Βοήθεια σε συνεξαρτημένο άτομο - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 17 of 17
  1. #16
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2018
    Posts
    8
    Quote Originally Posted by GeorgeGr1 View Post
    Μα το γνωριζει, γι αυτο ριχνει τις ευθυνες στον εαυτο του. Αν δεν αναγνωριζε την καταντια του, τα λαθη του, θα την εκανε αυτος σκουπιδι και αυτη θα κλαιγοταν τωρα, πραγμα πολυ ευκολο να αντιστρεψεις την κατασταση με τετοια επιθετικα ατομα, ειναι πολυ πιο ευαλωτα απο το θυμα, γι αυτο και τον βασανιζει ωστε να μην εχει κουραγιο ουτε καν να σκεφτει τετοιο ενδεχομενο
    Δεν είμαι σίγουρη ότι είναι ακριβώς έτσι.
    Οι ευθύνες που φορτώνει στον εαυτό του δεν έχουν να κάνουν τόσο με την αναγνώριση της δικής του παθολογίας. Αυτό θα ήταν θετικό, θα ήταν ένα βήμα να αναγνωρίσει το πρόβλημα και να αναζητήσει ουσιαστική βοήθεια και όχι μία αγκαλιά για να τα λέει και να ξεσπάει.

    Για να δώσω ένα παράδειγμα.
    Δουλεύει ασταμάτητα, και από το σπίτι. Και κάποια στιγμή κάνει ένα διάλειμμα να ακούσει ένα τραγούδι, να χαζέψει λίγο στο Ίντερνετ κλπ. Θα πάει αυτή από επάνω του και θα αρχίσει να του ουρλιάζει και να τον κατηγορεί ότι είναι τεμπέλης, αχαϊρευτος, ρεμάλι της κοινωνίας, και ότι δεν τον θέλει αλλά μένει γιατί του κάνει χάρη, διότι αν φύγει αυτή, τότε αυτός θα τρώει από τα σκουπίδια τόσο άχρηστος που είναι, και του κάνει χάρη που μένει μαζί του. Και αυτές οι φωνές μπορεί να διαρκέσουν δύο και τρεις ώρες άνετα.
    Θα έρθει την επόμενη μέρα και θα μου περιγράψει το περιστατικό αναζητώντας αρχικά από εμένα λίγη λογική σκέψη. Θα με ρωτήσει δηλαδή "είναι τόσο κακό που σταμάτησα λίγο την δουλειά να δω ένα youtube;". Ό,τι και να του πω εγώ, στο τέλος θα πει "ίσως έχει δίκιο, ίσως πρέπει να δουλεύω περισσότερο, μάλλον έτσι είναι όλοι οι γάμοι" κλπ. Εκεί σηκώνεις τα χέρια ψηλά.

    Αυτό που αδυνατεί να δει είναι ότι το πρόβλημα κατ' αρχήν το έχει αυτή, ότι δηλαδή κάτι δεν πάει καλά με αυτήν. Δεν πείθεται για την ύπαρξη τέτοιων διαταραχών και λέει στον εαυτό του ότι αποκλείεται να είναι αυτή τόσο κακιά, ότι αυτή πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια και την έδερνε η μάνα της, ότι είναι μεγάλη σε ηλικία και πού θα βρει άλλον, ότι αυτός φταίει γιατί μάλλον δεν είναι ικανός να παρέχει μία πιο ζεστή σχέση όπως θα ήθελε αυτή. Τον έχει κάνει να πιστεύει ότι αυτή δικαίως φέρεται έτσι, γιατί αυτός έχει το πρόβλημα, το πρόβλημα όμως ως προς το ότι δεν είναι αρκετά καλός, σωστός κλπ, οπότε του αξίζει. Δεν έχει αναγνωρίσει ότι το πρόβλημα που έχει είναι το ότι ανέχεται αυτήν την κατάσταση.

    Είναι σαν να ωραιοποιεί τον βασανισμό του, γιατί δεν αντέχει την συνειδητοποίηση ότι αυτός έχει πρόβλημα. Και το πρόβλημα δεν είναι ότι είναι ψυχοπαθής, σχιζοφρενής, μανιακός, αυτιστικός (για όλα αυτά τον έχει πείσει), αλλά το ότι ανέχεται τον εξευτελισμό. Και εκεί είναι που βρίσκω τοίχο.
    Last edited by miramare; 13-08-2018 at 11:17.

  2. #17
    Member
    Join Date
    Oct 2017
    Posts
    41

    Πνευματικός

    ίσως ένας Πνευματικός βοηθούσε....

















    Quote Originally Posted by miramare View Post
    Καλησπέρα σας.
    Γράφω εδώ διότι είναι ίσως από τους λίγους χώρους, όπου πιθανότατα θα με καταλάβουν, καθώς στο περιβάλλον μου δεν υπάρχουν ανάλογες εμπειρίες και δεν ξέρω με ποιον να τα μοιραστώ.

    Έχω έναν φίλο αδελφικό, εδώ και 15 χρόνια. Ζούμε σε διαφορετικές πόλεις.
    Τα τελευταία 10 χρόνια βρίσκεται σε έναν γάμο, όπου υφίσταται λεκτική και ψυχική κακοποίηση στον μέγιστο βαθμό.
    Ξεκίνησε σταδιακά και έχει εξελιχθεί σε ανελέητο καθημερινό βασανισμό του.
    Η κατάσταση δεν ήταν αντιληπτή αρχικά από εμένα, διότι πρόκειται για άτομο εσωστρεφές και μου τα έλεγε στο περίπου.
    Τα τελευταία όμως χρόνια ήρθαμε πιο κοντά και μου εκμυστηρεύτηκε τα πάντα.

    Φωνές, απειλές, εκβιασμοί, ταπείνωση, προσβολές, καταπίεση, κατηγορίες, ύβρεις, εξευτελισμός της προσωπικότητάς του σε κάθε επίπεδο, επί καθημερινής βάσεως.
    Ειδικός δεν είμαι, αλλά το άλλο άτομο παρουσιάζει όλα τα δείγματα ναρκισσιστικής διαταραχής και ο φίλος μου όλα τα δείγματα συνεξαρτημένου ατόμου.

    Θέλει να φύγει και δεν μπορεί. Υποφέρει από ένα τεράστιο σύνδρομο ενοχών για τα πάντα. Έχει εσωτερικεύσει όλον τον παραλογισμό της άλλης πλευράς και νοιώθει υπεύθυνος για τα πάντα, έχει πιστέψει ότι είναι ψυχικά άρρωστος, ότι είναι άχρηστος, ότι του αξίζει η συμπεριφορά αυτή. Ζει μέσα στον φόβο και τις τύψεις.
    Από την στιγμή, προσφάτως, που δήλωσε ευθαρσώς την πρόθεσή του να φύγει από τον γάμο, η κατάσταση έχει φτάσει στα άκρα με τις απειλές, τα ουρλιαχτά, τους εκβιασμούς. Δεν τον αφήνει ούτε στην τουαλέτα να πάει χωρίς συνοδεία. Απειλές ότι η ίδια θα αυτοκτονήσει αν φύγει και θα το έχει βάρος στην συνείδησή του, κατηγορίες ότι της κατέστρεψε την ζωή και τώρα είναι υποχρεωμένος να "ξεχρεώνει" διάφορα, ότι θα τον εξευτελίσει παντού, ότι είναι ψυχοπαθής ο ίδιος, ότι είναι άρρωστος και για αυτό νομίζει ότι θέλει να φύγει ενώ δεν θέλει, ότι δεν τον αφήνει να φύγει γιατί είναι άχρηστος και του κάνει χάρη, και αυτός τα πιστεύει...
    Είναι σαν να του πατάει κουμπιά με τηλεχειριστήριο, είναι κάτω από τον πλήρη έλεγχό της και τον χειραγωγεί με φωνές, με κλάμματα, κάνοντας την καλή, άλλοτε υβρίζοντάς τον με εκφράσεις που δεν γράφονται καν, με αποτέλεσμα οι ενοχές του να είναι πλέον ανεξέλεγκτες και η αυτοεκτίμησή του ανύπαρκτη.

    Αυτός έχει περιέλθει σε ένα σημείο πλήρους απάθειας, έχει χάσει την βούλησή του, δεν ξέρει ποιος είναι, δεν αντιδρά σε τίποτα. Επαναλαμβάνει διαρκώς ότι θέλει απλώς να πεθάνει.
    Όλα τα προηγούμενα χρόνια τον απομάκρυνε από τους πάντες και αρνείται να μιλήσει σε οποιονδήποτε, ούτε σε άλλους φίλους ούτε στην οικογένειά του ούτε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, που τον παρότρυνα να πάει.

    Κάθε φορά που η κατάσταση φτάνει στα άκρα, αντί να σηκωθεί να φύγει, παραμένει και κάνει απόπειρες να βλάψει τον εαυτό του, με κάποιες από αυτές να είναι αρκετά επικίνδυνες και να έχουν καταλήξει σε νοσηλεία.
    Μου περιγράφει καθημερινά την κόλαση που ζει και όποτε προσπαθώ να κάνω μία λογική συζήτηση, εκείνος τα αντιστρέφει και υποστηρίζει τον βασανιστή του, ότι "έχει δίκιο", ότι "έτσι είναι όλες οι σχέσεις", ότι "αυτός φταίει που δεν ήταν ο σύζυγος που η άλλη ήθελε" και τέτοια. Και την άλλη μέρα ξανά ένα νέο περιστατικό. Η κατάσταση γίνεται χειρότερη μέρα με την μέρα, μήνα με τον μήνα.

    Υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθηθεί αυτός ο άνθρωπος; Νοιώθω ότι δεν μπορώ να τον βοηθήσω εγώ. Νοιώθω ότι δεν τον αναγνωρίζω, ότι δεν είναι ο άνθρωπος που ήξερα κάποτε. Κάνω αμάν να πάει σε ειδικό, αλλά αρνείται, φοβάται κάτι, δεν εμπιστεύεται τους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους, είναι σε μία αδράνεια, όλα αυτά μαζί.
    Έχω πολλή αγάπη για αυτόν τον άνθρωπο και στεναχωριέμαι απίστευτα.
    Κάθε φορά που είναι χάλια, απομακρύνεται και από εμένα.

    Πρέπει να ανησυχώ; Ποια μπορεί να είναι η κατάληξη;
    Last edited by gbourogi; 26-12-2018 at 18:37.

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Similar Threads

  1. ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΑΤΟΜΟ
    By kaiti85 in forum Αυτοεκτίμηση - Αυτοπεποίθηση
    Replies: 6
    Last Post: 07-03-2018, 10:29
  2. Πρόβλημα με άτομο της οικογένειας. Βοήθεια!!!
    By Hope89 in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 49
    Last Post: 03-10-2015, 14:34
  3. ΒΟΗΘΕΙΑ!δεν θελω να κανω πλεον σεξ με ατομο,μονο σολο.τι εχω παθει???
    By lila-lo in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 19
    Last Post: 13-04-2014, 19:59
  4. ατομο με hiv
    By ΧΑΝΙΩΤΗΣ81 in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 15
    Last Post: 16-05-2013, 18:49
  5. Βοήθεια με υποχόνδριο άτομο
    By Neronas in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 1
    Last Post: 22-12-2006, 03:39

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •