ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ

[Knitter]

Γειά σας - πέρασα ενα καταθλιπτικο επεισόδιο μετα απο ενα χωρισμο που με τσάκισε και την εποχη εκείνη έκανα καταγραφή για τα διαφορετικά συναισθήματα μου. Με υποστήριξη ψυχολόγου και χωρίς φάρμακα έφτασα σε μια καλύτερη κατάσταση - χωρίς να σημαίνει οτι έχω βγεί στο σημείο που θα ήθελα, ούτε οτι έχω ξεπεράσει την θλίψη αλλα και το θυμο του χωρισμού.
Ενδεικτικά απο το ημερολογιο αυτό να τι έγραφα λοιπόν στο Μάρτη / Απρίλη για όσους ενδιαφέρονται και ίσως θέλουν να μοιραστούν τις σκέψεις τους ........... κι αν έχουν περάσει τετοια κόλαση αντίστοιχα:

ΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ

Γενικά :
Απογοήτευση.
Φόβος για το μέλλον.
Μοναξιά ακόμη και όταν βρίσκομαι με την οικογένεια μου ή φιλικά πρόσωπα.
Έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Δυσκολία εκτέλεσης του προγράμματος βελτίωσης από την ψυχολόγο μου.
Δυσκολία προσέγγισης και επικοινωνίας με την κόρη μου.
Flashbacks από δυσάρεστες περιόδους της ζωής μου ιδιαίτερα από την εφηβική ηλικία.
Τάση για φυγή και απομάκρυνση .
Απαισιοδοξία
Κούραση και θυμός με την παραμικρή καθημερινή υποχρέωση.
Έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας.
Έλλειψη αμυντικών μηχανισμών στο stress που μου δημιουργείται.

Σχετικά με τον πρόσφατο χωρισμό :
Διαρκής έμμονη σκέψη για την αποτυχημένη σχέση και τα αίτια διάλυσης της.
Ψεύτικες ελπίδες και σενάρια για μια επανασύνδεση καθ’ όλη την ημέρα παρόλο που δεν είναι κάτι που πραγματικά θέλω.
Θυμό – Απόρριψη - Εξαπάτηση

ΥΠΝΟΣ
Αύξηση των ωρών του ύπνου από τις προηγούμενες εβδομάδες με μέσο όρο τις 6 ώρες.
Το Σαββατοκύριακο απογευματινός ύπνος μιας περίπου ώρας πολύ χαλαρωτικός.
Καθημερινό φαινόμενο σκέψεις που αφορούν το χωρισμό κατά την έναρξη του ύπνου και αντίστοιχες σκέψεις κατά το ξύπνημα αλλά με μεγαλύτερη ένταση. Η άσχημη διάθεση διαρκεί πολύ το πρωί.
Στην διάρκεια το 7ημέρου θυμάμαι μόνο ένα όνειρο / εφιάλτη.

ΣΩΜΑΤΙΚΑ
Κατακράτηση φυσικών αναγκών (ασυνείδητα) συχνά
Πόνοι στον αυχένα συχνά
Κράμπες (πλάτη, πόδια) συχνά
Τρέμουλο στα χέρια μέτρια
Εσωτερικό τρέμουλο συχνά
Συνεχής ένταση και σφίξιμο των μυών συχνά
Τρίξιμο των δοντιών συχνά
Ζαλάδες μέτρια

ΠΟΤΟ
Περιορισμένος έλεγχος ποσότητας 2-3 ποτά / νύχτα, αλλά με αρκετή συχνότητα μέσα στην εβδομάδα. Δεν μου καλυτερεύει την διάθεση , απλώς με χαλαρώνει ελαφρά. Όλες τις φορές που πίνω ήμουν έξω – σε αυτή την φάση το θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι. Στο σπίτι δεν το αποζητώ καθόλου. Αντικρουόμενες σκέψεις , από την μια μεριά διαπιστώνω την ζημιά που μου έχει κάνει από την άλλη την ώρα που βρίσκομαι έξω κοροϊδεύω τον εαυτό μου «τρία τέσσερα ποτάκια δεν είναι τίποτε».

ΤΣΙΓΑΡΟ
Πλήρης εξάρτηση – κανένας έλεγχος. Για να λειτουργήσω έστω και βασικά πρέπει να έχω ένα στο στόμα μου. Καταλαβαίνω τι ζημιά μου κάνει αλλά ………

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ
Πάω στο γραφείο με μαύρη καρδιά φεύγω το ίδιο.
Καμία δύναμη και διάθεση να ενεργοποιηθώ στον τομέα αυτό.



ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ
Τέσσερις βασικοί φίλοι (3 άνδρες, 1 γυναίκα) που συχνά επικοινωνώ αλλά και βγαίνω έξω, όλοι πίνουν μέτρια . Συνέχεια βρίσκω την ευκαιρία να αναμασήσω τον χωρισμό άλλες φορές να εξαπολύσω κατηγορίες, άλλες φορές να εκφράσω το άσχημο αίσθημα που με διακατέχει με σκοπό να βρω «παρηγοριά». Οι υπόλοιπες συζητήσεις μεταξύ μας είναι ανούσιες για μένα σε αυτή την φάση. Οι φίλοι γενικά είναι υποστηρικτικοί.
Βγήκα δύο φορές με μια παλιά μου σχέση – ανυπόφορο και κουραστικό!
Σε σχέση με το αντίθετο φύλλο έχω έλλειψη αυτοπεποίθησης, νιώθω άσχημος, χωρίς ικανότητα προσέγγισης και δυνατότητα επικοινωνίας. Αποφεύγω να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέπτη! Αισθάνομαι ότι η παρουσία μου μόνο αρνητικά κύματα ακτινοβολεί.
Εχω την αίσθηση πως δεν θα μπορέσω να έχω ποτέ ξανά πια μια σχέση που να με ικανοποιεί.

ΣΠΙΤΙ
Το αισθάνομαι εχθρικό, μόνο δυσάρεστες αναμνήσεις μου έρχονται στο νου. Σκέφτομαι με πόσο κόπο κα μεράκι το αγόρασα και το ανακαίνισα και με τι άρνηση το αντιμετωπίζω τώρα. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι καλά θα ήταν να το ενοικιάσω.
Τις φορές που έχω πιέσει τον εαυτό μου να κάτσω μόνος μου βρίζω δυνατά σαν να θέλω να «διώξω» αυτό το βάρος που μου δημιουργείται, μετά πέφτω σε μελαγχολία και τέλος ξεσπάω σε λυγμούς. Είναι ανυπόφορο το αίσθημα που μου δημιουργείται εκεί μέσα. Τίποτε οικείο, τίποτε ζεστό, τίποτε φιλικό, χειρότερα και από ένα φτηνό ξενοδοχείο σε μια ξένη πόλη. Τρέχω να φύγω πανικόβλητος αποζητώντας λίγη «γαλήνη» στο σπίτι της μητέρας μου.
Στο σπίτι μου κοιμήθηκα μόνο μια φορά αυτή την εβδομάδα .

....................................

[lostsoul]

καλησπερα απο εμενα. Τι να σου πω? Διαβαζοντας ολα αυτα που γραφεις παραπανω, ειναι σαν να θυμαμαι εμενα την περιοδο που χωρισα... Ειναι ετσι ακριβως οπως τα περιγραφεις! ολα αυτα που μας εξιστορεις ειναι απολυτως φυσιολογικα, κατ\'εμε ειναι \"υγεια\"... Ετσι επρεπε να γινει, αυτα επρεπε να νιωσεις και τα ενιωσες φιλε μου... Καλη συνεχεια και καλη δυναμη στην ζωη σου!!!

Φιλικα.

[La_ViTa]

Τα συναισθήματα που νιώθω είναι ακριβώς τα ίδια...Πώς βγαίνεις από αυτή την κόλαση?Γιατί πρέπει να τα βιώνουμε όλα αυτά?Θα υπάρξει καλύτερο μέλλον?

[lostsoul]

la vita, καλημερα!!! Ασφαλως και \"βγαινεις\" απο ολο αυτο το πραγμα!!! Μην ανησυχεις...ολα καλυτερευουν με τον καιρο... Αυτο το κλασσικο που ολοι λεμε: \"Ο καιρος ειναι ο καλυτερος γιατρος\" ΙΣΧΥΕΙ μικρη μου!!!! Ισχυει...

Ποσο καιρο εχεις χωρισει? εισαι μονη σου τωρα ή εισαι σε καποια σχεση?

Φιλικα.

[Knitter]

αγαπητή La_ViTa :
Αυτο που με βοηθούσε πιο πολύ απο όλα στην περίοδο του επεισοδίου ήταν η έντονη άσκηση - πήγαινα με το ζόρι βέβαια - αλλα τα αποτελέσματα είναι πολυ θετικά. Δοκιμασέ το . Τώρα έχω εντείνει πολύ την συχνότητα που γυμνάζομαι και παρατηρώ οτι η διάρκεια της καλής διάθεσης είναι επίσης αυξημένη.
Απο αυτό που πέρασα διαπίστωσα οτι πρέπει να βρείς κάτι που σου επιτρέπει να αυξάνεις τις αντιστάσεις απέναντι στα αρνητικά συναισθήματα - για μένα είναι η έντονη άσκηση - προφανώς υπάρχουν και άλλοι τρόποι, ο καθένας μας έχει και διαφορετική σύσταση.
Αρκει να μην παραδοθείς !
όσο δύσκολο και να ακούγεται η προσπάθεια που θα κάνεις τώρα θα γίνεται συσσωρευτική και όσο η διαθεσή σου καλυτερεύει θα επηρεάζει θετικά και τα συναισθηματά σου.
Εμένα μου έχει πάρει περίπου οκτώ μήνες για να ξεπεράσω τα έντονα συμπτώματα της καταθλιψης - μην ξεχνάς οτι βιώνεις ένα πένθος αυτή την στιγμή το οποίο όμως έχει ημερομηνία λήξης - γιατί έτσι είμαστε φτιαγμένοι.
Επίσης άν έχεις την δυνατότητα πήγαινε σε ένα ψυχολόγο για κάποιο διάστημα, ωστε να σου δωθεί η ευκαιρεία να μιλήσεις ανοιχτά για τα συναισθηματά σου
Μην ξεχνάς ακόμη οτι ...... τα καλύτερα έρχονται... για αυτό μην το βάζεις κάτω!

[maria...]

Knitter Μετα που χωρισα με τον αντρα μου ειχα να μεινω στο σπιτι 4 χρονια .Κουραγιο.
Και εχω και γω μια καταθλιψουλα με παρομοια συμτωματα εμ σενα.

[agnostos]

φιλε ακριβως τα ιδια εχω εδω και τεσσερις μηνες που χωρισα. Δεν περνανε με τιποτα ειμαι οπως την πρωτη μερα. Το χειροτερο απο τα καταθληπτικα συμπτωματα ειναι ομως αυτο που πιστευεις οτι θα ξαναγυρισει. Εγω το πιστευω ακομα επομενος ειμαι ακομα πολυ χωμενος στην καταθλιψη του χωρισμου

[nelli30]

xorisa prosfata.... bgika apo gamo... ta ais8imata auti tin stigmi ta nio8o 1000 fores pio entona apo auta pou diabasa... den exo filous.. stin kirioleksia eimai moni mou douleia spiti, spiti douleia.. sketi kolasi.... polles fores exeis perasei apo to mialo mou i idea na doso oristiko telos stin zoi mou.. euxaristo gia ton kopo pou kanate gia na diabasete auta ta liga

[lostsoul]

nelli 30, καλησπερα..συνελθε και μην λες χαζομαρες!!! Τι εγινε και χωρισατε? Ποσο καιρο εισαστε μαζι? Μιλησε μας λιγο για εσενα! Πες μας πεντε βασικα πραγματα για εσενα, για να καταλαβουμε και να μπορεσουμε να \"βοηθησουμε\".

Και απο φιλους.....!!!! αλλο τιποτα εδω που μπηκες!!!!
Αντε μπραβο, κοριτσι μου, ηρεμισε και πες μας

[Δοδις]

καλησπέρα κι απο μένα, αλήθεια με όλα αυτά που διαβάζω εδω, νοιώθω πολύ καλύτερα, αισθανόμουν τόσο άσχημα για τον τρόπο που νοιώθω, τόσο χάλια.....
πίστευα πως δεν υπάρχουν άνθρωποι να περνούν το ίδιο ζόρι που περνώ κι εγώ παρ\' ότι δεν έχω χωρίσει, έτσι όπως τρελαίνω τον σύντροφο μου νομίζω πως όπου να\'ναι θα με χωρίσει...απορώ ακόμα πως με ανέχεται.... ευτυχώς που υπάρχουν τα dumirox και xanax και φαίνεται πως όλα είναι οκ... το χειρότερο μου βέβαια είναι πως πρέπει να μιλάω, έχω ένα γραφείο, ένα σπίτι, έναν σύντροφο όπως οι περισσότεροι βέβαια και νοιώθω τόσο απαίσια που είμαι υποχρεωμένη να μιλάω, δεν θέλω να βγάζω ούτε κουβέντα από το στόμα μου, αλλά δυστυχώς νοιώθω αναγκασμένη να το κάνω....

[lostsoul]

γεια σου dodis, και καλως ηρθες στην παρεα μας.!!!!

Τι ακριβως σου συμβαινει εσενα? γιατι περνεις \"αγωγη\"? Ποσο καιρο τωρα?

[Δοδις]

γειά σου lostsoul ΙΔΨ και καταθλιπτικό σύνδρομο, έτσι λέει ο γιατρούλης...η αλήθεια είναι πως κάποια στιγμή την σταμάτησα από μόνη μου, λάθος, στην αρχή έπειαρνα μόνο dumirox και xanax, είπε ο γιατρός να προσθέσουμε και solian κάτι το οποίο με θέρισε... δεν ξέρω αν έφταιγε το φάρμακο αλλά είχα να κοιμηθώ 2 εβδομάδες, όσο το έπαιρνα δηλαδή γιατί μετά μου την έδωσε και τα έκοψα όλα. είπα θα το πολεμήσω χωρίς φάρμακα...πράγματι κράτησα μια χαρά για 4 μήνες, μετά σιγά σιγά, πάλι τα ίδια...και τα ιδεοψυχαναγκαστικά μου και τα καταθλιπτικά μου... ειλικρίνα κουράστηκα να είμαι έτσι, το προσπαθώ, αυτό βέβαια που με κουράζει περισσότερο είναι πως όταν είμαι στα πολύ μαύρα μου πρέπει να δείχνω μια χαρά... στεναχωριέμαι αφάνανταστα να βλέπω την μητέρα και τον σύντροφο μου να υπομένουν...
ps: 2 χρόνια με διάλλειμα 4 μηνών.
ξέρεις όμως βοηθάει πολύ που βρίσκεις τελικά ανθρώπους που μπορούν να σε καταλάβουν όπως εδώ... διάβαζα αρκετό καιρό το forum αλλά επιτέλους πήρα κι εγώ το θάρρος να γράψω...
με συγχωρείτε για την πολυλογία...

[lostsoul]

κανενα προβλημα dodis, λιγο πολυ ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε!!! και εγω το παλευω μονος μου , χωρις φαρμακα, εδω και 3 1/2 χρονια +++.
Αλλες φορες ειμαι καλα και αλλες χαλια, ωστοσο περιμενω την ημερα που θα ειμαι τελειως καλα... και πιστεψε με θα ερθει αυτη η ημερα ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!!
ποσον χρονων εισαι ? μενεις αθηνα? ή επαρχια? με τι ασχολεισαι ? πως περνας τις μερες σου γενικοτερα?
Εαν θες φυσικα απαντας...

Φιλικα,

[Δοδις]

25. μένω αθήνα, ιδ.υπάλληλος, σπίτι, γραφείο, μαμά, έτερον ήμυσι...άμα μου την δώσει τσακώνομαι και με τον σκύλο μου, αυτός είναι ο μόνος που δεν μιλάει και με καταλαβαίνει και όσα και αν του σέρνω πάλι στα μάτια με κοιτάει.... τι σου είναι αυτά τα ζώα τελικά...το τελευταίο διάστημα είμαι στα πολύ κάτω μου και ειλικρινά έχω απογοητευτεί λιγάκι... αυτές οι τύψεις που νοιώθω ότι ταλαιπωρώ και παιδεύω τους ανθρώπους που αγαπώ με την συμπεριφορά μου με φρικάρουν τελείως..
βράζουμε δεν θα πει τίποτα!! στο ζουμί μας βράζουμε...!!

[lostsoul]

ο ψυχαναγκασμος σου που εγκειται??? Θελω να πω βρε παιδι μου, ποιο ειναι το κολλημα που εχεις εσυ? Εγω ας πουμε, ειμαι κολλημενος γιατι νομιζω οτι εχω καρκινο και θα πεθανω και ολο κανω εξετασεις , μετα για λιγο καιρο ενταξει , και μετα παλι τα ιδια σκ....α!!!!

απο \"βρασιμο\" ασε.....δεν λες τιποτα!!!! βρασιμο να δουν τα ματια σου.,..........
χιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχ ιχι