Η δική μου ιστορία

[Living_dead]

Το μόνο που θέλω είναι να πω όσα μπορώ.. Την δική μου ιστορία.. Θέλω όταν δεν θα αντέχω άλλο να υπάρχει έστω κάποιος άγνωστος να ξέρει τους λόγους μου..

Είμαι 17 χρονών .. Κορίτσι.. Έχω 3 αδέλφια μικρότερα όχι πολύ ,μια αδελφή και 2 αγόρια.. Έχω έναν πατέρα.. Μητέρα δεν έχω.. Πέθανε από καρκίνο όταν ήμουν 2 χρονών.. Από τότε μαζί μας μένουν η γιαγιά και ο παππούς γονείς του πατέρα μου.. Οι άλλοι παππούδες πέθαναν λίγα χρόνια μετά την μαμά μου και μέναν στην Ουκρανία ούτος ή άλλως.. Είχα πάει ένα καλοκαίρι εκεί όταν ήμουν 7 χρονών.. Ήταν οι καλύτεροι άνθρωποι.. Με αγαπούσαν πολύ.. Ήμουν η παρηγοριά τους μετά το θάνατο της μητέρας μου όμως δεν άντεξαν.. Ο παππούς πέθανε από την στεναχώρια, η καρδιά του δεν άντεξε, η γιαγιά από καρκίνο κι αυτή..

Τα αδέρφια μου είναι ότι χειρότερο στη ζωή μου.. Το φαντάζεστε αδέλφια να μισιουνται τόσο πολύ που θα σκότωναν ευχαρίστως ο ένας τον άλλο ? Έτσι κι εμείς.. Η αδερφή μου είναι ο χειρότερος άνθρωπος στη γη.. Σας διαβεβαιώνω.. Μου έκανε τη ζωή μου κόλαση από τότε που υπάρχει.. Δεν είναι καλά.. Πάσχει.. Αλήθεια σας το λέω.. Είναι για να μπει φρενοκομείο για πάντα.. Μπορεί να φαίνεται ότι είναι καλά κάποιες φορές αλλά δεν είναι.. Είναι τρελή κυριολεκτικά.. Και δεν αφήνει την ψυχή μου να βρει γαλήνη.. Υποφέρω στο σπίτι μου.. Τα αδέρφια μου το ίδιο με την αδερφή μου.. Μόνο που δεν πάσχουν.. Τώρα είναι σαν να λέω βλακείες και αμφιβάλλω αν κάποιος θα διαβάσει όλο αυτό αλλά δεν μπορείτε να καταλάβετε τη σοβαρότητα της κατάστασης..
Μέσα στο σπίτι με τα αδέρφια μου έχουμε παίξει μποξ κυριολεκτικά.. Με χτυπούσαν.. Μια μέρα η αδερφή μου με έριξε κάτω με έπιασε από τα μαλλιά με εσυρρε στο σπίτι και με κρατούσε και με κλωτσαγε με όλη της τη δύναμη σαν μανιασμένη.. Και άλλα πολλά περιστατικά.. Το έχω πει στον μπαμπά αλλά δεν κάνει κάτι.. Δεν καταλαβαίνει.. Τη λυπάται μην την καταντήσουν φυτό μέσα στο τρελοκομείο άλλα δεν πειράζει θα πάω εγώ εκεί..

Οι παππούδες που ζουν μαζί μας είναι άλλη ιστορία.. Ο παππούς μας βαραγε πολύ όταν είμασταν μικρά.. Η λύση του πατέρα μου για να είμαστε ήρεμοι.. Τι να σας τα λέω και τι να τα βλέπετε.. Η γιαγιά είναι σαν μια κακία πεθερά αφήστε τα.. Όλο γκρίνια, παρατηρήσεις και παράπονα..

Έχω πολλά να πω αλλά δεν χρειάζεται..

Είμαι 17 χρονών κορίτσι.. Παιδικά χρόνια δεν είχα, μεγάλωσα απότομα εξαιτίας όλων αυτών.. Είμαι απαισιόδοξη, σχετικά κλειστή και πάρα πολύ υπομονετική.. Δεν έχω φίλους, ποτέ δεν είχα, μόνοι φίλοι αν και δεν ξέρω..είναι από το ίντερνετ ένα αγόρι και ένα κορίτσι.. Είχα ένα αγόρι μέσω διαδικτύου και τον αδερφό του.. Με αγαπούσαν και οι δυο έτσι μου έλεγαν.. Δεν ξέρω.. Το αγόρι μου με άφησε μια μέρα χωρίς εξηγήσεις χωρίς τίποτα, και ο αδερφός του είναι ακόμα εδώ.. Η μόνη μου χαρά και διέξοδος από τη ζωή μου.. Αυτοί είναι όλοι κι όλοι οι άνθρωποι που έχω.. Τρεις άνθρωποι.. Και ο αρκούδος μου.. Τον έχω από όταν ήμουν μωρό.. Ο μόνος που ήταν πάντα εδώ κάθε φορά που έκλεγα για να κοιμηθώ και πονούσα..

Λένε ο θεός είναι αλάνθαστος αλλά τότε εγώ τι είμαι ? Τέλος πάντων..

Στο σχολείο τώρα.. Μπουλινγκ πολλά χρόνια από το δημοτικό.. Είμαι χοντρή, κοντή, άσχημη, κλειστή, πιο ώριμη από δαύτους και όλα αυτά είναι λόγοι.. Είμαι κακιά μαθήτρια με αρκετά χαμηλό IQ.. Είμαι λίγο πριν την γ' λυκείου και ξέρω ότι δεν θα καταφέρω τίποτα στη ζωή μου..
Πάω φροντιστήριο αγγλικά 6.30 χρόνια.. Πήρα 2 πτυχία ιδίου επιπέδου, 1 πτυχίο πάνω επιπέδου, τώρα το Δεκέμβριο είναι να δώσω το τελευταίο τεστ για πτυχίο... Έχω μια καθηγήτρια που συνεχώς με υποβιβάζει όπως όλοι μου σχεδόν οι καθηγητές και με κάνει να κλαίω μες την τάξη, καλά που κρατιέμαι.. Και είναι ο μόνιμος εφιάλτης μου τις νύχτες..

Δεν ξέρω τι να πω, πως να εκφραστώ.. Ξέρω όμως πως κάνεις δεν μπορεί κι ούτε θέλει να καταλάβει ότι ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΚΑΛΆ..
Είμαι ένας πολύ αρνητικός άνθρωπος και κυριολεκτικά και μεταφορικά..
Δεν έχω κανέναν στην ζωή μου να μ αγαπάει και να με νοιάζεται έστω και λίγο.. Δεν είναι αρκετό για να μπορώ να κρατηθώ..
Για πολλούς η ψυχολογία του ανθρώπου δεν είναι λόγος αυτοκτονίας.. Ξέρετε κάτι? Αν ένας άνθρωπος δεν βρίσκει γαλήνη στην ψυχή του εν ζωή και όλα τον κάνουν να υποφέρει εγώ συμφωνώ ότι είχε έναν πολύ καλό λόγο να αυτοκτονήσει..

Έχω σκεφτεί πολλές φορές την αυτοκτονία ως λύση στα προβλήματα μου από την 1η λυκείου τα σκέφτομαι.. Έχω μαζέψει πολλά γραμμάρια παρακεταμολης μπας και με σώσουν από το μαρτύριο μου αλλά μου είπαν ότι δεν βοηθάνε.. Το πολύ πλύση στομάχου να έκανα ή να μου αφαιρούσαν νεφρό.. Έτσι λοιπόν.. Καθώς μένω Θεσσαλονίκη σκεφτόμουν όλες τις πιθανές λύσεις.. Κατέληξα στο να πηδήξω στη θάλασσα.. Όμως είμαι άνθρωπος και έχω το αίσθημα της επιβίωσης και ξέρω να κολυμπώ οπότε το απέρριψα κι αυτό.. Και δεν ήθελα να με δει κανείς και με σώσει..
Κατέληξα πάλι στην αρχική λύση.. Θα έκοβα τις φλέβες μου με ένα μαχαιράκι που έχω πάντα μαζί μου.. Και έμεινα εκεί.. Έπρεπε να βρω μέρος να μην με βλέπει κανείς ή στην μπανιέρα, θα κλείδωνα και την πόρτα και όλα κομπλέ.. Θα το έκανα 20 Αυγούστου μετά από έναν μήνα διακοπές γιατι όλο το καλοκαίρι έκανα αγγλικά.. Και δεν άντεχα άλλο πιέζομαι πολύ.. Όταν δεν είμαι καλά δεν μπορώ να κάνω μαθήματα έτσι και τώρα.. Δεν είμαι ποτέ καλά..
Όμως η φίλη μου από το ίντερνετ είναι ο μόνος άνθρωπος που έχω και εμπιστεύομαι παρά πολύ.. Είναι ένας άγγελος και την αγαπώ πολύ.. Όμως δεν ήθελα να της φορτώσω στην καρδιά τον θάνατο μου.. Δεν ήθελα να την πληγώσω.. Αυτή είναι η μόνη που ξέρει τα πάντα για μένα εκτός από κάτι που ντρεπόμουν να της πω.. Έτσι δεν έκανα τίποτα.. Τώρα.. Τώρα απλά επιβιώνω.. Τίποτα άλλο.. Όπως λέω πολλές φορές είμαι σαν ζόμπι *a living dead*..

Δεν ξέρω αν θα αντέξω μέχρι να ανοίξουν τα σχολεία αλλά ξέρω ότι μετά δεν θα αντέξω.. Είμαι ολομόναχη.. Αν με καταλαβαίνετε.. Ναι.. Δεν νομίζω ότι θα καταλάβει κανείς ούτε ότι θα διαβάσει ολόκληρο κατεβατό.. Οπότε απλά νιώθω λίγο καλύτερα που τα είπα κάπου..

Έχω προσπαθήσει να δω ψυχολόγο και ψυχοθεραπευτή μα δεν δεχόταν να με δει χωρίς να το ξέρει ο πατέρας μου επειδή είμαι ανήλικη.. Δεν ξέρω.. Δεν ήθελα να μου βγάλει διάγνωση.. Απλά ήθελα να μιλήσω σε κάποιον.. Ήμουν τόσο μόνη που ήμουν έτοιμη να πάω στο κέντρο και να τα πω σε όποιον βρω μπροστά μου..
Θέλω να πεθάνω για να βρει γαλήνη η ψυχή μου.. Μόνο αυτό.. Αν υπάρχει οτιδήποτε άλλο θα το λέω εδώ.. Δεν θέλω βοήθεια.. Μόνο κάποιον να μιλήσω.. Αυτό μονο..

[elis]

Κουκλα εγω επαιζα ξυλο με τον αδερφο μου σπιτι και με ενα αλλο παιδι στο σχολειο εφτα χρονων εσκαβα τον κηπο μια χαρα εγω εφτασα σαραντα εχω πτυχιο πανεπιστημιου και πηγα στρατο στη σχολη τσομπανο με λεγαν γτ βοηθουσα τον πατερα μου στα χωραφια εχει εκπληξεισ η ζωη αν θελεισ και παλεψεισ εμεισ δεν ξεραμε και παλεψαμε

[purity]

γιατι δεν πας σεναν ψυχολογο να μιλησετε να βγαλεις αυτα που εχεις απο μεσα σου να σε βοηθησει κιολας.? ξυλο παιζουν δυστυχως πολλα αδερφια ,αλλα αν εχει καποιο προβλημα η αδερφη σου καλο ειναι να παει σε καποιον ειδικο.καποιος αλλος χωρος περα απο το σπιτι σου δεν υπαρχει κενος και διαθεσιμος να εμενες να εβρισκες την ησυχια σου μεχρι να τελειωσεις το σχολειο και υστερα να προσπαθησεις να ανεξαρτητοποιηθεις.

[Κύκνος]

Γεια σου Living dead...

Διάβασα την ιστορία σου κι έχω να σου πω τα εξής:

1ον Λες ότι θα κόψεις τις φλέβες σου... Μην το δοκιμάσεις καν κορίτσι μου γιατί πονάει τόσο φριχτά που δεν θ' αντέξεις και το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να πονέσεις ακόμα περισσότερο χωρίς λόγο και να είσαι έτσι για μέρες λόγω των τραυμάτων που όμως δεν θα είναι αρκετά βαριά για να πεθάνεις... Στο λέω εγώ που το έχω προσπαθήσει πολλές φορές...

