To κουτί της Πανδώρας (όχι του Μπαξεβάνη) :p - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 25 of 25
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    Για να καταλαβετε οτι ολοι σκοτωνουν εμμεσα αυτα
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    Ολοι σκοτωνουν χαιβανια
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    Τεξασ θα γινουμε τεξασ
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  5. #20
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    εμενα δε μου φαινεται και πολυ φτωχο παντως ισως ο τροπος που τα λες ειναι λιγο αρπα κολα

  6. #21
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    Τα απλοποιησα με τα χρονια ειδα οι αναλυσεισ δε βγαζουν πουθενα οποιοσ θελει να καταλαβει αρκει μιση κουβεντα γι αυτο γραφω τοσο απλοποιημενα πλεον
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    ακουω φωνες ακομα
    δε βλεπω φαντασματα πια
    με παρακολουθουν
    οι γιατροι λενε διαφορα.ψευδαισθησηεις παρανοια κλπ
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    May 2013
    Location
    Sin City
    Posts
    2,415
    αβουλισία να μη έχεις κίνητρο, η επιθυμία για δράση να υπάρχει κ να μένεις καθηλωμένος. Να είσαι στην καρέκλα του γραφείου σου κ να κοιτάς την οθόνη του υπολογιστή χωρίς νόημα. Οι μέρες να περνούν χωρίς σκοπό, κατεύθυνση και να βασανίζεσαι νιώθοντας άδειος και άχρηστος.

    αλογια Να είσαι σε παρέα και να μη μπορείς να μιλήσεις, να μη μπορείς να επικοινωνήσεις με τους γύρω σου χάνοντας το γέλιο σου κ την έκφραση σου. Νιώθεις ολοένα κ πιο απομονωμένος, αδύναμος καθώς δεν μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου αφού καμιά σκέψη ή επιχειρήματα δεν περνά από τον νου σου.

    ανηδονία Να έχεις χάσει κάθε αίσθηση χαράς. Το μόνο που σε συντροφεύει είναι αρνητικά συναισθήματα φόβου,ντροπής,ενοχών κτλ κ εσύ να μη μπορείς να χαρείς. Να ακούς ένα τραγούδι με το οποίο παθιαζόσουν και να το νιώθεις άψυχο, άχρωμο και η υπαρξη σου και οι μέρες να γίνονται άψυχες και άχρωμες. Απλά αναπνέεις.

    Φτώχια σκέψης Να μη έχεις σχεδόν καθόλου σκέψεις, να είσαι σαν ζόμπι. Νεκροζωντανός. Να σου έρχεται στον νου η φράση ''Σκέφτομαι άρα υπάρχω'' και να σε πιάνουν τα υπαρξιακά σου. Κενό, άδειο δοχείο. Να προσπαθείς να εμβαθύνεις κ οι σκέψεις να μοιάζουν χαζές, ανόητες χωρίς νόημα και να μη μπορείς να βγάλεις ένα συμπέρασμα.

    Απουσία ταυτότητας Να χάνεις τον προσδιορισμό σου σαν προσωπικότητα, να μη μπορείς να διακρίνεις θετικά στοιχεία της και να προσδιορίζεσαι κυρίως αρνητικά. Να προχωράς στον κόσμο άδειος και κενός σαν να μη πάτησες ποτέ το πόδι σου στην γη. Απλά να σέρνεσαι σαν σκιά.

    Απουσία συναισθημάτων. Να μη μπορείς να αισθανθείς συμπόνια,αγάπη να είσαι παγωμένος όχι γιατί είσαι κακός άνθρωπος αλλά γιατί κάτι σου τα έκλεψε. Γίνεσαι κάτι που μοιάζει από άλλο κόσμο. Πιστεύεις ότι έχασες την ανθρώπινη σου ιδιότητα κ αυτό σε κάνει να νιώθεις ταπεινωμένος.
    It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society. J.Krishnamurti

  9. #24
    Senior Member
    Join Date
    May 2013
    Location
    Sin City
    Posts
    2,415
    Λέω να κλείσω το θέμα με το στοιχείο αυτό που άφησε ο Δίας μόλις έκλεισε το κουτί.

    Αυτό είναι η Ελπίδα. Υπερτιμημένη ή όχι είναι ένα στοιχείο που χωρίς αυτή το αίσθημα απόγνωσης για την ζωή μοιάζει δυσβάσταχτο.

    Έχετε βρει την ελπίδα σας;; Την διατηρείτε;; Περιγράψτε τον ανηφορικό δρόμο μέχρι να την βρείτε!! Οποιος θέλει...
    It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society. J.Krishnamurti

  10. #25
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2016
    Posts
    758
    Νομίζω βρήκα την ελπίδα μέσα από τους φίλους μου και το διάβασμα.... Όμως πριν φτάσω εκεί προσπάθησα λυτρωθώ μέσα στους ίδιους μου τους φόβους, έμεινα μαζί τους και δεν ξέρω αν τους ξεπέρασα ή αν τους αγκάλιασα και μπορώ να ζω μαζί τους... Όμως ακόμα και τώρα που όλα πάνε πολύ καλύτερα, υπάρχουν ώρες που η ελπίδα έρχεται και φεύγει και η τρύπα μέσα μου μαυρίζει και πάλι. Απλώς δεν ξέρω πως και πότε θα νιώσω ποτέ αρκετά δυνατή και σταθερή, ώστε να μην φοβάμαι ότι θα ξαναγυρίσω στον εφιάλτη. Δεν ξέρω πότε θα ρθει η στιγμή που δεν θα χρειάζεται να προστατεύω τον εαυτό μου και απλώς να πράττω όπως αισθάνομαι.

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •