Ανασφάλεια

[Nefeli87]

Πρώτη φορά νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ τα συναισθήματα κ τους φόβους μου.ειμαι σε ψυχολογικό αδιεξοδο.δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση.νιωθω τρομερή ανασφάλεια με αποτελέσματα να έχω εκρήξεις θυμού. Το χειρότερο αποτέλεσμα όλων όμως είναι η προσκόλληση μου σε ανθρώπους.Γινομαι πιεστική έτσι ώστε να αποκρυνονται από μένα κ εγώ κατά συνέπεια να νιώθω έντονη απώλεια κ θλίψη...

[Anna137]

Πρώτη φορά νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ τα συναισθήματα κ τους φόβους μου.ειμαι σε ψυχολογικό αδιεξοδο.δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση.νιωθω τρομερή ανασφάλεια με αποτελέσματα να έχω εκρήξεις θυμού. Το χειρότερο αποτέλεσμα όλων όμως είναι η προσκόλληση μου σε ανθρώπους.Γινομαι πιεστική έτσι ώστε να αποκρυνονται από μένα κ εγώ κατά συνέπεια να νιώθω έντονη απώλεια κ θλίψη...

Καλημέρα! Καταλαβαίνεις απ οτι διαβάζω ότι είναι παράλογο να νιώθεις ανασφάλεια. Ούτε και εσύ την δικαιολογείς στον εαυτό σου...γιατί άραγε να νιώθεις ανασφάλεια? Πιάσε κ γράψε την ιστορία σου, (οταν τα βλεπει γραμμένα ο εγκέφαλος τα επεξεργάζεται διαφορετικά) για να βρεις την άκρη του νήματος. Μίλα παράλληλα με ανθρώπους που εμπιστεύεσαι για να εκφράσεις αυτά που νιώθεις κ να λάβεις βοήθεια...ετσι όπως τα γράφεις εδώ είναι τελείως μονολοκτικά και γενικά, και δεν καταλαβαίνουμε.
Η προσκόληση επίσης είναι πολύ αρνητικό συναίσθημα. Αλλά όλα αυτά πιστεύω αρχίζουν απ τη χαμηλή αυτοεικόνα κ αυτοπεποίθηση σου.
Εκεί πρέπει να δουλεψεις κυρίως...

[Nefeli87]

Σ'ευχαριστω για την ανταποκριση.τον τελευταίο χρόνο άρχισα να αντιλαμβάνομαι το πρόβλημα.αποφευγω να συζητώ με τα δικά μου άτομα τέτοια θέματα γιατί δεν θέλω να στεναχωρώ κ να φορτώνω τα προβλήματα μου στους ανθρώπους μου.εχω αντιληφθεί ότι πρόκειται για χαμηλή αυτοεκτίμηση.δεν έχει να κάνει με την εμφάνιση γιατί είμαι αρκετά εμφανισιμη.ωστοσο δεν παίζει κανενα ρόλο αυτό για μένα.για να γίνω πιο συγκεκριμένη έχω έναν άνθρωπο αυτή τη στιγμή δίπλα μου που έχει καταλάβει την κατάσταση κ την επιδεινώνει με την άσχημη συμπεριφορά του.εγω λόγω της ανασφάλειας μου υπομένω την συμπεριφορά αυτή κ η κατάσταση μου γίνεται ολο κ χειροτερη

[WhyAlwaysMe?]

Σ'ευχαριστω για την ανταποκριση.τον τελευταίο χρόνο άρχισα να αντιλαμβάνομαι το πρόβλημα.αποφευγω να συζητώ με τα δικά μου άτομα τέτοια θέματα γιατί δεν θέλω να στεναχωρώ κ να φορτώνω τα προβλήματα μου στους ανθρώπους μου.εχω αντιληφθεί ότι πρόκειται για χαμηλή αυτοεκτίμηση.δεν έχει να κάνει με την εμφάνιση γιατί είμαι αρκετά εμφανισιμη.ωστοσο δεν παίζει κανενα ρόλο αυτό για μένα.για να γίνω πιο συγκεκριμένη έχω έναν άνθρωπο αυτή τη στιγμή δίπλα μου που έχει καταλάβει την κατάσταση κ την επιδεινώνει με την άσχημη συμπεριφορά του.εγω λόγω της ανασφάλειας μου υπομένω την συμπεριφορά αυτή κ η κατάσταση μου γίνεται ολο κ χειροτερη

Kαλησπέρα.
Αφού την επιδεινώνει,κάνε τον πέρα.

[Nefeli87]

Kαλησπέρα.
Αφού την επιδεινώνει,κάνε τον πέρα.

Φαινομενικά ακούγεται εύκολο αλλά νιώθω έντονη προσκόλληση.γενικα δενομαι πολύ εύκολα κ όταν αποχωρίζομαι ανθρώπους μου είναι πολύ δυσκολο.

[WhyAlwaysMe?]

Φαινομενικά ακούγεται εύκολο αλλά νιώθω έντονη προσκόλληση.γενικα δενομαι πολύ εύκολα κ όταν αποχωρίζομαι ανθρώπους μου είναι πολύ δυσκολο.

Κατάλαβα,τον θες πολύ.
Αλλά αν συνεχιστεί αυτό,χώρισε.

[Nefeli87]

Κι όμως δεν είναι αυτό.το αίσθημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης δημιουργεί την προσκολληση.ακομη κ αν το άτομο που συσχετίζεσαι δεν αξίζει.καταλαβαινω ακριβώς το πρόβλημα μου όμως αδυνατω να το αντιμετωπίσω.πρωτη φορά επιλέγω να μιλήσω για αυτό γιατί νιώθω ότι είμαι στα όρια της κατάρρευσης.

[Yoco Choco]

Κι όμως δεν είναι αυτό.το αίσθημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης δημιουργεί την προσκολληση.ακομη κ αν το άτομο που συσχετίζεσαι δεν αξίζει.καταλαβαινω ακριβώς το πρόβλημα μου όμως αδυνατω να το αντιμετωπίσω.πρωτη φορά επιλέγω να μιλήσω για αυτό γιατί νιώθω ότι είμαι στα όρια της κατάρρευσης.

Aπό που πηγάζει η χαμηλή αυτοεκτίμηση αφου δεν σχετίζεται με την εμφάνιση?...
Σε τι πιστεύεις ότι υστερείς?...Σε δυναμικότητα,βάθος, πληθωρικότητα χαρακτήρα?
Πως οραματίζεσαι οτι θα μπορούσες να αναβαθμίσεις τον εαυτό σου?...Με το να αλλάξεις απλά mindset?...Ή με το να καλλιεργήσεις μορφωτικοσυναισθηματικά τον εαυτό σου?

[Myra]

Καλησπερα!θα συμφωνησω με τους προλαλησαντες.
Αρχικα να σου πω οτι στη 2η επισκεψη μου στο γιατρο επαναλαμβανα τη λεξη "ανασφαλεια".Βασικα ειπωθηκε και στην 1η συνεδρια.Εχοντας μιλησει για την οικογενεια,καταλαβα οτι ολα ξεκινουν απο εκει.Οταν δεν λαμβανεις ασφαλεια συναισθηματικη απο τον πρωτο κοινωνικο δεσμο,αυτο της οικογενειας,ο αντικτυπος θα εμφανιστει παντου.Εγω παντα ενιωθα οτι δεν ειμαι αρκετη για τους αλλους σε πνευμαρικο επιπεδο.Οτι ειμαι η ρεζερβα τους επισης.(αυτο σε ολα τα σχολικα χρονια).Το ιδιο αισθανομουν για το αγορι μου.Οτι μπορει να βρει πολυ καλυτερη και πιο ενδιαφερουσα κοπελα.Επισης,ο γιατρος με ρωτησε τι σκοπευω να κςνω με το πτυχιο της φιλολογιας που μολις απεκτησα.Του ειπα οτι δε με ενδιαφερει τωρα.Οτι υπαρχουν πολλοι πιο αξιολογοι αποφοιτοι που μπορουν να ασχοληθουν,εχουν χρηματα για μεταπτυχιακες σπουδες αλλα και καταρτιση για να ασχοληθουν σε πανεπιστημιακο ακομη επιπεδο.Παλι μειωνα τις δυνατοτητες μου.Ισως φταιει και το οτι απο παντα δουλευα και ετσι πηγαινα πιο λιγο στη σχολη.Θα ηθελα να ειμαι εκει πιο συχνα και γιατι μου αρεσε ο κλαδος μου.Ομως βλεπω ενα φοβο παντου.Ακομα και το διπλωμα οδηγησης μου φαινεται αδυνατο να το παρω.Αυτο ομως ειναι και αυτο που λεμε αυτοεκλπηρουμενη προφητεια.Αν πιστεψεις οτι δεν μπορεις να κανεις κατι ,στο τελος θα σου γινει μοτο ζωησ και η αιτιολογηση θα ειναι οτι "απλα δεν μπορω".Και ετσι απλα δε θα προσπαθησεις ποτε για να μπορεσεις να φτασεις εκει που θες.

[Myra]

Στο ποστ με θεμα την "καταθλιψη" εγραψα οτι ζηλευω αλλες γυναικες και πλεον αποδεχτηκα το οτι υπαρχει παντου το πιο ωραιο.Ειχα και εχω θεμα με την εμφανιση.Θελω να φτασω παλι εκει που ημουν.Που γυμναζομουν και γουσταρα!Τωρα δε γινεται αυτο τοσο ευκολα γτ κουραζομαι στη δουλεια και το προγραμμα ειναι κυλιωμενο.Και ειναι πολλες οι ωρες.Ειμαι ανυπομονη να φτασω εκει που ημουν 2 χρονια πριν.Αλλα ηδη εχω φτασει πιο πανω απο εκει που ημουν 2 μηνες πριν(στα απολυτα ψυχολογικα συσκατα..)..Οποτε κατι ειναι κι αυτο.
Ενιωσα κι εγω οτι προσκολλουμαι σε καποιους φιλους.Ομως οι φιλοι ειναι και για τα δυσκολα.Ενιωθα επισης ενοχες για το οτι αυτους τους 4 μηνες ηθελα να μιλαω μονο αντι να ακουω.Ενιωθα οτι ειμαι κακη φιλη.Ομως αυτο ειναι αδικια στον εαυτο μας.Εχουμε το δικαιωμα να περασουμε και απο αυτη τη φαση και να βγουμε απο αυτο!Απλως δικη μου συμβουλη ειναι οτι επειδη οι πολλες γνωμες φιλων θα σε μπερδεψουν,βρες καποιον ειδικο να τα πεις.Θα χτισεις ωραια σχεση!και θα νιωθεις ομορφα που θα μιλας σε καποιον που ειναι ειδημονας και εξω απο τα πραγματα

[elis]

Δηλαδη μαιρα μασ λεσ οτι επιασεσ κορυφη ευκολο ειναι αυτο και μετα σαμποταρισεσ τον εαυτο σου κι επεσεσ στον πατο αυτο μπορει να στο εκαναν αλλοι γτ δεν αντεχαν οτι εγινεσ κορυφη η να το κανεσ μονη σου γενικα απο εδω κ περα θεσ κορυφη εχει πολεμο θεσ πατο μπορει να εχει πολεμο μπορει να εχει ειρηνη κανε μια επιλογη πολλη σοβαρα και μην ξοδευεισ λεφτα τσαμπα ουτε ο γιατροσ θα σε σωσει ειναι η ζωη σου και πρεπει κατι να κανεισ ολα κερδιζονται και χανονται αλλα τιποτα δε χαριζεται

[Myra]

Χμ..οταν λεω οτι ειχα φτασει ψηλα 2 χρονια πριν εννοω οτι ειχα παρτ ταιμ δουλεια,πηγαινα σχολη ,περνουσα εξεταστικες,εκανα χορο που τον αγαπω .Και ειχα ενα σωμα που γουσταρα.Παρατηρουσα ομως οτι παντα ημουν πιο πολυ χρονο μονη.Με τις ασχολιες μου.Και φυσικα χωρις να εμπλεκα με σχεσεις.. (με αγορια).Αυτο δε σημαινει οτι ημουν στην κορυφη αλλα οτι σε ενα τομεα γουσταρα πολυ.Αυτο της ευεξιας και της σωματικης ασκησης.Ποτε ομως δεν ειχα ερθει αντιμετωπη με πεοβληματα αυτοπεποιθησης ή της οικογενειακες τραυματικες εμπειριες.Δεν εκατσα ποτε απεναντι απο το προβλημα.Απλα το ζουσα υποφεροντας.Και ετσι μια μερα φετος εφτασα πατο και βουλιαζα καθε μερα.Ο γιατρος (πρωτα η ψυχολογος) και τωρα ο ψυχιατρος με βοηθουν να ξεκλειδωσω πραγματα που εθαβα και ελεγα μεσα μου "ποτε θα τα αντιμετωπισω;πως;"

[WhyAlwaysMe?]

Χμ..οταν λεω οτι ειχα φτασει ψηλα 2 χρονια πριν εννοω οτι ειχα παρτ ταιμ δουλεια,πηγαινα σχολη ,περνουσα εξεταστικες,εκανα χορο που τον αγαπω .Και ειχα ενα σωμα που γουσταρα.Παρατηρουσα ομως οτι παντα ημουν πιο πολυ χρονο μονη.Με τις ασχολιες μου.Και φυσικα χωρις να εμπλεκα με σχεσεις.. (με αγορια).Αυτο δε σημαινει οτι ημουν στην κορυφη αλλα οτι σε ενα τομεα γουσταρα πολυ.Αυτο της ευεξιας και της σωματικης ασκησης.Ποτε ομως δεν ειχα ερθει αντιμετωπη με πεοβληματα αυτοπεποιθησης ή της οικογενειακες τραυματικες εμπειριες.Δεν εκατσα ποτε απεναντι απο το προβλημα.Απλα το ζουσα υποφεροντας.Και ετσι μια μερα φετος εφτασα πατο και βουλιαζα καθε μερα.Ο γιατρος (πρωτα η ψυχολογος) και τωρα ο ψυχιατρος με βοηθουν να ξεκλειδωσω πραγματα που εθαβα και ελεγα μεσα μου "ποτε θα τα αντιμετωπισω;πως;"

Mπορείς να ξανά επανέλθεις,αρκεί να έχεις χρόνο.

[Myra]

Ναι..απλως ειμαι ανυπομονη .Ομως ενα ενα γινονται τα πραγματα .Αρχικα επρεπε να βαλω το μυαλο σε τροχο.Να ροκανιζει.Απο εκει που εκλαιγα συνεχεια ,σερνομουν και δεν ετρωγα,εχουμε 21 ιουλιου,δουλευω σε καταστημα,τρωω και αυτο ειναι τεραστιο βημα για μενα.Ακομα και απο την 1η μερα που μπηκα στο μαγαζι,εχω διαφορα.Μεσα σε ενα μηνα.Ηθελα αυτο που λεμε να νιωσω παραγωγικη.Να παραξω εργο .Και φυσικα,να αντεξω τη μερα.Ειναι ενα τεραστιο βημα για μενα μεσα σε 1 μηνα !
Ετσι αυτο ειναι η προτεραιοτητα τωρα.Και στη συνεχεια η ενασχολιση με χομπυ που μου αρεσαν .

[WhyAlwaysMe?]

Ναι..απλως ειμαι ανυπομονη .Ομως ενα ενα γινονται τα πραγματα .Αρχικα επρεπε να βαλω το μυαλο σε τροχο.Να ροκανιζει.Απο εκει που εκλαιγα συνεχεια ,σερνομουν και δεν ετρωγα,εχουμε 21 ιουλιου,δουλευω σε καταστημα,τρωω και αυτο ειναι τεραστιο βημα για μενα.Ακομα και απο την 1η μερα που μπηκα στο μαγαζι,εχω διαφορα.Μεσα σε ενα μηνα.Ηθελα αυτο που λεμε να νιωσω παραγωγικη.Να παραξω εργο .Και φυσικα,να αντεξω τη μερα.Ειναι ενα τεραστιο βημα για μενα μεσα σε 1 μηνα !
Ετσι αυτο ειναι η προτεραιοτητα τωρα.Και στη συνεχεια η ενασχολιση με χομπυ που μου αρεσαν .

Φυσικά και είναι τεράστιο βήμα!
Βέβαια ο δρόμος είναι μακρύς!