2ον Δεν αξίζει να το κάνεις αυτό, αξίζει να ζήσεις... Εγώ βλέπω ένα αξιόλογο άτομο που ξέρει να εκφράζεται πολύ όμορφα μέσα από το κείμενο σου...
Καταλαβαίνω όμως ότι χρειάζεσαι βοήθεια γι' αυτό και σου προτείνω να επικοινωνήσεις με τη γραμμή πρόληψης αυτοκτονίας: http://suicide-help.gr/
Μπορείς τηλεφωνικά ή με e mail, όπως νιώθεις καλύτερα... Κάνουν καλή δουλειά κι εγώ επικοινωνώ μαζί τους όταν κάνω τέτοιες σκέψεις...

[Jane Lovegood]

Η αδερφή σου πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί κάποιον ψυχολόγο για να καταλάβετε τι γίνεται και συμπεριφέρεται έτσι. Από τη στιγμή που θέλεις να τα πεις σε κάποιον και να σε βοηθήσει, θα έπρεπε να κάνεις και εσύ το ίδιο, αλλά δεν ξέρω πώς μπορείς να το επιτύχεις εφόσον δεν θέλεις να το μάθει ο πατέρας σου. Πάντως δεν πρέπει να εγκαταλείψεισ την προσπάθεια, δεν πρέπει να απαρνηθεί στη ζωή! Περνάς πολύ δύσκολες καταστάσεις, αλλά Σκέψου πως σε λίγο καιρό θα ξεφύγεις από αυτά. Κάνε υπομονή λίγο ακόμα, και ίσως να ανταμειφθείς στο μέλλον.

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[elis]

Αντε θα σου πω μια αληθεια ελεγα τισ ιστοριεσ σε ενα μπαρμαν μου λεει σαν ταινια του χολιγουντ ειναι δε τα πιστευε εχει απο τα 25 καθε μερα λεω δε μπορει να ζω ακομα πηγαινω για καφε κανονικα τα ψωνια μου μαγειρευω απλα εχω την απορια πωσ ζω ακομα παρολαυτα τα εκανα ολα δουλεια εικοσι χρονια σπουδεσ στρατο βασικα δεν εχει κατι αλλο να κανω κ παω για καφεδεσ αυτα

[Living_dead]

γιατι δεν πας σεναν ψυχολογο να μιλησετε να βγαλεις αυτα που εχεις απο μεσα σου να σε βοηθησει κιολας.? ξυλο παιζουν δυστυχως πολλα αδερφια ,αλλα αν εχει καποιο προβλημα η αδερφη σου καλο ειναι να παει σε καποιον ειδικο.καποιος αλλος χωρος περα απο το σπιτι σου δεν υπαρχει κενος και διαθεσιμος να εμενες να εβρισκες την ησυχια σου μεχρι να τελειωσεις το σχολειο και υστερα να προσπαθησεις να ανεξαρτητοποιηθεις.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου.. Όπως είπα και πάνω δεν μπορώ να πάω σε ψυχολόγο χωρίς να το μάθει κάποιος γιατί είμαι ανήλικη.. Και γω δεν θέλω να το μάθει κάποιος.. Αν δεν πάω μόνη μου κανείς δεν θα με πάει..
Ξέρω η αδερφή μου πρέπει να επισκεφθεί ειδικό αλλά όπως είπα την λυπάται ο μπαμπάς μου οπότε εγώ θα πάω τρελοκομείο πρώτη..
Και όχι δεν υπάρχει κάποιος χώρος να κλειδώνομαι μέσα.. Μακάρι να μπορούσα.. Θέλω μόνο την ησυχία μου..

[Living_dead]

Γεια σου Living dead...

Διάβασα την ιστορία σου κι έχω να σου πω τα εξής:

1ον Λες ότι θα κόψεις τις φλέβες σου... Μην το δοκιμάσεις καν κορίτσι μου γιατί πονάει τόσο φριχτά που δεν θ' αντέξεις και το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να πονέσεις ακόμα περισσότερο χωρίς λόγο και να είσαι έτσι για μέρες λόγω των τραυμάτων που όμως δεν θα είναι αρκετά βαριά για να πεθάνεις... Στο λέω εγώ που το έχω προσπαθήσει πολλές φορές...

2ον Δεν αξίζει να το κάνεις αυτό, αξίζει να ζήσεις... Εγώ βλέπω ένα αξιόλογο άτομο που ξέρει να εκφράζεται πολύ όμορφα μέσα από το κείμενο σου...
Καταλαβαίνω όμως ότι χρειάζεσαι βοήθεια γι' αυτό και σου προτείνω να επικοινωνήσεις με τη γραμμή πρόληψης αυτοκτονίας: http://suicide-help.gr/
Μπορείς τηλεφωνικά ή με e mail, όπως νιώθεις καλύτερα... Κάνουν καλή δουλειά κι εγώ επικοινωνώ μαζί τους όταν κάνω τέτοιες σκέψεις...

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου.. Ξέρεις.. Δεν με νοιάζει πόσο θα πονέσει θέλω μόνο να τελειώσει γρήγορα..
Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου αλλά δεν είμαι καθόλου αξιόλογο άτομο ή οτιδήποτε καλό.. Και γενικά εκφράζομαι καλύτερα μέσα από γράμματα.. Δεν μπορώ να μιλάω για τα συναισθήματά μου σε πρόσωπο.. Δεν με αφήνουν να τελειώσω ότι θέλω να πω και με κρίνουν όλη την ώρα..
Σε ευχαριστώ πολύ.. Θα δω τι θα κάνω.. Αν και φοβάμαι να μιλήσω σε κάποιον ειδικό.. Αν πω ότι με έδερνε ο μπαμπάς μου και γενικά αν περιγράψω τα πάντα δεν θέλω να γίνει το οτιδήποτε..
Σε ευχαριστώ πολύ

[Living_dead]

Η αδερφή σου πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί κάποιον ψυχολόγο για να καταλάβετε τι γίνεται και συμπεριφέρεται έτσι. Από τη στιγμή που θέλεις να τα πεις σε κάποιον και να σε βοηθήσει, θα έπρεπε να κάνεις και εσύ το ίδιο, αλλά δεν ξέρω πώς μπορείς να το επιτύχεις εφόσον δεν θέλεις να το μάθει ο πατέρας σου. Πάντως δεν πρέπει να εγκαταλείψεισ την προσπάθεια, δεν πρέπει να απαρνηθεί στη ζωή! Περνάς πολύ δύσκολες καταστάσεις, αλλά Σκέψου πως σε λίγο καιρό θα ξεφύγεις από αυτά. Κάνε υπομονή λίγο ακόμα, και ίσως να ανταμειφθείς στο μέλλον.

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

Και μόνο από αυτό που είπες σε συμπάθησα πολύ.. Σε ευχαριστώ πολύ..
Ξέρεις πόσο όμορφο είναι να ακούς ότι ξέρεις? Καταλαβαίνω ότι αυτά που περνάς δεν είναι και λίγα.. Σε ευχαριστώ πολύ..
Θα προσπαθήσω.. Στο υπόσχομαι

[Jane Lovegood]

Γεια σου Living dead...

Διάβασα την ιστορία σου κι έχω να σου πω τα εξής:

1ον Λες ότι θα κόψεις τις φλέβες σου... Μην το δοκιμάσεις καν κορίτσι μου γιατί πονάει τόσο φριχτά που δεν θ' αντέξεις και το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να πονέσεις ακόμα περισσότερο χωρίς λόγο και να είσαι έτσι για μέρες λόγω των τραυμάτων που όμως δεν θα είναι αρκετά βαριά για να πεθάνεις... Στο λέω εγώ που το έχω προσπαθήσει πολλές φορές...

2ον Δεν αξίζει να το κάνεις αυτό, αξίζει να ζήσεις... Εγώ βλέπω ένα αξιόλογο άτομο που ξέρει να εκφράζεται πολύ όμορφα μέσα από το κείμενο σου...
Καταλαβαίνω όμως ότι χρειάζεσαι βοήθεια γι' αυτό και σου προτείνω να επικοινωνήσεις με τη γραμμή πρόληψης αυτοκτονίας: http://suicide-help.gr/
Μπορείς τηλεφωνικά ή με e mail, όπως νιώθεις καλύτερα... Κάνουν καλή δουλειά κι εγώ επικοινωνώ μαζί τους όταν κάνω τέτοιες σκέψεις...

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου! Αν και δεν το έχω προσπαθήσει προσωπικά, έχω ακούσει για περιπτώσεις που κάποιοι προσπάθησαν αλλά το μόνο που κατάφεραν ΤΙΤΑΝ να τραυματιστούν στο τέλος χωρίς να πετύχουν αυτό που ήθελαν, οπότε μία τέτοια προσπάθεια δεν θα είχε νόημα. Κανένας δεν μπορεί να απαρνηθεί έτσι τη ζωή, οσο απελπισμένος και να είναι. Επίσης Θα συμφωνήσωμαζί σου και στο ότι φαίνεται πολύ αξιόλογος άνθρωπος από τον τρόπο που γράφει, άλλο που η ίδια Δεν το συνειδητοποιεί αυτό.

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[Living_dead]

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου! Αν και δεν το έχω προσπαθήσει προσωπικά, έχω ακούσει για περιπτώσεις που κάποιοι προσπάθησαν αλλά το μόνο που κατάφεραν ΤΙΤΑΝ να τραυματιστούν στο τέλος χωρίς να πετύχουν αυτό που ήθελαν, οπότε μία τέτοια προσπάθεια δεν θα είχε νόημα. Κανένας δεν μπορεί να απαρνηθεί έτσι τη ζωή, οσο απελπισμένος και να είναι. Επίσης Θα συμφωνήσωμαζί σου και στο ότι φαίνεται πολύ αξιόλογος άνθρωπος από τον τρόπο που γράφει, άλλο που η ίδια Δεν το συνειδητοποιεί αυτό.

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου.. Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητέ/αγαπητη αλλά όπως είπες ΦΑΊΝΟΜΑΙ.. Άλλο το φαίνεσθαι και άλλο το είναι..
Ναι ευχαριστώ.. Υποθέτω θα βρω άλλο τρόπο..

[Living_dead]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.. Είστε όλοι πολύ γλυκουλιδες

[elis]

Ειμαστε καυλεροι πλακιτσα κανω

[Living_dead]

Επίσης θα ήθελα να μοιραστώ και κάτι άλλο.. Εδώ και 2 ώρες προσπαθώ να κάνω μια άσκηση που για μένα είναι παιχνιδάκι αλλά δεν μπορώ.. Δυστυχώς μένω στο ίδιο δωμάτιο με την αδερφή μου και τόση ώρα με ενοχλεί, με βρίζει, με νευριάζει, φωνάζει.. Πείτε μου σε τέτοιο περιβάλλον πως μπορεί κανείς να συγκεντρωθεί?
Πολλές φορές γίνεται αυτό.. Επει ώρες.. Δεν ξέρω πως αντέχει.. Είναι σαν δαιμονισμένη.. Τι να πω..?
Πολλές φορές με έχει φτάσει στα όρια μου και έλεγα θα πεθάνω και θα είναι μακριά μου πολύ μακριά μου..
Μια φορά έπαθα κρίση.. Άρχισα να φωνάζω, να ουρλιάζω, να κλαίω, να χτυπάω τους τοίχους.. Είχα τρομοκρατηθεί με τον εαυτό μου όταν ηρέμησα.. Για αυτό λέω ότι δεν θα αντέξω άλλο για πολύ.. Δεν αντέχω άλλο εδώ.. Πόσο θέλω να φύγω, να φύγω πολύ πολύ μακριά από αυτούς..

Ξέρετε αν θα με δεχτούν στο τρελοκομείο αν πάω οικειοθελώς?
Κι αυτό το έχω σκεφτεί.. Μόνο αυτό μου μένει αν δεν αυτοκτονήσω.. Τουλάχιστον θα είμαι μακριά τους πολύ μακριά.. Δεν θα με ξαναπηραξουν..

[elis]

Δε θα σε δεχτουν αν εχουν μυαλο αλλα παντα μπορει να πεσεισ σε ηλιθιουσ