Μια απορια την εχω....

[Miliva21]

Ιιιιιιιι Όχι παιδιά....Όχι βία στο σπίτι με μικρά παιδάκια .....αλίμονο....ότι πιο εξωφρενικό και απάνθρωπο τα παιδάκια θα αποκτήσουν τραύματα ψυχικά.....οχι σε κανέναν δεν αξίζει αυτό......

Σήκω φύγε....βρες το κουράγιο σου μη φοβάσαι τπτ ......!!! Απλά φύγε ......

Μιλα!! Στους δικούς σου κάπου μιλά....Αλλά φύγε μη το κάνεις αυτό το κακο στον εαυτό σου και στα παιδάκια είναι δολοφονικό.......

[Κύκνος]

Σεβαστούλη, επειδή έχω περάσει παρόμοια κατάσταση και το έχω ψάξει το θέμα ίσως να μπορώ να σε βοηθήσω σχετικά με το που ν' απευθυνθείς, αρκεί να μου το πεις... Για τα υπόλοιπα θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους ότι αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση δικό σου φταίξιμο κι ότι πρέπει να φύγεις...

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Θύμωσες Κασσάνδρα; Κι εγώ θυμώνω με κάτι τέτοια η αλήθεια είναι, αλλά η κοπέλα είναι σε ψυχολογία θύματος, είναι φανερό και δεν ξέρω αν βοηθάει στην φάση που είναι να τις ρίχνουμε κι άλλες ευθύνες. Σαφώς συμφωνώ ότι αν υπάρχουν παιδιά πρέπει να σκεφτεί τα παιδιά και να φύγει άμεσα γιατί έχει τεράστια ευθύνη απέναντι τους, αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχουν παιδιά έχει ευθύνη και το χρωστάει στον εαυτό της. Δυστυχώς σε τέτοιες περιπτώσεις οι ενοχές δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο κρατώντας το θύμα εγκλωβισμένο και νομίζω πως η κοπέλα χρειάζεται στήριξη ψυχολογική κυρίως για να μπορέσει να φύγει.

Θεματοθέτρια δεν ξέρω αν μας διαβάζεις και γιατί θεωρείς πως δεν γίνεται να φύγεις, όποιοι κι αν είναι οι λόγοι όμως μπορεί να βρεθεί λύση. Απευθύνσου σε παρακαλώ σε δικούς σου ανθρώπους οικογένεια/φίλοι αν υπάρχουν και ζήτα βοήθεια. Αν δεν υπάρχουν ούτε αυτά μπορείς να ζητήσεις βοήθεια από συλλόγους κακοποιημένων γυναικών στην περιοχή σου, μπορείς να καλέσεις για ψυχολογική υποστήριξη ή για να μιλήσεις σε κάποιον.... υπάρχουν χίλια πράγματα που μπορείς να κάνεις, αλλά κάνε κάτι! Δεν φταις με κανέναν τρόπο που ο άλλος σε δέρνει.

Θύμωσα Ελισσάβετ, επειδή η κολλητή μου προέρχεται από ένα περιβάλλον κακοποιητικό, όπου ο πατέρας της χτύπαγε την μάνα της και το αποτέλεσμα ήταν να μην εμπιστευτεί ποτέ, κανέναν άντρα και να μην κάνει οικογένεια, ενώ ήθελε. Επίσης, έχει πολύ άσχημα ψυχολογικά προβλήματα από μικρή. Η ίδια, ενώ μέχρι τα 25-30 υποστήριζε την μάνα της, μετά κατάλαβε οτι η μάνα της ουσιαατικά, επειδή δεν ήθελε να χωρίσει, άφησε εκείνην και τα αδέλφια της απροστάτευτα στην βία του πατέρα.
Και τώρα μισεί την μητέρα της. Και μισεί κάθε γυναίκα που δέχεται βία από τον άντρα. Εκείνη μου είπε:"όταν ακούω για γυναίκα που τρώει ξύλο από τον άντρα της, δεν την λυπάμαι καθόλου. Διότι ουσιαστικά μένοντας μαζί του δέχεται να κακοποιούνται τα παιδιά της"
Ελισσάβετ, την προγιαγιά μου, την γιαγιά της μητέρας μου, που γεννήθηκε το 1898, την πάντρεψαν στα 15 με έναν μπεκρή , αλήτη που την έδερνε.Στα 25 της, με 5 παιδιά και ένα έκτο στην κοιλιά της αποφάσισε να φύγει από τον άντρα της για να μην ζουν τα παιδιά της την βία του πατέρα. Τότε που, να αφήσει μια γυναίκα τον άντρα της ήταν αδιανόητο! Πήγε πίσω στους γονείς της και όλη της τη ζωή από κει και πέρα ξενόπλενε και καθάριζε για να ζήσει τα έξι παιδιά της. Όταν πέθανε ο άντρας της δεν δέχθηκε να πάρει ούτε την σύνταξή του, ενώ μπορούσε (δεν είχαν βγάλει επίσημο διαζύγιο).
Και τώρα, το 2019, 120 χρόνια μετά, να κάθονται οι γυναίκες να τρώνε ξύλο και να αναρωτιούνται αν είναι και φυσιολογικό ή όχι...
Ζητώ συγγνώμη από την θεματοθέτρια αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Το ξέρω οτι είναι θύμα, αλλά μένοντας σε μια τέτοια σχέση γίνεται ουσιαστικά θύτης στα παιδιά της. Οι συνέπειες στα παιδιά είναι ολέθριες.

