Διαθρησκευτική ανοησία

[Sofia]

Originally posted by vince
Η αμφιβολία μου είχε να κάνει ως προς την αναλογία βαθμού εκμάθησης, πόσο δηλαδή έχεις να μάθεις εσύ απο άτομα με ψυχικά προβλήματα υγείας και όχι πόσο έχουμε να μάθουμε εμείς απο σένα (ή ακόμα και όποιον πορεύεται ψυχικά καθαρός ή έστω με άγνοια προσωπικού ψυχικού προβλήματος). Καταλαβαίνω ακόμα πόσο σχετικό είναι αυτό μιας δεν υπάρχει ορισμός απόλυτης υγείας, κρινόμαστε όμως απο την ατομική ικανότητα λειτουργίας μας μέσα στην κοινωνία. [/i]

Vince,

ομολογω οτι αυτο που διαβαζω με εκπλησει. Εξηγω γιατι: ο καθε ανθρωπος ανεξαρτητα απο το ποσο εξυπνος ειναι ή ποσο ικανος ειναι ή ποσο επαγγελματικα πετυχημενος ειναι, σε προσωπικο επιπεδο εχει παντα να μαθαινει...για οσο ζει. Διαθεση να χει....Αλοιμονο, αν καποιος θεωρει οτι εχει να μαθει μονο απο τον πιο εξυπνο, τον πιο ικανο, τον ανθρωπο που βρισκεται σε μια βαθμιδα υψηλοτερη απο τον ιδιο (στο οποιο επιπεδο).

Πιστευω πώς ο ανθρωπος το μεγαλειο του το δειχνει συνηθως μεσα απο την αδυναμια του, οταν ακριβως τοτε βρισκει το κουραγιο να προσπαθησει να σηκωθει. Να μεινει ορθιος σε οτι τον λυγιζει.

Νομιζω πώς απο τον καθενα μπορουμε κατι να παρουμε, κατι μικρο ισως αλλα παντα κατι. Κι αυτο το κατι μπορει στον καταλληλο χρονο να γινει κ πολυτιμο εργαλειο ή βοηθεια.

Ο καθε ψυχικα ασθενης, περα απο την ασθενεια του, κουβαλαει μια μοναδικη, ξεχωριστη προσωπικοτητα. Που μπορει σε καποιους να λεει κατι, σε καποιους αλλους τπτ, σε καποιους τριτους πολλα. Οπως ακριβως και στον ψυχικα \"νορμαλ\".

Αλοιμονο αν ο ψυχικα ισορροπημενος νομιζει πως δεν εχει να μαθει τπτ, παρα μονο να διδαξει ή να δειξει...Μονο ισορροπημενο δεν τον βρισκω (εγω τουλαχιστον)...

Τελος, πιστευω πώς ο καθενας μας, εχει ενα διαφορετικο συστημα αξιων και με βαση αυτο κρινει την λειτουργια κ την αξια του καθενος στην κοινωνια κ στην ζωη.

[weird]

Originally posted by vince
Sabb, δεν καταλαβαίνω ζητάς κάτι συγκεκριμένο απο τα υπόλοιπα μέλη? Εσύ μπορεί να είσαι 50 ετών και κάποιο άλλο μέλος 25 (για παράδειγμα). Πως μπορείς να αποδεχθείς στον ίδιο βαθμό το περιορισμένο είδος εκμάθησης απο κάποιον που έχει τα μισά χρόνια απο σένα και στερείται της πολλαπλής εμπειρικής γνώσης που εσύ διαθέτεις?

Φιλικά

Μα αυτό είναι το θέμα ... Ο σάββας νομίζω πως δεν ζητάει τίποτα συγκεκριμένο κι αυτό τον κάνει δεκτικό στα πάντα, και φυσικά να επωφελείται απο τα πάντα.
Μιλάς για περιορισμένο είδος εκμάθησης και εμπειρικής γνώσης. Σε ένα βαθμό έχεις δίκιο, αλλά δεν είναι μονόδρομος.
Θα σου φέρω μερικά πχ.
1. ενας 50 χρονος περνά για πρώτη φορά στη ζωή του κρίση πανικού, την οποία κρίση πέρασε και ξεπέρασε επιτυχώς ο 25 χρονος.
2. Ο 50 χρονος δεν ξέρει πως να διαχειριστεί την σχέση με τα 20 χρονα παιδιά του.
3. Ο βαθμός ωριμότητας του 25 χρονου τελεί σε αναλογία με τα βιώματα του και την όλη, με την ευρεία έννοια αντίληψή του και άρα την επεξεργασία που έκανε. Ο βαθμός ωριμότητας του 50 χρονου, εξαρτάται επίσης απο ανάλογους παράγοντες.
Τι γίνεται όμως αν η βαθύτητα και δυσκολία των βιωμάτων είναι μεγαλύτερη για τον 25 χρονο, ενώ ο 50 χρονος έχει ζήσει΄μια σχετικά ήρεμη ζωή, στρωτή, χωρίς πολλές εντάσεις?
4. Ο 50 χρονος προσφέρει στον 25 χρονο την εμπειρία και τη συμβουλή του και νιώθει πλήρωση.
5. Ο 50 χρονος λειτουργεί κυρίως λογικά. Έχει ξεχάσει πως είναι να αφήνεται σε επαφή με το συναίσθημά του και να ανοίγεται σε εμπειρίες που η εχεφροσύνη του θα το απαγόρευε, στερώντας του έτσι μια μορφή ψυχικής ικανοποίησης ( μακαρι να μπορούσαμε να ζήσουμε ευτυχείς όντας απλά εξυπνοι). Ο 25 χρονος, του θυμίζει κομμάτια του, που έχει παραμελήσει.
Καταλήγω στο οτι το δούναι και λαβείν, δεν υπάγεται σε νομοτέλειες. Μπορεί να καρπίσει ανα πάσα περίπτωση και συνθήκη, αρκεί να υπάρχει η διάθεση για μοίρασμα και επαφή. Ο σύνδεσμος, θα βρεθεί τότε.
Ο καθένας μας μπορεί να δώσει στον άλλο κάτι.
Κι αυτό προσπαθώ να δείξω, με τα παραδείγματα που έφερα.

[Sofia]

weird,

πολυ ομορφο το παραδειγμα σου

Φανταζομαι οτι ως παραδειγμα ειναι ενδεικτικο για τις ιδιοτητες-χαρακτηριστικα του 50χρονου κ 25χρονου. Καθως η ηλικιες μπορει να ειναι ενδεικτικες, αλλα καθολου αποδεικτικες. Συμφωνεις?

[weird]

Originally posted by Sofia

Originally posted by vince
Η αμφιβολία μου είχε να κάνει ως προς την αναλογία βαθμού εκμάθησης, πόσο δηλαδή έχεις να μάθεις εσύ απο άτομα με ψυχικά προβλήματα υγείας και όχι πόσο έχουμε να μάθουμε εμείς απο σένα (ή ακόμα και όποιον πορεύεται ψυχικά καθαρός ή έστω με άγνοια προσωπικού ψυχικού προβλήματος). Καταλαβαίνω ακόμα πόσο σχετικό είναι αυτό μιας δεν υπάρχει ορισμός απόλυτης υγείας, κρινόμαστε όμως απο την ατομική ικανότητα λειτουργίας μας μέσα στην κοινωνία. [/i]

Vince,

ομολογω οτι αυτο που διαβαζω με εκπλησει. Εξηγω γιατι: ο καθε ανθρωπος ανεξαρτητα απο το ποσο εξυπνος ειναι ή ποσο ικανος ειναι ή ποσο επαγγελματικα πετυχημενος ειναι, σε προσωπικο επιπεδο εχει παντα να μαθαινει...για οσο ζει. Διαθεση να χει....Αλοιμονο, αν καποιος θεωρει οτι εχει να μαθει μονο απο τον πιο εξυπνο, τον πιο ικανο, τον ανθρωπο που βρισκεται σε μια βαθμιδα υψηλοτερη απο τον ιδιο (στο οποιο επιπεδο).

Πιστευω πώς ο ανθρωπος το μεγαλειο του το δειχνει συνηθως μεσα απο την αδυναμια του, οταν ακριβως τοτε βρισκει το κουραγιο να προσπαθησει να σηκωθει. Να μεινει ορθιος σε οτι τον λυγιζει.

Νομιζω πώς απο τον καθενα μπορουμε κατι να παρουμε, κατι μικρο ισως αλλα παντα κατι. Κι αυτο το κατι μπορει στον καταλληλο χρονο να γινει κ πολυτιμο εργαλειο ή βοηθεια.

Ο καθε ψυχικα ασθενης, περα απο την ασθενεια του, κουβαλαει μια μοναδικη, ξεχωριστη προσωπικοτητα. Που μπορει σε καποιους να λεει κατι, σε καποιους αλλους τπτ, σε καποιους τριτους πολλα. Οπως ακριβως και στον ψυχικα \"νορμαλ\".

Αλοιμονο αν ο ψυχικα ισορροπημενος νομιζει πως δεν εχει να μαθει τπτ, παρα μονο να διδαξει ή να δειξει...Μονο ισορροπημενο δεν τον βρισκω (εγω τουλαχιστον)...

Τελος, πιστευω πώς ο καθενας μας, εχει ενα διαφορετικο συστημα αξιων και με βαση αυτο κρινει την λειτουργια κ την αξια του καθενος στην κοινωνια κ στην ζωη.

Συμφωνώ πολύ με όσα γράφεις...
και επαυξάνω...
Το ψυχικό δόσιμο, είναι εφικτό, ανάμεσα στο παιδί και την μάνα,
τον μικρό και τον μεγάλο,
τον έξυπνο και τον αφελή,
τον \"άρρωστο\" και τον υγιή,
τον λογικό και τον φευγάτο....
η ανταλλαγή ψυχικής ενέργειας, η επαφή, δεν απαιτεί, προκειμένου να είναι πολύτιμη, κάτι \"παραπάνω\" σε σχέση με όσα έχει ο άλλος, ή κάτι πιο εύστοχο ή κάτι πιο σωστό...
Απαιτεί απλά αληθινότητα και επικοινωνία.
Απαιτεί απλά και φτάνει απλά το ότι είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Σ ευχαριστώ για την έμπνευση Σοφία

[weird]

Originally posted by Sofia
weird,

πολυ ομορφο το παραδειγμα σου

Φανταζομαι οτι ως παραδειγμα ειναι ενδεικτικο για τις ιδιοτητες-χαρακτηριστικα του 50χρονου κ 25χρονου. Καθως η ηλικιες μπορει να ειναι ενδεικτικες, αλλα καθολου αποδεικτικες. Συμφωνεις?

Σου απάντησα ήδη καλή μου )

[Sofia]

Σ ευχαριστω κ εγω wierd...

Κ για να γινω κ πιο συγκεκριμενη, εχω παρει απο ανθρωπους που εγω τους βλεπω ως \"λαθος\", απο ανθρωπους που δεν συμφωνω ως προς τη σταση ζωης τους στα πραγματα (με τη δικη μου νοημοσυνη κ συναισθημα). Ισως γιατι ο ανθρωπος, κανεις μας, δεν ειναι μια ευθεια....εχει κ τις φωτεινες του στιγμες που ομως λαμπουν στο αναποφευκτο σκοταδι του.Αν παλευω για κατι ειναι να μαι ικανη να διακρινω και τα δυο...αλλα κ το ταξειδι στο αναμεσα...οσο γινεται.

[vince]

Νομίζω οτι απο κάποιο σημείο και μετά το νόημα χάνεται και διαφωνούμε η συμφωνούμε απλά για να το κάνουμε.

Sofia, οπως βλέπεις δίνω χώρο για συζήτηση (γιατί...και εάν...και πως) σε αντίθεση με την υποκειμενική μου άποψη την οποία καταθέτω με όσο εγκράτεια μπορώ..

weird, ενδιαφέρον η τοποθέτηση σου. Όμως το ξανατονίζω, πρόθεση μου είναι να δίνω χώρο στον συνομιλητή μου και σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω πως οτι λέω είναι σωστό. Αντιθέτως, σύμφωνα με αυτά που ακούω απο εσάς τις δύο ο τρόπος σκέψης μου είναι \"μισός\".

[Sofia]

Vince,

δεν ειδα τον τροπο σκεψης σου ως μισο κ τον δικο μου ως ολοκληρο.

Αυτο που καταλαβα-προφανως εσφαλμενα- ειναι οτι για το θεμα που θιγεις εχεις τις δικες σου ανασφαλειες. Ανθρωπο που εκφραζει τις ανασφαλειες του δεν τον θεωρω μισο, ουτε αυτον ουτε τον τροπο σκεψης του.

Ελπιζω να γινομαι αντιληπτη.( δεν μπορω να μαι κατι αλλο παρα υποκειμενικη- εγκρατης ή οχι δεν ξερω...)

[vince]

Originally posted by Sofia
Vince,

δεν ειδα τον τροπο σκεψης σου ως μισο κ τον δικο μου ως ολοκληρο.

Αυτο που καταλαβα-προφανως εσφαλμενα- ειναι οτι για το θεμα που θιγεις εχεις τις δικες σου ανασφαλειες. Ανθρωπο που εκφραζει τις ανασφαλειες του δεν τον θεωρω μισο, ουτε αυτον ουτε τον τροπο σκεψης του.

Ελπιζω να γινομαι αντιληπτη.( δεν μπορω να μαι κατι αλλο παρα υποκειμενικη- εγκρατης ή οχι δεν ξερω...)

Αντιληπτή και κατανοητή. Σε ευχαριστώ.

[weird]

Originally posted by vince
Νομίζω οτι απο κάποιο σημείο και μετά το νόημα χάνεται και διαφωνούμε η συμφωνούμε απλά για να το κάνουμε.

Sofia, οπως βλέπεις δίνω χώρο για συζήτηση (γιατί...και εάν...και πως) σε αντίθεση με την υποκειμενική μου άποψη την οποία καταθέτω με όσο εγκράτεια μπορώ..

weird, ενδιαφέρον η τοποθέτηση σου. Όμως το ξανατονίζω, πρόθεση μου είναι να δίνω χώρο στον συνομιλητή μου και σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω πως οτι λέω είναι σωστό. Αντιθέτως, σύμφωνα με αυτά που ακούω απο εσάς τις δύο ο τρόπος σκέψης μου είναι \"μισός\".

Αγαπητέ μου,
δεν είπα οτι ο τρόπος σκέψης σου είναι μισός.
Ισα ίσα. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι και σκέφτεσαι.
Απλά σου έδειξα, οτι το πάρε δώσε, δεν μετριέται απαραίτητα με το σταγονόμετρο της λογικής, γιατί υπάρχει και η διάσταση του ψυχικού δοσίματος, που είναι κάτι ξέχωρο απο την \"εκμάθηση\", όπως την αναφέρεις.
Λέγοντάς το αυτό, δεν ήθελα να σου πάω κόντρα, όσο το να σε ανακουφίσω απο ένα αίσθημα μειονεξίας που διέκρινα...

[krino]

Originally posted by weird



------------------Κρίνο μου σε πιστεύω, ίσως να κάνω λάθος εγώ στην εκτίμησή μου.
Γιατί αυτό που εισπράττω συχνά μέσα στο φόρουμ είναι να λες εξυπνάδες ή να φέρεσαι ανταγωνιστικά κάπως στον άλλο, και να είσαι άκαμπτος στις απόψεις σου, επίσης σε έχω δει να είσαι οξύθυμος, να παίρνεις προσωπικά κάποια πράγματα, παρερμηνεύοντας την πρόθεση του άλλου. Αλλα, επαναλαμβάνω, ψυχολόγος δεν είμαι, μπορεί να σφάλλω.

πολυ πιθανον, να μην σφαλεις καθολου, να σου πω την αληθεια ουτε εγω ξερω.
Παρολα αυτα εγω ειμαι ετσι, εσυ εισαι καπως αλλιως και δεκαδες μελη ειναι καπως παραλλιως.
Ενδεχωμενα να εγραφα παρομοια ποστ ιδου στυλ για σενα η για αλλους.
Τι νοημα θα ειχε αφου δεν μου το εχουν ζητησει ομως??
Τι νοημα θα ειχε να αρχιζα να αναλυω τον εαυτο σου???
Εκτος αν βαλεις ενα θεμα με τετοιο περιεχόμενο και ζητας την γνωμη μου.
Σε αλλη φαση το θεωρω τελειως ασκοπο.
Ειμαι οτι ειμαι, και εισαι οτι εισαι.....


Περαν τουτου δεν εχω κατι αλλο να σχολιασω.
Πορεψου οπως νομιζεις και οσο με αφορα take it or leave it....

Η αγαπητη nature, διαλεξε την δευτερη επιλογη και σαν τετοια την σεβομαι απολυτα.
Αρκετοι ισως εχουν την ιδια γνωμη, ο σεβασμος μου ισχυει εξισου.
Τα γυρω γυρω ομως με ενοχλουν.
Ειτε με εκτιμουν ειτε με μισουν, μεσος ορος δεν με εκφραζει και μου ειναι απεχθής τετοιες καταστασεις γιατι δεν μπορω να εχω μια συγκεκριμενη συμπεριφορα.


Παρολα αυτα, επειδη ειμαστε σε φορουμ ειτε υπαρχει εκτιμηση ειτε το αναποδο ειναι ελαχιστης σημασιας γιατι η παρουσια μας εδω ειναι ηλεκτρονικη.
Οποτε θα ελεγα να μην δινουμε υπερβατικες διαστασεις ποσο μαλιστα οταν δεν υπαρχει ουτε ιχνος.
Εκτιμηση και μισος μεσω καλωδιων δε νοουνται.



Αντε καλημερα και ας χαλαρωσουμε...

(και να επιστρεψουμε στο θεμα μας θα ελεγα....)

[weird]

Κρινάκι
Μπορεί λοιπόν να μην σφάλλω, αλλά εσύ έτσι είσαι.
Είσαι ότι είσαι.
Τι νόημα έχει?
Συμφωνώ,
δεν έχει κανένα νόημα, επειδή τα πράγματα, έχουν το νόημα που τους δίνουμε.

[krino]

χμμμ χαιρομαι που συμφωνουμε....

[weird]

Συμφωνούμε οτι διαφωνούμε αγαπητέ, μην τα μπερδεύεις...
Καλή συνέχεια.

[krino]

γιατι που ειναι το προβλημα??
δεν μπερδευω κατι,
Η συμφωνια στη διαφωνια ειναι το προαυλιο του σωστου διαλογου....


επισης.