Τοσο θυμωμενος.....τοσο μονη μου

[Aria]

Καλησπερα.
Ειμαι σε σχεση 7 χρονια και τα τελευταια 2 ζουμε στο εξωτερικο. Η σχεση ειναι απο αυτες που ειμαστε πολυ καλα η πολυ ασχημα. Εγω ειμαι ενας ανθρωπος με σχετικα μετρια εμπιστοσυνη στον εαυτο μου αλλα σε καθε ευκαιρια παλευω να γινομαι ενας καλυτερος ανθρωπος. Γενικα πιστευω πολυ στην δυναμη της αγαπης και πως αλλαζουν πραγματα με προσπαθεια και αγαπη. Εχω πολλα προβληματα στη σχεση μου. Ειμαι 29 χρονων και ζω με εναν αντρα που με αγαπα αλλα.....μαλωνουμε παρα πολυ εντονα. Προερχεται απο ενα περιβαλλον τι να σας πω.....εναν πατερα μλ@κα με κερατα ξυλο στη γυναικα και τα παιδια του και αρρωστα θυμωμενο. Ενας πατριαρχης με φραγγα που οι σχεσεις του ειναι εξουσιαστικες και μονο. Το αγορι μου δυστυχως εχει το θυμο τα νευρα και τον εγωισμο αυτο. Το παλευουμε. Ψυχολογο φυσικα συπληρωματα...ολα. εγω απο την αλλη οταν γινεται εξαλλος φοβαμαι. Δεν αντεχω την παραταση στο θυμο....γινομαι πιεστικη στο να ηρεμισουμε να τα βρουμε τον καλω να αναλαβει τις ευθυνες του οταν μιλαει καο φερεται ασχημα και αντιστοιχα εγω τις δικες μου οπου σφαλω. Απο οταν ξεκινησε θεραπεια και περνει καποια φυσικα οπως προανεφεα φαρμακα για το αγχος ολα λειτουργησαν αψογα. Με υπολογιζε με κατανοουσε με στηριζε οπως προφανως και εγω το ιδιο τοσα χρονια. Παρολα αυτα.....με το που πιεστει κλεινεται, γινεται ψυχρος και ναρκισσος και παλευω για επικοινωνια και εκφραση αναγκων αλλα βρισκω τοιχους για ωρες...μερες.....φοβαμαι. μενω μονη με πληγες και εκεινος αδυναμος να φανει δυνατος να αναλαβει ευθυνες. Πχ σε εκρηξεις θυμου μου μιλα ασχημα και μετα κλεινεται κιολας και δεν μου δινει καμια επικοινωνια.....οταν ομως ηρεμει κατανοει πως εχει ψυχολογικα για τα οποια δεν φταιω. Τον θελω....αλλα ποναω.πολυ.ειμαι μονη μου ψυχικα....και ειδικα στο εξωτερικο που οι κολλητες και οικογενεια ειναι μακρια αυτο δεν βοηθα...αυτα

[Alice_1990]

Καλησπερα.
Ειμαι σε σχεση 7 χρονια και τα τελευταια 2 ζουμε στο εξωτερικο. Η σχεση ειναι απο αυτες που ειμαστε πολυ καλα η πολυ ασχημα. Εγω ειμαι ενας ανθρωπος με σχετικα μετρια εμπιστοσυνη στον εαυτο μου αλλα σε καθε ευκαιρια παλευω να γινομαι ενας καλυτερος ανθρωπος. Γενικα πιστευω πολυ στην δυναμη της αγαπης και πως αλλαζουν πραγματα με προσπαθεια και αγαπη. Εχω πολλα προβληματα στη σχεση μου. Ειμαι 29 χρονων και ζω με εναν αντρα που με αγαπα αλλα.....μαλωνουμε παρα πολυ εντονα. Προερχεται απο ενα περιβαλλον τι να σας πω.....εναν πατερα μλ@κα με κερατα ξυλο στη γυναικα και τα παιδια του και αρρωστα θυμωμενο. Ενας πατριαρχης με φραγγα που οι σχεσεις του ειναι εξουσιαστικες και μονο. Το αγορι μου δυστυχως εχει το θυμο τα νευρα και τον εγωισμο αυτο. Το παλευουμε. Ψυχολογο φυσικα συπληρωματα...ολα. εγω απο την αλλη οταν γινεται εξαλλος φοβαμαι. Δεν αντεχω την παραταση στο θυμο....γινομαι πιεστικη στο να ηρεμισουμε να τα βρουμε τον καλω να αναλαβει τις ευθυνες του οταν μιλαει καο φερεται ασχημα και αντιστοιχα εγω τις δικες μου οπου σφαλω. Απο οταν ξεκινησε θεραπεια και περνει καποια φυσικα οπως προανεφεα φαρμακα για το αγχος ολα λειτουργησαν αψογα. Με υπολογιζε με κατανοουσε με στηριζε οπως προφανως και εγω το ιδιο τοσα χρονια. Παρολα αυτα.....με το που πιεστει κλεινεται, γινεται ψυχρος και ναρκισσος και παλευω για επικοινωνια και εκφραση αναγκων αλλα βρισκω τοιχους για ωρες...μερες.....φοβαμαι. μενω μονη με πληγες και εκεινος αδυναμος να φανει δυνατος να αναλαβει ευθυνες. Πχ σε εκρηξεις θυμου μου μιλα ασχημα και μετα κλεινεται κιολας και δεν μου δινει καμια επικοινωνια.....οταν ομως ηρεμει κατανοει πως εχει ψυχολογικα για τα οποια δεν φταιω. Τον θελω....αλλα ποναω.πολυ.ειμαι μονη μου ψυχικα....και ειδικα στο εξωτερικο που οι κολλητες και οικογενεια ειναι μακρια αυτο δεν βοηθα...αυτα

Καλησπέρα! Ζούμε σε παρόμοια κατάσταση. Θα σου πω εγώ την δικιά μου εμπειρία, χωρίς να θέλω να σε επηρεάσω. Καταρχάς,και εγώ έχω σχέση 3 χρόνια. Και εγώ ζω μακριά από φίλους και οικογένεια. Ήταν επιλογή μου φυσικά να ζήσω μακριά από όλους γιατί τότε που κλήθηκα να πάρω την απόφαση πίστευα ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ο άντρας της ζωής μου. Κατέληξα να βρίσκομαι σε έναν τόπο μόνη, χωρίς κανέναν, χωρίς δουλειά. Ο σύντροφος μου δεν είναι κοινωνικός, επομένως δεν είχε κύκλο γνωριμιών για να ενταχθώ κάπου. Πέρα από αυτό όμως, είχε και ξεσπάσματα τα οποία δεν είχα ανακαλύψει. Προερχόταν από μια οικογένεια με μόνιμες εντάσεις και είχε πάρει και αυτός τα ίδια χούγια. Με το παραμικρό φωνές, επιθετικές συμπεριφορές και ζήλεια. Πολύ ζήλεια. Και αργότερα ήρθε η καταπίεση. Να μένω στο σπίτι, να μην βρω δουλειά, να μην έχω φίλους,να μην βγαίνω χωρίς αυτόν. Και όταν δεν έκανα αυτό που ήθελε πάλι φωνές και τσακωμούς. Στην δικιά μου περίπτωση όμως,δεν πήγε αυτός στον ψυχολόγο αλλά εγώ. Γιατί με έκανε συνεχώς να νιώθω ότι φταίω για τα πάντα και είμαι λίγη για εκείνον. Και εγώ τον αγαπούσα και τον αγαπώ ακόμη. Αλλά κατέληξα στο εξής συμπέρασμα μετά από ένα πολύ μεγάλο διάστημα περισυλλογής. Στην ζωή πρέπει πρώτα να αγαπάς τον εαυτό σου. Εάν νιώθεις ότι δεν ικανοποιείσαι και ότι δεν αξίζει να το ανέχεσαι όλο αυτό καλύτερα να προχωρήσεις δίχως να κοιτάξεις τι αφήνεις πίσω σου. Μπορείς βέβαια να περιμένεις, να κάνεις υπομονή μήπως και αλλάξει. Αλλά συνήθως οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν. Μπορεί για κάποιο διάστημα να προσποιείται (δίχως να το θέλει) ότι άλλαξε επειδή σε αγαπάει, και να το πιστεύει. Αλλά κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα ο πραγματικός του εαυτός και οι πραγματικές του αντιδράσεις να επανέλθουν στην επιφάνεια. Εγώ βρίσκομαι ακόμα σε αυτήν την σχέση. Όμως, πήρα την απόφαση να μετακομίσω μακριά του, κοντά στην οικογένεια και στους φίλους μου γιατί κατα βάθος αγαπώ τον εαυτό μου,δεν θέλω να υποφέρω άλλο, θέλω την ελευθερία μου. Και έχω σκοπό να την βρω. Είμαι μόλις 23. Δεν μου αξίζει να καταστρέψω την ζωή μου για έναν έρωτα. Όσο και αν με πονά θα αφήσω τα συναισθήματα στην άκρη και θα βάλω την λογική να κυριαρχήσει. Ελπίζω να τα βάλεις και εσύ κάτω και να βρεις μέσα σου την σωστή απάντηση για το τι πρέπει να κάνεις. Φιλιά πολλά.

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[elis]

Κοριτσια ολοι ανδρεσ ιδιοι ειναι κι εγω ετσι ειμαι τα λεφτα κοιταξτε και καθηστε η φυγετε

[Aria]

Alice 1990. Πραγματικα σε ευχαριστω για την απαντηση που μου εδωσες. Αν και πιο μικρουλα απο μενα λειτουργησες πραγματικα ωριμα!να εισαι καλα. Θα σκεφτω οσα μου ειπες. Εχω ευκαιρια για διδακτορικο πισω στην Ελλαδα και ισως επιστρεψω. Και αν κρατησει σημαινει πως ηταν δυνατη η σχεση. Φοβαμαι να φυγω μακρια ομως. Αν "χανεται" ψυχικα ακομα και διπλα μου οταν ειμαστε μακρια εξαφανιζεται....τεσπα. πληγωμενη ειμαι πολυ

[Aria]

Elis. Μπα. Δεν ειστε ολοι οι αντρες ετσι. Ευτυχως δηαλαδη που εχουμε πατεραδες και φιλους και βλεπουμε και αλλες πλευρες σας.

[elis]

Αλλαζεισ συμπεριφορα οταν βαζεισ τον κολιο στο λαδι οταν γινεσαι πατερασ οταν βλεπεισ μια καυλερη ολα αυτα ειναι φυσιολογικα γι αυτο λεμε κοιτα λεφτα κι εμφανιση κι ασε τον ανθρωπο αυτο θα δειξει μετα εικοσι χρονια

[giorgos35]

ALICE1990.. πραγματικά λειτουργήσεις ώριμα... μπράβο

[giorgos35]

Καλησπερα.
Ειμαι σε σχεση 7 χρονια και τα τελευταια 2 ζουμε στο εξωτερικο. Η σχεση ειναι απο αυτες που ειμαστε πολυ καλα η πολυ ασχημα. Εγω ειμαι ενας ανθρωπος με σχετικα μετρια εμπιστοσυνη στον εαυτο μου αλλα σε καθε ευκαιρια παλευω να γινομαι ενας καλυτερος ανθρωπος. Γενικα πιστευω πολυ στην δυναμη της αγαπης και πως αλλαζουν πραγματα με προσπαθεια και αγαπη. Εχω πολλα προβληματα στη σχεση μου. Ειμαι 29 χρονων και ζω με εναν αντρα που με αγαπα αλλα.....μαλωνουμε παρα πολυ εντονα. Προερχεται απο ενα περιβαλλον τι να σας πω.....εναν πατερα μλ@κα με κερατα ξυλο στη γυναικα και τα παιδια του και αρρωστα θυμωμενο. Ενας πατριαρχης με φραγγα που οι σχεσεις του ειναι εξουσιαστικες και μονο. Το αγορι μου δυστυχως εχει το θυμο τα νευρα και τον εγωισμο αυτο. Το παλευουμε. Ψυχολογο φυσικα συπληρωματα...ολα. εγω απο την αλλη οταν γινεται εξαλλος φοβαμαι. Δεν αντεχω την παραταση στο θυμο....γινομαι πιεστικη στο να ηρεμισουμε να τα βρουμε τον καλω να αναλαβει τις ευθυνες του οταν μιλαει καο φερεται ασχημα και αντιστοιχα εγω τις δικες μου οπου σφαλω. Απο οταν ξεκινησε θεραπεια και περνει καποια φυσικα οπως προανεφεα φαρμακα για το αγχος ολα λειτουργησαν αψογα. Με υπολογιζε με κατανοουσε με στηριζε οπως προφανως και εγω το ιδιο τοσα χρονια. Παρολα αυτα.....με το που πιεστει κλεινεται, γινεται ψυχρος και ναρκισσος και παλευω για επικοινωνια και εκφραση αναγκων αλλα βρισκω τοιχους για ωρες...μερες.....φοβαμαι. μενω μονη με πληγες και εκεινος αδυναμος να φανει δυνατος να αναλαβει ευθυνες. Πχ σε εκρηξεις θυμου μου μιλα ασχημα και μετα κλεινεται κιολας και δεν μου δινει καμια επικοινωνια.....οταν ομως ηρεμει κατανοει πως εχει ψυχολογικα για τα οποια δεν φταιω. Τον θελω....αλλα ποναω.πολυ.ειμαι μονη μου ψυχικα....και ειδικα στο εξωτερικο που οι κολλητες και οικογενεια ειναι μακρια αυτο δεν βοηθα...αυτα

Αν νιώθεις τώρα έτσι αύριο μεθαύριο άμα παντρευτητε και κάνετε παιδάκια πως θα νιώθεις???δεν θέλω να σε επιρρεασω σε τίποτα... Αλλά θα πρέπει να σου πω να σκεφτης πάρα πολύ και παρά πολυ ώριμα....όπως λέει και η alice αυτή η άνθρωποι δεν αλλάζουν βελτιονονται λίγο αλλά μετά πάλι τα ίδια..καλύτερα να πονεσης τώρα παρά αργότερα..αργότερα θα σου είναι πιο δύσκολο...
Από κει και πέρα βέβαια εσύ ξέρεις..εσυ αποφασίζεις..

[Aria]

Αν νιώθεις τώρα έτσι αύριο μεθαύριο άμα παντρευτητε και κάνετε παιδάκια πως θα νιώθεις???δεν θέλω να σε επιρρεασω σε τίποτα... Αλλά θα πρέπει να σου πω να σκεφτης πάρα πολύ και παρά πολυ ώριμα....όπως λέει και η alice αυτή η άνθρωποι δεν αλλάζουν βελτιονονται λίγο αλλά μετά πάλι τα ίδια..καλύτερα να πονεσης τώρα παρά αργότερα..αργότερα θα σου είναι πιο δύσκολο...
Από κει και πέρα βέβαια εσύ ξέρεις..εσυ αποφασίζεις..

ναι καταλαβαίνω τι λες.....φοβαμαι να αφησω μια σχεση που έχει και αρκετα καλα. απλα τα ασχημα του με διαλυουνε....ειμαι ερωτευμενη και τον αγαπαω αλλα....ένας γνωστός ψυχίατρος είχε πει κάπου πως την αγάπη μπορούνε να την νικήσουνε τα άλυτα ψυχολογικά.φφφφφ

[Aria]

Elis. Δηλαδή; Για κάντο μου λιγάκι πιο λιανά....οταν βλέπεις μια καυλερή (;) τι είναι αυτό; και όταν γίνεσαι πατέρας; Εκέι δλδ εννοείς πως θα φανεί ο χαρακτήρας του ακόμα πιο πολύ;

[giorgos35]

ναι καταλαβαίνω τι λες.....φοβαμαι να αφησω μια σχεση που έχει και αρκετα καλα. απλα τα ασχημα του με διαλυουνε....ειμαι ερωτευμενη και τον αγαπαω αλλα....ένας γνωστός ψυχίατρος είχε πει κάπου πως την αγάπη μπορούνε να την νικήσουνε τα άλυτα ψυχολογικά.φφφφφ

Θα σου πω κάτι που μου είχε πει.μια καθηγήτρια μου στο νυχτερινό Γυμνάσιο...
Το έτερον μας ήμισυ έχει αξία όταν μας κάνει τη ζωή πιο πλούσια όχι πιο μίζερη (και δεν εννοούσε τα υλικά αγαθά ούτε τα χρήματα)
Πολύ καλά σου είπε ο ψυχοθεραπευτής..η αγάπη και μόνο από μόνη της δεν λέει κάτι..πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες προϋποθέσεις..
Μόνη σου το λες τα αρνητικά σε διαλυουνε..
Αυτά τα αρκετά καλά που έχει αυτή η σχέση μπορείς να τα βρεις σε άλλη σχέση είσαι νέα ακόμα..αυτό λέγεται φόβος για το χειρότερο και υποταγή σε άσχημες καταστάσεις..να στο πω αλλιώς ..απτό φόβο σου να μην σε σκοτώσουν με τσεκούρι καθέσε σε έναν δολοφόνο ο οποίος σε σκωτονει με μαχαίρι....συγγνώμη για το παράδειγμα που φέρνω αλλά δεν βρικα άλλο παράδειγμα...
Κάπου είχα διαβάσει ένα άρθρο για πιο λόγο δεν ζητάμε χωρισμό απτό σύντροφό μας όταν δεν περνάμε καλά..
Και οι ειδικοί λέγανε..ότι πολλές φορές μένουμε σε μια σχεση-γαμο γιατί καταλαβαθος φοβόμαστε να μην μείνουμε μόνοι..μήπως και δεν καταφέρουμε να κάνουμε άλλη σχέση..η μήπως ο επόμενος η επόμενη θα είναι χειρότερη..και έλεγε παρακάτω αυτό όμως είναι λάθος διότι είναι στο χέρι μας να μην γίνει αυτό που μας φοβίζει.απλα αυτό είναι ένας φόβος και τίποτα παραπάνω...

[giorgos35]

Και εννοείται ότι δεν πρέπει να μένουμε σε μια σχέση τη στιγμή που δεν περνάμε καλά και αυτό μας διαλύει όπως λες.κοιτα τη λέει η Άλις πήγε σε ψυχολόγο...και τι κατάλαβε??πολύ σωστά πρώτα πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας σε τέτοιες περιπτώσεις..
Το άρθρο έφερνε και παραδείγματα απτή εποχή των γιαγιάδων μας.οπου υπομενανε
1ον για τα παιδιά
2 ον τι θα πει η κοινωνία
3 ον άνδρας είναι και ότι λέει εκείνος θα γίνετε έχει πάντα δίκιο σε όλα.. κτλ κτλ
Άντε και αυτές ήταν πριν 80 χρόνια..
Άντε και αυτές υπέμειναν για τα παιδιά..
Εσύ???
Ζήτησες γνώμη και στην είπαμε...από κει και πέρα ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΊΖΕΙΣ..
Απλά σκέψου..

[Aria]

Θα σου πω κάτι που μου είχε πει.μια καθηγήτρια μου στο νυχτερινό Γυμνάσιο...
Το έτερον μας ήμισυ έχει αξία όταν μας κάνει τη ζωή πιο πλούσια όχι πιο μίζερη (και δεν εννοούσε τα υλικά αγαθά ούτε τα χρήματα)
Πολύ καλά σου είπε ο ψυχοθεραπευτής..η αγάπη και μόνο από μόνη της δεν λέει κάτι..πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες προϋποθέσεις..
Μόνη σου το λες τα αρνητικά σε διαλυουνε..
Αυτά τα αρκετά καλά που έχει αυτή η σχέση μπορείς να τα βρεις σε άλλη σχέση είσαι νέα ακόμα..αυτό λέγεται φόβος για το χειρότερο και υποταγή σε άσχημες καταστάσεις..να στο πω αλλιώς ..απτό φόβο σου να μην σε σκοτώσουν με τσεκούρι καθέσε σε έναν δολοφόνο σου οποίος σε σκωτονει με μαχαίρι....συγγνώμη για το παράδειγμα που φέρνω αλλά δεν βρικα άλλο παράδειγμα...
Κάπου είχα διαβάσει ένα άρθρο για πιο λόγο δεν ζητάμε χωρισμό απτό σύντροφό μας όταν δεν περνάμε καλά..
Και οι ειδικοί λέγανε..ότι πολλές φορές μένουμε σε μια σχεση-γαμο γιατί καταλαβαθος φοβόμαστε να μην μείνουμε μόνοι..μήπως και δεν καταφέρουμε να κάνουμε άλλη σχέση..η μήπως ο επόμενος η επόμενη θα είναι χειρότερη..και έλεγε παρακάτω αυτό όμως είναι λάθος διότι είναι στο χέρι μας να μην γίνει αυτό που μας φοβίζει.απλα αυτό είναι ένας φόβος και τίποτα παραπάνω...

Νομίσω πως είναι φόβος να χάσω κάτι που αγαπώ και όχι μοναξιάς. Είμαι των σχέσεων γενικά. Αλλά όταν χώρισα από την προηγούμενη σχέση μου μέχρι να βρω αυτή, έμεινα μόνη 2 χρόνια και καλοπερνούσα. Δεν με τρομάζει η μοναξιά άλλωστε δεν είμαι των γάμων και παιδιών. Με φρικάρει να χάσω μια σχέση 7 χρόνων που αγάπησα πάλεψα πόνεσα. Αλλά έχεις δίκιο σε αυτά περί πόνου και αν περνάμε καλά. Σκέφτομαι να απομακρυνθώ με την επαγγελματική ευκαιρία στην Ελλάδα αλλά όχι να χωρίσω. Αλλά ακόμα και αυτό με φοβίσει πως θα τον χάσω...γιατί ακριβώς η σχέση έχει πρόβλημα στην επικοινωνία με το θυμό του και του κρατάει μέρες γίνεται έξαλλος και όλα αυτά με τον εγωισμό....

[giorgos35]

Νομίσω πως είναι φόβος να χάσω κάτι που αγαπώ και όχι μοναξιάς. Είμαι των σχέσεων γενικά. Αλλά όταν χώρισα από την προηγούμενη σχέση μου μέχρι να βρω αυτή, έμεινα μόνη 2 χρόνια και καλοπερνούσα. Δεν με τρομάζει η μοναξιά άλλωστε δεν είμαι των γάμων και παιδιών. Με φρικάρει να χάσω μια σχέση 7 χρόνων που αγάπησα πάλεψα πόνεσα. Αλλά έχεις δίκιο σε αυτά περί πόνου και αν περνάμε καλά. Σκέφτομαι να απομακρυνθώ με την επαγγελματική ευκαιρία στην Ελλάδα αλλά όχι να χωρίσω. Αλλά ακόμα και αυτό με φοβίσει πως θα τον χάσω...γιατί ακριβώς η σχέση έχει πρόβλημα στην επικοινωνία με το θυμό του και του κρατάει μέρες γίνεται έξαλλος και όλα αυτά με τον εγωισμό....

Καλύτερα να χάσεις 7 χρόνια παρά 17 η 27..
Με τα παραπάνω επιβεβαιώνεις αυτό που λέγανε οι ειδικοί στο άρθρο..
Τέλος πάντων δεν θέλω να κανω να νοιώθεις πιεσμένη...εσύ ξέρεις..
Έπειτα θα σου απαντήσουν και άλλα μελοι..μπορεί να δώσουν καλύτερες ιδέες γνώμες..
Πόσο χρονών είσαι??

[Alice_1990]

Νομίσω πως είναι φόβος να χάσω κάτι που αγαπώ και όχι μοναξιάς. Είμαι των σχέσεων γενικά. Αλλά όταν χώρισα από την προηγούμενη σχέση μου μέχρι να βρω αυτή, έμεινα μόνη 2 χρόνια και καλοπερνούσα. Δεν με τρομάζει η μοναξιά άλλωστε δεν είμαι των γάμων και παιδιών. Με φρικάρει να χάσω μια σχέση 7 χρόνων που αγάπησα πάλεψα πόνεσα. Αλλά έχεις δίκιο σε αυτά περί πόνου και αν περνάμε καλά. Σκέφτομαι να απομακρυνθώ με την επαγγελματική ευκαιρία στην Ελλάδα αλλά όχι να χωρίσω. Αλλά ακόμα και αυτό με φοβίσει πως θα τον χάσω...γιατί ακριβώς η σχέση έχει πρόβλημα στην επικοινωνία με το θυμό του και του κρατάει μέρες γίνεται έξαλλος και όλα αυτά με τον εγωισμό....

Γλυκιά μου εμένα η προσωπική μου γνώμη είναι να απομακρυνθείς λίγο για να ηρεμήσεις και να βρεις τον χώρο και τον χρόνο σου. Σε καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί και εγώ αγάπησα,πόνεσα... και κλαίω μέσα μου πίστεψε με για αυτήν την σχέση.. αλλά όπως είπε κάποιος πιο πάνω,η αγάπη μόνο δεν αρκεί. Πρέπει να υπάρχει η επικοινωνία πάνω από όλα. Τώρα είστε οι δυο σας.. εάν αύριο μεθαύριο φέρετε σε αυτόν τον κόσμο ένα παιδάκι; θα μπορέσετε να ζείτε ισορροπημένα για να του χαρίσετε την αγάπη και την θαλπωρή του σπιτιού που πρέπει να αισθάνεται το κάθε παιδί, με αυτόν τον άνθρωπο; και μπορεί να μην σκέφτεσαι το ενδεχόμενο του παιδιού ή της οικογένειας, όμως σκεπτόμενη με άλλα δεδομένα, αναγκάζεσαι να σκεφτείς πιο λογικά. Μην επηρεαστείς από κανέναν μας φυσικά. Εμείς μόνο την γνώμη μας εκφράζουμε. Ο κάθε άνθρωπος είναι πολύ διαφορετικός και αντιμετωπίζει διαφορετικά τις καταστάσεις και έχει διαφορετικές σκέψεις και φόβους. Μην πας τελείως κόντρα σε όλα, γιατί και αυτό θα σε στεναχωρήσει. Απλώς, σκέψου ότι την δικιά σου ιστορία στην εξιστορεί μια φίλη, μια γνωστή, και σκέψου επίσης τι θα έκανες εσύ στην θέση της έτσι ώστε να την συμβουλέψεις κατάλληλα. Και στο λέω αυτό σαν παράδειγμα γιατί στις δικές μας υποθέσεις πάντα κυριαρχεί το συναίσθημα το οποίο μας κυριεύει και μας θολώνει (συχνά το μυαλό).

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App