[garida]

μιλας για τωρινη σου σχεση? η για το πρωην σου που αναφερεις σε αλλο ποστ

[elisabet]

Θύμωσα Ελισσάβετ, επειδή η κολλητή μου προέρχεται από ένα περιβάλλον κακοποιητικό, όπου ο πατέρας της χτύπαγε την μάνα της και το αποτέλεσμα ήταν να μην εμπιστευτεί ποτέ, κανέναν άντρα και να μην κάνει οικογένεια, ενώ ήθελε. Επίσης, έχει πολύ άσχημα ψυχολογικά προβλήματα από μικρή. Η ίδια, ενώ μέχρι τα 25-30 υποστήριζε την μάνα της, μετά κατάλαβε οτι η μάνα της ουσιαατικά, επειδή δεν ήθελε να χωρίσει, άφησε εκείνην και τα αδέλφια της απροστάτευτα στην βία του πατέρα.
Και τώρα μισεί την μητέρα της. Και μισεί κάθε γυναίκα που δέχεται βία από τον άντρα. Εκείνη μου είπε:"όταν ακούω για γυναίκα που τρώει ξύλο από τον άντρα της, δεν την λυπάμαι καθόλου. Διότι ουσιαστικά μένοντας μαζί του δέχεται να κακοποιούνται τα παιδιά της"
Ελισσάβετ, την προγιαγιά μου, την γιαγιά της μητέρας μου, που γεννήθηκε το 1898, την πάντρεψαν στα 15 με έναν μπεκρή , αλήτη που την έδερνε.Στα 25 της, με 5 παιδιά και ένα έκτο στην κοιλιά της αποφάσισε να φύγει από τον άντρα της για να μην ζουν τα παιδιά της την βία του πατέρα. Τότε που, να αφήσει μια γυναίκα τον άντρα της ήταν αδιανόητο! Πήγε πίσω στους γονείς της και όλη της τη ζωή από κει και πέρα ξενόπλενε και καθάριζε για να ζήσει τα έξι παιδιά της. Όταν πέθανε ο άντρας της δεν δέχθηκε να πάρει ούτε την σύνταξή του, ενώ μπορούσε (δεν είχαν βγάλει επίσημο διαζύγιο).
Και τώρα, το 2019, 120 χρόνια μετά, να κάθονται οι γυναίκες να τρώνε ξύλο και να αναρωτιούνται αν είναι και φυσιολογικό ή όχι...
Ζητώ συγγνώμη από την θεματοθέτρια αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Το ξέρω οτι είναι θύμα, αλλά μένοντας σε μια τέτοια σχέση γίνεται ουσιαστικά θύτης στα παιδιά της. Οι συνέπειες στα παιδιά είναι ολέθριες.

Δεν θα διαφωνήσω σε τίποτα από όσα λες, έχεις απόλυτο δίκιο, απλά δεν ξέρουμε τελικά τι συμβαίνει με την θεματοθέτρια, ίσως είναι μικρή σε ηλικία, δεν ξέρουμε καν αν έχει παιδιά...δεν έχω ιδέα, αλλά καλύτερα να μην προδικάζουμε.
Υγ. Μπράβο στην προγιαγιά!! Πολύ μαγκιόρα :)