώρια που αφήνεις και αξιολογείς συμπεριφορά. προσωπικά μπορώ να κατανοήσω την διαφορετικότητα αλλά όχι την γαϊδουριά... όσο για το αν διεκδικήσεις το βιβλίο...είναι πώς το βλέπεις. εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθώ να διαφυλάξω την ψυχική μου ηρεμία και απομακρύνομαι...άσε που δεν ξέρεις αν το χει ακόμα..

Ετσι ειναι Στελα.... πω πω μα ποση ανταποκριση μπορει να βρει κανεις εδω μεσα.. χιλια ευχαριστω. εχω συγκινηθει...
Αχ, λοιπον κοβω τα μαστιγωματα του τυπου δεν εθεσα τα ορια μου κτλ. Ηθελα να δωσω ανοχη, ηταν επιλογη μου και τα εκανα, εξαλλου καποια στιγμη, ειπα στοπ. Πως θα βρω την ισορροπια, αν δεν εχω ζησει, παθει, μαθει, λαβει, κερδισει? Εχεις δικιο κοριτσι μου. Να σαι καλα.

και συ να σαι καλα...και θα εισαι!εγω νομιζω όλα αυτα μας μαθαινουν...εγω είχα απογοητευτεί πολύ απο μια φιλία ζωής...ισως και να χω απογοητεύσει, δεν ξερω αλλά σίγουρα όχι απο ανειλικρίνεια.ξέρεις όμως τι καταλαβα; δεν έφταιγαν οι άλλοι..απλά ειχα ενα θεματακι να θεσω όρια..και πάλι όμως δεν το μετανιωσα καθολου γιατι όλο αυτό με εφερε στο να αξιολογω με άλλο ματι πλέον,όμως στο ξαναλέω...εγω τουλάχιστον από αυτά έχω μάθει, όσες φορές εφυγα χωρίς να εξαντλήσω περιθωρια εμεινα με αμφιβολίες...δεν λεω φυσικά να σε πατησει ο άλλος..αλλά οι \"αποτυχημένες\" σχεσεις μας εξελίσσουν..αλλιώς θα μεναμε με την παίδική μας φίλη και αυτόν που ερωτευτήκαμε στο νηπιαγωγείο...!κοινώς...εσυ εκανες αυτό που θεωρησες σωστό και μπράβο σου...εγω θα δινα συγχαρητήρια στον εαυτό μου αντί να του ρίχνω ευθύνες..( τωρα τα λεω αυτα..ενα χρόνο πριν θα αυτομαστιγωνόμουν! ) και μην καταφύγεις μωρέ σε εξώδικα, ή έστω καντο σαν έσχατη λύση...γνωμη μου..αλλά μια απεχθεια για τα νομικά εργαλεία την έχω..οσο αντιφατικό κι αν ακούγεται...
ηρεμησε λοιπόν κι είμαι σιγουρη ότι ο εαυτός σου θα σε ανταμείψει...

[weird]

Originally posted by krino
διαβαζωντας τους διαλογους που γινονται 1-2 ωρες τωρα και βλεπωντας το σκεπτικο σου για το ζητημα καταλαβα οτι το προβλημα ειναι δικο σου παρα της κοπελας.
Η αγωνια σου δεν ειναι ακριβως το βιβλιο η το βαζο που εσπασε αλλα η απορριψη που εφαγες.

Δεν εχω να πω πολλα σε αυτο οσο οτι θα πρεπει να μαθεις να διαχειριζεσαι τους γυρω σου οπως και τις ενδεχωμενες (αλλα αναποφευκτες) απορριψεις της ζωης.


Τα περι βιβλιου ειναι τριχες τετραγωνιζε.

Δεν θελω να διαχειριζομαι τους γυρω μου, αλλα εμενα, σε σχεση με τους γυρω μου, ωστε να μπορω να ειμαι ψυχικα καλα.

Αν η σταση της ηταν διαφανη, ξεκαθαρη, θα με αγωνιουσε πολυ λιγοτερο.
Ακομα και η απορριψη της θα με πονουσε, γιατι ειναι μια σχεση σημαντικη με εμενα, αλλα αν ξεκαθαριζε το τοπιο θα ηταν πολυ πιο ανωδυνο.
Το να σιωπας, βαζει τον αλλο σε διαδικασια υποθεσεων και ισως αναβολης του να δει τι συμβαινει και να φυγει η να μεινει.
Σε κατασταση αναμονης.

Το βιβλιο αυτο ειναι πολυ σημαντικο για εμενα και βρισκομαι σε μια περιοδο που εχω αναγκη να ανοιξω τις σελιδες του.
Αλλα δεν σκοπευω να σε πεισω κιολας, αγαπητο κρινο.

[weird]

Originally posted by stella78

Originally posted by weird

Originally posted by stella78

α...εδω διαφωνω, εισαι πολυ αυστηρή με τον εαυτό σου νομίζω. θα ειχες τους λογους σου που το άφησες μεχρι εδω..εξάλλου δεν ειναι πολύ ωραίο συναίσθημα να τα χεις καλα με σενα, ότι προσπαθησες και άφησες στον άλλο περιθώρια; σιγουρα θα σε διδαξει κάτι όλο αυτό, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα. η απογοήτευση από μια φιλία μπορεί να πονέσει πολύ... εκ πείρας μιλαω..αλλά σε κάνει πιο..σοφή, οριοθετείς τα περιθώρια που αφήνεις και αξιολογείς συμπεριφορά. προσωπικά μπορώ να κατανοήσω την διαφορετικότητα αλλά όχι την γαϊδουριά... όσο για το αν διεκδικήσεις το βιβλίο...είναι πώς το βλέπεις. εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθώ να διαφυλάξω την ψυχική μου ηρεμία και απομακρύνομαι...άσε που δεν ξέρεις αν το χει ακόμα..

Ετσι ειναι Στελα.... πω πω μα ποση ανταποκριση μπορει να βρει κανεις εδω μεσα.. χιλια ευχαριστω. εχω συγκινηθει...
Αχ, λοιπον κοβω τα μαστιγωματα του τυπου δεν εθεσα τα ορια μου κτλ. Ηθελα να δωσω ανοχη, ηταν επιλογη μου και τα εκανα, εξαλλου καποια στιγμη, ειπα στοπ. Πως θα βρω την ισορροπια, αν δεν εχω ζησει, παθει, μαθει, λαβει, κερδισει? Εχεις δικιο κοριτσι μου. Να σαι καλα.

και συ να σαι καλα...και θα εισαι!εγω νομιζω όλα αυτα μας μαθαινουν...εγω είχα απογοητευτεί πολύ απο μια φιλία ζωής...ισως και να χω απογοητεύσει, δεν ξερω αλλά σίγουρα όχι απο ανειλικρίνεια.ξέρεις όμως τι καταλαβα; δεν έφταιγαν οι άλλοι..απλά ειχα ενα θεματακι να θεσω όρια..και πάλι όμως δεν το μετανιωσα καθολου γιατι όλο αυτό με εφερε στο να αξιολογω με άλλο ματι πλέον,όμως στο ξαναλέω...εγω τουλάχιστον από αυτά έχω μάθει, όσες φορές εφυγα χωρίς να εξαντλήσω περιθωρια εμεινα με αμφιβολίες...δεν λεω φυσικά να σε πατησει ο άλλος..αλλά οι \"αποτυχημένες\" σχεσεις μας εξελίσσουν..αλλιώς θα μεναμε με την παίδική μας φίλη και αυτόν που ερωτευτήκαμε στο νηπιαγωγείο...!κοινώς...εσυ εκανες αυτό που θεωρησες σωστό και μπράβο σου...εγω θα δινα συγχαρητήρια στον εαυτό μου αντί να του ρίχνω ευθύνες..( τωρα τα λεω αυτα..ενα χρόνο πριν θα αυτομαστιγωνόμουν! ) και μην καταφύγεις μωρέ σε εξώδικα, ή έστω καντο σαν έσχατη λύση...γνωμη μου..αλλά μια απεχθεια για τα νομικά εργαλεία την έχω..οσο αντιφατικό κι αν ακούγεται...
ηρεμησε λοιπόν κι είμαι σιγουρη ότι ο εαυτός σου θα σε ανταμείψει...

Δεν μετανιωνω καθολου που ανοιχτηκα. Γνωρισα τοσα πολλα μεσα απο αυτη τη σχεση....
Ακομα και καποιες σκοτεινες πλευρες των ανθρωπων.
Ισως η ωρα της ωριμανσης να μην εφτασε ακομη, ομως η σοφια σπερνεται μεσα μας αργα, με χρονο, με εμπειρια...
Καπου εδω θα κλεισω.
Μοιραζομαστε την ιδια αγαπη και απεχθεια για τα νομικα εργαλεια, χεχε .
Φιλια;)

[krino]

Originally posted by weird

Δεν θελω να διαχειριζομαι τους γυρω μου, αλλα εμενα, σε σχεση με τους γυρω μου, ωστε να μπορω να ειμαι ψυχικα καλα.

Αν η σταση της ηταν διαφανη, ξεκαθαρη, θα με αγωνιουσε πολυ λιγοτερο.


- Πιστευω (α) οτι και εσυ γνωριζεις οτι σημερα το συνηθες η σταση των γυρω μας δεν ειναι καθολου οπως το βαζεις για Χ και Ψ λογους.
Απο τι μου λες κατι τετοιο δεν συμβαινει αλλα επετρεψε μου να πιστευω οτι σε διακρινει μια αφελεια εστω και με ευγενη ελατηρια.





Ακομα και η απορριψη της θα με πονουσε, γιατι ειναι μια σχεση σημαντικη με εμενα, αλλα αν ξεκαθαριζε το τοπιο θα ηταν πολυ πιο ανωδυνο.


- επισης συνηθες ειναι ο κοσμακης να κοιταει την παρτη του ασχετως το κοστος που προκαλει αυτη η σταση του.




Το να σιωπας, βαζει τον αλλο σε διαδικασια υποθεσεων και ισως αναβολης του να δει τι συμβαινει και να φυγει η να μεινει.
Σε κατασταση αναμονης.


- δεν χρειαζεται περισια σοφια οταν βλεπεις οτι ο αλλος σε φτυνει. Αν πεις οτι ψυχαλιζει ε οκ μην πιστευεις οτι αυτος εχει το 100% του προβληματος.




Το βιβλιο αυτο ειναι πολυ σημαντικο για εμενα και βρισκομαι σε μια περιοδο που εχω αναγκη να ανοιξω τις σελιδες του.
Αλλα δεν σκοπευω να σε πεισω κιολας, αγαπητο κρινο.



- Εμενα θα ηταν αχρηστο να με πεισεις για οτιδηποτε.
Αν το βιβλιο σου ειναι οντως απαραιτητο την διαδικασια ειπες μονη σου οτι την ξερεις. (και μαλιστα δεν θα εχεις και εξοδα).

Εκτιμω οτι ολα οσα γραφονται σε αυτες τις σελιδες πανω κατω τα γνωριζεις και δεν περιμενες την δικη μου επιχειρηματολογια (η οποιου αλλου) για να το δεις αλλιως.
Μου δινεις την εντυπωση οτι παρολο που αυτα τα γνωριζεις το ολο πακετο δεν σου καθεται.


Αλλο κατι δεν εχω να προσθεσω.

[mstrouf]

weird μου, σε παρακολουθώ αυτες τις μέρες κ διαβάζω τα όσα γράφεις, νομιζω οτι άνοιξες πριν το τοπικ αυτο, ένα θέμα για την κοροϊδία.. βλέπω μια πικραμένη κοπέλα κ την κοροϊδία μπορώ να την εμπεδώσω, δεν την σηκώνει το πετσί μου, εδώ σ\'αυτό το τοπικ δεν μπορώ να καταλάβω, δηλ. δεν μου μοιάζει τόσο υγιείς κ φυσιολογική αυτη η φιλική σχέση απο δική σου μεριάς, γιατί αυτή μπορώ να διαβάσω κ σ ακούω να λες πόσο αγαπάς αυτή την κοπέλα κ οπως λες σου φερόταν άσχημα, σε στεναχωρούσε, τι προσπαθούσες να κερδίσεις κ τι περίμενες απο μια φιλική σχέση. Κάπως έτσι, συγχώρεσε με θα αντιδρούσα αν είχα αλλου είδους σχεση η αν προσδοκούσα μόνο να μου φέρονται όπως εγώ επιθυμώ κ τίποτα τελικά δεν με ικανοποιούσε γιατί δεν θα μπορούσα να έχω αυτά που θελω. Ή πιο απλά μπορώ να πώ οτι δεν σε νοιαζόταν όπως ήθελες, αρα το αφήνεις γιατί δεν σου κάνει. Δεν ξέρω, μου φαίνεται πολύπλοκο όλο αυτό..

[weird]

Originally posted by krino

Originally posted by weird

Δεν θελω να διαχειριζομαι τους γυρω μου, αλλα εμενα, σε σχεση με τους γυρω μου, ωστε να μπορω να ειμαι ψυχικα καλα.

Αν η σταση της ηταν διαφανη, ξεκαθαρη, θα με αγωνιουσε πολυ λιγοτερο.


- Πιστευω (α) οτι και εσυ γνωριζεις οτι σημερα το συνηθες η σταση των γυρω μας δεν ειναι καθολου οπως το βαζεις για Χ και Ψ λογους.
Απο τι μου λες κατι τετοιο δεν συμβαινει αλλα επετρεψε μου να πιστευω οτι σε διακρινει μια αφελεια εστω και με ευγενη ελατηρια.





Ακομα και η απορριψη της θα με πονουσε, γιατι ειναι μια σχεση σημαντικη με εμενα, αλλα αν ξεκαθαριζε το τοπιο θα ηταν πολυ πιο ανωδυνο.


- επισης συνηθες ειναι ο κοσμακης να κοιταει την παρτη του ασχετως το κοστος που προκαλει αυτη η σταση του.




Το να σιωπας, βαζει τον αλλο σε διαδικασια υποθεσεων και ισως αναβολης του να δει τι συμβαινει και να φυγει η να μεινει.
Σε κατασταση αναμονης.


- δεν χρειαζεται περισια σοφια οταν βλεπεις οτι ο αλλος σε φτυνει. Αν πεις οτι ψυχαλιζει ε οκ μην πιστευεις οτι αυτος εχει το 100% του προβληματος.




Το βιβλιο αυτο ειναι πολυ σημαντικο για εμενα και βρισκομαι σε μια περιοδο που εχω αναγκη να ανοιξω τις σελιδες του.
Αλλα δεν σκοπευω να σε πεισω κιολας, αγαπητο κρινο.



- Εμενα θα ηταν αχρηστο να με πεισεις για οτιδηποτε.
Αν το βιβλιο σου ειναι οντως απαραιτητο την διαδικασια ειπες μονη σου οτι την ξερεις. (και μαλιστα δεν θα εχεις και εξοδα).

Εκτιμω οτι ολα οσα γραφονται σε αυτες τις σελιδες πανω κατω τα γνωριζεις και δεν περιμενες την δικη μου επιχειρηματολογια (η οποιου αλλου) για να το δεις αλλιως.
Μου δινεις την εντυπωση οτι παρολο που αυτα τα γνωριζεις το ολο πακετο δεν σου καθεται.



Αλλο κατι δεν εχω να προσθεσω.

Eτσι είναι Κρινο μου.
Η σταση των γυρω μας σημερα, μονο ξεκαθαρη και διαφανη δεν είναι. Υπαρχουν κομπλεξ, ανασφαλειες, υπογεια κινητρα, χειριστικες τασεις, τασεις για εμπαιγμο και κοροιδια. Και υπαρχουν και αλλα, πιο ομορφα και πιο σπανια πραγματα, που δυστυχως σπανιζουν, αν και διολου απιθανο να κρυβονται κατω από μια βρωμερη επιφανεια.
Συνηθες είναι και το να κοιταει την παρτη του ο κοσμακης, αν και η συγκεκριμενη κοπελα μου εδινε δειγματα μιας σχεδον παθολογικης εγωπαθειας, μου εδινε και δειγματα μιας αγωνιας να την ξεπερασει… σεβομουν τον αγωνα της, αν και συχνα εγινε πολύ δυσκολο για μενα αλλα πολύ συνειδητα υπεμενα, μεχρι ενός σημειου.
Η αληθεια σε σχεση με το φτυσιμο είναι ότι πανω που ελεγα με φτυνει, εστελνε κατι, όπως πχ σου εστειλα ένα γραμμα η εκανε καποια κινηση. Πιανομουν κι ελεγα, να η ελπιδα… θα βγαλουμε ακρη επιτελους.
Φυσικα και δεν είναι μονο δικο της το προβλημα, περα από την αλλοπροσαλλη συμπεριφορα της φιλης μου, εγινα και εγω δεκτης αυτης, με την δικη μου ευθυνη.
Σε αυτό που λες στο τελος, δεν εχεις απολυτο δικιο...
Μαθαινω πραγματα συζητωντας το, με βλεπω πιο καθαρα.
Υπαρχουν πραγματα που δεν μου καθονται στο ολο πακετο, κι εχω ολη την καλη διαθεση να τα ξεκαθαρισω..

[weird]

Originally posted by mstrouf
weird μου, σε παρακολουθώ αυτες τις μέρες κ διαβάζω τα όσα γράφεις, νομιζω οτι άνοιξες πριν το τοπικ αυτο, ένα θέμα για την κοροϊδία.. βλέπω μια πικραμένη κοπέλα κ την κοροϊδία μπορώ να την εμπεδώσω, δεν την σηκώνει το πετσί μου, εδώ σ\'αυτό το τοπικ δεν μπορώ να καταλάβω, δηλ. δεν μου μοιάζει τόσο υγιείς κ φυσιολογική αυτη η φιλική σχέση απο δική σου μεριάς, γιατί αυτή μπορώ να διαβάσω κ σ ακούω να λες πόσο αγαπάς αυτή την κοπέλα κ οπως λες σου φερόταν άσχημα, σε στεναχωρούσε, τι προσπαθούσες να κερδίσεις κ τι περίμενες απο μια φιλική σχέση. Κάπως έτσι, συγχώρεσε με θα αντιδρούσα αν είχα αλλου είδους σχεση η αν προσδοκούσα μόνο να μου φέρονται όπως εγώ επιθυμώ κ τίποτα τελικά δεν με ικανοποιούσε γιατί δεν θα μπορούσα να έχω αυτά που θελω. Ή πιο απλά μπορώ να πώ οτι δεν σε νοιαζόταν όπως ήθελες, αρα το αφήνεις γιατί δεν σου κάνει. Δεν ξέρω, μου φαίνεται πολύπλοκο όλο αυτό..

Σ ευχαριστω πολύ για το νοιαξιμο που μου βγαζεις με τα λογια σου.
Καλη μου, το θεμα της κοροιδιας, δεν το ανοιξα γι αυτόν τον λόγο. Δεν ειχα καθολου το μυαλο μου στη φιλη μου όταν το εγραφα. Βρηκα τυχαια το κειμενακι αυτό και από τοτε, αρχισε να με απασχολει, που εδραζεται, σε ποια σκοτεινα σημεια μεσα μας, ο φοβος για την κοροιδια… για το αν ο άλλος θα γελασει μαζι μας.
Δεν μπορω με σιγουρια να πω ότι η φιλη μου ειχε υπουλο σκοπο, η σκοπο να με επμαιξει.
ξερω όμως ότι η φιλη μου αντιμετωπιζει καποιο σοβαρο προβλημα με τον εαυτο της, του οποιου προβληματος πολύ οικειοθελως, εγινα αποδεκτης. Με λυπει που είναι ετσι, αλλα όπως εχω πει, κανεναν δεν θα αλλαξω, κανεναν δεν θα σωσω. (πανω σε αυτή τη φαση το εβγαλα το γνωμικο )
Μαρια, δεν τα παω καλα με τις ταμπελες του υγιους και του φυσιολογικου. Επιπλεον, πιστευω πως όταν μια σχεση ναυαγει, ποτε δεν φταιει μονο η μια πλευρα , αλλα φταινε και οι δυο.
Το πώς αντιδρα ο καθενας, είναι δικη του υπόθεση. Δεν περιμενω από εσενα ή από τον καθενα, να καταλαβει το ιδιαιτερο της βαθιας επικοινωνιας που ειχα με την φιλη μου. Το ξερω, πως μονο εγω που το εζησα μπορω να το καταλαβω. Παντως, αν υποννοεις το ερωτικο στοιχειο, ποτε δεν ειχα καμια σεξουαλικη διαθεση απεναντι στη φιλη μου. Ωστόσο η επικοινωνια μας, παντα με γοητευε.
Το να ζεις μια σχεση προσδοκωντας και απαιτωντας από τον άλλο να σου δωσει αυτά που περιμενεις, είναι μια καλη ψευδαισθηση. Ουσιαστικα βρισκεσαι μόνος σου στη σχέση. Εσυ απαιτεις κι ο άλλος πραγματοποιει, σαν να είναι η κουκλα με την οποία επαιζες όταν ησουν μικρο παιδακι, πραγμα που μου εχει μεν συμβει, αλλα όχι στην συγκεκριμενη σχεση.

[weird]

Και αρχιζω το ξεκαθαρισμα.
Αν θελω να ειμαι ειλικρινης με τον εαυτο μου, θα παραδεχτω ότι τα λογια του Κρινου εχουν καποια βαση.
Όταν λοιπον, μετα από μηνες που ειχα να μιλησω με την φιλη μου, της ζητησα το βιβλιο, ο φαινομενικος λόγος ηταν ότι το εψαχνε ο πατερας μου, ότι ηθελα κι εγω να το διαβασω παλι κι ο πιο βαθυς, ότι … ηταν μια αφορμη να βρεθω με την φιλη μου και να μιλησω μαζι της.
Το ότι ποτε δεν μου ξεκαθαρισε για ποιον λογο απομακρυνθηκε, εκανε το ολο πραγμα πιο επωδυνο. Θα μπορουσα καλλιστα να δεχτω την οποια αποφαση της, να μην κανουμε παρεα. Αυτό που δεν δεχομουν ηταν ο τροπος της, το συννεφο σιωπης.
Εχω συμπερανει ότι οι ανθρωποι συχνα σιωπουν μη ξεκαθαριζοντας, ξεροντας ότι αφηνουν τον άλλο πισω τους να υποθετει, να αναμοχλευει, να απορρει. Αλλα, ισως και γι αυτό να το κανουν.
Η υπομονη που εχω δειξει στο ολο θεμα, ηταν απορροια του τι ελαμβανα από τη σχεση, των οσων ενιωθα, του φοβου μου για ένα ενδεχομενο τελος. Όλα αυτά μαζι.
Όταν όμως εγινε αυτό με τα βιβλια, εκει πραγματικα, ανησυχησα. Εκει αρχισα να βρισκω κατι παρατραβηγμενο στην ολη ιστορια, παθολογικο στην συμπεριφορα της φιλη μου αλλα και σε εμενα, αν θα επεμενα.
Όταν της ειπα πλεον δεν θελω καμια σχεση μαζι σου, γιατι υπερβαινει τις δυνατοτητες των οριων μου, θελω όμως να μου στειλεις τα βιβλια, το εννοουσα.
Αν δεν ειχε προηγηθει ολο αυτό το σκηνικο του να μου λεει ότι τα στελνω, την ταδε μερα θα είναι εκει, δεν θα με ειχε πιασει τετοιο πεισμα με τα βιβλια.
Τωρα όμως τα θελω πισω.
Τα θελω πισω και θα τα παρω.

[weird]

Και στην τελικη, τα ορια της αντοχης του καθενος, τα θετει ο ιδιος αναλογα με τις αντοχες του.
Κι οταν αυτες τις αντοχες δεν τις γνωριζει, καλο ειναι και να πειραματιζεται( εχοντας όμως σταμπαρει καλα την έξοδο κινδύνου που λεει και η Αλκυονη;).
Δεν διαθετω τα 38 χρόνια της Μαρινας, για να βάλω σε ταξη και τους φιλους και τα δανεικα...δεν εχω την πολυτελεια της εμπειριας να κατευναζει τις αμφιβολιες και την περιεργεια.
Η αληθεια ειναι οτι με το κατασταλλαγμενο, εχω ενα θεμα γενικα, μια αρνηση.
Και με τα όρια έχω ενα θεμα. Αλλο ομως το δικό μου θεμα, κι αλλο το θεμα του ανθρωπου με τον οποιο σχετιζομαι. Ετσι ειναι, στην σχεση πολλαπλασιαζονται τα θεματα.
Δεν πιστευω οτι το νοημα αυτης της ιστοριας ειναι πως να μην δειξω στην φιλη μου τι αισθανομαι ή ποσο πολυ εχω αναστατωθει.
Ουτε νομιζω οτι στις ανθρωπινες σχεσεις το παν ειναι να οχυρωνομαστε γιατι ζουμε σε εναν κοσμο εχθριοκο.... αλοιμονο.
Κερδισα τοσο πολλα απο αυτη τη σχεση, ανεκτιμητα.
Λιγο το τελος μου τα χαλασε αλλα δεν πειραζει.
Εγω και τα τελη, παντα μαλλωμενοι ημασταν.
Η ωρισμανση ειναι καθοδον και ο τροπος να παρω τα βιβλια πισω κατα τις προσταγες του πεισματος μου, μου ηρθε χτες σαν φαεινη ιδεα!Και ειναι και πολυ αστειος μαλιστα.
θα σας πω εν καιρώ τι εγινε παιδια, ετσι για να κλεισω οριστικα αυτο το θεμα.