Results 1 to 15 of 22
-
24-10-2005, 14:31 #1
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
NΙΩΘΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΣΦΑΛΗΣ...ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΟΜΑΙ
Σίγουρα θα έχεις την εμπειρία της ξαφνικής επιδείνωσης του καιρού η οποία μάλιστα συνοδεύεται και απο δυνατούς ανέμους.Τέτοιες στιγμές ανάμεσα στα άλλα που ακούει κανείς ...είναι και ο εκκοφαντικός ήχος των συναγερμών των αυτοκινήτων.Πολύ πρωτού αρχίσουν στον ουρανό να αναβοσβήνουν οι πρώτες αστραπές ...αρχίζουν να αναβοσβήνουν τα αλάρμ των αυτοκινήτων.Εκείνη τη στιγμή λοιπόν το αυτοκίνητο βιώνει τον δικό του πανικό μιας και \"αντιλαμβάνεται\" τις δονήσεις που του προκαλεί ο σφοδρός αέρας σαν απόπειρα κλοπής και κινητοποιεί τις δικές του άμυνες.Στην πραγματικότητα ο συναγερμός του είναι κύημα της πιο σύγχρονης τεχνολογίας και οι αισθητήρες του έχουν τόσο προηγμένη ευαισθησία ώστε μπορούν να αντιδρούν ακόμα και σε μικρές μεταβολές πίεσης όπως αυτές που δημιουργούνται απ τους στροβίλους του αέρα.Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο το αγόρασε ο ιδιοκτήτης του ,για να έχει ήσυχο το κεφάλι του..καθώς το παλιότερο μοντέλο που είχε δεν διέθετε τέτοια συστήματα και υπήρχε κίνδυνος ανα πάσα στιγμή να του το κλέψουν.Αυτός λοιπόν ο πανικός του αυτοκινήτου...ειδοποιεί τον ιδιοκτήτη οτι κάτι τρέχει...κι οτελευταίος αφού τσεκάρει τι συμβαίνει και διαπιστώσει οτι όλο αυτό προκλήθηκε απ τον άνεμο...πατάει το κουμπάκι του τηλεκοντρόλ και τσούπ απενεργοποιεί το συναγερμό.
Ομοίως θα έχεις δεί τα νέα συστήματα πυρασφάλειας που υπάρχουν σε πολλά καινούρια ξενοδοχεία.Μικροί εξαεριστήρες ...σε κάθε γωνιά του ξενοδοχείου..είναι έτοιμοι να ανιχνεύσουν ακόμα και ίχνη καπνού οπότε και αυτόματα κινητοποιούν το σύστημα πυρόσβεσης που ποτίζει απ την οροφή το σημείο στο οποίο υπάρχει υπόνοια πυρκαγιάς.Πολλοί φαρσέρ πλησιάζουν αυτούς τους ανιχνευτές με ένα αναμένο τσιγάρο ...το σύστημα ενεργοποιείται και αρχίζει η αυτόματη βροχή και ο αντίστοιχος πανικός σε όλο το ξενοδοχείο.Θα μου πείτε ....όλος αυτός ο πανικός ποιός ο λόγος να προκληθεί απο ένα τσιγάρο και μόνο...?Σας πληροφορώ ότι όλος αυτός ο πανικός αγοράστηκε απ τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου για να είναι ήρεμος καθώς πρίν απο αυτό το σύστημα...έπρεπε να μπουρλωτιάσει όλο το ξενοδοχείο μέχρι να πάρουν είδηση οι υπέυθυνοι και να καλέσουν την πυροσβεστική.Τώρα υπάρχει ένα κοντρόλ ρούμ...εφοδιασμένο με μόνιτορ που δείχνουν τα διάφορα τμήματα του ξενοδοχείου...οπότε με την ενεργοποίηση του συναγερμού απλώς ελέγχει ο υπέυθυνος τον χώρο που εμφανίζει το πρόβλημα..κι αν δεν εμφανιστεί κάτι ανησυχιτικό στο μόνιτορ απενεργοποιεί το συναγερμό.
Οι κατασκευαστές όλων αυτών των συστημάτων δεν έκαναν τίποτα άλλο απ το να αντιγράψουν τον πανικό μας...μιας και σε καταστάσεις πανικού έχουμε μια ταχύτατη και μαζική ενεργοποίηση των συστημάτων επαγρύπνησης μας.Αυτό που εμείς δεν κάνουμε συνήθως είναι τον επανέλεγχο που κάνει ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου ή ο υπέυθυνος του ξενοδοχείου...για το αν υπάρχει όντως κίνδυνος ή όχι κατα την ενεργοποίηση του συναγερμού.Παρασειρόμαστε απ την κινητόποιηση του νευρολογικού μας αλάρμ και την ώρα που ο συναγερμός μας βρίσκεται στο κόκκινο ...εμείς βιώνουμε την απειλιτική επίθεση άσχετα αν τελικά όλο αυτό προκλήθηκε απ έναν ισχυρό άνεμο ή απο ένα αναμένο τσιγάρο.
Ωστόσο ..καλά κάνουν και συμβαίνουν όλα αυτά στο σώμα μας..διότι έτσι αποδεικνύεται πόσο προηγμένους αισθητήρες έχουμε και τελικά πόσο υπερευαίσθητο σύστημα σφαλείας φοράμε στο σώμα μας.Εκείνη τη στιγμή όμως που συμβαίνουν αυτά...βρες μια πολυθρόνα κάτσε...κλείσε τα μάτια σου και μπές στο κοντρόλ ρούμ του μυαλού σου.Εστιάσου στο τι κινητοποίησε το συναγερμό σου και τσέκαρε τι κινητοποίησε το συναγερμό σου.Έχεις να κάνεις με μια κατάσταση ζωής και θανάτου...άν ναι τότε είσαι πολύ τυχερός που κινητοποίηθηκε ο συναγερμός σου και αυτό αποτελεί απόδειξη οτι διαθέτεις μαζί σου έναν φύλακα άγγελο.ʼν όχι...πάλι είσαι πολύ τυχερός που ο συναγερμός σου αντιδρά και σε ακίνδυνα ερεθίσματα (μικρής εντάσεως ρίσκου) μιας και έτσι εξαφανίζεται το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι πραγματικά πολύ επικίνδυνο για την ζωή σου και να μην το πάρει είδηση εγκαίρως ο συναγερμός σου.Αφού και πάλι νιώσεις υπερήφανος για το προηγμένο σύστημα σου (όπως νιώθει και ο κάθε ιδιοκτήτης που διαπιστώνει οτι ο συναγερμός του είναι πολύ ευαίσθητος) ....πίεσε το κουμπάκι απενεργοποίησης του συναγερμού που υπάρχει στο μυαλό σου...μιας και πλέον δεν τον χρειάζεσαι αφού τσέκαρες τι συμβαίνει και διαπίστωσες οτι αυτό που συμβαίνει είναι εντελώς ακίνδυνο.Ο ιδιοκτήτης του σώματος σου...με τόσο προηγμένο συναγερμό πρέπει να νιώθει εξαιρετικά ασφαλής
- 24-10-2005, 15:40 #2
- Join Date
- Feb 2005
- Location
- Πολίτης του Σύμπαντος
- Posts
- 512
LOGOPSYHOS,
όταν απαντάς σε μήνυμα κάνε κλικ στο \"reply\" (κάτω δεξιά) για να μπαίνει η απάντηση σου στο συγκεκριμένο θέμα που αναφέρεσαι. Τώρα ένοιξεςένα νεο θέμα.
Σου έστειλα και ενα U2U μυνημα στο profile σου.
25-10-2005, 10:49 #3
- Join Date
- Oct 2005
- Location
- ΘΡΑΚΗ
- Posts
- 17
ΜʼΡΕΣΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΑΝ ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΤΕΡ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΠΟΝΟ.
ΜΙΚΡΗ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΑΤΡΟΜΗΤΗ ΟΠΩΣ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ Ή ΤΩΡΑ Ο ΑΝΗΨΙΟΣ ΜΟΥ ,ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΜΗΝ ΠΟΝΕΣΩ ,ΩΣΠΟΥ ΕΙΔΑ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΤΕΡ ΠΟΥ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ .ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΑΝ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΦΟΒΟΣ .ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΕ Η ΕΙΚΟΝΑ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΟΝΟΥΣΑ ΜΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΙΓΟΜΑΣΤΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ .Η ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ , ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΚΟΚΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ .ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΟΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ ΠΟΝΟ (ΓΕΝΝΕΤΙΚΟ ΕΛΛΑΤΩΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥΣ ΤΟΥ ,ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ Ο ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ.ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΚΑΤΙ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΤΟΧΗΣ ΜΟΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ
25-10-2005, 20:25 #4
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Originally posted by ΖΗΝΑ
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΑΝ ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΤΕΡ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΠΟΝΟ.
ΜΙΚΡΗ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΑΤΡΟΜΗΤΗ ΟΠΩΣ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ Ή ΤΩΡΑ Ο ΑΝΗΨΙΟΣ ΜΟΥ ,ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΜΗΝ ΠΟΝΕΣΩ ,ΩΣΠΟΥ ΕΙΔΑ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΤΕΡ ΠΟΥ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ .ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΑΝ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΦΟΒΟΣ .ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΕ Η ΕΙΚΟΝΑ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΟΝΟΥΣΑ ΜΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΙΓΟΜΑΣΤΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ .Η ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ , ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΚΟΚΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ .ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΟΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ ΠΟΝΟ (ΓΕΝΝΕΤΙΚΟ ΕΛΛΑΤΩΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥΣ ΤΟΥ ,ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ Ο ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ.ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΚΑΤΙ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΝΤΟΧΗΣ ΜΟΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ
30-10-2005, 19:31 #5
- Join Date
- Jul 2005
- Posts
- 25
και ερχομαι και εγω και ρωτάω τώρα.... είναι ανάγκη δηλαδή να περνάμε όλη αυτη την ταλαιπωρία και το άγχος και αυτο το τρελό χτύπημα της καρδιας μονο και μονο για να πούμε πως έχουμε έναν πολύ καλό συναγερμό;;;;;;;; δηλαδή όλοι αυτοι οι άνθρωποι που δεν παθαίνουν αυτες τις κρίσεις πανικου η άγχους δεν έχουν καλό συναγερμο;;;;;;; και τι χάνουν που εμεις κερδίζουμε;;;;;;;; η μήπως αυτά όλα έιναι παρηγοριά για εμάς που μας διακατέχει αυτο το κωλοάγχος;;;;;;;;;;;
δεν θέλω να νομίζετε πως σας την λέω απλώς θα ήθελα να κάνω αντιλογο έτσι για να πιστέψω και εγω ότι και εσεις και να βοηθηθώ....
30-10-2005, 20:12 #6
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Originally posted by adda
και ερχομαι και εγω και ρωτάω τώρα.... είναι ανάγκη δηλαδή να περνάμε όλη αυτη την ταλαιπωρία και το άγχος και αυτο το τρελό χτύπημα της καρδιας μονο και μονο για να πούμε πως έχουμε έναν πολύ καλό συναγερμό;;;;;;;; δηλαδή όλοι αυτοι οι άνθρωποι που δεν παθαίνουν αυτες τις κρίσεις πανικου η άγχους δεν έχουν καλό συναγερμο;;;;;;; και τι χάνουν που εμεις κερδίζουμε;;;;;;;; η μήπως αυτά όλα έιναι παρηγοριά για εμάς που μας διακατέχει αυτο το κωλοάγχος;;;;;;;;;;;
δεν θέλω να νομίζετε πως σας την λέω απλώς θα ήθελα να κάνω αντιλογο έτσι για να πιστέψω και εγω ότι και εσεις και να βοηθηθώ....
Και κάτι ακόμα...προσωπικά δεν θα έδινα ποτέ παρηγοριά σε κανέναν...γιατί δεν ταιριάζει με τη γενικότερη θέση μου γύρω απ τη ζωή και τα πράγματα.Παρηγοριά δίνεις σε κάποιον..όταν πιστεύει και πιστεύεις..ότι δεν υπάρχει λύση στον ορίζοντα....οπότε του ζητάς να κάνει κουράγιο και όλα τα σχετικά....που για μένα είναι ότι το χειρότερο...διότι πάντα υπάρχουν λύσεις.Στην περίπτωση του άγχους...θα παρηγορούσε κανείς όποιον δήλωνε ότι υποφέρει απο αγχωτικές κρίσεις...αν μιλούσαμε για μια κατάσταση ανίατη ανάλογη του καρκίνου...Υπάρχουν θεραπευτές και μέθοδοι που αρχικά μπορούν να σε κάνουν να το ελέγχεις ελατώνοντας και τις κρίσεις βέβαια (ακόμα και φαρμακευτικά)....κι σιγά σιγά να το ξεπεράσεις κιόλας.Προσωπικά (το χω ξαναναφέρει) είχα πρόσφατα τον ξάδερφο μου...που αντιμετώπισε παρόμοια κατάσταση μετά απο μια λιποθυμική κρίση (σε μια αιμοδοσία)...και μέσα σε ένα 6-8μηνο με τη βοήθεια γιατρού και ψυχολόγου το παιδί επανήλθε.Το μόνο που δεν χρειάζεται είναι παρηγοριά....
30-10-2005, 21:45 #7
- Join Date
- Jun 2005
- Posts
- 40
Να κάνω και εγώ το συνήγορο του διαβόλου; Εντάξει κατανοητός ο μηχανισμός του πανικού, αλλά τι γίνεται με τις επιπτώσεις του άγχους και δη του υπερβολικού άγχους στην υγεία μας; Είναι δυνατόν να απαλλαγούμε μια για πάντα από το φόβο; Εμένα μου μοιάζει λίγο ως αποτέλεσμα μάθησης του οργανισμού, που δύσκολα θα \"ξεχάσει\" αυτόν τον τρόπο συμπεριφοράς.
31-10-2005, 01:14 #8
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Originally posted by paramythi
Να κάνω και εγώ το συνήγορο του διαβόλου; Εντάξει κατανοητός ο μηχανισμός του πανικού, αλλά τι γίνεται με τις επιπτώσεις του άγχους και δη του υπερβολικού άγχους στην υγεία μας; Είναι δυνατόν να απαλλαγούμε μια για πάντα από το φόβο; Εμένα μου μοιάζει λίγο ως αποτέλεσμα μάθησης του οργανισμού, που δύσκολα θα \"ξεχάσει\" αυτόν τον τρόπο συμπεριφοράς.
Σε ότι αφορά αν μπορεί κανείς να απαλλαγεί απ τον φόβο...νομίζω οτι εδώ η ίδια σου η εμπειρία μπορεί να σου απαντήσει.Όλοι μας..μα όλοι μας έχουμε ξεπεράσει κάποιους φόβους...και μάλιστα απο την βρεφική μας ηλικία.Νομίζω το έχω ξαναναφέρει...ποιός μωράκι που απ το μπουσούλημα ξεκινάει τα πρώτα του βήματα δεν φοβάται,δεν πέφτει...δεν συνεχίζει να φοβάται...δεν ξαναπέφτει...και τελικά μαθαίνει έτσι να περπατάει.Κι αν αρχίσεις να περπατάς...όχι οτι δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναπέσεις ...απλά το θεωρείς υπο φυσιολογικές συνθήκες λιγότερο πιθανό και με αυτόν τον τρόπο δεν σε αποτρέπει ο φόβος να κουνήσεις τα πόδια σου.Αργότερα...η κάθε πρώτη μας εμπειρία....συνοδεύεται απο άπλετο φόβο....αλλά η επιμονή μας και η δράση μας είναι αυτή που τον καταρίπτει..το κάνουμε κι ας φοβόμαστε.Η επανάληψη μήτηρ μαθήσεως....και το ίδιο γίνεται και σε επίπεδο συμπεριφοράς..όσο επαναλαμβάνουμε κάτι...τόσο το παγιώνουμε.Στόχος της θεραπευτικής προσέγγισης δεν είναι να εξαφανίσει ως δια μαγείας μια αντίδραση απέναντι στον φόβο....αυτό θα γίνει απο εμάς τους ίδιους αφού βοηθηθούμε στο να καταρίψουμε το φόβο μας.Δεν μιλάμε για κάποια αναπηρία ...που ναι ..θα πρέπει να ή να την αποδεχτούμε ή να βάλουμε κάποιο τεχνητό μέλος επάνω μας.Ένα έντονα στρεσσογόνο γεγονός ...έφερε μεγάλη ταραχή μέσα μας(δυσβάσταχτη για τον ψυχισμό μας)...κι απο εκεί και πέρα ενεργοποιήθηκε αυτό το σύστημα \"κόκκινου συναγερμού\" που σε καταστάσεις με αναλογίες με το αρχικό γεγονός...μας κρατάει σε επιφύλαξη και επαγρύπνηση.Όσο τα πιστεύω μας ...είναι τέτοια που θα μας θεωρούν κατώτερους των συγκεκριμένων περιστάσεων...τόσο εύλογα και ο συναγερμός θα διατηρείται σε λειτουργία.Αναθεωρώντας αυτά τα πιστεύω....(που κάτι τέτοιο εφόσον αντέχουμε τα ψυχοσωματικά συμπτώματα μπορεί να γίνει μέσα απ την δράση μας...μέσα απ το να τολμούμε αυτό που φοβόμαστε) ...ουσιαστικά μπορούμε να επαναπρογραμματίζουμε το πότε θα λειτουργήσει ο συναγερμός μας.Όλα αυτά βέβαια...μορφοποιούνται ανάλογα με το θεραπευτικό σχήμα που ακολουθούμε.Πάντως...άν τα ψυχοσωματικά προβλήματα είναι ανυπόφορα..μπαίνουν και τα φάρμακα στον χορό.
31-10-2005, 19:20 #9
- Join Date
- Jul 2005
- Posts
- 25
Originally posted by LOGOPSYXOS
Originally posted by adda
και ερχομαι και εγω και ρωτάω τώρα.... είναι ανάγκη δηλαδή να περνάμε όλη αυτη την ταλαιπωρία και το άγχος και αυτο το τρελό χτύπημα της καρδιας μονο και μονο για να πούμε πως έχουμε έναν πολύ καλό συναγερμό;;;;;;;; δηλαδή όλοι αυτοι οι άνθρωποι που δεν παθαίνουν αυτες τις κρίσεις πανικου η άγχους δεν έχουν καλό συναγερμο;;;;;;; και τι χάνουν που εμεις κερδίζουμε;;;;;;;; η μήπως αυτά όλα έιναι παρηγοριά για εμάς που μας διακατέχει αυτο το κωλοάγχος;;;;;;;;;;;
δεν θέλω να νομίζετε πως σας την λέω απλώς θα ήθελα να κάνω αντιλογο έτσι για να πιστέψω και εγω ότι και εσεις και να βοηθηθώ....
Και κάτι ακόμα...προσωπικά δεν θα έδινα ποτέ παρηγοριά σε κανέναν...γιατί δεν ταιριάζει με τη γενικότερη θέση μου γύρω απ τη ζωή και τα πράγματα.Παρηγοριά δίνεις σε κάποιον..όταν πιστεύει και πιστεύεις..ότι δεν υπάρχει λύση στον ορίζοντα....οπότε του ζητάς να κάνει κουράγιο και όλα τα σχετικά....που για μένα είναι ότι το χειρότερο...διότι πάντα υπάρχουν λύσεις.Στην περίπτωση του άγχους...θα παρηγορούσε κανείς όποιον δήλωνε ότι υποφέρει απο αγχωτικές κρίσεις...αν μιλούσαμε για μια κατάσταση ανίατη ανάλογη του καρκίνου...Υπάρχουν θεραπευτές και μέθοδοι που αρχικά μπορούν να σε κάνουν να το ελέγχεις ελατώνοντας και τις κρίσεις βέβαια (ακόμα και φαρμακευτικά)....κι σιγά σιγά να το ξεπεράσεις κιόλας.Προσωπικά (το χω ξαναναφέρει) είχα πρόσφατα τον ξάδερφο μου...που αντιμετώπισε παρόμοια κατάσταση μετά απο μια λιποθυμική κρίση (σε μια αιμοδοσία)...και μέσα σε ένα 6-8μηνο με τη βοήθεια γιατρού και ψυχολόγου το παιδί επανήλθε.Το μόνο που δεν χρειάζεται είναι παρηγοριά....
και έρχομαι και συμπληρώνω και εγω λοιπόν ως προν τους συναγερμους......πως καλό ειναι να σκεφτομαστε έτσι γιατι είναι ένας θετικος τροπος σκέψης οπου βοηθαει ακόμα και απο τα πιο ασχημα εμεις να παίρνουμε τα όμορφα...αλλα όχι οτι δεν θα προτιμουσαμε τον κανονικο συναγερμο που θα μας αφήνει ησυχους και δεν θα μας κρατάει αγρυπνους καθημερινά.... αν το ανεφερες για να δουμε αυτο πού εχουμε απο μια θετική πλευρα τοτε ειμαι και εγω μαζί σου... αν όμως εννοεις πως πρεπει να το προτιμάμε απο την ησυχια μας τοτε με βρισκεις αντιθετη.....
31-10-2005, 21:42 #10
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Adda......το κείμενο που έβαλα....(όπως και τα περισσότερα απο αυτά που γράφω) αποσκοπούν στο να γεφυρώσουν μια κατάσταση που περνάμε με την φυσιολογία μας....Έχουμε μπεί σε ένα τρυπάκι...να τα βλέπουμε όλα μαύρο-άσπρο,υγιεία-ασθένεια...κι αυτά τα δίπολα δεν κάνουν τίποτα άλλο απ το να δημιουργούνε μια αίσθηση αγεφύρωτου κενού ανάμεσα σε αυτό που είμαστε τώρα και σε αυτό που επιθυμούμε να φτάσουμε.Δεν είπα σε καμμιά περίπτωση οτι θα πρέπει όλοι να αποκτήσουμε κάποια μορφή πανικού...αυτό που προσπάθησα να δείξω (και που νομίζω οτι λίγο πολύ είναι γνωστό) είναι οτι ο πανικός είναι μια προέκταση..ή αν θες μια υπερβολή μιας υπάρχουσας φυσιολογικής αντίδρασης.Ίσως αν έγραφα ανάποδα τον τίτλο....ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΟΜΑΙ...ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΣΦΑΛΗΣ....να γινόταν πιο κατανοητό αυτό που ήθελα να δείξω.Η δε αναφορά μου στο συναγερμό....έγινε σε μια προσπάθεια μου να παρομοιάσω την κατάσταση αυτή με ένα σύστημα οικείο στους περισσότερους..και όπως θα παρατήρησες στο τέλος μιλάω για απενεργοποίηση του συναγερμού...εφόσον κρίνετε οτι δεν σας χρειάζεται.....Πολλές φορές κοιτώντας κάτι μέσα σε ένα άλλο πλαίσιο....αποκτά ένα διαφορετικό νόημα που μπορεί να ανοίξει καινούριες πόρτες.ʼν μιλούσα ξεχωριστά με τον καθένα...ίσως το πλαίσιο αυτό να διαφοροποιούνταν ..ανάλογα με τις ιδιατερότητες της οπτικής του ανθρώπου που θα συνομιλούσα.Εδώ όμως έγραψα ένα μήνυμα που απευθύνεται σε όλους.....και έτσι ο παραλληλισμός που έκανα δεν είναι εξατομικεύμενος.
Ωστόσο.....δεν υπονόησα οτι την κατάσταση αυτή πρέπει να την κάνουμε πρότυπο...εφόσον δεν υπάρχει λόγος (να βιώνουμε δηλαδή όντως μια κατάσταση ζωής και θανάτου)....Η ρύθμιση που εμείς έχουμε να κάνουμε...είναι στην ευαισθησία των αισθητήρων του συναγερμού μας (σε αυτό που αντιλαμβάνονται ως επικίνδυνο) ..κι όχι σε όλον τον συναγερμό...που είναι απολύτως απαραίτητος και τον χρειαζόμαστε όλοι μας.
31-10-2005, 22:15 #11
- Join Date
- Jul 2005
- Posts
- 25
τελικα ο γραπτος λόγος πολυ συχνα μας μπερδευει...... πολλες φορες λέμε πραγματα του ιδιου νοήματος αλλα με διαφορετικα λογια και μπερδευομαστε ... ας ειναι...ευτυχως με λιγη καλη θεληση ολα λυνονται....
31-10-2005, 22:32 #12
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Originally posted by adda
τελικα ο γραπτος λόγος πολυ συχνα μας μπερδευει...... πολλες φορες λέμε πραγματα του ιδιου νοήματος αλλα με διαφορετικα λογια και μπερδευομαστε ... ας ειναι...ευτυχως με λιγη καλη θεληση ολα λυνονται....
04-11-2005, 10:57 #13
- Join Date
- May 2005
- Location
- Athina
- Posts
- 92
LOGOPSYHOS διάβασα τα μηνύματά σου σε αυτό το τόπικ αλλά και σε κάποια άλλα μεταξύ αυτών και στο δικό μου και θα σου πω την άποψή μου σε αυτά που λες.Έχεις την τάση να δίνεις μία φιλοσοφική διάσταση στο θέμα αυτής της αρρώστιας και το γλαφυρό ύφος με το οποίο γράφεις τα μηνύματά σου δεν τα ωραιοποιεί καθόλου γιατί απλά αυτά που λες δεν ισχύουν ούτε στο ελάχιστο.Πράγματι αυτά που λες είναι η παρηγοριά στον άρρωστο και προσπαθείς να χρυσώσεις το χάπι σε όλους αυτούς που περνάνε αυτό το μαρτύριο.Αυτό που λείπει είναι ο ρεαλισμός.Δεν φταίνε οι οπτικές όπως λες με τις οποίες βλέπουμε τα πράγματα που μας κρατάνε άρρωστους.Απλά σε αυτή την ασθένεια ο οργανισμός έχει κλατάρει κυρίως ψυχολογικά αλλά και σωματικά.Με την κατάλληλη θεραπεία θα μπορούσαμε να πάρουμε πάλι τα πάνω μας αλλά όταν δεν υπάρχει σωστή αντιμετώπιση από τους γιατρούς τότε το πρόβλημα χρονίζει όπως έχει γίνει με τόσα μέλη του φόρουμ.Αυτά περί συναγερμού είναι θεωρίες των γιατρών αυτού του κλάδου γιατί απλά δεν έχουν κάποια άλλη καλύτερη θεωρία για να εξηγήσουν αυτή τη κατάσταση.Η ψυχιατρική βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο και εξελίσσεται με βήματα χελώνας και η απόδειξη είναι ότι όταν κάποιος αρρωσταίνει από μία πάθηση τέτοιου τύπου κάνει χρόνια ολόκληρα για να γίνει καλά.Σου θυμίζω ότι πριν από λίγους μόνο αιώνες επιστήμονες κάποιου άλλου χώρου πίστευαν ότι η Γη είναι επίπεδη και ότι ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από αυτήν.Σε αυτή τη φάση δυστυχώς βρίσκεται σήμερα η ψυχιατρική και το τίμημα το πληρώνουν οι ασθενείς.Αν εσύ νιώθεις πιο ασφαλής γιατί μπορείς να πανικοβάλλεσαι τότε σου εύχομαι να έχεις κρίσεις πανικού σε όλη σου την ζωή για να νιώθεις πιο ασφαλής εφ\' όρου ζωής.Με όσα μέλη έχω μιλήσει εδώ πέρα όλοι θέλουν να ξαπεράσουν αυτό που έχουν και να απαλλαγούν από αυτό το μαρτύριο.Το να συναντάς κάποιον που να βλέπει έτσι την κατάστασή του είναι τουλάχιστον παράξενο.Αν δεν έλεγες ότι είσαι ασθενής θα υπέθετα ότι είσαι κάποιος ψυχίατρος ή ψυχολόγος γιατί σε κάτι τέτοιους σκόνταψα όλα αυτά τα χρόνια και τέτοια πράγματα άκουγα από αυτούς και το αποτέλεσμα είναι να είμαι εδώ που είμαι.Με όλα τα άλλα μελη του φόρουμ βρήκα μία μοναδική συναίσθηση και κατανόηση του προβλήματος μόνο εσύ αποτελείς εξαίρεση σε αυτό αλλά αφού σε ικανοποεί ελπίζω να διατηρηθείς σε αυτή την κατάσταση και να συνεχίσεις να επισκέπτεσαι τους γιατρούς που κατά τ\' άλλα πιστεύεις ότι είναι πολύ καλοί.Στα υπόλοιπα μέλη εύχομαι να γίνουμε όλοι το συντομότερο καλά γιατί όλοι ξέρουμε πέρα από τον αβάσταχτο πόνο μας πόσο υστερούμε σε σύγκριση με τους άλλους που δεν έχουν την \"πολυτέλεια\" να έχουν αυτό τον υπερευαίσθητο συναγερμό μας και συνεχίζουν να έχουν μια φυσιολογική ζωή μακριά από πόνους,ταλαιπωρία,επισκέψε ις στους γιατρούς και όλες τις άλλες στερήσεις λόγω της ασθένειάς μας.Θα έπρεπε να έχεις ήδη καταλάβει ότι αυτά τα μαθήματα της ζωής που απολαμβάνεις δεν είναι μαθήματα αλλά σφαλιάρες της ζωής.Ευτυχώς κάποιοι άλλοι δεν τα απολαμβάνουν...
04-11-2005, 15:47 #14
- Join Date
- Oct 2005
- Posts
- 179
Originally posted by Alen
LOGOPSYHOS διάβασα τα μηνύματά σου σε αυτό το τόπικ αλλά και σε κάποια άλλα μεταξύ αυτών και στο δικό μου και θα σου πω την άποψή μου σε αυτά που λες.Έχεις την τάση να δίνεις μία φιλοσοφική διάσταση στο θέμα αυτής της αρρώστιας και το γλαφυρό ύφος με το οποίο γράφεις τα μηνύματά σου δεν τα ωραιοποιεί καθόλου γιατί απλά αυτά που λες δεν ισχύουν ούτε στο ελάχιστο.Πράγματι αυτά που λες είναι η παρηγοριά στον άρρωστο και προσπαθείς να χρυσώσεις το χάπι σε όλους αυτούς που περνάνε αυτό το μαρτύριο.Αυτό που λείπει είναι ο ρεαλισμός.Δεν φταίνε οι οπτικές όπως λες με τις οποίες βλέπουμε τα πράγματα που μας κρατάνε άρρωστους.Απλά σε αυτή την ασθένεια ο οργανισμός έχει κλατάρει κυρίως ψυχολογικά αλλά και σωματικά.Με την κατάλληλη θεραπεία θα μπορούσαμε να πάρουμε πάλι τα πάνω μας αλλά όταν δεν υπάρχει σωστή αντιμετώπιση από τους γιατρούς τότε το πρόβλημα χρονίζει όπως έχει γίνει με τόσα μέλη του φόρουμ.Αυτά περί συναγερμού είναι θεωρίες των γιατρών αυτού του κλάδου γιατί απλά δεν έχουν κάποια άλλη καλύτερη θεωρία για να εξηγήσουν αυτή τη κατάσταση.Η ψυχιατρική βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο και εξελίσσεται με βήματα χελώνας και η απόδειξη είναι ότι όταν κάποιος αρρωσταίνει από μία πάθηση τέτοιου τύπου κάνει χρόνια ολόκληρα για να γίνει καλά.Σου θυμίζω ότι πριν από λίγους μόνο αιώνες επιστήμονες κάποιου άλλου χώρου πίστευαν ότι η Γη είναι επίπεδη και ότι ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από αυτήν.Σε αυτή τη φάση δυστυχώς βρίσκεται σήμερα η ψυχιατρική και το τίμημα το πληρώνουν οι ασθενείς.Αν εσύ νιώθεις πιο ασφαλής γιατί μπορείς να πανικοβάλλεσαι τότε σου εύχομαι να έχεις κρίσεις πανικού σε όλη σου την ζωή για να νιώθεις πιο ασφαλής εφ\' όρου ζωής.Με όσα μέλη έχω μιλήσει εδώ πέρα όλοι θέλουν να ξαπεράσουν αυτό που έχουν και να απαλλαγούν από αυτό το μαρτύριο.Το να συναντάς κάποιον που να βλέπει έτσι την κατάστασή του είναι τουλάχιστον παράξενο.Αν δεν έλεγες ότι είσαι ασθενής θα υπέθετα ότι είσαι κάποιος ψυχίατρος ή ψυχολόγος γιατί σε κάτι τέτοιους σκόνταψα όλα αυτά τα χρόνια και τέτοια πράγματα άκουγα από αυτούς και το αποτέλεσμα είναι να είμαι εδώ που είμαι.Με όλα τα άλλα μελη του φόρουμ βρήκα μία μοναδική συναίσθηση και κατανόηση του προβλήματος μόνο εσύ αποτελείς εξαίρεση σε αυτό αλλά αφού σε ικανοποεί ελπίζω να διατηρηθείς σε αυτή την κατάσταση και να συνεχίσεις να επισκέπτεσαι τους γιατρούς που κατά τ\' άλλα πιστεύεις ότι είναι πολύ καλοί.Στα υπόλοιπα μέλη εύχομαι να γίνουμε όλοι το συντομότερο καλά γιατί όλοι ξέρουμε πέρα από τον αβάσταχτο πόνο μας πόσο υστερούμε σε σύγκριση με τους άλλους που δεν έχουν την \"πολυτέλεια\" να έχουν αυτό τον υπερευαίσθητο συναγερμό μας και συνεχίζουν να έχουν μια φυσιολογική ζωή μακριά από πόνους,ταλαιπωρία,επισκέψε ις στους γιατρούς και όλες τις άλλες στερήσεις λόγω της ασθένειάς μας.Θα έπρεπε να έχεις ήδη καταλάβει ότι αυτά τα μαθήματα της ζωής που απολαμβάνεις δεν είναι μαθήματα αλλά σφαλιάρες της ζωής.Ευτυχώς κάποιοι άλλοι δεν τα απολαμβάνουν...
Το ότι παρουσιάζω την καταγωγή ενός μηχανισμού δε σημαίνει οτι παραγνωρίζω το πρόβλημα.Μίλησα για συναγερμό (ουσιαστικά την κινητοποίηση κυκλωμάτων του αυτόνομου νευρικού σύστηματος που στόχο τους έχουν να αποφύγουμε ή να αντιμετωπίσουμε το ερέθισμα που μας προκαλεί φόβο)....αλλά μίλησα και για λανθάνουσα ενεργοποίηση του συναγερμού (ο άνεμος για το αυτοκίνητο,ο καπνός τσιγάρου στο ξενοδοχείο) ως συνέπεια των ίδιων του των ρυθμίσεων.Ωστόσο...ακόμα και αν χτυπάει με λανθάνοντα ερεθίσματα (ερεθίσματα ...απειροελάχιστου κινδύνου) δεν παύει να είναι άλλη μια απόδειξη οτι υπάρχει συναγερμός...άρα υπάρχει ένα σύστημα που μας φυλάει.Με αυτήν την έννοια έβαλα και τον τίτλο...νιώθω περισσότερο ασφαλής γιατί μπορώ και πανικοβάλλομαι....είναι σαν να λέω νιώθω περισσότερο ασφαλής γιατί μπορεί να χτυπάει ο συναγερμός μου...μπορεί να με ειδοποιεί δηλαδή.Αυτό που γράφω...νομίζω οτι είναι το αυτονόητο...δεν χρειάζεται να ξυλώσουμε τον συναγερμό για να λυτρωθούμε....απλώς να εστιάσουμε την προσοχή μας στα ερεθίσματα που τον κινητοποιούν....όπως κάνουν οι ιδιοκτήτες κάθε συναγερμού....
Έχω μιλήσει κι εγώ με παιδιά εδώ μέσα (όχι για τον πανικό ειδικά)...και κάποια απο αυτά πιστεύουν αυτό που πιστεύω κι εγώ...ότι η αλλαγή οπτικής μπορεί να βοηθήσει.Προσωπικά....μέσα απ τις αλλαγές οπτικής βρήκα λύσεις....που δεν μου έδωσαν οι επιστήμονες....πράγμα βέβαια που μπορεί να λέει ή μπορεί και να μην λέει τίποτα για κάποιους εδώ μέσα.Έχεις κρίση...έχεις δομημένο λόγο....έχεις ευφυία....και σίγουρα γνωρίζεις το τι είναι πραγματικά συμφέρον και ωφέλιμο για σένα...και μπορεί να σου φανεί γλαφυρό,παράξενο....ή και τρελό...αλλά εγώ πιστεύω σε σένα...κι αυτό είναι το βαθύτερο μήνυμα πάνω στο οποίο χτίζεται ότι γράφω.
04-11-2005, 17:30 #15
- Join Date
- May 2005
- Location
- Athina
- Posts
- 92
Αγαπητέ φίλε Λογόψυχε δεν διαφωνώ ότι μπορεί να υπάρχει ένα σύστημα συναγερμού μέσα στον οργανισμό μας που δυσλειτουργεί όταν πάσχουμε από αυτή την ασθένεια αλλά διαφωνώ στον τρόπο αντιμετώπισής του από τους γιατρούς που δίνουν φάρμακα τα οποία κουκουλώνουν σε ένα βαθμό αυτά τα συμπτώματα χωρίς να θεραπεύουν την αρρώστεια από τη ρίζα της και στον δικό σου τρόπο αντιμετώπισης λέγοντας ότι αν βλέπουμε τα πράγματα με διαφορετική οπτική θα λυθεί και το πρόβλημά μας.Δεν είναι έτσι.Έχουμε να κάνουμε με μία ασθένεια όπως όλες τις άλλες κι ας είναι διαφορετική η φύση της(ψυχολογική)και με την κατάλληλη θεραπεία μπορεί να ξεπεραστεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και όχι να χρονίζει όπως συμβαίνει στους περισσότερους εδώ μέσα στο φόρουμ.Κάθε άποψη έχει τους υποστηρικτές της ακόμα και οι πιο ακραίες απόψεις όμως υπάρχει και μια αντικειμενική αλήθεια.Η παρομοίωση αυτής της ασθένειας με τις περιπτώσεις του συναγερμού του αυτοκινήτου ή του ξενοδοχείου δεν είναι απόλυτα επιτυχής γιατί στις περιπτώσεις αυτές το σύστημα συναγερμού τοποθετείται από τον ιδιοκτήτη για το δικό του συμφέρον(αποφυγή διάρρηξης,πυρκαγιάς κλπ) όμως στην δική μας περίπτωση ο \"συναγερμός\" αυτός αρχίζει να λειτουργεί όταν πλέον ο οργανισμός έχει κλατάρει και στέλνει μόνο λάθος μηνύματα που βασανίζουν τον ασθενή ενώ στην άλλη περίπτωση ο ιδιοκτήτης δεν ζημιώνεται καθόλου από τη δυσλειτουργία αυτή χώρια που μπορεί να τον αφαιρέσει οποιαδήποτε στιγμή θέλει.Αν ήταν στο χέρι μου αυτόν τον \"συναγερμό\" θα τον είχα ξηλώσει τελείως.Ανασφαλή με κάνει εμένα να νιώθω όχι ασφαλή.Μάλλον μερικοί θέλουν ή προσπαθούν να ερμηνεύσουν λανθασμένα κάποιες καταστάσεις.Μην ξεχνάς επίσης ότι στην περίπτωση των άψυχων αυτοκινήτων και κτιρίων που έχουν κάποιο σύστημα συναγερμού,όταν αυτό μπει σε λειτουργία έστω για λάθος λόγο, αυτά συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά(κίνηση τροχών,αναμμένα φώτα κλπ).Στην περίπτωσή μας όμως που είμαστε ζωντανοί οργανισμοί και δεν επιλέξαμε εμείς αυτή τη λειτουργία και δυσλειτουργία όταν κάποιος βιώνει μία κρίση πανικού αδυνατεί να κάνει ακόμα και τις πιο απλές δραστηριότητές του αλλά και όταν δεν χτυπάει αυτός ο \"συναγερμός\" επηρεάζονται και άλλες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού(μπλοκάρεται η αυτοσυγκέντρωση και η μνήμη,μειώνεται η ζωτικότητά του κλπ)με αποτέλεσμα ο ασθενής να αποσύρεται τις περισσότερες φορές τελείως και να καταστρέφεται μέχρι και η προσωπική του ζωή.Βλέπεις λοιπόν ότι εκτός από τις ομοιότητες υπάρχουν και ουσιώδεις διαφορές.
Η δική σου οπτική απέναντι σε αυτή την ασθένεια είναι ίδια με αυτή των ψυχιάτρων και ψυχολόγων.Αυτό είναι που μου κάνει περισσότερο εντύπωση απ\' όλα.Κανένας άλλος ομοιοπαθής δεν μου έχει πει ότι νιώθει τυχερός ή πιο ασφαλής που έχει αυτή την ασθένεια.Εφ\' όσον όμως εσύ το βλέπεις έτσι ελπίζω να εξακολουθήσεις να την έχεις για να νιώθεις πιο ασφαλής μέσα από τα βασανιστικά συμπτώματά της(ταχυκαρδία,εφίδρωση,ζα� �άδα,μουδιάσματα,πάγωμα άκρων κλπ).Εγώ σε προτρέπω να δεις την κατάσταση αυτή από την δική μου οπτική και να την αντιμετωπίσεις έτσι όπως συμβαίνει άλλωστε σχεδόν με όλους τους ασθενείς αλλιώς συνέχισε να απολαμβάνεις αυτό που εσύ αποκαλείς \"ασφάλεια\"...
Σοβαρός φόβος υγείας..
20-04-2024, 03:34 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή