Quote Originally Posted by masha View Post
Στρεςς και τρομος,πραγματικος τρομος με πιανει με τα απλυτα οταν γυριζω απο διακοπες εχοντας 2 πιτσιρικια....Πλακα κανω!!!!
Τετοια αντιμετωπιση εχεις και με αλλα πραγματα στην ζωη σου?Και τι εννοεις οτι οι γονεις σου δεν ηθελαν να πας?Στις συγκεκριμενες η γενικα?
Συγνωμη για την αργοπορημενη απαντηση. Γενικα δε μου επετρεπαν τις διακοπες. Τις αντιμετωπιζαν σαν κατι πολυ κακο, σαν να παω να παρω ναρκωτικα πχ. Ελεγαν διαφορες περιεργες δικαιολογιες (τις οποιες ομως επρεπε να αποδεχτω ως λογικες) και στο τελος η συζητηση κατεληγε στο μενεις στο σπιτι μου και θα κανεις οτι γουσταρω εγω. Ακομα και φετος μολις ειδε βαλιτσα η μανα μου δημιουργησε μια αναστατωση. Οι φοιτητες που πανε διακοπες μονοι τους θα μπορουσαν να ειναι παιδια μου.

Ναι εχω παρομοια αντιμετωπιση σε ολα τα ζητηματα της ζωης μου.Ειμαι ερμαιο των δισταγμων μου που θα ελεγε ο Καρυωτακης, ερμαιο των ενοχων, της δειλιας και της θελησης των αλλων.

Εχω μια κρυφη ελπιδα οτι θα καταφερω να βγω απ τον παγο, να ξεκινησω να ζω πριν να ειναι αργα. Καποιοι στο συγγενικο μου περιβαλλον μου λενε οτι παει τελειωσε, περασε η ζωη. Αυτοι οι ιδιοι που με εμποδισαν εξ αρχης.