Αυτοκτονία γονέα

[vickympou]

Καλησπέρα. Θα ήθελα απλά να μοιραστώ την εμπειρία μου. Κάπου πρέπει να τα πω. Είμαι 26 χρόνων και έχω μια κόρη, εδώ και 5 μήνες έχω μια σχέση όπου αρραβωβιαστηκαμε και πλέον ζούμε όλοι μαζί. Η μητέρα μου ήταν κολλημένη πάνω μου με παθολογικο τρόπο. Αλκοολική χρόνια και με κατάθλιψη. Δεν ήθελε καμία βοήθεια. Είχε κάνει 3 απόπειρες αυτοκτονίας με χάπια. Πάντα την προλάβαινα. Η "τελευταία" αποπειρα έγινε το Μάιο, μόλις που είχα ξεκινήσει τη σχέση μου. Δεν άντεχε πιστεύω, στην ιδέα ότι είμαι με κάποιον όσο τρελό η παράλογο και αν ακούγεται. Επειδή θα μακρυγορησω θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Στις 21 Σεπτέμβρη εξαφανίστηκε. Πήρε το αυτοκίνητο και έφυγε από το σπίτι που έμενε με τον παππού μου. Πριν είχαμε μιλήσει και μου είχε πει ψέματα ότι θα πήγαινε βόλτα. Που ποτέ δεν το έκανε. Το βράδυ δεν γύρισε. Την επόμενη πήγα στην αστυνομία και δήλωσα την εξαφάνιση. Οι μέρες περνούσαν και κανένα αποτέλεσμα. Αποφάσισα να τη βάλω στο silver Alert μιας και μετά από 5 μέρες δεν είχε σηκώσει χρήματα από το λογαριασμό της. Εκεί ο αστυνομικός επειδή του είπα το ιστορικό της μου πρότεινε να κοιτάξω σε κάνα χωράφι του παππού, αφού μόνο εγώ ήξερα που βρισκόταν. Έτσι και έκανα και πριν πάρω διοικητικη εντολή για την εξαφάνιση, πήγα με τη θεία μου σε ένα χωράφι, κοντά στο σπίτι. Εκεί, βρήκα το αυτοκίνητο της, παρκαρισμένο σε ένα χωράφι. Ήξερα ότι ήταν νεκρή. Δεν θυμάμαι τι έκανα. Δεν πλησίασα πάντως. Πήρα τηλέφωνο την αστυνομία όπου όταν κατέφθασε διαπιστώθηκε και ο θάνατος της. Συγκεκριμένα ήταν 8 μέρες νεκρή. Αυτοκτονία με χάπια. Και τι χάπια; αντιψυχωσικα. Δικά μου μιας και εγώ έχω ψύχωση. Δεν ξέρω τι με πονά περισσότερο. Ο φρικαλεος τρόπος που πέθανε; ότι πλέον είμαι εντελώς μόνη μου; μιας και ο πατέρας μου έχει πεθάνει. Είμαι ορφανή αμφοτεροπλευρως. Είμαι μόνη μου με ένα παιδί, και έναν καινούργιο σύντροφο που τρέμει η καρδιά μου μην μας διώξει από το σπίτι του και μείνουμε στο δρόμο. Δεν έχω σπίτι. Οικογένεια. Τίποτα. Είμαι μόνη μου. Έχω ξεκινήσει συνεδρίες με ψυχολόγο γιατί χρειάζομαι βοήθεια. Είμαι πιο πολύ θυμωμένη πάρα θλιμμένη. Δεν μπορώ να πιστέψω πως η μητέρα μου με εγκατέλειψε. Ενώ ήξερε ότι είχα μόνο αυτή. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Βίκυ, είμαι συγκλονισμένη μ αυτό που διάβασα. Συλλυπητήρια για την μητέρα σου. Είσαι σε καλό δρόμο αφού ξεκινάς συνεδρίες με ψυχολόγο.
Ήθελα να σε ρωτήσω, πριν τη σχέση σου και τον αρραβώνα σου, πού έμενες; Αν κάτι συμβεί δεν μπορείς να πας να μείνεις με τον παππού σου; Δεν μπορείς να νοικιάσεις;

[broken heart 1985]

Λυπάμαι πάρα πολύ για την απώλεια της μητέρας σου. Συλλυπητήρια. Είναι σκληρό να χάνεις το γονιό σου. Φέτος έχασα το μπαμπά μου με απανωτά σοκ που βίωσα, αλλά η αυτοκτονία με ξεπερνά. Δεν έχω λόγια...

[ioannis2]

Γιατί να σε διώξει ο σύντροφος σου? Μήπως είναι απλά φόβος επειδή έχασες αυτόν που θεωρούσες πραγματικά ως το πρώτο στήριγμα σου δλδ τη μητέρα σου και παρότι ο σύντροφος σου μέσα του δεν αποκλείεται να σε αγαπάει πραγματικά κι ούτε κατα διάνοια να του περνάει να σας διώξει? Εννοώ αν τέτοιο ενδεχόμενο είναι απλά δημιούργημα της σκέψης σου και δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι ο σύντροφος σου θα κανε κάτι τέτοιο.
Απλά κράτησε τα ψυχολογικά όσο πιο μακριά μπορείς από το φίλο και το παιδί σου ώστε να υπάρχει ευτυχία μεταξύ σας έστω κι αν σε συνοδεύει πόνος απώλειας. Όταν γενικά αγωνιζόμαστε δεν χανόμαστε.

[vickympou]

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου με έβαλε σε σκέψεις. Η αλήθεια είναι ότι τα πάμε πολύ καλά μεταξύ μας όμως αν όχι κάθε μέρα θυμώνω μαζί του χωρίς να έχει κάνει κάτι. Ξέρω πολύ καλά ότι ο θυμός μου προέρχεται από αλλού, η αυτοκτονία της μητέρας μου με σόκαρε και με γέμισε θυμό. Προσπαθώ να ισορροπησω τον εαυτό μου όμως νιώθω σχεδόν καθημερινά ότι θα αρχίζω να φωνάζω χωρίς λόγο. Μου φταίνε όλα και τίποτα.

[Vox]

Ξέρω πολύ καλά ότι ο θυμός μου προέρχεται από αλλού, η αυτοκτονία της μητέρας μου με σόκαρε και με γέμισε θυμό. Προσπαθώ να ισορροπησω τον εαυτό μου όμως νιώθω σχεδόν καθημερινά ότι θα αρχίζω να φωνάζω χωρίς λόγο. Μου φταίνε όλα και τίποτα.

Εκείνος σε ξέρει επαρκώς καλά για να αξιολογήσει και να αντιμετωπίσει σωστά το θυμό σου; Ανεξάρτητα πάντως από αυτό, ο αδικαιολόγητος θυμός είναι κάτι που πρέπει να προσέξεις ιδιαίτερα γιατί μπορεί να καταστρέψει τα πάντα.

Συλλυπητήρια για τη μητέρα σου. Και κουράγιο στη ζωή που σε περιμένει.

[λουλούδι]

Ο θυμός είναι λογικός....προέρχεται από το όλα τα είχαμε, ψύχωση, μητέρα με αλκοολισμό, απώλεια πατέρα, τώρα προστέθηκε και η απώλεια της μητέρας και η έλλειψη μιας βάσης, ενός σπιτιού για παν ενδεχόμενο που δεν το εύχομαι........του φίλου σου του κρατάς μούτρα........γιατί νιώθεις ότι ήταν η αιτία που αυτοκτόνησε η μητέρα σου, πιστεύω θα περάσει, κάνε λίγο υπομονή και μην ξεσπάς πάνω του.........όλα καλά θα πάνε αρκεί να το πιστέψεις!!!!! Δεν είχα σκοπό να γράψω εδώ αλλά είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάς. Κουράγιο!