διπολικη....? - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 29 of 29
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2006
    Location
    στα νώτα μου
    Posts
    1,559
    Originally posted by Σοφη
    Θα μπορουσες μηπως να μου αναφερεις ορισμενα ψυχωσικα συμπτωματα που θα μπορουσαν να υπαρχουν και στις δυο περιπτωσεις...?
    παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις, παραληρηματικός λόγος.

    υγ:ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι είναι αποδεδειγμένα μύθος.

  2. #17
    Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    46
    δεν ειχα ποτέ μου τετοια συμπτωματα παντως.

    Οσο για το υστερογραφο σου raphssodos, να σαι καλα!!!
    Μονο ενα χαμογελο θα μπορουσα να προσθεσω!

    Ευχαριστω πολυ...

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    192
    Originally posted by Σοφη
    καλη μας μερα rapphsodos!
    Δυστυχως οι δικαστες δεν μπορουν να ειναι και γιατροι και οτι αναφερθει υπαρχει περιπτωση να το λαβουν υποψην τους και οταν ειναι να κριθει το καλο των παιδιων, ευλογα μπορει και να αμφιβαλλουν για την ικανοτητα μου ακομα και για την ασφαλεια των παιδιων...
    Σοφη...οι δικαστές δεν είναι γιατροί, αλλά ειδικά στα θέματα επιμέλειας παιδιων νομίζω πως εχουν μια ευαισθησία παραπάνω να ψάξουν τα πράγματα και να μην αποφασίζουν με βάση τους ισχυρισμούς των γονέων, εχουν συνηθίσει να ακούν υπερβολες...θα μπορούσες επίσης να παρεις μία γνωμάτευση γιατρού που να πιστοποιεί τί ακριβώς ειναι αυτό που έχεις και που οι δικαστές μπορούν να λάβουν υπόψη τους...

  4. #19
    Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    46
    Ετσι ειναι Στελλα, απλως νομιζω μπορεις να καταννοησεις τον φοβο μου,την λυπη μου και την αγανακτηση που νιωθω ορισμενες φορες ακουγοντας ανακριβιες και υπερβολες.
    Δυστυχως ειναι ο χαρακτηρας μου ετσι που δεν μπορω να παιρνω αψηφιστα οτι ακουω,με αποτελεσμα να στεναχωριεμαι...
    Γνωματευσεις εχω προσκομισει ευτυχως για την παρουσα κατασταση μου και απο γιατρους που με εχουν παρακολουθησει και γνωριζουν τον ρολο που επαιξα ως μητερα ολο αυτο το διαστημα, αλλα και απο δημοσιο νοσοκομειο.
    Αυτην την στιγμη εχω κανονισει ηδη να κανω και ψυχομετρικα τεστ..
    Τα οποια για να πω την αληθεια,δεν γνωριζω τι ακριβως ειναι, απλως με εχουν παραπεμψει να τα κανω ως ακομα μια πιστοποιηση της παρουσας πορειας μου...
    Μου φαινεται απλως πολυ αδικο να πρεπει να παλευω τοσο μα τοσο πολυ για εναν ρολο που ουτως ή αλλως ηταν προ 2μηνου ουτως ή αλλως αυτονοητος..

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    192
    Originally posted by Σοφη
    Ετσι ειναι Στελλα, απλως νομιζω μπορεις να καταννοησεις τον φοβο μου,την λυπη μου και την αγανακτηση που νιωθω ορισμενες φορες ακουγοντας ανακριβιες και υπερβολες.
    Δυστυχως ειναι ο χαρακτηρας μου ετσι που δεν μπορω να παιρνω αψηφιστα οτι ακουω,με αποτελεσμα να στεναχωριεμαι...
    Γνωματευσεις εχω προσκομισει ευτυχως για την παρουσα κατασταση μου και απο γιατρους που με εχουν παρακολουθησει και γνωριζουν τον ρολο που επαιξα ως μητερα ολο αυτο το διαστημα, αλλα και απο δημοσιο νοσοκομειο.
    Αυτην την στιγμη εχω κανονισει ηδη να κανω και ψυχομετρικα τεστ..
    Τα οποια για να πω την αληθεια,δεν γνωριζω τι ακριβως ειναι, απλως με εχουν παραπεμψει να τα κανω ως ακομα μια πιστοποιηση της παρουσας πορειας μου...
    Μου φαινεται απλως πολυ αδικο να πρεπει να παλευω τοσο μα τοσο πολυ για εναν ρολο που ουτως ή αλλως ηταν προ 2μηνου ουτως ή αλλως αυτονοητος..
    δεν είμαι μητέρα, αλλά καταλαβαίνω την ανησυχία σου, εγω απλά στο είπα για να μην ανησυχείς τόσο, επειδή τυχαίνει να ξέρω πως αν έχεις ιατρικές γνωματεύσεις, οι δικαστές δεν θα μπουν στην διαδικασία να αξιολογήσουν τα λόγια ενός φορτισμένου συζύγου και σίγουρα δεν θα ναι η πρώτη φορά που θα ακούνε τέτοια, οπότε δεν δίνουν τόση σημασία...χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλο αυτό δεν είναι ψυχοφθόρο και για σένα, και για τα παιδιά...αλλά αυτό είναι άλλο θεμα και γω απλώς ήθελα να σου πω πως δεν εχεις λόγο να τρομοκρατείσαι για τί θα πιστέψουν οι δικαστές αν εχεις τις γνωματεύσεις με το μέρος σου...καλη δύναμη εύχομαι

  6. #21
    Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    46
    Σ\'ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου Στελλα!

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    2,337
    Originally posted byΣοφη
    ο εν λογω ανθρωπος που με πολεμαει μεσω των παιδιων γνωριζει πολυ καλα οτι μονο αν αποκαλεσθει την ασθενεια μου,μπορει να μου αφαιρεθει η επιμελεια.
    Ανεφερε ο ιδιος την σχιζοφρενεια μεσα στο δικαστηριο, ανεφερε μαλιστα περιστατικο που ενας ψυχοπαθης σκοτωσε την γυναικα του, και πανω σε αυτο και διαβαζοντας και ορισμενες καταχωρησεις εδω μεσα, ηθελα να ειμαι απολυτως σιγουρη για την ορθοτητα των λεγομενων του.
    Πραγματικά λυπάμαι τα άτομα που έχουν άγνοια και νομίζουν πως ξέρουν. Σε αυτήν τη περίπτωση βέβαια περισσότερο λυπάμαι που ένας άνθρωπος απορρίπτει την μητέρα των παιδιών του. Το δικαστήριο πρέπει να σου αναγνωρίσει καταρχάς το δικαίωμα της μάνας και το δικαίωμα των παιδιών σου να σε αποκαλούν μαμά κα όχι ψυχασθενή. Ντροπή στον πατέρα. Πρέπει όμως να αποδεχτείς και εσύ Τάνια οτι τον επέλεξες αυτόν τον άνθρωπο για πατέρα των παιδιών σου. Ένας πατέρας που θέλει να σε αποκαλέι σχιζοφρενή για να νιώσει εκείνος καλύτερος γονιός. Μου ήρθε μια αηδία απο το θέμα αυτό..πόσο μάλον που και εγώ δεν θυμάμαι τους δικούς μου γονείς αγαπημένους. Ίσως βέβαια να έχει περάσει καιρός απο τότε και να έχω απλά ξεχάσει.

    Όσο για την σχιζοφρένεια..οι σπόροι έχουν μικρότερους σπόρους μέσα τους, και αυτοί με την σειρά τους ακόμα μικρότερους και πάει επ\'άπειρον ....θα σπείρεις ένα θα φυτρώσουν πολλά.. Μην κολάς σε ασθένειες αλλά στην θεραπεία τους.

    Το θέμα δεν είναι να δείξεις και να αποδείξεις οτι είσαι ψυχικά υγιής αλλά οτι θα κάνεις τα πάντα για να διαφυλλάξεις απο τα παιδιά σου την προκατάλειψη και τον στιγματισμό της μητέρας τους..

    Αυτή είναι η φιλική μου γνώμη. Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά.

  8. #23
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    9
    Θελω να φωναξω και να πω οτι ειμαι καλα, μη με πετροβολατε αλλο....ημαρτον..
    Θελω να πω οτι δεν αντεχω αλλο....και δεν επιτρεπεται...
    Θελω να ουρλιαξω να εκφρασω ολα τα συναισθηματα που συσσωρευονται καθε μερα μεσα μου εδω και 36 μερες....αλλα ειναι απαγορευτικο.



    Σοφη, ναι έτσι ακριβώς! Ως διπολικοί δεν επιτρέπεται δηλαδή, να έχουμε συναισθήματα λύπης, θυμού, απογοήτευσης χωρίς αυτό να συνδέεται από τους τρίτους με την ασθένεια; Αν μας φταίνε συγκεκριμένα πράγματα στη ζωή μας, φταίει το ότι περνάμε μανιοκατάθλιψη όταν αποφασίσουμε να αντιδράσουμε, να τα αλλάξουμε, να παραπονεθούμε; Μέσα στη σχέση μου, κάθε φορά που κάτι με ενοχλεί και προσπαθώ να αντιδράσω σε αυτό, με ρωτά αυτομάτως αν έχω πάρει το χάπι μου!!! Με κάποιο τρόπο δεν πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να δυσανασχετούμε, να πονάμε, να θυμώνουμε χωρίς να μας αποκαλλούν άρρωστους; Προσωπικά αρρωσταίνω στην ιδέα ότι για τα πιο απλά πράγματα, οφείλουμε πρώτα να αποδείξουμε ότι ο νους μας είναι υγιής!

  9. #24
    Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    46
    Originally posted by vince



    Πρέπει όμως να αποδεχτείς και εσύ Τάνια οτι τον επέλεξες αυτόν τον άνθρωπο για πατέρα των παιδιών σου. Ένας πατέρας που θέλει να σε αποκαλέι σχιζοφρενή για να νιώσει εκείνος καλύτερος γονιός.
    Ετσι ακριβως vince.....το ποσες φορες αναρωτιεμαι και εγω μηπως εντελει ημουν τοσα χρονια διπλα σε εναν εντελως αγνωστο, δεν το φανταζεσαι....Το ποσο κατηγορω τον εαυτο μου που ενω εβλεπα το πως συμπεριφερεται στους γυρω,νιωθοντας εγω η ιδια ασχημα για λογαριασμο του,και δεν το λαμβανα υποψην πως καποια μερα ενας τετοιος χαρακτηρας δεν γινεται να μην συμπεριφερθει και στον συντροφο του ετσι...δεν μπορω να με δικαιολογησω και κατα βαθος φοβομουνα παντα την εξελιξη του χωρισμου...φοβομουνα οτι μπορει να γινει αδιστακτος τη στιγμη που θα πληγωθει το \"εγω\" του.Μου το ειχε γνωστοποιησει κιολας προ τετραετιας που ανεφερα οτι ηθελα να χωρισω..απλως εγω ηλπιζα πως η αγαπη του προς τα παιδια θα νικουσε τον οποιο εγωισμο διαθετει..

  10. #25
    Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    46
    Originally posted by Άννα24
    Θελω να φωναξω και να πω οτι ειμαι καλα, μη με πετροβολατε αλλο....ημαρτον..
    Θελω να πω οτι δεν αντεχω αλλο....και δεν επιτρεπεται...
    Θελω να ουρλιαξω να εκφρασω ολα τα συναισθηματα που συσσωρευονται καθε μερα μεσα μου εδω και 36 μερες....αλλα ειναι απαγορευτικο.



    Τάνια, ναι έτσι ακριβώς! Ως διπολικοί δεν επιτρέπεται δηλαδή, να έχουμε συναισθήματα λύπης, θυμού, απογοήτευσης χωρίς αυτό να συνδέεται από τους τρίτους με την ασθένεια; Αν μας φταίνε συγκεκριμένα πράγματα στη ζωή μας, φταίει το ότι περνάμε μανιοκατάθλιψη όταν αποφασίσουμε να αντιδράσουμε, να τα αλλάξουμε, να παραπονεθούμε; Μέσα στη σχέση μου, κάθε φορά που κάτι με ενοχλεί και προσπαθώ να αντιδράσω σε αυτό, με ρωτά αυτομάτως αν έχω πάρει το χάπι μου!!! Με κάποιο τρόπο δεν πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να δυσανασχετούμε, να πονάμε, να θυμώνουμε χωρίς να μας αποκαλλούν άρρωστους; Προσωπικά αρρωσταίνω στην ιδέα ότι για τα πιο απλά πράγματα, οφείλουμε πρώτα να αποδείξουμε ότι ο νους μας είναι υγιής!
    δυστυχως Αννα....ετσι ειναι.
    Αν φτασουμε ομως στο σημειο να νιωθουμε οι ιδιοι καλα με τον εαυτο μας, δεν θα χρειαστει να \"φοβηθουμε\" για οποιοδηποτε ξεσπασμα το οποιο θα ειχε ο οποιοσδηποτε ανθρωπος. Ειναι απολυτως φυσιολογικο και αναγκαιο να εκφραζει καποιος τα συναισθηματα του.

  11. #26
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2006
    Location
    στα νώτα μου
    Posts
    1,559
    πως πάμε εδώ;

  12. #27
    Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    46
    Originally posted by raphsssodos
    πως πάμε εδώ;
    με προσπαθεια και ελπιδα και υπομονη...
    Δεν θα τα βαλω κατω οσο και να νιωθω μερικες φορες την απογοητευση να με κυριευει..
    Αυτο ειναι υποσχεση.

  13. #28
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Location
    Θεσ/νικη
    Posts
    2,195
    Originally posted by Σοφη
    Originally posted by raphsssodos
    πως πάμε εδώ;
    με προσπαθεια και ελπιδα και υπομονη...
    Δεν θα τα βαλω κατω οσο και να νιωθω μερικες φορες την απογοητευση να με κυριευει..
    Αυτο ειναι υποσχεση.
    κρατησε την σφιχτα στην καρδια σου ... και στην απογοητευση να σκεφτεσαι τον στοχο ... και μη μου πεις πως ο περιγυρος δεν εχει ξαφνιαστει με την δυναμη που κρυβεις ... οι μοναχικες ωρες ειναι παντα δυσκολες ειδικα τα βραδια,αλλα ολα εχουν ενα τελος,θα ερθει το τελος και για αυτες ...

  14. #29
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2006
    Location
    στα νώτα μου
    Posts
    1,559
    Originally posted by Σοφη
    Originally posted by raphsssodos
    πως πάμε εδώ;
    με προσπαθεια και ελπιδα και υπομονη...
    Δεν θα τα βαλω κατω οσο και να νιωθω μερικες φορες την απογοητευση να με κυριευει..
    Αυτο ειναι υποσχεση.
    εύγε σου.

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •