Results 31 to 45 of 57
Thread: Για γελια και για κλαματα!!!!
-
10-11-2018, 14:13 #31
- Join Date
- Jul 2018
- Posts
- 228
- 10-11-2018, 14:17 #32
- Join Date
- Feb 2018
- Posts
- 1,040
Ναι η βασική φοβία ειναι αυτη του θανατου.
10-11-2018, 14:28 #33
- Join Date
- Jul 2018
- Posts
- 228
Πάντως πιστεύω πως έτσι δεν θα ζήσουμε περισσότερο αν κάθε μερα ανησυχούμε για το αν θα πεθάνουμε, αν θα αρρωστησουμε κ για το αν θα μας βρουν ολα τα κακα του κόσμου.. Πρέπει να θυμηθούμε όλοι απο που ξεκινήσαμε και πως φτάσαμε εδω. Αν θυμηθεί κανείς την πρώτη ημέρα που του ξεκίνησαν ολα αυτά, θα θυμηθεί ακριβώς πως πριν απο ολα αυτά ηταν υγιεστατος ανέμελος και τον ένοιαζαν αλλα πράγματα και οχι κάθε είδους αρρώστια και σύνδρομα κλπ κλπ... Τα λέω για να θυμηθώ κ εγω με τη σειρά μου αυτή που ήμουν πριν κάποιους μήνες και τι έφταιξε κ έφτασα στο σήμερα!
10-11-2018, 16:21 #34
- Join Date
- Oct 2018
- Posts
- 93
Έχετε δίκιο! Πως γίνεται από την μία μέρα στην άλλη και αλλάζει όλος ο τρόπος σκέψης..?απο εκεί που ήμασταν μια χαρά..να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε όλα τα άσχημα πως θα μας συμβούν..και εγώ δεν μπορώ πια να ενοχλώ τους γιατρους συνέχεια με το τι νιώθω..ετσι κι αλλιώς η απάντηση που παίρνω είναι πάντα η ίδια..μηπως να τα λέμε εδώ μεταξύ μας? Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε!
10-11-2018, 16:26 #35
- Join Date
- Jul 2018
- Posts
- 228
10-11-2018, 17:11 #36
- Join Date
- Nov 2018
- Location
- Athens
- Posts
- 195
Last edited by Dimitrios85; 10-11-2018 at 18:24.
10-11-2018, 19:16 #37
- Join Date
- Feb 2017
- Posts
- 404
Ναι Δημητριε ο τροπος σκεψης το ειπες και μόνος σου . Εγω πάντως δεν μπορώ να εξηγήσω πως μου δημιουργήθηκε αυτή η φοβία για το θάνατο, υποψιάζομαι σίγουρα ότι συνέβη στη μικρή ηλικία ,απο κάποιο γεγονός , το οποίο όσο και να ανατρέξω δεν μπορώ καλά να θυμηθώ, μόνο υποψίες έχω ... Επίσης αυτο που με τρομάζει είναι τι υπάρχει μετά θάνατο ? το απόλυτα τίποτα? Δεν πιστεύω σε άλλη ζωή και αυτό δεν με βοηθά καθόλου στις υπαρξιακές μου αναζητήσεις .... Επίσης δυο χρόνια τώρα βίωσα το καρκίνο της μαμάς μου που ηταν ο αγαπημενος μου άνθρωπος , εχω και την οικογενεια μου σαφως αλλα δεν τη διαχώριζα ,ηταν κι αυτη μέλος της!! Τις τελευταίες δε εικοσι μέρες πέρασε τόσα η μανούλα μου κι εγω που την έβλεπα έτσι που δεν μπορώ να τα σβήσω από τη μνήμη μου..... Φεύγουν νέοι άνθρωποι , παιδιά ,δυστυχως πρεπει να συνειδητοποιησουμε οτι έτσι είναι η ζωή , οτι καποιοι θα φευγουν και καποιοι θα ερχονται ... Αυτο δεν με βοηθά ομως γιατί ασχετως των πολλων δυσκολιων που περνάω έχω συνηθίσει να ΖΩ ... Και τι δεν θα εδινα να εφερνα τη μαμά μου πίσω στη ζωή! Ήθελε τόσο να ζήσει!!!!!!!!!!! Μου λείπει τόσο.... Παιδια αν δεν έχτε βιώσιει απωλεια δεν μπορείτε να ξερετε πως είναι . Γι αυτο παρτε δύναμη χαρειτε τη ζωή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
10-11-2018, 19:21 #38
- Join Date
- Oct 2018
- Posts
- 93
Κι εμένα σε αυτό με βοήθησε το forum! Κατάλαβα ότι όχι απλά δεν είμαι η μόνη που τα βιώνει όλα αυτά..αλλα ότι υπάρχουμε πάρα πολλοί εκεί έξω! Όταν έρχεσαι πρώτη φορά αντιμέτωπος παθαίνεις τεράστιο σοκ..αδυνατείς να πιστέψεις ότι το άγχος ευθύνεται για όλο αυτό το ξέσπασμα που γίνεται στον οργανισμό..συμφωνω απόλυτα ότι οι ρυθμοί της ζωής, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό..οποτε ας το πάρουμε σαν καμπανάκι που μας χτύπησε το σώμα μας να μειώσουμε ταχύτητα και να το πάμε πιο χαλαρά! Πιστεύω πως όλα σε αυτή τη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο..κατι καλό θα βγει από αυτήν την ιστορία..για τον καθένα από εμάς! Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε..κι είτε μόνοι, αν μπορούμε...είτε με βοήθεια (ειδικου ή και αγωγής για λίγο) να μάθουμε να το διαχειριζομαστε και να αποκτήσουμε θετικοτερη σκέψη! Έως τότε..μπορουμε να ανταλλάσουμε τις τρελες των ψυχοσωματικων μας εδώ! Έτσι για παρηγοριά!
10-11-2018, 19:29 #39
- Join Date
- Oct 2018
- Posts
- 93
10-11-2018, 19:41 #40
- Join Date
- Jul 2018
- Posts
- 228
Πριν 8 χρόνια έχασα κ εγω τη δική μου μητέρα, νεοτατη επίσης, πράγμα το οποίο μου γέννησε πολλές φοβίες οπότε λίγο πολύ γνωρίζω κάποιες φορές την πηγή του κακού... Απλώς η ζωή προχωρα, συνεχίζεται καλώς η κακώς δεν έχεις άλλη επιλογή!! Μαθαίνεις να ζεις με αυτό κ μεσα από αυτή την αδυναμία σου τελικά πρέπει να βγεις πιο δυνατός για σενα κ για αυτούς που μένουν πίσω!!
10-11-2018, 19:42 #41
- Join Date
- Nov 2018
- Location
- Athens
- Posts
- 195
Θα έχω να σου λέω για μια ζωή για ψυχοσωματικά, ζαλάδες και ίλιγγοι που λες με τίποτα δεν είναι από το άγχος, τρέμουλο σχεδόν σε όλο το σώμα, μυϊκές συσπάσεις, αστάθεια, ατονία, κούραση με το που σηκώνομαι από το κρεβάτι, φυσικά μαζί με άγχος από το πουθενά και χωρίς ιδιαίτερες σκέψεις και να 'σου μετά οι κρίσεις πανικού και δώστου ανασούλες και να λες τίποτα δεν είναι θα περάσει. χα χα. Έχω πάρει διδακτορικό όλα αυτά τα χρόνια στα ψυχοσωματικά.
10-11-2018, 19:45 #42
- Join Date
- Nov 2018
- Location
- Athens
- Posts
- 195
Προσωπικά είμαι της άποψης πως υπάρχει περίπτωση σε κάποιους να είναι γενετικό και βιολογικό ζήτημα όλο αυτό. Στο είχα γράψει και σε άλλο topic, προσωπικά δεν είχα ούτε άσχημα παιδικά χρόνια, ούτε άσχημη ζωή, είχα μια αγχώδη διαταραχή από μικρός και το διαχειριζόμουν μέχρι τα 26 που μου έσκασε βαρβάτα και δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι.
10-11-2018, 20:27 #43
- Join Date
- Oct 2018
- Posts
- 93
10-11-2018, 20:34 #44
- Join Date
- Nov 2018
- Location
- Athens
- Posts
- 195
Να υπάρχει προδιάθεση να βγει δηλαδή η διαταραχή, να είναι στο dna.
Δυστυχώς στην οικογένεια μου και τα 2 αδέρφια της μητέρας μου έβγαλαν ανάλογα προβλήματα, είτε μικρότερης έκτασης είτε μεγαλύτερης όπως επίσης και ένας πρώτος ξάδερφος μου.
Ε δεν το θεωρώ τυχαίο προσωπικά.
10-11-2018, 20:55 #45
- Join Date
- Oct 2018
- Posts
- 93
Similar Threads
-
ενα γεγονος που σας εκανε να κρατατε το στομαχι σας απο τα γελια
By secretly in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 58Last Post: 10-06-2012, 12:26 -
Δεν αντέχω άλλα κλάματα!!
By bebe-q in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 8Last Post: 12-11-2011, 13:46 -
Για γέλια η για κλάματα?
By vince in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 10Last Post: 17-11-2009, 14:48
Αποτοξίνωση από βαρέα μέταλλα - ολιστική ιατρικη
20-09-2024, 12:03 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή