Abilify διακοπή, βοήθεια

[Shotheshit80]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

[Shotheshit80]

Επειδή όμως είμαι καινούργιος στο χώρο αλλά και στα ψυχοφάρμακα θα ήθελα Shotheshit80' ή και όποιος άλλος/η να μου πείτε την αποψή σας ή την εμπειρία σας που μακάρι να μην είναι άσχημη.

Να υποθέσω ότι κουνιόταν και η γλώσσα σου λίγο περίεργα εε? Και δεν μπορούσες να φτιάξεις εύκολα μια πρόταση? Επίσης ένα μικρό κουδούνισμα στα αυτιά και κάποια ανισσοροπία?

[Giorgos98]

Σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου Shotheshit80'. Κι εμένα με προβληματίζουν οι "συνταγές" των ψυχίατρων. Τελικά πήρα το zyprexa για 2 μέρες μόνο. Αν και ήταν των 2.5mg δεν μπορούσα άλλο τη ζαλάδα και το ανακάτεμα του μυαλού μου και το σταμάτησα. Ίσως γι αυτό και επειδή η δόση ήταν μικρή να μην ένιωσα περίεργα με τη γλώσσα μου. Ευτυχώς σήμερα μετά από τρεις μέρες είμαι καλύτερα.

[Shotheshit80]

Σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου Shotheshit80'. Κι εμένα με προβληματίζουν οι "συνταγές" των ψυχίατρων. Τελικά πήρα το zyprexa για 2 μέρες μόνο. Αν και ήταν των 2.5mg δεν μπορούσα άλλο τη ζαλάδα και το ανακάτεμα του μυαλού μου και το σταμάτησα. Ίσως γι αυτό και επειδή η δόση ήταν μικρή να μην ένιωσα περίεργα με τη γλώσσα μου. Ευτυχώς σήμερα μετά από τρεις μέρες είμαι καλύτερα.

Χαίρομαι πάρα πολύ που τα έκοψες. Ειλικρινά. Το zyprexa είναι για σχιζοφρένεια. Ε ,δε γίνεται έτσι απλά κάποιος να έχει σχιζοφρένεια. Στις 7 μέρες θα είσαι περδίκι. Καλή συνέχεια!

[menis_64]

Είχα πάρει ένα zyprexa Των 10 mg. Μόνο ένα. Μου πήρε 3 μέρες να επανέλθω. Πίεση στο κεφάλι, βαρύ κορμί , πολύ βαρύ. Μηδέν όρεξη για να κάνω το οτιδήποτε. Εσύ έχεις μικρή δόση 2,5 mg αλλά και πάλι μην πέσεις στην παγίδα..Είναι η άποψή μου και μόνο. ότι δηλαδή τα αντιψυχωσικά είναι παράξενος δρόμος..Αυτά τα χάπια για κάποιο λόγο -παρ'όλο που έχω πάρει μόνο ένα χάπι μόνο για μια νύχτα- θεωρώ ότι φτιάχτηκαν για να μάς κάνουν φυτά. Τα καλά νέα τώρα: μη φοβάσαι ότι δεν θα επανέλθεις από τις παρενέργειες. Αν έχεις πάρει μόνο 5-6 των 2,5 mg και το Κόψεις θα συνέλθεις σε κανα δεκαήμερο. Και ο Μάριος θα συνέλθει απλώς μπορεί να τού πάρει λίγο ακόμα. Παιδιά όχι αντιψυχωσικά, αντισταθείτε στα ζεστά χαμόγελα των ψυχιάτρων. Δεν είστε παιδιά τους , δεν τους καίγεται καρφί. Όλο το κόλπο που πρέπει να πιάσεις είναι το εξής: Σε κάνουν πειραματόζωο για να δουν ποιες είναι οι παρενέργειες του εκάστοτε φαρμάκου ώστε στον επόμενο ασθενή να δώσει κάτι καλύτερο. Αν και ο επόμενος νοιώσει χάλια στον τρίτο ασθενή θα δώσει καινούριο χάπι με την ελπίδα ότι στο τέλος -στον ασθενή 8000+ θα μαντέψει την καλύτερη θεραπεία και θα πάρει επιτέλους τον τίτλο του πιο 'Γαμάτου Ψυχίατρου'. Δηλαδή αποτελούμε τα σκαλοπάτια του για την επιτυχία.

μα στην ουσια αυτο θελουν να πετυχουν οι ψυχιατροι, φαρμακοβιομηχανιες κτλ... να μας κανουν αποζαβλακωμενα ζομπι, φυτα αβουλα και χωρις κριση που το μονο που θα κανουμε θα ειναι να παιρνουμε ενα χαπακι για να πλουτιζουν αυτοι και να αυξανουν τον τζιρο τους...!!! να μας κανουν ζωντανους νεκρους, που μεχρι που να παιθανουμε να αναγκαζομαστε να βαζουμε στο στομα κατι....

καποτε τους σχιζοφρενεις τους εκλειναν στο ψυχιατρειο και τους εδεναν, τωρα τους δενουν με αλλο τροπο, κανοντας τους ζομπι και θολους απο ψυχοφαρμακα.... στην ουσια αυτα τα σκευασματα, γιατι για χημικα σκευασματα προκειται, δεν μπορω να το ονομασω φαρμακα αφου δεν εχουν θεραπευτικες ιδιοτητες, θα πρεπει να αποσυρθουν απο την αγορα ή τουλαχιστον να απογορευτει ρητα στους ψυχιατρους να τα συνταγογραφουν για αλλες παθησεις πλην της σχιζοφρενειας... Ελα Χριστε και Παναγια, ενας με αγχος σε τι θα του βοηθησει το αντιψυχωτικο?

[Shotheshit80]

μα στην ουσια αυτο θελουν να πετυχουν οι ψυχιατροι, φαρμακοβιομηχανιες κτλ... να μας κανουν αποζαβλακωμενα ζομπι, φυτα αβουλα και χωρις κριση που το μονο που θα κανουμε θα ειναι να παιρνουμε ενα χαπακι για να πλουτιζουν αυτοι και να αυξανουν τον τζιρο τους...!!! να μας κανουν ζωντανους νεκρους, που μεχρι που να παιθανουμε να αναγκαζομαστε να βαζουμε στο στομα κατι....

καποτε τους σχιζοφρενεις τους εκλειναν στο ψυχιατρειο και τους εδεναν, τωρα τους δενουν με αλλο τροπο, κανοντας τους ζομπι και θολους απο ψυχοφαρμακα.... στην ουσια αυτα τα σκευασματα, γιατι για χημικα σκευασματα προκειται, δεν μπορω να το ονομασω φαρμακα αφου δεν εχουν θεραπευτικες ιδιοτητες, θα πρεπει να αποσυρθουν απο την αγορα ή τουλαχιστον να απογορευτει ρητα στους ψυχιατρους να τα συνταγογραφουν για αλλες παθησεις πλην της σχιζοφρενειας... Ελα Χριστε και Παναγια, ενας με αγχος σε τι θα του βοηθησει το αντιψυχωτικο?

Έχεις ψυχή, νοιώθεις συναισθήματα, νοιώθεις μέθεξη??? Ε τότε είσαι σχιζοφρενής. Πίνεις εκατό καφέδες στην καφετέρια και βλέπεις Manchester united και ουρλιάζεις όταν χάνει λες και είσαι ο Πρόεδρος της ομάδας? Συγχαρητήρια! Είσαι ένα υγιέστατο Cyborg.. Μαζί σου Μένη, πες τα!

[annitsa]

Εδω και 10 χρονια παιρνω λορεζεπαμη (βενζοδιαπινες) και 2 αντικαταθλιπτικα δεν λειτουργησαν παροτι τα δοκιμασα για 3 μηνες το καθενα (εσιταλοπραμ με εκανε να θελω να βαλος τελος στη ζωη μου καθε μερα που το επαιρνα, οταν το σταματησα ημουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!! και φλουοξετιν που δεν με''επιασε'' αλλα ουτε με εκανε μανιοκαταθλιπικη οπως το εσιταλοπραμ).

Οποτε οι ψυχιατροι παντα μου εδιναν το λοραζεπαμ με το οποιο εχω εθιστει και ειμαι κανονικα ναρκωμανης τωρα γιατι εαν παω να το σταματησω σχεδον πεθαινω απο πανικο για ΜΕΡΕΣ και ενα περιεργο σφιξιμο στο κεφαλι για μηνες και ταση για εμετο /ναυτια μονιμη. Μου ειπαν μερικοι ψυχιατροι να το σταματησω ΣΤΑΔΙΑΚΑ και αυτο προσπαθω να κανω.

Μετα απο 10 χρονια δηλαηδ που παω σε ψυχιατρους, ο ΠΡΩΤΟΣ ψυχιατρος προσφατα που ειπε οτι ειμαι σχιζοφρενης και χρειαζομαι ΑΠΡΙΛΙΦ και μαλιστα σε αντιθεση με αλλους δεν προσπαθησε να με πεισει να δοκιμασω ''ενα αλλο αντικαταθλιπτικο διαφορετικο απο εσιταλπραμ και φλουοξετιν''. Κατευθτειαν αρπιλιφ και το συνηθισμενο ταβορ που παιρνω για χρονια με αποτελεσμα να ειμαι ναρκωμανης τωρα (αλλα ουτε καν αναγνωριζομαι ως ναρκωμανης απο καποιες αρχες ενω ειμαι).

Μεσα σε 2 χρονια εχω αλλαξει 3 ιδιωτες ψυχιατρους αφοτου ηρθα να ζησω Αθηνα. Ο πρωτος μου ειπε εσιταλοπραμ και ταβορ τιποτε αλλο. Οταν του ειπα οτι το εσιταλοπραμ με κανει να θελω να κανω κακο στον εαυτο μου και καθε μερα σκεφτομαι 24 αρνητικα συνεχεια ενω πριν αρχισω το εσιταλοπραμ δεν ημουνε τσι, μου ειπε να παρω ενα αντιψυχωτικο ''εδω και τωρα'' ιδια μερα απαιτησε να παω σε φαρμακειο και να πρω ΟΛΑΝΖΑΠΙΝ.

Δεν ειπε οτι ειμαι σχιζοφρενης αλλα οτι μου γραφει το ολανζαπιν για να μετριασει το στερητικο συνδρομο των μπενδοδιαπινων (ημουν σε προσπαθεια απεξαρτησης).

Το ολανζαπιν μου εβαλε 20 κιλα και απο απλα υπερβαρη εγινα παχυσαρκη σε 3 μηνες. Με βοηθησε μονο στο να συγκεντρωνω τις σκεψεις μου αλλα με μεγαλο τιμημα. Οχι μονο εβαλα κιλα αλλα μια μερα το αριστερο μου ποδι εγινε διπλο σε μεγεθος κατι που αναφερεται επισημα ως παρενεργεια σοβαρη του ολανζαπιν. Με ψαξανε για θρομβωση αλλα δεν βρηκαν.

Αλλαξα και πηρα σε δευτερο ψυχιατρο εδω αθηνα αηδιασμενη με την αρνηση του πρωτου να παραδεχτει οτι το πρηξιμο το αριστερου ποδιου οφειλοταν ΙΣΩΣ εστω στην ολανζαπινη (ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΗ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΥΤΙ )

Ο δευτερος μου ειπε να σταματησω την ολανζαπινη να δουμε εαν δεν το ξαναπαθω σε 3 μηνες σημαινει οτι φταει αυτη, εαν ομως ξαναφουσκωσει το ποδι σε 3 μηνες συμαινει οτι δεν εφταιγε η ολανζαπινη οποτε θα την ξεκινησω ξανα. Δεν ξαναφουσκωσε το ποδι μου οποτε δεν επεστρεψα στην ολανζαπινη.

Προσφατα χρειαστηκα χαρτι για την αστυνομια για να παω θαλασσα. Ηδη παω σε κολυμβητηριο και το ηξερε ο γιατρος. Παρολα αυτα ΑΡΝΗΘΗΚΕ να μου δωσει χαρτι για θαλασσα επειδη του ειπα οτι και η θαλασα με βοηθαει με την καταθλιψη, μου απαντησε απλα πρεπει να ξεκινησω τωρα ενα αντικαταθλιπτικο και δεν μου δινει χαρτι για θαλασσα.

Αυτο με οδηγησε στον τριτο ψυχιατρο αποκλειστικα για να παρω χαρτι-αδεια για θαλασσα λογω κορωνοιου και απαγορευσης κολυμβησης. Αυτος ειπε οτι θα μου το δωσει αλλα μετα την πρωτη συνεδρια μου ειπε οτι ειμαι σχιζοφρενης και να μην αμφιβαλω τα φαρμακα που θα μου δωσει και μετα παω στο φαρμακει και βλεπω οτι εγραψε αρπιλιφ. Ευτυχως δεν το ειχε ο φαρμακοποιος και δεν το αγορασα (ειναι και ακριβο νομιζω; και δεν εχω χρηματα ειμαι ανεργη)

Τελοσπαντων το χαρτι για θαλασσα δεν μου το εδωσε. Μου ειπε να περασω ''αλλη μερα'' και του ειπε αυριο (δηλαδη σημερα). Μολις ειδα οτι με πηρε τηλεφωνο το απογευμα εχτες αλλα εγω ηδη κοιμομουν. Δεν απαντησα. Ελπιζω να μην διαβαζει αυτο το φορουμ εδω και να εχει θυμωσει καν αρνηθει να μου δωσει το λογο για τον οποιο πηγα μεχρι εκει και πληρωσα 50 ευρω οταν για εμενα τα λεφτα γενικα λιγοστευουν και δεν ξερω ποτε θα ξαναδω χρηματα.

Σημερα υποτιθεται θα μου δωσει το χαρτι στις 17.00 και μου ειπε να περασω διχως ραντεβου αλλα γιατι εχτες αργα απογευμα και 6 ωρες μετα την συνεδρια μας 11.30 το πρωι, με καλεσε στο κινητο; Πολυ φοβαμαι οτι με καλεσε για να μου πει οτι δεν θα μου δωσει το χαρτι για θαλασσα γιατι πιστευει ειμαι βαρια αρρωστη σχιζοφρενικη (ετσι ειπε οτι ειμαι).

;( Θα ζητησω τα λεφτα μου πισω, ολα τα 50 ευρω, εαν δεν μου δωσει το χαρτι. Η θαλασσα και η πισινα στο γυμναστηριο ειναι επιστημονικα αποδεδειγμενο οτι βοηθανε παρα πολυ με την καταθλιψη. Ειμαι ενα μηνα κλειδωμενη μεσα σε 30 τετραγωνικα χωρις βεραντα. Το γυμναστηριο κλειστο, Να περπατησω δεν μπορω εδω που ζω εχει στενα πεζοδρομια με δεντρα φυτεμενα καθε 3 μετρα και δρομους με αυτοκιητα που τρεχουν. Ειμαι πανω απο 100 κιλα μετα απο λιγα μετρα περπατημα εχω ΦΡΙΧΤΟ πονο στη μεση και απλα σφαδαζοντας απο το πονο σερνομαι μεχρι πισω στο σπιτι μου. Μονο η κολυμβηση με βοηθαει και σωματικα και ψυχικα. Γιατι μου το κανουν αυτο;

[Katerinakir]

Παίρνω το abilify μετά από ένα επεισόδιο που έπαθα το οποίο δεν μου είπαν τι ηταν και μετά ακολούθησε και μια απόπειρα. Πλέον μου δίνουν το abilify και νιώθω ένα φυτό κυριολεκτικά. Είναι πραγματικά σαν να μην ζω και έχω απελπιστεί... Απο κει που ήμουν ένα ευαίσθητο και ενεργητικό 17χρονο κοριτσάκι τώρα έχω καταλήξει να μην νιώθω τίποτα παρά μόνο μια υπνηλία και νευρικότητα. Νομίζω πως η ζωή μου έχει καταστραφεί όλη μετά απ αυτό... Δεν ξέρω τι να κάνω αλήθεια. Είπαν πως θα μου αλλάξουν τα φάρμακα γιατί παίρνω και ταβορ αλλά κυρίως το abilify μας νοιάζει γιατί μάλλον μου δημιούργησε και επιληψίες... Θυμάμαι τόσο καλά και όμορφα τον εαυτό μου κια δεν μπορώ να πιστέψω πως έγινα έτσι. Θολούρα στα μάτια, νευρικότητα κόπωση και υπνηλία μονίμως καθολη την διάρκεια της ημέρας. Είναι πραγματικά σαν να μην ζω. Δεν βγαίνω ποια με φίλες μου, δεν δεν δεν. Θα περάσει;; η θα μείνω έτσι για πάντα είχε κάποιος παρόμοια εμπειρία; ποια ήταν η λύση;
Επίσης τελικά διαγνώστηκα με ψυχική συνδρομή. Τι ακριβώς είναι αυτό;