Sxesh apo apostash

[Ritsa92d]

δεν ξερω αν ειμαστε ακομα ερωτευμενοι.....εμενα πολλα μρ ξενερωσαν που εχουν σχεση με την μανα του....σιγουρα ομως νιωθω πολλα για εκεινον ακομα ...
εκεινος μου ελεγε...οχι πολλα πολλα με την μανα του ....οτι θα χωρισουμε και θα ειναι αυτη η αιτια κτλ...αλλα εγω πιστευα οτι τα λεει επειδη ειχε παρει το μερος του πατερα του οταν χωρισαν οι δικοι του..ερχοταν κ η αλκη συνεχεια να μου κλαφτει και την λυπηθηκα....αργοτερα αρχισα να λυπαμαι εμενα....οταν το σπιτι μας πχ το εφτιαξε ολο εκεινη με το δικο της γουστο κ μονο....κ γω δεν εκανα τπτ ουτε το αγορι μου....εκει αρχισα να με λυπαμαι
γενικα η μανα του με κανει να θελω να παρω τα βουνα :(

[elis]

Ρε φιλε εχω φιλουσ με ψυχολογικα σαν κι εσασ γαμω τα παιδια ειναι ολοι δεν εχετε κατι εμενα ειναι οργανικο δηλαδη προβλημα υγειασ τα δικα σασ ειναι θεμα το πωσ βλεπεται τα πραγματα που αυτο αλλαζει αυτο προσπαθω να σου πω εγω εχω προβλημα υγειασ βλαβη στον εγκεφαλο εσυ απλα εχεισ αλλο τροπο σκεψησ απο τον συμβατικο σε καποια κομματια και σ λεω εξωτερικο που πηγα ολοι ηταν καπωσ ετσι κι εγω ημουν μικροσ καπωσ ετσι δεν πειραζει αυτο απλα επειδη δυσκολεψαν τα πραγματα τωρα κ δεν καταφερνουμε πραγματα το ειπαμε προβλημα παλια οταν ημουν εγω παιδι ξερεισ τι γινοταν χαμοσ κανεισ δεν ειχε μυαλο

[Sonia]

Ritsa θα σου πω εγώ πως τα βλέπω τα πράγματα, χωρίς να θέλω να σε προσβάλω ή κάτι, οκ? Εγώ βλέπω μία κοπέλα που φύγαν οι δικοί της εξωτερικό όταν ήταν 20 χρονών, υποτίθεται σπούδαζε κι εκείνοι την πλήρωναν, μετά στα 23 βρήκε έναν γκόμενο και μέσα σε ένα εξάμηνο συγκατοίκησαν ίσως για να καλύψει συναισθηματικές ανάγκες, ίσως για να δέσει τον γάιδαρό της, ίσως από αγνό έρωτα, ίσως και όχι. Μία κοπέλα που νομίζω τα έχει πάρει λίγο με λάθος σειρά. Εννοώ ότι πρώτα βρίσκεις τον δρόμο σου σιγά σιγά στις σπουδές και στα εργασιακά και στο πως μπορείς να βγάλεις τα προς το ζην, πρώτα κάνεις παρέες, βγαίνεις, τρίβεσαι στην δουλειά και στον κόσμο και γκομενίζεις στο πιο χαλαρό, πρώτα βάζεις τα πράγματα σε μία σειρά και αργότερα σοβαρεύεις τόσο τις σχέσεις με συγκατοικήσεις και συμπεθέρια να μπλέκονται στα πόδια σου. Εσύ τα έκανες λίγο ανάποδα και τώρα στα 25 έχεις βαλτώσει και ψάχνεις εύκολες λύσεις πιστεύοντας ότι όλα θα τακτοποιηθούν μέσες άκρες και ζητώντας κι εγγυήσεις. Ίσως στα 20+ χωρίς το άγχος της επιβίωσης και όσο να 'ναι απελευθερωμένη από την κοντινή παρουσία των γονιών να ξεμπουρδέλιασες μέχρι που βαρέθηκες, ίσως το αντίθετο, να ήσουν κλεισμένη στο καβούκι σου και να έκλαιγες την μοίρα σου χωρίς να βλέπεις άνθρωπο, δεν ξέρω, αλλά σαν πολύ δεν γραπώθηκες από αυτόν τον άνθρωπο; Κι άφησες πεθερά να μπλέκεται και εσένα χωρίς πυξίδα και να ψάχνεις για δουλειά γενικώς κι απροσδιορίστως; Εγώ θα σου έλεγα ότι το σημαντικότερο απ΄όλα είναι να μάθεις σιγά σιγά να στέκεσαι στα πόδια σου και από οικονομική άποψη και από συναισθηματική. Οι άλλοι πολύ σωστά σου λένε ότι κι εδώ να μείνεις κανείς δεν εγγυάται πως θα εξελιχθεί η σχέση. Εγώ θα σου πω ότι κι Αμερική να πας, πέρα από την σχέση σου, πως είσαι σίγουρη ότι τα πράγματα θα έρθουν όπως τα υπολογίζεις με τόση σιγουριά; Μπορεί να πας και να μην μπορείς να προσαρμοστείς, μπορεί να μην βρεις την δουλειά που θες, μπορεί κάτι να προκύψει, πολλά μπορεί... Εγώ θα σου έλεγα να πας, αλλά με μία πιο χαλαρή και ρισκαδόρικη προσέγγιση. Και θα σου έλεγα από την αγκαλιά του γκόμενου να μην πέσεις στην αγκαλιά των γονιών, αλλά να πάρεις ρίσκα και να προσπαθείς να ζήσεις και να δεις πως στέκεσαι μόνη σου.

[Ritsa92d]

ναι καταλαβαινω τι μου λες...καλα τα λες εν μερη...και ειναι και αυτα π μου λενε και οι γονεις μου....
οτι τα εχω ξεκινησει ολα αναποδα χωρις καποιο προγραμμα εξαρχης...
κ μου λενε τωρα που οσο ακομα ειμαι μικρη να φτιαξω την ζωη μου και υο μελλον μου ...γιατι εκεινοι δεν θα ειναι για παντα στη ζωη να με στηριζουν κυλ κτλ....
μου αρεσει δεν μου αρεσει η ζωη εκει θα πρεπει να το αντεξω γιατι ετσι κ αλλιως εδω δεν μπορω να κανω κ τιποτα...τουλαχιστον τιποτα καλυτερο σε σχεση με εκει.

[Ritsa92d]

κ εγω στα 20 οχι ουτε ειχα προβκηματιστει ποτε για το μελλον μου ουτε τιποτα...πηγενα στην σχολη κ ας μην μου αρεσε μεχρι π τ παρατησα πριν ενα χρονο...
κ εκει αρχισαν οι σκεψεις και τ αγχος και ολο αυτο το ψυχοπλακωμα του τι θα κανω ...ειμαι τελειωμενη ...κ αλλα πολλα...
κ εγω ζηλευω καποιες φιλες μου που χουν την δουλιτσα τους το αμαξακι τους το σπιτακι τους και ειναι ανεξαρτητες...απλως αργησα πολυ να σκεφτω ετσι...
κ ποσα ατομα μου ελεγαν εδω και καιρο να φυγω...κ εμενα οπως ειπα παρα το ζορι που χα μεσα μου ...εμενα μονο για αυτη τη σχεση που εχω :/

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

25 χρονών και σκέφτεσαι οτι είσαι "τελειωμένη"; Χαχα! Αστείο πράγμα! Όλη την ζωή μπροστά σου έχεις να δοκιμάσεις να κάνεις αμέτρητα πράγματα. Και να κάνεις και τα λάθη σου.
Αυτές οι μανάδες των αγοριών πάντως... Μεγάλη πληγή!

[Ritsa92d]

ναι ξερω πως ειναι αστειο ...αλλα εχω κανει τετοιες σκεψεις ...γιατι εχω χασει αρκετο καιρο κ δεν εχω κανει τιποτα ! εκανα λαθη αλλα νιωθω πως δεν εχω αλλα περιθωρια για λαθη...κ γ αυτο εχω το αγχος του να παρω σωστες αποφασεις απο εδω κ στο εξης! κ αυτο το αγχος ειναι που νιωθω πως θα με σκασει....εχω μια ηλιθιοτητα αν θες πες το..του να θελω να ξερω που θα βγαλει στο μελλον το καθε τι που αποφασιζω τωρα...κ αυτο ειναι αδυνατον ...κ το αγχος παραμενει

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Θα σου πω λοιπόν κάτι σημαντικό, να το έχεις πάντα στο νου σου:
Δεν έχει μεγάλη σημασία η απόφαση "ποιόν δρόμο να πάρεις" για την ευτυχία και την επιτυχία στην ζωή σου. Η βάση της ευτυχίας και της επιτυχίας μας είναι περισσότερο ο εαυτός μας και λιγότερο το περιβάλλον μας και οι άλλοι άνθρωποι.
Σημασία μεγάλη έχει να διατηρείς μιά ψυχική ισορροπία και νηφαλιότητα ώστε τον δρόμο που βαδίζεις να τον βαδίζεις όπως χρειάζεται στην κάθε περίπτωση.
Θα μπορούσες να είσαι ευτυχισμένη μένοντας στην Ελλάδα και δυστυχισμένη φεύγοντας στην Αμερική ή το ανάποδο.
Κάτσε και σημείωσε αυτά που θέλεις να γίνουν, αυτά που πιθανώς θα γίνουν στην μία και στην άλλη περίπτωση και αυτά που μπορείς να κάνεις και να αντέξεις σύμφωνα με τις προσωπικές σου αντοχές και τον χαρακτήρα σου.
Για παράδειγμα: Αν μείνεις εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν (λέμε τώρα) οι περιπτώσεις:
1) Να παντρευτείς και να κάνεις οικογένεια
2) Να πιάσεις μια δουλειά ίσως ανεκτή αλλά σχετικά κακοπληρωμένη
3)Να είσαι για κάποια χρόνια όπως είσαι αυτή τη στιγμή (χωρίς να κάνεις τίποτα ιδιαίτερο)
Δες τον εαυτό σου μέσα από κάθε μία περίπτωση από τις τρεις και προσπάθησε να καταλάβεις αν θα είσαι καλά έτσι.
Κάνε το ίδιο και για την περίπτωση που θα πας Αμερική. Αλλά, πρόσεξε, μην ωραιοποιήσεις κάποια από τις περιπτώσεις στο μυαλό σου.
Δηλαδή, βασικά, ο σωστός δρόμος είναι τί ταιριάζει σ εσένα και στις αντοχές σου. Δες τις πιθανές δυσκολίες και αποφάσισε σύμφωνα με τις δυνάμεις σου.
Επίσης, πάντα να παίρνεις τις αποφάσεις σου με ψυχική ηρεμία και λογική και όχι "εν θερμώ" και με συναισθηματική φόρτιση.

[Sonia]

Μα Ρίτσα στο προηγούμενο μήνυμά μου είπα ότι τα έκανες ανάποδα τα πράγματα όχι γιατί δεν έχεις το αμαξάκι σου και την δουλίτσα σου, αλλά γιατί δεν ψάχτηκες περισσότερο με τον εαυτό σου να χαράξεις το δικό σου μονοπάτι. Τι τελειωμένη και βλακείες στα 25 και τι θες να ξέρεις που θα βγάλει το μέλλον; Κρυστάλλινη σφαίρα δεν έχει κανείς. Κάνει ότι καλύτερο μπορεί δεδομένων των συνθηκών και δεν κοιτάει πίσω καθώς το παρελθόν δεν αλλάζει. Πολύς κόσμος ιδίως στην Ελλάδα δεν ξέρει που παν τα τέσσερα για τον εαυτό του και δεν προβληματίζεται για τίποτα στα 25 και στα 30 και στα 50 μερικοί. Δεν σε πήραν τα χρόνια! Σκέψου λίγο πιο θετικά και λίγο πιο τολμηρά θα τολμούσα να πω. Η ζωή θέλει και τα ρίσκα της.

[Ritsa92d]

εχεις δικιο σονια..θελω οντως δουλεια με τον εαυτο μου πρωτα .. :/