Η σχέση ως προέκταση της εκτίμησης στον εαυτό μας

[Kostas_14]

Χαιρετώ και εγώ όλη την παρέα, θέτω ένα θέμα που θέλει αρκετή συζήτηση και είναι κάτι που το είδα και στον εαυτό μου. Πιστεύω ακράδαντα, ότι η σχέση σαν σχέση, σαν ουσία, είναι προέκταση του εαυτού μας, τι θέλω να πω με αυτό. Θεωρώ πως όπως βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας, σαν αντανάκλαση, έτσι βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε την σχέση μας. Σε μια σχέση φερ'ειπείν δεν μπορεί να μπει ένας μανδύας για να καλύψει τα ελαττώματά μας και τις αδυναμίες μας, έτσι μένουμε "γυμνοί" στην θέα της σχέσης μας και εκεί είναι που αρχίζουν τα προβλήματα. Τσακωμοί, χωρισμοί, νεύρα, γκρίνια, πιστεύω πως όλα αυτά οφείλονται κατά κύριο λόγο, επειδή δεν εκτιμούμε και ούτε είδαμε ποτέ τα προβλήματα του εαυτού μας. Εγώ βλέπω πως οι περισσότεροι, δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί σωστά και η κοινωνικοποίηση, δεν είναι μόνο κομμάτι της φιλίας, αλλά περισσότερο κομμάτι των σχέσεων και αλληλεπιδράσεων, μεταξύ των ανθρώπων. Η εκτίμηση του εαυτού μας, ως προέκταση της σχέσης και το αντίθετο, έχει ως στόχο να γνωρίσουμε καλά πρώτα εμείς τον εαυτό μας και να τον διορθώσουμε αν μπορούμε. Θα πω ας πούμε για εμένα, αν και δεν θέλω να ανοιχτώ πολύ, ότι ξέρω ότι είμαι γκρινιάρης, πολλές φορές εγωιστής και γενικά μου σπάνε τα νεύρα πολλά πράγματα, αλλά προσπαθώ να ηρεμώ από μόνος μου (ετερόνομα), μέσω μια βόλτας με το αυτοκίνητο ή με τα πόδια κλπ. Δεν έχω φτάσει σε σημείο βίας, να μην πηγαίνει εκεί ο νους σας, αλλά σε εκνευρισμό που πλέον τον καταπολεμώ. Τι θέλω να πω με όλο αυτό, ότι η ζωή εκτός από αγώνας, είναι και μια ευκαιρία να διορθώσεις τα λάθη του εαυτού σου. Α, ξέχασα να πω πως με λένε Κωνσταντίνο και είμαι 21.

[iwannaaa]

Εννοειται οτι η σχεση μας ειναι προεκταση μας..

[elis]

Μπραβο αητοπουλο σπιρτο εισαι ολοι αυτο κανουμε διορθωνουμε τα λαθη των γονιων μεγαλονωντασ

[giorgos35]

Χαιρετώ και εγώ όλη την παρέα, θέτω ένα θέμα που θέλει αρκετή συζήτηση και είναι κάτι που το είδα και στον εαυτό μου. Πιστεύω ακράδαντα, ότι η σχέση σαν σχέση, σαν ουσία, είναι προέκταση του εαυτού μας, τι θέλω να πω με αυτό. Θεωρώ πως όπως βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας, σαν αντανάκλαση, έτσι βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε την σχέση μας. Σε μια σχέση φερ'ειπείν δεν μπορεί να μπει ένας μανδύας για να καλύψει τα ελαττώματά μας και τις αδυναμίες μας, έτσι μένουμε "γυμνοί" στην θέα της σχέσης μας και εκεί είναι που αρχίζουν τα προβλήματα. Τσακωμοί, χωρισμοί, νεύρα, γκρίνια, πιστεύω πως όλα αυτά οφείλονται κατά κύριο λόγο, επειδή δεν εκτιμούμε και ούτε είδαμε ποτέ τα προβλήματα του εαυτού μας. Εγώ βλέπω πως οι περισσότεροι, δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί σωστά και η κοινωνικοποίηση, δεν είναι μόνο κομμάτι της φιλίας, αλλά περισσότερο κομμάτι των σχέσεων και αλληλεπιδράσεων, μεταξύ των ανθρώπων. Η εκτίμηση του εαυτού μας, ως προέκταση της σχέσης και το αντίθετο, έχει ως στόχο να γνωρίσουμε καλά πρώτα εμείς τον εαυτό μας και να τον διορθώσουμε αν μπορούμε. Θα πω ας πούμε για εμένα, αν και δεν θέλω να ανοιχτώ πολύ, ότι ξέρω ότι είμαι γκρινιάρης, πολλές φορές εγωιστής και γενικά μου σπάνε τα νεύρα πολλά πράγματα, αλλά προσπαθώ να ηρεμώ από μόνος μου (ετερόνομα), μέσω μια βόλτας με το αυτοκίνητο ή με τα πόδια κλπ. Δεν έχω φτάσει σε σημείο βίας, να μην πηγαίνει εκεί ο νους σας, αλλά σε εκνευρισμό που πλέον τον καταπολεμώ. Τι θέλω να πω με όλο αυτό, ότι η ζωή εκτός από αγώνας, είναι και μια ευκαιρία να διορθώσεις τα λάθη του εαυτού σου. Α, ξέχασα να πω πως με λένε Κωνσταντίνο και είμαι 21.

Θα συμφωνήσω απόλυτα στο ότι πρέπει πρώτα να δούμε τα ελαττώματα μας και να τα διορθώσουμε όσο γίνετε τουλάχιστον.. τέλειοι δεν μπορούμε να γίνουμε αλλά όσο μπορούμε όπως είπα να τα διορθώσουμε..
Τώρα όσο αφορά το θέμα της κοινωνικοποίησης τι εννοείς δεν το πολύ έπιασα...πολλοί λένε και μάλλον έτσι είναι ότι η προσωπικοτητα μας διαμόρφωνεται σύμφωνα με όσα μας μαθενουν απτό σπίτι μας και σύμφωνο απόλυτα.....
Τώρα από κει και πέρα όσο αφορά στο θέμα σχεσεων υποσυνείδητα όλοι ψάχνουμε στο πρωσωπο του/της συντρόφου το πρωσωπο ενός απτους δύο γονιών μας...είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι έτσι είναι...

[Kostas_14]

Μπραβο αητοπουλο σπιρτο εισαι ολοι αυτο κανουμε διορθωνουμε τα λαθη των γονιων μεγαλονωντασ

Τιμή μου το "αετόπουλο"...

[Kostas_14]

Θα συμφωνήσω απόλυτα στο ότι πρέπει πρώτα να δούμε τα ελαττώματα μας και να τα διορθώσουμε όσο γίνετε τουλάχιστον.. τέλειοι δεν μπορούμε να γίνουμε αλλά όσο μπορούμε όπως είπα να τα διορθώσουμε..
Τώρα όσο αφορά το θέμα της κοινωνικοποίησης τι εννοείς δεν το πολύ έπιασα...πολλοί λένε και μάλλον έτσι είναι ότι η προσωπικοτητα μας διαμόρφωνεται σύμφωνα με όσα μας μαθενουν απτό σπίτι μας και σύμφωνο απόλυτα.....
Τώρα από κει και πέρα όσο αφορά στο θέμα σχεσεων υποσυνείδητα όλοι ψάχνουμε στο πρωσωπο του/της συντρόφου το πρωσωπο ενός απτους δύο γονιών μας...είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι έτσι είναι...

Κοίτα ήθελα να βάλω και ένα κοινωνικό πρόσημο στην όλη υπόθεση. Η κοινωνικοποίηση που θα μπορούσα να κάνω ένα ξεχωριστό θέμα για εκείνη, δεν είναι απλά μια υπόθεση ρουτίνας, πιστεύω ότι κρίνεται η όλη μας κοινωνική πορεία από εκείνη. Μέσα στην "κοινωνική πορεία" βρίσκονται και οι σχέσεις. Η προσωπικότητα δεν έχει σχέση τόσο πολύ με την κοινωνικοποίηση. Είτε άτομα με καλή προσωπικότητα, είτε κακή, τείνουν να έχουν κοινωνικοποίηση εξίσου και οι δύο, χωρίς να επηρεάζει η προσωπικότητά τους. Τώρα το πως ορίζεται το "καλός" και το "κακός", αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

[Kostas_14]

Εννοειται οτι η σχεση μας ειναι προεκταση μας..

Ναι και αυτό εξηγεί τους χωρισμούς, αν θέλεις ακόμη και τα διαζύγια, διότι δεν έχουμε αποδεχθεί την σχέση μας ως κομμάτι του εαυτού μας και πόσο μάλλον να το διορθώσουμε αυτό.

[παολα]

Χαιρετώ και εγώ όλη την παρέα, θέτω ένα θέμα που θέλει αρκετή συζήτηση και είναι κάτι που το είδα και στον εαυτό μου. Πιστεύω ακράδαντα, ότι η σχέση σαν σχέση, σαν ουσία, είναι προέκταση του εαυτού μας, τι θέλω να πω με αυτό. Θεωρώ πως όπως βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας, σαν αντανάκλαση, έτσι βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε την σχέση μας. Σε μια σχέση φερ'ειπείν δεν μπορεί να μπει ένας μανδύας για να καλύψει τα ελαττώματά μας και τις αδυναμίες μας, έτσι μένουμε "γυμνοί" στην θέα της σχέσης μας και εκεί είναι που αρχίζουν τα προβλήματα. Τσακωμοί, χωρισμοί, νεύρα, γκρίνια, πιστεύω πως όλα αυτά οφείλονται κατά κύριο λόγο, επειδή δεν εκτιμούμε και ούτε είδαμε ποτέ τα προβλήματα του εαυτού μας. Εγώ βλέπω πως οι περισσότεροι, δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί σωστά και η κοινωνικοποίηση, δεν είναι μόνο κομμάτι της φιλίας, αλλά περισσότερο κομμάτι των σχέσεων και αλληλεπιδράσεων, μεταξύ των ανθρώπων. Η εκτίμηση του εαυτού μας, ως προέκταση της σχέσης και το αντίθετο, έχει ως στόχο να γνωρίσουμε καλά πρώτα εμείς τον εαυτό μας και να τον διορθώσουμε αν μπορούμε. Θα πω ας πούμε για εμένα, αν και δεν θέλω να ανοιχτώ πολύ, ότι ξέρω ότι είμαι γκρινιάρης, πολλές φορές εγωιστής και γενικά μου σπάνε τα νεύρα πολλά πράγματα, αλλά προσπαθώ να ηρεμώ από μόνος μου (ετερόνομα), μέσω μια βόλτας με το αυτοκίνητο ή με τα πόδια κλπ. Δεν έχω φτάσει σε σημείο βίας, να μην πηγαίνει εκεί ο νους σας, αλλά σε εκνευρισμό που πλέον τον καταπολεμώ. Τι θέλω να πω με όλο αυτό, ότι η ζωή εκτός από αγώνας, είναι και μια ευκαιρία να διορθώσεις τα λάθη του εαυτού σου. Α, ξέχασα να πω πως με λένε Κωνσταντίνο και είμαι 21.

το να δεις τα λάθη σου και να τα διορθώσεις είναι ότι καλύτερο...ακόμη και στις δυσκολίες του