Κατάθλιψη λόγω του πατέρα...;
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 8 of 8
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2018
    Posts
    12

    Κατάθλιψη λόγω του πατέρα...;

    Καλησπέρα σας,

    Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τους προβληματισμούς μου σχετικά με αυτό που βιώνω τα τελευταία χρόνια. Το μεγάλο πρόβλημα μου είναι ο πατέρας μου. Θα μπορούσα να κάνω πολλά θέματα για εκείνον σ' αυτό εδώ το forum σε πάρα πολλές ενότητες καθώς τα προβλήματα του είναι πολλά. Κατάθλιψη, εθισμός στα ηρεμιστικά χάπια, εθισμός στο αλκοόλ, προβλήματα άνοιας που έχουν προκαλέσει αυτές οι καταχρήσεις, ψυχιατρικά προβλήματα που θα ήθελα πολλές γραμμές για να αναλύσω...Αποφάσισα τελικά να γράψω σ αυτή την ενότητα αλλά να γράψω για το δικό μου πρόβλημα. Εδώ και 2 χρόνια λόγω του προβλήματος του πατέρα μου έχει ουσιαστικά παγώσει η ζωή μου. Τρέχω όλη μέρα για εκείνον, έχω αναλάβει όλες του τις ευθύνες εγώ και η μητέρα μου (είναι χωρισμένοι εδώ και πολλά χρόνια αλλά παρόλα αυτά του στέκεται πάρα πολύ και με βοηθάει), πληρωμές, διαχείριση χρημάτων, υποχρεώσεις όλα. Εκείνος δεν θέλει να σωθεί αν και παλιότερα είχε κάνει κάποιες προσπάθειες, πλέον έχει γίνει ένα άτομο πολύ εγωπαθές που παίρνει ότι του δίνουμε και συνεχώς απαιτεί κι άλλα και δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτα. Ξέρω ότι φταίει η αρρώστια του γι αυτό αλλά εγώ δεν αντέχω άλλο. Ειδικά το τελευταίο τετράμηνο η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, έχει ξεκινήσει πάλι να πίνει σε σημείο που μας παίρνουν τηλέφωνο και τρέχουμε να τον μαζέψουμε, έχουμε πάει δεν ξέρω κι εγώ σε πόσους ψυχιάτρους αλλά εκείνος δεν θέλει να πάρει βοήθεια από πουθενά. Έχει αποκλείσει όλους τους γνωστούς και τους φίλους τους και το μόνο που κάνει είναι να παίρνει τηλέφωνο όλη μέρα εμένα και τη μητέρα μου συνεχώς (έχουμε φτάσει σε απίστευτο αριθμό τηλεφώνων ημερησίως) και θέλει να βρίσκεται μόνο μ εμάς και να του ικανοποιούμε τα θέλω του.
    Προσπαθώ να τον βοηθήσω αλλά εκείνος δεν κάνει τίποτα παίρνει τη βοηθεια που του δίνουμε και την εκμεταλλεύεται όπως αυτός θέλει κ στο τέλος της ημέρας κάνει το δικό του. Έχω πια κλειστεί στον εαυτό μου, το μόνο που με ευχαριστεί είναι να συναντιέμαι με τον σύντροφο μου 1-2 φορές την εβδομάδα που του το επιτρέπει κ εκείνου η δουλειά του και αυτό είναι η μόνη μου διέξοδος απ ότι περνάω καθημερινά. Κλέβω στιγμές ξεγνοιασιάς για να αντέξω την καθημερινότητα που με περιμένει. Εδώ και 8 μήνες παλεύω να κάνω τη διπλωματική μου να πάρω το πτυχίο μου κι όμως δεν έχω κουράγιο ούτε να ξεκινήσω. Νιώθω εγκλωβισμένη σ ένα λαβύρινθο που δεν έχει έξοδο, ότι το πρόβλημα δεν έχει λύση. Ότι θα φτάσω 50 χρονών και όταν δεν θα υπάρχει πια ο πατέρας μου εγώ θα έχω χάσει τη ζωή μου τρέχοντας γύρω απο εκείνον. Δεν έχω όρεξη ούτε να βγω ούτε να μιλήσω έχω αποκοπεί από φίλους, κάθομαι στο σπίτι και στον υπολογιστή κι αυτό είναι η ζωή μου όταν δεν τρέχω για κάτι που θα προκύψει. Νιώθω συνέχεια το φόβο ότι αν θα κανονίσω κάτι, κάτι θα συμβεί και θα μου το χαλάσει οπότε δεν κανονίζω τίποτα και κάθομαι σπίτι. Δεν ξέρω αν είναι κατάθλιψη ή κάτι άλλο αυτό που ξέρω είναι ότι έχω ξεπεράσει τα όρια μου. Έχω συνέχεια νεύρα, δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τον πατέρα μου πια, νευριάζω με το παραμικρό γιατί του ρίχνω ευθύνες σ αυτό που του έχει συμβεί και κυρίως γιατί αρνείται να πάρει οποιαδήποτε βοήθεια. Έχω σκεφτεί πολύ σοβαρά να επισκεφτώ έναν ειδικό να του μιλήσω. Δεν θα ήθελα να πάρω αγωγή γιατί αυτά τα χάπια τα έχω δει να δρουν στον πατέρα μου με πολύ άσχημο τρόπο και δεν θα ήθελα με τίποτα να καταλήξω κι εγώ κάπως έτσι. Δεν ξέρω αν πρέπει να πάω σε κάποια ομάδα για την στήριξη συγγενών ατόμων με προβλήματα εθισμών η να πάω κάπου αλλού ανεξάρτητα απ αυτά.

    Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο, κάθε άποψη και απάντηση είναι ευπρόσδεκτη. Ευχαριστώ πολύ και καλό 15Αυγουστο σε όλους!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    16,721
    Κι εγω εχω πολλα χρονια κτθλψη , με βοηθαει κανας γονιος ? οχι , καθολου , τουναντιον ........... ουτε γω θα τον βοηθαγα τωρα που ξερω τι κουμασια ειναι οι γονεις μου , και αλλοι γονεις .... .... θα κοιταγα την παρτη μου ....... λιγακι θα βοηθαγα ομως .....λιγααακι ..... αν δεχοταν την βοηθεια , καλως , αν οχι , δεν μενδιαφερει ....... και δεν ειναι κακοι γονεις , αλλα σαυτην την ζωη , αυτο που μαθαινεις ειναι οτι αμα δεν κοιταξεις εσυ ο ιδιος τον εαυτο σου , δεν θα το κανει κανεις για σενα .......................οχι , δεν ειμαι θυμωμενος , καθολου .....

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2018
    Posts
    136
    Γεια σου και καλό ξημέρωμα, μπράβο σου για την τεράστια δύναμη και υπομονή που κάνεις τόσο καιρό.. Το βρίσκω φυσιολογικό να μην έχεις όρεξη για τίποτα και γενικά όλα αυτά που αισθάνεσαι.. Ενα θα σού πω.. Κοίτα τον εαυτό σου πριν είναι αργά, ο πατέρας σου ναι μεν περνάει το δικό του μαρτύριο αλλα και συ έφτασες στο αμήν να φανταστώ και στην ουσία δεν βοηθάει ουτε εσένα ουτε τον πατέρα σου ολο αυτο.. Πήγαινε σε εναν ψυχολογο μίλα για ολα, σε έναν ψυχίατρο.. Σε καποιον γνωστό μου του έδιναν τα Χάπια κρυφα στο φαγητό.. Θελω να σου πω πως κάποια βοήθεια θα σου δώσει καποιον τροπο να το διαχειριστείς ολο αυτό. Μην καταστρέφεις την ζωη σου για λαθος επιλογές αλλων.. Κ ο πατέρας σου μπορεί να περασε πολλα, να υποφέρει αλλα δεν μπορείς να το επιτρέψεις αλλο.. Μερικές φορες πρέπει να γινόμαστε σκληροί.. Ισως σωθεί οταν θα πρέπει να φροντίσει ο ίδιος τον εαυτό του, οταν δηλαδή δεν θα εχει αλλη επιλογή... Μην το καθυστέρεις αλλο και πήγαινε σε εναν ειδικό, να πάρεις τα πανω σου... Όσο για τα χάπια το ενα διαφέρει με το αλλο ο πατέρας σου μη ξεχνας οτι κάνει τοσες καταχρήσεις και δεν προσπαθεί να βοηθήσει τον εαυτο του, αρα κ τα χάπια απο μονα τους δεν κάνουν τίποτα... Αλλο το ενα αλλο το αλλο... Περιμένω νεα απο την επίσκεψη σου σε ειδικο που θα πας εεε.. Καντο, δεν έχεις να χάσεις τίποτα απολύτως.. Υπάρχουν και στα νοσοκομεία συνήθως,θα μπορεις να πηγαίνεις πιο συχνα, το λεω γτ το οικονομικό είναι ενα θεμα.. Καλη σου μέρα.. Περιμένω νεα.

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2018
    Posts
    12
    Καλησπέρα κ χρόνια πολλά σε όλους και σε όσους γιορτάζουν!

    Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.
    Macgyver, είναι μεγάλη αλήθεια αυτό που λες, ο πρώτος που μπορεί κ πρέπει να βοηθήσει τον εαυτό σου είσαι εσύ ο ίδιος. Και συνέχεια λέω ότι την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι εγώ δε θα πάω ας τα βγάλει πέρα μόνος του αλλά κάθε φορά στο τέλος τρέχω, φοβάμαι ότι θα συμβεί κάτι και μετά θα το έχω κ βάρος στη συνείδηση μου, δρω πολύ περισσότερο ενοχικά απ ότι συναισθηματικά να σου πω την αλήθεια.

    Martal καλησπέρα. Η αλήθεια είναι ότι έχω φτάσει στο αμήν πάρα πολύ καιρό, τώρα το ξεπέρασα κ αρχίζουν κ μου βαράει ο ίδιος ο οργανισμός μου καμπανάκια. Και μιλάω από απλά ξεσπάσματα νεύρων χωρίς ιδιαίτερο λόγο, μέχρι και το σώμα μου που με προειδοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά, κάθε μέρα νιώθω εξάντληση πόνους στα άκρα λες και είμαι πιασμένη και άλλα τέτοια ωραία....Θα πάω μόλις περάσουν αυτές οι γιορτινές μέρες θα αναζητήσω κάποιον ειδικό να πάω να μιλήσω, γιατί η κατάσταση δεν πάει άλλο. Όσο αναφορά τα χάπια, το ξέρω ότι υπάρχουν για να βοηθάνε τους ανθρώπους, και κάποιες φορές είναι αναγκαία αλλά με αυτό που έχω δει να συμβαίνει απ την αλόγιστη χρήση στον πατέρα μου είμαι πολύ αρνητική. Είναι καθαρά θέμα αντίδρασης όπως πχ με το ποτό. Έχοντας την εικόνα του κ τη μυρωδιά του μεθυσμένο στο μυαλό μου δεν θέλω να βάλω σταγόνα στο στόμα μου. Θα πάω το έχω αποφασίσει, το θέμα είναι βέβαια να κάνω και το βήμα να κλείσω το ραντεβού. Γιατί τα πράγματα με τον πατέρα μου δε δείχνουν να καλυτερεύουν...

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Κουκλα εχει δικιο ο μακ κουμασια ειμαστε οι γονεισ εμενα με λενε λεωνιδα γτ ημουν ειδικεσ δυναμεισ που τουσ λενε σπαρτιατεσ τελοσ παντων οταν βλεπω τα κοριτσια μου να δουλευουν κ να βγαζουν φωτιεσ κλαιω δεν πινω τιποτα απλα εκεινη την ωρα τα προβληματα μοιαζουν με χαδια δουλευω απο εφτα χρονων κ σκεφτομαι οτι αξιζε να τα ζησω ολεσ αυτεσ τισ στιγμεσ ειμαι σαραντα
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2018
    Posts
    12
    Elis καλησπέρα, χάρηκα! Ξέρεις κάτι; πιστεύω ότι ζούμε καλό ή κακό και όσο ανυπόφορο και αν μπορεί να μας φέρεται εκείνη την στιγμή, είναι ένα εφόδιο που παίρνουμε στη ζωή μας και θα μας βοηθήσει κάπου. Αρκεί να έχουμε την "εξυπνάδα" να το εκμεταλλευτούμε. Να σου ζήσουν τα κορίτσια σου. Είναι ένα αγκάθι ξέρεις το γεγονός ότι όταν ο πατέρας μου έχει πιει και τον βλέπω σε αυτή την κατάσταση αυτό δεν τον κινητοποιεί να πάρει μια βοήθεια να γίνει καλύτερα. Το μόνο που προσπαθεί είναι να κρυφτεί. Όλοι οι γονείς όταν τα παιδιά τους τους βλέπουν σε άσχημη κατάσταση είναι ένα ερέθισμα που τους σπρώχνει στο να πάρουν μια χείρα βοηθείας. Εκείνος όχι.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Εγω πινω στο μαγαζι που δουλευουν τα κοριτσια μου ειναι σερβιτορεσ τουσ ειπα οτι ηξερα για τουσ αντρεσ βρηκανε για την πιατσα για τα λεφτα τα παντα τωρα ειναι εικοσι χρονων και ειναι ισεσ στα παντα δουλεια λεφτα τα παντα εγω τουσ τα ξηγηθηκα δεν εχω κανενα λογο υπαρξησ τισ εβγαλα ισεσ με μενα εγω ξερω αρκετα δουλευω εικοσι χρονια με ενσημα κι αλλα δεκα ωσ παιδι τισ εβγαλα ισεσ και ολοκληρωσα την αποστολη μου στον πλανητη τωρα πινω καφεδεσ κ λεω μαλακιεσ ολη μερα και τρωω σαν το ζωο γενικα δεν προσεχω καθολου και δε με νοιαζει
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2018
    Posts
    12
    Να προσέχεις τον εαυτό σου, είσαι πολύ νεός για να λες ότι ολοκλήρωσες την αποστολή σου Να προσέχεις για να χαρείς και τα κορίτσια σου.

Similar Threads

  1. Προβληματα με τον πατερα μου
    By iwannaaa in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 29
    Last Post: 04-11-2017, 00:37
  2. Κατάθλιψη λόγω εξωτερικής εμφάνισης
    By Γιαννης89 in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 30
    Last Post: 07-02-2016, 06:16
  3. προβληματα με τον πατερα μου....
    By Maria99 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 24
    Last Post: 22-12-2011, 17:32
  4. Έγινα υποχόνδριος λόγω της αρρώστειας του πατέρα μου; ή ανησυχώ διακαιολογημένα;;
    By jonstam in forum Σωματόμορφες Διαταραχές (Υποχονδρίαση, Αρρωστοφοβία κτλ)
    Replies: 4
    Last Post: 30-09-2011, 05:23
  5. ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
    By ERIKA in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 26
    Last Post: 10-03-2010, 04:25

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •