Η αγχος ή δευτερη εφηβεια..
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 24
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125

    Η αγχος ή δευτερη εφηβεια..

    Καλησπερα σας, δεν ξερω αν γραφω στο σωστο.. σημειο αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει! Μολις γυρισα στ πατρικο μου απ την πολη που σπουδαζα γιατι μολις τελειωσα με τις σπουδες μου! η κατασταση που ζω ειναι πολυ απελπιστικη! φιλους εδω δεν εχω γιατι απλα με τα χρονια χαθηκαν.. ορισμενοι δεν γυρισαν ποτε να σημειωσω πως ζω σε επαρχιακη πολη.. με λιγα η μοναξια που νιωθω ειναι μεγαλη! δεν εχω κοινωνικη ζωη.. με τους γονεις μου η κατασταση ειναι ακομα χειροτερη γιατι αναγκαζομαι να ξεσπαω πανω τους! Νιωθω πολλη αγχωμενη γιατι θελω να βρω δουλεια και το κυριοτερο ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠ ΔΩ! τι να κανω? δεν εχω ουτε κοινωνικη αλλα ουτε προσωπικη ζωη! Ειμαι απελπισμενη.. δεν με καταλαβαινει και κανενας! με την μητερα μου πανω που προσπαθω να της πιασω κουβεντα τσακωνομαστε!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    3,591
    Quote Originally Posted by Lizakirg View Post
    Καλησπερα σας, δεν ξερω αν γραφω στο σωστο.. σημειο αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει! Μολις γυρισα στ πατρικο μου απ την πολη που σπουδαζα γιατι μολις τελειωσα με τις σπουδες μου! η κατασταση που ζω ειναι πολυ απελπιστικη! φιλους εδω δεν εχω γιατι απλα με τα χρονια χαθηκαν.. ορισμενοι δεν γυρισαν ποτε να σημειωσω πως ζω σε επαρχιακη πολη.. με λιγα η μοναξια που νιωθω ειναι μεγαλη! δεν εχω κοινωνικη ζωη.. με τους γονεις μου η κατασταση ειναι ακομα χειροτερη γιατι αναγκαζομαι να ξεσπαω πανω τους! Νιωθω πολλη αγχωμενη γιατι θελω να βρω δουλεια και το κυριοτερο ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠ ΔΩ! τι να κανω? δεν εχω ουτε κοινωνικη αλλα ουτε προσωπικη ζωη! Ειμαι απελπισμενη.. δεν με καταλαβαινει και κανενας! με την μητερα μου πανω που προσπαθω να της πιασω κουβεντα τσακωνομαστε!
    Ξαδέρφια?? ξαδέρφες?? συγγενείς???εάν έχεις και είστε κοντά σε ηλικία μπορείς να βγενει μαζί τους να γνωρίζεις φίλες φίλους...νόμιζα ότι για τα κορίτσια ήταν πιο εύκολο να γνωρίσουν κόσμο..μπορείς και μόνη σου να βγεις για καφέ η σε κάνα. Glub αν εχετε εκεί στη πόλη σας και έτσι να σε πλησιάσουν η να πιάσεις εσύ κάποιον κάποια και να γνωριστητε ...η μπορείς να γραφτείς κάπου π.χ μουσική ζωγραφική και έτσι να γνωρίσεις κόσμο να κάνεις φίλους φίλες..
    Μην το θεωρήσεις μέσα στο μυαλό σου δύσκολο γιατι έτσι θα είναι όντως δύσκολο...εάν είσαι κοντά σε κάποια μεγάλη πόλη..π.χ μια ώρα απτή πολη σου με λεωφορείο μπορείς να πάρεις τι λεωφορείο και να πας στη πόλη όπου έχει πόλυ κοσμο και έτσι να γνωρίσεις φίλες..

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2018
    Posts
    464
    Quote Originally Posted by Lizakirg View Post
    Καλησπερα σας, δεν ξερω αν γραφω στο σωστο.. σημειο αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει! Μολις γυρισα στ πατρικο μου απ την πολη που σπουδαζα γιατι μολις τελειωσα με τις σπουδες μου! η κατασταση που ζω ειναι πολυ απελπιστικη! φιλους εδω δεν εχω γιατι απλα με τα χρονια χαθηκαν.. ορισμενοι δεν γυρισαν ποτε να σημειωσω πως ζω σε επαρχιακη πολη.. με λιγα η μοναξια που νιωθω ειναι μεγαλη! δεν εχω κοινωνικη ζωη.. με τους γονεις μου η κατασταση ειναι ακομα χειροτερη γιατι αναγκαζομαι να ξεσπαω πανω τους! Νιωθω πολλη αγχωμενη γιατι θελω να βρω δουλεια και το κυριοτερο ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠ ΔΩ! τι να κανω? δεν εχω ουτε κοινωνικη αλλα ουτε προσωπικη ζωη! Ειμαι απελπισμενη.. δεν με καταλαβαινει και κανενας! με την μητερα μου πανω που προσπαθω να της πιασω κουβεντα τσακωνομαστε!
    Καλό μου παιδί,

    Παρόμοια εμπειρία είχα και εγώ το 2010. Τελείωσα από στρατό και έπεσα πάνω στην έναρξη της κρίσης. Έφυγα στο εξωτερικό το 2017. Μετανιώνω που δεν έφυγα νωρίτερα και άφησα τον εαυτό μου να παιδεύεται στην Ελληνική επαρχία. Μην αφήνεις τον χρόνο να περνά. Κινητοποιήσου στον επαγγελματικό τομέα και όλα θα πάνε καλά.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    841
    Η προοπτική να βρεις δουλειά σε μεγαλύτερη πόλη υπάρχει; Οι γονείς σου μπορούν να σε βοηθήσουν οικονομικά στην αρχή;

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125
    Τα ξαδερφια μου εχουν φυγει ολα ειτε για το εξωτερικο ειτε για μεγαλυτερες πολεις.. προσφατα περασα και μια ερωτικη απογοητευση και αυτο δεν με βοηθαει να εχω και την διαθεση..

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125
    Quote Originally Posted by GoldenM View Post
    Καλό μου παιδί,

    Παρόμοια εμπειρία είχα και εγώ το 2010. Τελείωσα από στρατό και έπεσα πάνω στην έναρξη της κρίσης. Έφυγα στο εξωτερικό το 2017. Μετανιώνω που δεν έφυγα νωρίτερα και άφησα τον εαυτό μου να παιδεύεται στην Ελληνική επαρχία. Μην αφήνεις τον χρόνο να περνά. Κινητοποιήσου στον επαγγελματικό τομέα και όλα θα πάνε καλά.
    Δεν ξερεις τι δυναμη μου δινεις! η αληθεια ειναι οτι εχω απελπιστει με την κατασταση που επικρατει γενικα.. αλλα σιγα σιγα πιστευω πως θα τα καταφερω..

  7. #7
    WhyAlwaysMe?
    Guest
    Quote Originally Posted by Lizakirg View Post
    Καλησπερα σας, δεν ξερω αν γραφω στο σωστο.. σημειο αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει! Μολις γυρισα στ πατρικο μου απ την πολη που σπουδαζα γιατι μολις τελειωσα με τις σπουδες μου! η κατασταση που ζω ειναι πολυ απελπιστικη! φιλους εδω δεν εχω γιατι απλα με τα χρονια χαθηκαν.. ορισμενοι δεν γυρισαν ποτε να σημειωσω πως ζω σε επαρχιακη πολη.. με λιγα η μοναξια που νιωθω ειναι μεγαλη! δεν εχω κοινωνικη ζωη.. με τους γονεις μου η κατασταση ειναι ακομα χειροτερη γιατι αναγκαζομαι να ξεσπαω πανω τους! Νιωθω πολλη αγχωμενη γιατι θελω να βρω δουλεια και το κυριοτερο ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠ ΔΩ! τι να κανω? δεν εχω ουτε κοινωνικη αλλα ουτε προσωπικη ζωη! Ειμαι απελπισμενη.. δεν με καταλαβαινει και κανενας! με την μητερα μου πανω που προσπαθω να της πιασω κουβεντα τσακωνομαστε!
    Γειά σου.
    Μένεις επαρχία,έτσι?Τότε δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα,δυστυχώς.
    Αλλά μην χάνεις τις ελπίδες σου.Προσπάθησε να βρεις κάποιο χόμπι,κάποια ασχολία ώστε να γνωρίσεις και κόσμο.
    Μην απελπίζεσαι.Και να σκέφτεσαι θετικά!!!

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125
    Quote Originally Posted by geodim View Post
    Η προοπτική να βρεις δουλειά σε μεγαλύτερη πόλη υπάρχει; Οι γονείς σου μπορούν να σε βοηθήσουν οικονομικά στην αρχή;
    Η προοπτικη αυτη υπαρχει δυστυχως δεν μπορουν οποτε πρεπει να βρω δουλεια πρωτα και μετα να φυγω..οποτε αυτο κανει την κατασταση πιο δυσκολη..

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    3,591
    Quote Originally Posted by Lizakirg View Post
    Η προοπτικη αυτη υπαρχει δυστυχως δεν μπορουν οποτε πρεπει να βρω δουλεια πρωτα και μετα να φυγω..οποτε αυτο κανει την κατασταση πιο δυσκολη..
    Η συγγενείς που λες ότι έφυγαν εξωτερικό δεν θα σε ενδιέφερε κάτι τέτοιο??

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125
    Quote Originally Posted by giorgos35 View Post
    Η συγγενείς που λες ότι έφυγαν εξωτερικό δεν θα σε ενδιέφερε κάτι τέτοιο??
    Να σου πω την αληθεια οχι.. δεν θα με ενδιεφερε να φυγω για το εξωτερικο..

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    3,591
    Quote Originally Posted by Lizakirg View Post
    Να σου πω την αληθεια οχι.. δεν θα με ενδιεφερε να φυγω για το εξωτερικο..
    Ε σε αυτό καλά κάνεις απλά ρώτησα επειδή πολλά παιδιά θελουν να φύγουν έξω..πάντως πιστεύω ότι αν ξεκινήσεις κάποιο ομαδικό χόμπι παράδειγμα μουσική εκεί θα βρεις πολλά παιδιά να κάνεις παρέα.η ζωγραφική...η άμα υπάρχει η δυνατότητα να εργαστείς σερβιτόρα..μην το βλέπεις μόνο σαν δουλειά..θα περνάς ευχαριστα την ώρα σου..θα μιλάς με κοσμο...θα γνωρίσεις κόσμο ..έτσι και θα κάνεις γνωριμίες και θα βγάλεις και μεροκάματο...η σε κάποιο κατάστημα ρούχων πωλήτρια..
    Οι φίλοι δυστυχώς με το καιρό φεύγουν ξεχνιούνται..
    Εγώ είχα παιδικούς φίλους έναν τον είχα φίλο 17 χρόνια
    ...και όμως μια μέρα μου είπε το αντίο...
    Τον άλλον τον είχα 30 φίλο..εντάξει με αυτόν ακόμα μιλάμε κάνουμε παρέα αλλά όχι όπως πριν μια φορά το μήνα και αν...τι να κάνουμε οι φίλοι έρχονται και φεύγουν..

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    May 2013
    Location
    Sin City
    Posts
    2,406
    Δυστυχώς όπως έχει η κατάσταση στην χώρα η Ελλάδα κόβει τα φτερά στα παιδιά της. Είναι πολύ δύσκολα.
    Σ'αυτή την κατάσταση βρίσκονται πολλά άτομα. Δεν είσαι η μόνη. Λίγο τα στοιχεία να δεις με 20-25% ανεργία, 40-70% σε ηλικίες κάτω των 25, υπογεννητικότητα και μείωση των γάμων, 600000 μετανάστες κυρίως άτομα ανώτερης εκπαίδευσης δηλαδή ο παραγωγικός κορμός.
    Ακούγονται απαισιόδοξα αλλά δυστυχώς δείχνουν την καταστροφή που προκάλεσαν οι πολιτικές λιτότητας.

    Η Ελλάδα δεν προσφέρει μέλλον. Προσφέρει δουλεία. Αν έχεις τα φόντα και αναζητάς μια ποιοτικότερη ζωή φεύγεις εξωτερικό. Αλλιώς χάνεις τα καλύτερα σου χρόνια χωρίς προοπτική εκτός ελαχίστων περιπτώσεων που κάτι καταφέρνουν να κάνουν.
    It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society. J.Krishnamurti

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    May 2013
    Location
    Sin City
    Posts
    2,406
    Αν σου λείπει η κοινωνικότητα μόνο μέσα από συλλόγους και δραστηριότητες θα βρεις κάτι.

    Εγώ έχω τα ψυχολογικά μου θέματα και γράφτηκα σε δημόσιο ΙΕΚ. Κατάφερα να γνωρίσω άτομα από κει και βελτιώθηκε η καθημερινότητα μου μιας κ με κρατά απασχολημένο και προσπαθώ να μάθω μια τέχνη.

    Η μόρφωση δεν σταματά γι'αυτό διεκδίκησε ότι μπορείς να συνεχίζεις να μαθαίνεις και να εξελίσσεσαι.
    Πρέπει να βγάζουμε από την μύγα ξύγκι που λένε στις μέρες μας. Να εξαντλούμε ότι μας προσφέρεται.
    It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society. J.Krishnamurti

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2018
    Posts
    125
    Quote Originally Posted by giorgos35 View Post
    Ε σε αυτό καλά κάνεις απλά ρώτησα επειδή πολλά παιδιά θελουν να φύγουν έξω..πάντως πιστεύω ότι αν ξεκινήσεις κάποιο ομαδικό χόμπι παράδειγμα μουσική εκεί θα βρεις πολλά παιδιά να κάνεις παρέα.η ζωγραφική...η άμα υπάρχει η δυνατότητα να εργαστείς σερβιτόρα..μην το βλέπεις μόνο σαν δουλειά..θα περνάς ευχαριστα την ώρα σου..θα μιλάς με κοσμο...θα γνωρίσεις κόσμο ..έτσι και θα κάνεις γνωριμίες και θα βγάλεις και μεροκάματο...η σε κάποιο κατάστημα ρούχων πωλήτρια..
    Οι φίλοι δυστυχώς με το καιρό φεύγουν ξεχνιούνται..
    Εγώ είχα παιδικούς φίλους έναν τον είχα φίλο 17 χρόνια
    ...και όμως μια μέρα μου είπε το αντίο...
    Τον άλλον τον είχα 30 φίλο..εντάξει με αυτόν ακόμα μιλάμε κάνουμε παρέα αλλά όχι όπως πριν μια φορά το μήνα και αν...τι να κάνουμε οι φίλοι έρχονται και φεύγουν..
    η αληθεια ειναι πως εχω ως στοχο σε 2 μηνες το πολυ να εχω φυγει.. περναω και ερωτικη απογοητευση οποτε αυτο κανει τα πραγματα δυσκολα με αποτελεσμα να χανω την υπομονη μου...

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Θα πω εγώ πως τα βλέπω τα πράγματα.
    Είναι σημαντικό να είσαι αυτάρκης και να βρίσκεις πράγματα να σε γεμίζουν. Αν περνάς και μόνη σου καλά και δεν μιζεριάζεις, πέρα από το προφανές, ότι και άλλους να μην έχεις για παρέα δεν θα σου λείπουν, αυξάνονται περισσότερο και οι πιθανότητες να γνωρίσεις κόσμο και μάλιστα που θα σου ταιριάζει μακροχρόνια. Πρώτον όσο βγάζεις απελπισία και αυτολύπηση απωθείς τους άλλους. Δεύτερον όσο δεν ψάχνεις απελπισμένα για παρέες αλλά επικεντρώνεσαι σε άλλα πράγματα, έχεις ορθότερη κρίση όταν γνωρίζεις ανθρώπους. Τρίτον, όσα πραγματικά ενδιαφέροντα έχεις μπορεί να τα έχουν κι άλλοι και να έχεις ένα κοινό σημείο εκκίνησης. Τρίτον όση ποιότητα εκπέμπεις σαν άνθρωπος (αυτοπεποίθηση, ενδιαφέροντα), τόσο πιθανότερο είναι να σε προσεγγίσουν οι άλλοι και να τους φαίνεσαι ενδιαφέρον άτομο και να κολλήσουν στην παρέα σου.
    Κάτι βασικό. Μην τελματώνεις και περιμένεις να βρεις παρέα για να κάνεις πράγματα, ακόμα κι αν αρχικά αισθάνεσαι άβολα. Δεν είναι κακό να πας για έναν καφέ ή για περπάτημα ή ένα σινεμά μόνη σου. Γράψου σε ένα γυμναστήριο ή να μάθεις μια ξένη γλώσσα ξέρω κι εγώ. Μην είσαι αδρανής. Κάτι θα αποκομίσεις και σίγουρα όλο και κάποιον θα γνωρίσεις κιόλας. Ακόμα κι αν δεν κάνεις καρδιακούς φίλους με την πρώτη. Μην συνδέεις τα πάντα με έξοδο και κοινές δραστηριότητες πάντως. Από το να κάθεσαι να κοιτάς το ταβάνι ξέρω κι εγώ, διάβασε ένα βιβλίο ή δες μία σειρά που σου αρέσει ή παίξε πιάνο ή πότησε τα λουλούδια ή λύσε σταυρόλεξα που λέει ο λόγος.

    Οι γονείς σου δεν νομίζω να φταίνε σε κάτι στην προκειμένη περίπτωση. Προσπάθησε να μην τσακώνεσαι χωρίς λόγο. Βρες άλλους τρόπους να εκτονώνεις τα νεύρα σου.Μπορείς να εκμεταλλευτείς αυτό το διάστημα να τους ξεκουράσεις ή και να μάθεις πράγματα από αυτούς. Ζήτα από την μάνα σου να σου δείξει πως μαγειρεύει το λεμονάτο ή τον πατέρα σου να σου δείξει πως αλλάζει ασφάλειες στον πίνακα του ηλεκτρικού. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Διάσταση και δεύτερη ευκαιρία
    By mpakiri in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 28
    Last Post: 19-01-2014, 14:02
  2. Μια δεύτερη γνώμη
    By Yianis in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 2
    Last Post: 01-10-2012, 18:20
  3. ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ
    By BrokeN_DoLL in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 24
    Last Post: 25-06-2010, 04:09
  4. ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
    By NADINE_ed in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 124
    Last Post: 02-03-2010, 13:43
  5. Μια δεύτερη γνώμη...........
    By lenakalai in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 10
    Last Post: 24-03-2008, 13:47

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •