Φοβαμαι να ταξιδέψω με τα ΚΤΕΛ

[Kass35]

Γεια σας!
Αυτό που μου συμβαίνει είναι τραγικό καθώς τα τελευταία χρόνια ταξίδευα συνεχώς χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα (ΚΤΕΛ, αεροπλάνα, πλοία) χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Όλα ξεκίνησαν όταν σε ένα ταξίδι ρουτίνας με τα ΚΤΕΛ αισθάνθηκα έντονη αδιαθεσία και τάση προς εμετό (το αποδίδω σε δυσπεψία) που όμως μου προκάλεσε τρελό πανικό και έντονο φόβο οτι θα κάνω εμετό. Κόντεψα να τρελαθώ από το φόβο μου μέχρι να φτάσω στο προορισμό μου (φοβήθηκα τόσο πολύ που μόλις το λεωφορείο έκανε μια στάση λίγων λεπτών πήρα τηλέφωνο δικό μου πρόσωπο να έρθει να με πάρει με το αυτοκίνητο, δυστυχώς όμως αυτό δε γινόταν). Από τότε άρχισε το μαρτύριό μου. Αδυνατώ κυριολεκτικά να μπω σε λεωφορείο, μετρό, γενικά μέσο μεταφοράς καθώς φοβάμαι οτι θα κάνω εμετό. Το χειρότερο είναι οτι νιώθω μεγάλη ναυτία αν και το ξέρω οτι τις περισσότερες φορές είναι του μυαλού μου. Το ακόμα χειρότερο είναι οτι από το υπέρμετρο άγχος έχει επηρεαστεί το πεπτικό μου σύστημα και διαγνώστηκα με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου το οποίο μου δημιουργεί πόνους και ναυτία κάποιες φορές. Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή.
Τώρα λοιπόν, ΠΡΕΠΕΙ να ταξιδέψω μέχρι την Αθήνα και ο μόνος τρόπος είναι τα ΚΤΕΛ. Το ταξίδι είναι σε λίγες ημέρες και πραγματικά δε τη παλεύω από το άγχος. Εν τω μεταξύ οι πόνοι στο έντερο επιδεινώθηκαν με το άγχος (παρόλο που παίρνω φάρμακα) και τρέμω οτι δε θα μπορέσω να ταξιδέψω σε αυτή τη κατάσταση. Όμως οι φόβοι μου δε σταματούν εκεί. Λόγω του συνδρόμου ανησυχώ μήπως χρειαστώ τουαλέτα και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δε μπορέσω να πάω έγκαιρα. Σκέφτομαι να ταξιδέψω ξημερώματα όπου ελπίζω να μην έχει πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο και να πάρω βαλεριάνα. Αλλά και πάλι πως θα περάσουν τρεις ώρες????
Έχει κανείς περάσει από αυτό το λούκι? Συμβουλές πως να παλαίψω το ταξίδι?

[ΜΙΜΙ]

Kass κι εγω το εχω περασει , νομιζω εχεις στοιχεια ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχης. Σου έχει γίνει έμμονη ιδέα οτι κατι θα παθεις αν ταξιδέψεις, δυσκολο αλλά εγω λεω να αντμετωπίσεις το φόβο σου κατάματα και φυσικά να συμβουλευτεις εδικο. Θα παω κι εγω έστω κι αργα γιατι εγω τωρα δεν κοιμάμαι κιολας το βραδυ κι εχω τρομερά δυσκολη καθημερινοτητα

[Sonia]

Στο μυαλό είναι όλα, προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά. Πάρε κανένα βιβλίο μαζί και ακουστικά να ακούς μουσική ή να παίζεις κανένα παιχνίδι στον δρόμο και να αποσπάς την προσοχή σου στο ταξίδι, αλλά δούλεψέ το στο μυαλό σου κι από πριν. ΝΑ λεςμέσα σου ότι όλα καλά θα πάνε, δεν θα σεπιάσει κάτι, αλλά και να σε πιάσει δεν έγινε και τίποτα. Κι εμετό να κάνεις τι έγινε, έχε σακούλα μαζί και μην διστάσεις να πεις στον οδηγό να κάνει μια στάση αν θελήσεις τουαλέτα ή είσαι σίγουρη ότι θα κάνεις εμετό. Ανθρώπινα είναι αυτά, μην ντρέπεσαι. Έχει τύχει σε ταξίδι γυναίκα να την πιάσει κόψιμο και μάλιστα στην μέση του πουθενά, τι να κάνει η γυναίκα, να χεστεί πάνω της; Σταμάτησε ο οδηγός και έκανε την ανάγκη της πίσω από κάτι θάμνους και μετά συνεχίσαμε το ταξίδι.
Εγώ πριν χρόνια με πιάναν κάτι κρίσεις πανικού και τέτοια και μπορεί να έτρεμα ολόκληρη σαν το ψάρι, να ζαλιζόμουνα, να ανέβαζα παλμούς, να με έπιανε κρύος ιδρώτας... Και τι να κάνουμε δηλαδή; Από αυτό δεν πεθαίνεις, κι εγώ συνήθως για για κανα τρίωρο το έπαιρνα το ΚΤΕΛ. Είχα πάντα νερό μαζί μου να πίνω σιγά-σιγά αν αισθανόμουν ότι στέγνωνε ο λαιμός μου, προσπαθούσα να αναπνέω αργά και είχα και διάβαζα και το βιβλίο μου και τα έντονα συμπτώματα μου περνούσαν. Δεν μπορείς να κάνεις και κάτι άλλο, σκας και κολυμπάς!

[Χριστίνα 95]

Να κάνεις το ταξίδι.. Να δεις που θα είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίσεις τον φόβο σου.. Και να σε πιάσει στην τελικη μη φοβάσαι.. Είναι ανθρώπινες ανάγκες και μπορούν να συμβούν στον καθένα μας..Μη ντρέπεσαι και μη φοβάσαι ότι θα γίνεις ρεζίλι.. Μια που θα σε δουν και μετά σιγά μην τους ξανασυναντησεις.. Επίσης το πιο πιθανό είναι να μη σε πιάσει.. Βάλε μουσική ακου,παρε ένα περιοδικό... Στην τελική πιάσε συζήτηση με τον διπλανό σου, αν έχεις.. Μη φοβάσαι.. Είναι φόβοι που πιστεύω όλοι οι άνθρωποι περνάμε και ξεπερνάμε μόλις τους αντιμετωπίζουμε κατάματα..

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

[oeo]

Σιχαινομαι το ΚΤΕΛ και γενικα τα λεωφορεια.Πιο νεος ειχα προβλημα ζαλιζομουν μεσα στο κτελ,μου ερχοταν να κανω εμετο.Με δυο κινησεις λυθηκε το θεμα.Οποτε εχω την ατυχια να ταξιδεψω με αυτο:

-ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ πρωτη θεση(παω και βγαζω 3-4 μερες πριν εισιτηριο για να βρω).Πρεπει να εχω μεγαλο οπτικο πεδιο μπροστα να βλεπω εξω.Νιωθω εγκλωβισμενος στις πισω θεσεις.

-Ακουστικα και μουσικη mp3


Απο τοτε δεν ξαναζαλιστικα,αρκει να κοιταω μονιμα εξω.Για τον δικο μου οργανισμο απαγορευεται να μην κοιταω εξω,αμα κανω να διαβασω κανα βιβλιο ή να κοιταω το κινητο μου ρχεται ζαλαδα.

[Anna137]

Γεια σας!
Αυτό που μου συμβαίνει είναι τραγικό καθώς τα τελευταία χρόνια ταξίδευα συνεχώς χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα (ΚΤΕΛ, αεροπλάνα, πλοία) χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Όλα ξεκίνησαν όταν σε ένα ταξίδι ρουτίνας με τα ΚΤΕΛ αισθάνθηκα έντονη αδιαθεσία και τάση προς εμετό (το αποδίδω σε δυσπεψία) που όμως μου προκάλεσε τρελό πανικό και έντονο φόβο οτι θα κάνω εμετό. Κόντεψα να τρελαθώ από το φόβο μου μέχρι να φτάσω στο προορισμό μου (φοβήθηκα τόσο πολύ που μόλις το λεωφορείο έκανε μια στάση λίγων λεπτών πήρα τηλέφωνο δικό μου πρόσωπο να έρθει να με πάρει με το αυτοκίνητο, δυστυχώς όμως αυτό δε γινόταν). Από τότε άρχισε το μαρτύριό μου. Αδυνατώ κυριολεκτικά να μπω σε λεωφορείο, μετρό, γενικά μέσο μεταφοράς καθώς φοβάμαι οτι θα κάνω εμετό. Το χειρότερο είναι οτι νιώθω μεγάλη ναυτία αν και το ξέρω οτι τις περισσότερες φορές είναι του μυαλού μου. Το ακόμα χειρότερο είναι οτι από το υπέρμετρο άγχος έχει επηρεαστεί το πεπτικό μου σύστημα και διαγνώστηκα με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου το οποίο μου δημιουργεί πόνους και ναυτία κάποιες φορές. Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή.
Τώρα λοιπόν, ΠΡΕΠΕΙ να ταξιδέψω μέχρι την Αθήνα και ο μόνος τρόπος είναι τα ΚΤΕΛ. Το ταξίδι είναι σε λίγες ημέρες και πραγματικά δε τη παλεύω από το άγχος. Εν τω μεταξύ οι πόνοι στο έντερο επιδεινώθηκαν με το άγχος (παρόλο που παίρνω φάρμακα) και τρέμω οτι δε θα μπορέσω να ταξιδέψω σε αυτή τη κατάσταση. Όμως οι φόβοι μου δε σταματούν εκεί. Λόγω του συνδρόμου ανησυχώ μήπως χρειαστώ τουαλέτα και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δε μπορέσω να πάω έγκαιρα. Σκέφτομαι να ταξιδέψω ξημερώματα όπου ελπίζω να μην έχει πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο και να πάρω βαλεριάνα. Αλλά και πάλι πως θα περάσουν τρεις ώρες????
Έχει κανείς περάσει από αυτό το λούκι? Συμβουλές πως να παλαίψω το ταξίδι?

Κας τι ακριβώς φοβάσαι οτι θα σου συμβεί στο κτελ? Ας πούμε οτι κάνεις εμετό, και τι θα γίνει αν θα κάνεις? Θα κινδυνέψει η ζωή σου? η ασφάλειά σου ή η αξία σου?