Μοναξιά
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 35

Thread: Μοναξιά

  1. #1
    Member
    Join Date
    Mar 2015
    Location
    Titisee-Neustadt, Germany
    Posts
    68

    Μοναξιά

    Είναι πάρα πολλά που με έκαναν να καταλήξω ως εδώ και δεν ξέρω ούτε από που να αρχίσω ούτε αν έχει νόημα να τα πω όλα. Αλλά αναρωτιέμαι τι κάνω λάθος και καταλήγω μόνη. Κάποτε ήμουν υπέρ κοινωνική, μιλούσα σε άγνωστους, μου ήταν εύκολο να μιλάω γενικά με τους ανθρώπους, σε μεγάλους κύκλους. Πλέον δεν μπορώ να διαχειριστώ τους ανθρώπους μέσα σε παρέες, αποδείχθηκε πως αν δεν κάνω εγώ το βήμα κανένας δεν θα ενδιαφερθεί να μου μιλήσει. Και είμαι άνθρωπος που δίνω χρόνο από τον χρόνο μου και την ενέργεια μου για να ασχοληθώ μαζί τους. Αλλά είδα ποσο εύκολο ήταν για αυτούς να είμαι δεύτερη επιλογή, πως καταβαθος ο μόνος λόγος που όταν έπαιρναν την απόφαση να μου μιλήσουν απλά κάτι ήθελαν, ή την βοήθεια μου ή την παρέα μου όταν δεν είχαν παρέα, όχι γιατί περνάνε ωραία μαζί μου και ενδιαφέρονται για εμένα. Και κουράστηκα να κάνω τον καραγκιόζη για να διασκεδάζουν, να είμαι εκεί για αυτούς και ποτέ κανείς για εμένα, να ενδιαφέρομαι αν είναι καλά, και κανένας να μην νοιάζεται για εμένα. Και έκανα τις προσπάθειες μου να συνδεθώ με ανθρώπους πολλές φορές τα τελευταία χρόνια και απέτυχα. Πλέον δεν βγαίνω έξω και δεν έχω επαφή σχεδόν με κανέναν. Πιο παλιά δεν με πείραζε να είμαι μόνη. Τώρα όμως με πνίγει και δεν έχω το κουράγιο για τίποτα.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    216
    Δεν ξέρω την ηλικία σου, αν θέλεις να την αναφέρεις. Με τη πάροδο του χρόνου και γενικώς όσο μεγαλώνουμε, ''βαραίνουμε'' κατά κάποιον τρόπο. Προσωπικά είμαι εσωστρεφής άνθρωπος, είμαι αρκετά πληγωμένη σε όλους τους τομείς και νιώθω έντονα τη μοναξιά. Οι σχέσεις είναι δύσκολες, είτε φιλικές είτε ερωτικές γιατί πλέον σπανίζει η λέξη άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξεως.

  3. #3
    Member
    Join Date
    Mar 2015
    Location
    Titisee-Neustadt, Germany
    Posts
    68
    συμφωνώ ότι μεγαλώνοντας βαραίνεις...αλλα 23 είμαι ακόμα και αυτό άρχισε να γίνεται από τα 18 μου που έπρεπε να φύγω από την πόλη που έμενα , από τότε δεν είχαν λόγο να επικοινωνούν μαζί μου γιατί δεν ήμουν εύκαιρη στο να βγούμε. Όταν αναζήτησα νέες παρέες στην καινούργια πόλη , έδινα τον χρόνο μου, έβαζα στην άκρη την κούραση μου και τις υποχρεώσεις μου για να βγω για ένα καφέ, και τελικά αυτοί δεν θυσιαζαν ποτέ και τίποτα για εμένα. Και δεν ξέρω αν εγώ είμαι υπερβολική που περιμένω το ίδιο να κάνουν και οι άλλοι για εμένα. Ή τελικά είμαι εντελώς αδιάφορη, βαρετή, κουραστική....

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    216
    Quote Originally Posted by OuraniaK View Post
    συμφωνώ ότι μεγαλώνοντας βαραίνεις...αλλα 23 είμαι ακόμα και αυτό άρχισε να γίνεται από τα 18 μου που έπρεπε να φύγω από την πόλη που έμενα , από τότε δεν είχαν λόγο να επικοινωνούν μαζί μου γιατί δεν ήμουν εύκαιρη στο να βγούμε. Όταν αναζήτησα νέες παρέες στην καινούργια πόλη , έδινα τον χρόνο μου, έβαζα στην άκρη την κούραση μου και τις υποχρεώσεις μου για να βγω για ένα καφέ, και τελικά αυτοί δεν θυσιαζαν ποτέ και τίποτα για εμένα. Και δεν ξέρω αν εγώ είμαι υπερβολική που περιμένω το ίδιο να κάνουν και οι άλλοι για εμένα. Ή τελικά είμαι εντελώς αδιάφορη, βαρετή, κουραστική....
    Βρε συ Ουρανία είσαι 10 χρόνια μικρότερή μου και απελπίζεσαι μέσα στα φρέσκα σου νιάτα. Η μοναξιά θα μου πεις πως δεν έχει ηλικία και δυσκολεύει κάποιον περισσότερο όταν ξαφνικά έρχεται αντιμέτωπος με μια κατάσταση που δεν έχει ξαναζήσει. Να σου πω και γω την αλήθεια έχω σταθεί σε πολλούς ανθρώπους και έχω βοηθήσει και τώρα κάνουν πως δεν με ξέρουν. Το ίδιο κάνω και γω και σε χειρότερο βαθμό κιόλας. Έχω διώξει από κοντά μου ανθρώπους τοξικούς και ας είναι συγγενείς. Αποδείχτηκαν ψεύτικοι και υποκριτές που κάναν άλλα πίσω από το αγγελικό τους πρόσωπο. Είμαι 33 και είμαι μοναχική από μικρό παιδί, ελάχιστες φιλίες που μετά χαθήκαν μεγαλώνοντας. Πιστή μου φίλη η μητέρα μου και στη καρδιά ο μπαμπάς μου γιατί τον έχασα φέτος. Πληγώθηκα από τον άνθρωπο που πίστεψα και αγάπησα και τα έδωσα όλα. Ξέρεις πως νιώθω τώρα; Δεν εμπιστεύομαι εύκολα και κανέναν. Σκέφτομαι από τη στιγμή που με πλήγωσε ο σύντροφός μου που εμπιστευόμουν και ήταν τα πάντα, τι θα κάνουν οι άλλοι; Πίστη σε μένα φυσικά έχω. Δεν θέλω όμως να τσουβαλιάζω ανθρώπους. Υπάρχουν και σωστοί και ειλικρινείς σε αυτή τη γη. Είσαι μικρή ακόμα, θα δεις και θα ζήσεις πολλά. Να μην είσαι τόσο δοτική γιατί σε έχουν δεδομένη μετά. Μάθε να ξεχωρίζεις ποιοι αξίζουν και ποιοι όχι. Οι πιο πολλοί θέλουν να παίρνουν και όχι να δίνουν, αλλά δεν πάει έτσι η ιστορία.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125
    Ειμαι 22 χρονων και μολις τελειωσα τις σπουδες μου οποτε αναγκαστηκα να γυρισω στην πολη οπου καταγομαι. Νιωθω τεραστια μοναξια δεν εχω φιλους εδω ή οσους εχω εχουν φυγει.. για σχεση να μην το συζηταμε καν.. Νιωθω απαισια και εχω απογοητευτει πληρως απ ολους και ολα.. ειμαι μοναχοπαιδι και αυτο κανει τα πραγματα χειροτερα..

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    841
    Quote Originally Posted by OuraniaK View Post
    συμφωνώ ότι μεγαλώνοντας βαραίνεις...αλλα 23 είμαι ακόμα και αυτό άρχισε να γίνεται από τα 18 μου που έπρεπε να φύγω από την πόλη που έμενα , από τότε δεν είχαν λόγο να επικοινωνούν μαζί μου γιατί δεν ήμουν εύκαιρη στο να βγούμε. Όταν αναζήτησα νέες παρέες στην καινούργια πόλη , έδινα τον χρόνο μου, έβαζα στην άκρη την κούραση μου και τις υποχρεώσεις μου για να βγω για ένα καφέ, και τελικά αυτοί δεν θυσιαζαν ποτέ και τίποτα για εμένα. Και δεν ξέρω αν εγώ είμαι υπερβολική που περιμένω το ίδιο να κάνουν και οι άλλοι για εμένα. Ή τελικά είμαι εντελώς αδιάφορη, βαρετή, κουραστική....
    Δώσε ότι νομίζεις αλλά φρόντισε να παίρνεις κιόλας. Όλοι είμαστε άνθρωποι και θέλουμε και να δίνουμε και να παίρνουμε. Οπότε ανοίξου , γνώρισε κόσμο και δες αν με κάποιον/α ταιριάζεις περισσότερο. Με αυτά τα άτομα προσπάθησε να χτίσεις κάτι πιο ουσιαστικό. Ζήτα τη βοήθειά τους για κάτι που ίσως μπορείς να κάνεις και μόνη σου. Πρότεινε κάποια δραστηριότητα ομαδική. Συζήτα και τα δικά σου θέματα όχι μόνο τα δικά τους. Η διαδικασία να κάνεις με κάποιον κάτι είναι που θα σε δέσει μαζί του και αυτόν μαζί σου. Το ξέρω οτι ακούγεται σαν να κάνεις "τεστ", αλλά καμιά φορά χρειάζεται να τεστάρεις ανθρώπους και καταστάσεις.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2013
    Location
    Earth
    Posts
    516
    Ταυτιζομαι αρκετα με το ποστ σου Ουρανια, εγω απο την αλλη ειχα κοινωνικη φοβια απο τοτε που με θυμαμαι, αλλα αυτο που ανεφερες με τους ανθρωπους απο τα 17 μου (26 τωρα) και μετα ηταν η θλιβερη πραγματικοτητα.

    Γενικα στις μερες μας ως επι τω πλειστων δεν υπαρχουν φιλιες, αλλα παρεες αναλογα με τα στανταρ του καθενος. Ολοι απλα θελουνε ατομα για να βγαινουν εξω, να ειναι διαθεσιμοι να τους βγαζουνε φωτογραφια οποτε θελουν ετσι ωστε να ανεβει το ποστ στα social media και απο κει και περα αν βρεθεις σε αναγκη ή θελεις για παραδειγμα να βγεις εξω την ταδε στιγμη ενω αυτοι εχουν κανονισει με καποιον που αυτοι θεωρουν πιο ενδιαφερον, τοτε σε αγνοουν.

    Εχω περασει απο αυτη την κατασταση πριν 2-3 χρονια, οποτε απομακρυνθηκα απο τη μια και μοναδικη παρεα που ειχα και απο τοτε ξεκινησε η μοναχικη ζωη. Απο τη μια ενιωσα πολυ καλυτερα γιατι τελειωσα με το να χαραμιζω το χρονο μου σε ατομα που με ηθελαν οπως το ειπες και συ μονο οταν δεν ειχαν παρεα αλλα απο την αλλη το να μην εχεις δουλεια, παρεα ή γενικα τιποτα να ασχοληθεις ειναι ενας δρομος που σε οδηγει με μαθηματικη ακριβεια στην καταθλιψη.

    Δεδομενου οτι ζω σε χωριο διπλα σε επαρχια ειναι εξαιρετικα δυσκολο να κανεις αλλες παρεες οποτε η μονη παρεα μου ειναι ο εαυτος μου (σχεση δεν υπαρχει). Δε νομιζω οτι εχεις κοινωνικη φοβια σωστα ?, αλλα θα μπορουσε να εξελιχθει γιατι η κοινωνικοποιηση ειναι οπως η γυμναστικη, απαξ και την αφησεις για μεγαλο διαστημα σε αφηνει και αυτη και εχεις πολυ δρομο μπροστα σου μετα οταν ξαναβρεθεις σε νεες κοινωνικες προκλησεις.

    Πραγματικα δεν ξερω πως θα συνεχισω ετσι, εχω χασει το ενδιαφερον μου για τα παντα. Και δουλεια προσπαθησα να βρω και αλλες παρεες, αλλα δεν. Στις πολυ μαυρες μερες μου με κρατανε ορθιο φαρμακα που παιρνω ποτε ποτε αλλα μεχρι ποτε ?

    Quote Originally Posted by Lizakirg View Post
    Ειμαι 22 χρονων και μολις τελειωσα τις σπουδες μου οποτε αναγκαστηκα να γυρισω στην πολη οπου καταγομαι. Νιωθω τεραστια μοναξια δεν εχω φιλους εδω ή οσους εχω εχουν φυγει.. για σχεση να μην το συζηταμε καν.. Νιωθω απαισια και εχω απογοητευτει πληρως απ ολους και ολα.. ειμαι μοναχοπαιδι και αυτο κανει τα πραγματα χειροτερα..
    Αρκετα συχνο φαινομενο, προσφατα μιλουσα με μια κοπελα που γυρισε απο σπουδες και ολες οι παρεες που ειχε πριν πλεον ηταν ανυπαρκτες, οποτε ηταν στην ιδια κατασταση μαζι μου, παρεες μηδεν. Αυτο συμβαινει για τους λογους που ειπα και παραπανω, αλλα ματια που δεν βλεπονται...γρηγορα λισμονουνται λενε. Ποσο μαλλον οταν καποιος κανει παρεα μαζι σου γιατι εχει καποιο ωφελος απ αυτο.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125
    Quote Originally Posted by stefamw View Post
    Ταυτιζομαι αρκετα με το ποστ σου Ουρανια, εγω απο την αλλη ειχα κοινωνικη φοβια απο τοτε που με θυμαμαι, αλλα αυτο που ανεφερες με τους ανθρωπους απο τα 17 μου (26 τωρα) και μετα ηταν η θλιβερη πραγματικοτητα.

    Γενικα στις μερες μας ως επι τω πλειστων δεν υπαρχουν φιλιες, αλλα παρεες αναλογα με τα στανταρ του καθενος. Ολοι απλα θελουνε ατομα για να βγαινουν εξω, να ειναι διαθεσιμοι να τους βγαζουνε φωτογραφια οποτε θελουν ετσι ωστε να ανεβει το ποστ στα social media και απο κει και περα αν βρεθεις σε αναγκη ή θελεις για παραδειγμα να βγεις εξω την ταδε στιγμη ενω αυτοι εχουν κανονισει με καποιον που αυτοι θεωρουν πιο ενδιαφερον, τοτε σε αγνοουν.

    Εχω περασει απο αυτη την κατασταση πριν 2-3 χρονια, οποτε απομακρυνθηκα απο τη μια και μοναδικη παρεα που ειχα και απο τοτε ξεκινησε η μοναχικη ζωη. Απο τη μια ενιωσα πολυ καλυτερα γιατι τελειωσα με το να χαραμιζω το χρονο μου σε ατομα που με ηθελαν οπως το ειπες και συ μονο οταν δεν ειχαν παρεα αλλα απο την αλλη το να μην εχεις δουλεια, παρεα ή γενικα τιποτα να ασχοληθεις ειναι ενας δρομος που σε οδηγει με μαθηματικη ακριβεια στην καταθλιψη.

    Δεδομενου οτι ζω σε χωριο διπλα σε επαρχια ειναι εξαιρετικα δυσκολο να κανεις αλλες παρεες οποτε η μονη παρεα μου ειναι ο εαυτος μου (σχεση δεν υπαρχει). Δε νομιζω οτι εχεις κοινωνικη φοβια σωστα ?, αλλα θα μπορουσε να εξελιχθει γιατι η κοινωνικοποιηση ειναι οπως η γυμναστικη, απαξ και την αφησεις για μεγαλο διαστημα σε αφηνει και αυτη και εχεις πολυ δρομο μπροστα σου μετα οταν ξαναβρεθεις σε νεες κοινωνικες προκλησεις.

    Πραγματικα δεν ξερω πως θα συνεχισω ετσι, εχω χασει το ενδιαφερον μου για τα παντα. Και δουλεια προσπαθησα να βρω και αλλες παρεες, αλλα δεν. Στις πολυ μαυρες μερες μου με κρατανε ορθιο φαρμακα που παιρνω ποτε ποτε αλλα μεχρι ποτε ?



    Αρκετα συχνο φαινομενο, προσφατα μιλουσα με μια κοπελα που γυρισε απο σπουδες και ολες οι παρεες που ειχε πριν πλεον ηταν ανυπαρκτες, οποτε ηταν στην ιδια κατασταση μαζι μου, παρεες μηδεν. Αυτο συμβαινει για τους λογους που ειπα και παραπανω, αλλα ματια που δεν βλεπονται...γρηγορα λισμονουνται λενε. Ποσο μαλλον οταν καποιος κανει παρεα μαζι σου γιατι εχει καποιο ωφελος απ αυτο.
    τελειωσα μια εξαιρετικα καλη σχολη που παρολο την κριση επιβιωνει.. σιγουρα μου ανοιγονται νεοι δρομοι.. το μονο σιγουρο ειναι οτι θα προσπαθησω να φυγω για τα μεγαλα αστικα κεντρα.. προσφατα προσπαθησα να μπω σε μια σχεση , η οποια απετυχε ,στην περιοχη που σπουδαζα και αυτο με κανει να νιωθω ακομα πιο πληγωμενη και να νιωθω πιο μονη απ ποτε και να εχω εντονο αγχος για το τι θα κανω απ δω και εμπρος.. ηδη νιωθω οτι το αγχος αυτο εχει αρχισει και σωματοποιειται.. Να αναφερω οτι ναι μεν ως μοναχοπαιδι ειχα πλεονεκτηματα αλλα τα τελευταια χρονια εχω περασει αρκετα οικογενειακα προβληματα.. δεν ξερω αν περναω καταθλιψη.. απλα σιγουρα νιωθω πληγωμενη και απογοητευμενη μαζι.. ισως και μοναξια πολλες φορες..

  9. #9
    Banned
    Join Date
    May 2018
    Posts
    446
    Ουρανία, θα σου πω πως δεν έχεις άδικο σε αυτά που λες. Μεγάλο ποσοστό ανθρώπων είναι καθάρματα και δεν αξίζουν. Γιαυτό βλέπουμε όλες αυτές τις συμπεριφορές γύρω μας. Δεν είσαι ο μόνος άνθρωπος που αισθάνεται έτσι. Εδώ πας να κάνεις κάτι καλό, να βοηθήσεις και βγαίνεις και κακός από πάνω.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Θα πω πως τα βλέπω εγώ τα πράγματα. Ταινίες, social media κτλ προβάλουν μία εικόνα ότι όλοι έχουν τις τζαμάτες παρέες και πολλούς καλούς φίλους που στέκονται δίπλα του από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι τα γεράματα. Το αποτέλεσμα είναι όταν στην πραγματική ζωή τα πράγματα να είναι αλλιώς να θεωρούν μερικοί ότι είναι η εξαίρεση του κανόνα και να επιδιώκουν να κάνουν φιλίες με το ζόρι ακόμα κι αν δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να απογοητευτούν εντελώς και να φτάσουν στο άλλο άκρο και να κάνουν σκέψεις ότι όλοι είναι σάπιοι, φιλία δεν υπάρχει κτλ. Η αλήθεια σε όλα τα πράγματα είναι κάπου στην μέση. Μην ξεχνάμε ότι τα παλιά χρόνια συχνά οι άνθρωποι μένανε στον τόπο που μεγάλωσαν, είχαν λίγο-πολύ τους ίδιους κύκλους, τις ίδιες εμπειρίες, τα ίδια ερεθίσματα. Άρα αν ταιριάζανε με κάποιον και παραμέναν στο ίδιο μήκος κύματος και στο ίδιο περιβάλλον, η φιλία ήταν πιο πιθανό να κρατήσει, έστω και με κάποιες διακυμάνσεις. Σήμερα που οι άνθρωποι βρίσκονται σε μεγαλύτερη κινητικότητα, στην πορεία της ζωής τους μπορεί να ζήσουν πολλές αλλαγές είτε περιβάλλοντος, είτε ψυχοσύνθεσης, είτε κοσμοθεωρίας, οι φιλίες και οι ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα μπορεί να γίνουν πιο πολύπλοκες. Καμια φορά τυχαίνει ή βοηθάνε οι συνθήκες και κάποιος σου κάνει κλικ σαν άνθρωπος, έχετε κοινές εμπειρίες, μελλοντικά είστε κοντά και καταλήγετε να δημιουργήσετε και να διατηρήσετε μία υπέροχη μακροχρόνια φιλία. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς όμως, μπορεί αυτή η φιλία να μην καλύπτει απόλυτα και τους δύο και κάποιος άλλος να καλύπτει πλευρές που αυτή η φιλία δεν καλύπτει. Μπορεί π.χ. στην πορεία κάποιος να αναπτύξει ένα ενδιαφέρον και να έχει κάποιες εμπειρίες που ο άλλος δεν μπορεί να ακολουθήσει και να κατανοήσει καθώς έχει διαφορετικά βιώματα ή ενδιαφέροντα. Για αυτό συχνά οι φιλίες είναι ευέλικτες. Δεν μπορεί να τα απατείς όλα ή τίποτα. Αν π.χ. η κολλητή μου φίλη παρέμεινε στον τόπο καταγωγής μας κι εγώ στο μεταξύ ταξίδεψα για χρόνια στο εξωτερικό, είναι λογικό να μην μπορεί να μοιραστεί κοινές εμπειρίες ή αναμνήσεις που δεν υπάρχουν ή να κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνουν για εμένα. Αν αυτή ανέπτυξε ένα ενδιαφέρον π.χ. στην φωτογραφία που εγώ δεν μοιράζομαι, δεν μπορεί να με τραβολογάει σώνει και καλά σε φωτογραφικές αποδράσεις ή να μου αναλύει με τις ώρες τα χαρακτηριστικά της τάδε μηχανής. Ούτε κι εγώ μπορώ να την τραβολογάω ας πούμε σε Ιρλανδικές πάμπ επειδή γουστάρω τις μπίρες και την ατμόσφαιρα αν αυτή δεν γουστάρει. Θα βρω άλλη παρέα να πάω στις παμπ κι εκείνη άλλες παρέες να πάει εκδρομή να φωτογραφίσει την φύση ή να πάει στην τάδε φωτογραφική έκθεση.
    Δηλαδή οι φιλίες και οι παρέες μπορεί συχνά να μπαίνουν σε κουτάκια. Με άλλον να ταιριάζεις σε αυτό, με άλλον σε εκείνον. Με άλλον να μιλάς για τα ερωτικά σου, με άλλον να μοιράζεσαι εμπειρίες και ανησυχίες για την δουλειά σου, με άλλον να πηγαίνεις ταξίδια, με άλλον να κάνεις γιόγκα και με άλλον να βγαίνεις για ποτάρες. Με άλλον θα αισθάνεσαι πολύ πιο άνετα και κοντά, άλλον θα τον κάνεις παρέα ως ένα σημείο και με άλλον θα πηγαίνεις που και που μια βόλτα και δεν θα ανοίγεσαι σχεδόν καθόλου. Τα πράγματα δεν είναι άσπρο ή μαύρο.

  11. #11
    Banned
    Join Date
    Apr 2011
    Location
    athens
    Posts
    4,129
    μην εχεις καταθλιψη? ψαξτω,διοτις κι σε εμενα τα πρωτα συμπτομστσ ειχαν καποιες τετοιες φασεις, την μοναξια για αρχη κι μετα αλλα πολυ πιο ασχημα,οπως το ανοφελο της υπαρξης μου!
    για αυτο θα σου ελεγα να επισκεφτεις κανεναν ψυχολογο μπας κι ειναι στην αρχη ωστε να ειναι πιο ευκολη η θεραπεια! διοτις τωρα, που σε ενοχλει η μοναξια ειναι καπος καλο, μετα , θα σου αρεσει, δεν θα μπορεις να καμεις αλλιος κι τωτες μπενεις σε επικυνδηνα τερντιμπια

  12. #12
    Member
    Join Date
    Mar 2018
    Location
    Κόρινθος
    Posts
    53
    Όσο μεγαλώνουμε έχουμε λιγότερες παρέες και λίγους καλούς φίλους...το ηλικία έχεις;

  13. #13
    Quote Originally Posted by παολα View Post
    Όσο μεγαλώνουμε έχουμε λιγότερες παρέες και λίγους καλούς φίλους...το ηλικία έχεις;
    Σωστη.. εγω απο τα 22 και πανω εχω 1 αντεεε 2 με το ζορι... ενω πριν τα 22 , ειχαμε παιδια τεραστια παρεα!... απλα πρεπει να πας μπροστα και να μην σκεφτεσε το πισω.

  14. #14
    Member
    Join Date
    Dec 2018
    Location
    θράκη
    Posts
    88
    Quote Originally Posted by giorgos panou View Post
    μην εχεις καταθλιψη? ψαξτω,διοτις κι σε εμενα τα πρωτα συμπτομστσ ειχαν καποιες τετοιες φασεις, την μοναξια για αρχη κι μετα αλλα πολυ πιο ασχημα,οπως το ανοφελο της υπαρξης μου!
    To ίδιο και εγώ λέω, είμαι 23 και από τα 17 μου ελάττωσα τις παρέες μου και τους φίλους μου,όμως στην περίπτωσή μου δεν είχα ποτέ σταθερή παρέα αλλά μόνο 1 κολλητό ο οποίος άλλαζε από δημοτικό σε γυμνάσιο και απο γυμνάσιο σε λύκειο.Εσωστρεφής άνθρωπος που πάλεψε μόνος του πολλά.Ψυχολόγος είναι καλή επιλογή δες το όμως σαν κάτι που θα βοηθήσει τις δικές σου προσπάθειες να ξεφύγεις από αυτό το συναίσθημα.Η αλήθεια είναι και το ξέρω και από μεγαλύτερους ανθρώπους που ξέρουν περισσότερα για τη ζωή ότι η μοναξιά χωρίς να είναι κανόνας αυτό θα μεγαλώνει μέσα σου όσο περνάν τα χρόνια.Εγώ δεν έχω φίλους 5 χρόνια τώρα,ούτε έναν,και αυτό και από δική μου επιλογή επίσης,γιατί βούτηξα στο βούρκο της κατάθλιψης,όχι της ήπιας (εύχομαι να μην τύχει σε κανέναν).
    Νιώθω τον εαυτό μου κατώτερο και από παιδιά 18 χρονών! Οπότε δες το θέμα και με ψυχολόγο αλλά και διάβασε βιβλία και άρθρα που παρέχουν πληροφορίες πως θα ξεπεράσεις την μοναξιά..Εγω δεν μπορώ νιώθω απίστευτα μόνος και έρημος αλλά σε εμένα το πρόβλημα είναι βαθύτερο και περίπλοκο,έχω αλλάξει και πόσους γιατρούς..Σου εύχομαι να βγείς από αυτό το λούκι.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    May 2013
    Posts
    526
    Λογικά κάτι σε έχει επηρεάσει από το παρελθόν, ίσως κάποια σχέση κάτι που έχουν οι άλλοι το οποίο δεν έχεις εσύ και έτσι κλείνεσαι στον εαυτό σου. Δεν είσαι υποχρεωμένη να κάνεις τον καραγκιόζη για κανένα λόγο ούτε να κερδίσεις εντυπώσεις σε όποιον αρέσουμε μην αφήνεις κανέναν να σου αλλάξει αυτό που είσαι. Φρόντισε τον εαυτό σου βάλε λίγη γυμναστική στο πρόγραμμα σου και σιγά σιγά βάλε στόχο να κάνεις πράξη πράγματα που σου αρέσουν και σε κάνουν χαρούμενη.
    Last edited by Aeon; 15-12-2020 at 02:24.
    ....But tell me where can i go to get away from all this pain...

Page 1 of 3 123 LastLast

Similar Threads

  1. μοναξια
    By immortal in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 20
    Last Post: 06-02-2014, 21:39
  2. Μοναξια
    By Alucard in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 15
    Last Post: 09-08-2012, 01:22
  3. Μοναξιά μου όλα..
    By Ελίζα in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 30
    Last Post: 08-07-2011, 01:26
  4. Μοναξια..
    By MrsCasablancas in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 14
    Last Post: 22-04-2011, 09:47

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •