Σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα μου

[Delmem250119a]

Διάβασα το θέμα σου και ''σφίχτηκα'' κάπως.
Μακάρι από εδώ και πέρα να σου πάνε όλα καλά.
Και να συνεχίσεις την δουλειά με τους ειδικούς ψυχικής υγείας που σε παρακολουθούν.
Να σκέφτεσαι ότι θα τα καταφέρεις.

Ευχαριστώ πολύ για όλα

[Kostas_14]

@ElsaRizou

Μάλλον καλημέρα θα πω, η ιστορία σου, είναι αρκετά σπαρακτική, αρκετά θα έλεγα. Δεν υπήρχε από την αρχή βάση για οικογένεια, ακόμα και πριν σε γεννήσουν αυτοί οι δυο. Δεν τους κατονομάζω ως γονείς. Ο γονέας δεν είναι αυτός που γεννάει μόνο ένα παιδί, αλλά είναι εκείνος που το μεγαλώνει σύμφωνα με τα πρότυπα και τις αξίες που πρέπει.

Διάβασα σχεδόν όλες τις απαντήσεις, δεν θα σταθώ σε εκείνη του αλέξανδρου, ο κόσμος ξέρει και κρίνει. Θα σταθώ περισσότερο Έλσα στην στάση της μάνας σου. Τη μάνα σου, την θεωρώ πιο προβληματική και ακόμη και από τον πατέρα σου. Θα σου εξηγήσω παρακάτω το γιατί.

Ανέφερες σε μια απάντησή σου, πως όταν της μίλησες ανοιχτά για την παιδική σου ηλικία και τον πατέρα σου, εκείνη σε χαστούκισε (δείγμα ανωριμότητας και απαιδευσιάς) και έπειτα σου είπε το εξής εντελώς ανώμαλο, πως εσύ της έκλεψες τον άντρα, όντας ένα παιδί 10 ετών.

Δηλαδή για να αναλύσω σύμφωνα με την δική μου οπτική γωνία, την ψυχοσύνθεση αυτής της γυναίκας, θα αναφέρω, πως πρώτον θεωρώ πως ήξερε τι σου έκανε ο πατέρας σου, δεν αρνήθηκε ότι δεν ξέρει, μάλιστα σε εχθρεύονταν που (άκουσον άκουσον) επέλεξε ο άντρας της, την νέα (κόρη του), από την ίδια (μεγάλη) γυναίκα του. Δηλαδή αυτό και μόνο σαν σκέψη της μάνας, προς το παιδί, το θεωρώ πιο διαστροφικό από το οτιδήποτε.

Δεν θα επιμείνω άλλο σε αυτά που πέρασες, το παρελθόν αυτό είναι και ο καθένας μας δεν μπορεί να το αλλάξει. Το θέμα είναι να κοιτάμε μπροστά, με βοήθεια από την αγωγή σου και από τους ειδικούς, κοίτα το μέλλον σου και όχι το παρελθόν. Η ζωή προχωράει, κάνε τα όλα πέρα και προχώρα Έλσα. Όσο για αυτή τη γυναίκα που είναι "μάνα" σου, πιστεύω πως κατά την ταπεινή μου άποψη, πως δεν πρέπει να την ξανά δεις. Γιατί θα σε φέρει και πάλι σε αρνητικές μνήμες. Όλοι μπορούν να γίνουν γονείς, δεν μπορούν όμως όλοι, είτε από ανικανότητα, είτε από ηλιθιότητα, είτε από ανωμαλία, να μεγαλώσουν παιδιά.

[αλεξανδρος_77]

εγω εχω την ιδιορυθμια να θεωρω δεδομενο οτι η συζητιση που θα κανω με καποιον θα εχει ως αποτελεσμα τη βελτιωση της θεσης του αν αυτο δεν ειναι αρκετο ας μη διαβαζει τα μυνηματα μου.

[Kostas_14]

εγω εχω την ιδιορυθμια να θεωρω δεδομενο οτι η συζητιση που θα κανω με καποιον θα εχει ως αποτελεσμα τη βελτιωση της θεσης του αν αυτο δεν ειναι αρκετο ας μη διαβαζει τα μυνηματα μου.

Αλέξανδρε μπορεί οι προθέσεις σου να έχουν για στόχο κάτι θετικό, όμως το να το γυρνάς σε καυγά, ενώ βλέπεις πως το θέμα δεν το σηκώνει, κακό στην ψυχολογία της θεματοθέτριας κάνεις και κατά δεύτερον κακό σε εσένα τον ίδιο. Για εμένα φιλικά στο λέω, αλλά πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο επικοινωνίας σου, να γίνεις φιλικός και όχι εχθρικός προς τα άλλα μέλη.

Σκέψου πως ακόμη και κάτι θετικό να αναφέρεις σε κάποιο θέμα και μόνο που επικοινωνείς με λανθασμένο τρόπο στα υπόλοιπα μέλη, αυτό το θετικό θα χαθεί.

[αλεξανδρος_77]

αν το προσεξες οι αλλοι κολησαν στη ορθογραφια ως εξηγιση για να αποριψουν οσα λεω.

[elisabet]

Η στάση της μάνας δυστυχώς είναι συνηθισμένη σε αυτές τις περιπτώσεις.
Πολλές μανάδες αναπτύσσουν μια σχέση ανταγωνισμού με την κακοποιημένη κόρη επειδή νιώθουν πως τους κλέβει τον άντρα. Ίσως αυτή είναι η δικαιολογία που δίνουν στον εαυτό τους για το ότι δεν προστάτευσαν το παιδί τους όταν έπρεπε κι έτσι απο ανυπεράσπιστο θύμα το μετατρέπουν στο μυαλό τους σε θύτη- γυναίκα που ξελόγιασε/παρέσυρε το αρσενικό της οικογένειας. Αν δεν είναι θύμα τότε δεν χρειάζεται και προστασία άρα οι ίδιες βγαίνουν λάδι που δεν έκαναν τίποτα ενώ ήξεραν. Υπάρχουν περιπτώσεις τέτοιων γυναικών που έφτασε το θέμα στις καταγγελίες και στα δικαστήρια και συνέχισαν να παίρνουν το μέρος του συζύγου αρνούμενες να δεχτούν την αλήθεια. Τυχαίνει να ξέρω τετοια περίπτωση που μετά την επίσημη καταγγελία της κόρης και την τιμωρία του πατέρα, η μάνα παραμένει στο πλευρό του άλλαξαν μόνο μέρος κατοικίας λόγω της κοινωνικής πλέον κατακραυγής και για την μάνα.

Αρρωστημένο σκεπτικό και προσωπικά για μένα, ακόμα πιο κατακριτέο από τις πράξεις του πατέρα.

Η θεματοθέτρια όμως φαίνεται να βρίσκεται σε καλό δρόμο. Και μόνο που βρήκε το θάρρος σε αυτή την ηλικία να φύγει από αυτό το περιβάλλον και να αναζητήσει βοήθεια, δείχνει τρομερή θέληση για ζωή. Τα θύματα πολλές φορές αναπτύσσουν τόσο ακραία ενοχική σκέψη που καθιστά αδύνατο οποιοδήποτε απεγκλωβισμό τους. Γιαυτό και θεωρώ θέμα χρόνου το να βρει τον δρόμο της. Ακόμα και το γεγονός ότι βρίσκει το κουράγιο να θέτει προσωπικούς στόχους όπως οι πανελλαδικές είναι αξιοθαύμαστο και είναι σημάδι ότι θα τα καταφέρει.

[oboro]

Πλέον ζω σε μια επαρχιακή πόλη κοντά στο χωριό μου με τη θεία μου. Παρακολουθούμαι από ψυχολόγο και ψυχίατρο και παίρνω αγωγή seroxat, topamac και clonotril λόγω βαριάς κατάθλιψης, ψυχοσωματικών και κρίσεων πανικού και επιληψίας. Δίνω για δεύτερη φορά πανελλήνιες καθώς την πρώτη πήγα με τρομερό άγχος με αποτέλεσμα να αποτύχω και προσπαθώ να ορθοποδήσω. Όμως δε μπορώ να ξεχάσω όσα μέχρι πρόσφατα έζησα. Σιχαίνομαι τους άλλους ανθρώπους, δεν αντέχω να με αγγίζει κανείς, ειδικά οι άντρες. Ζω μια φρίκη. Έχω κάνει 4 απόπειρες αυτοκτονίας. Δε μπορώ να συνεχίσω με αυτό το βάρος. Ο ψυχίατρός μου έχει προτείνει νοσηλεία σε ψυχιατρική κλινική αλλά δε θέλω να πάω. Τι να κάνω;

Οπως σου εγραψαν ηδη κι εγω νομιζω ειναι καλυτερο σ' αυτη τη φαση να επικεντρωθεις σε ενα σαφη στοχο που εχεις θεσει οπως ειναι οι πανελληνιες, αν φυσικα ειναι ρεαλιστικο για τις αναγκες σου κατι τετοιο. Η σχολη που θελεις ειναι στην ιδια πολη η σε αλλη πχ μεγαλυτερη; Σε περιπτωση μετακομισης εχεις παραπομπες απ' τους ειδικους που σε παρακολουθουν ωστε να μπορεις να συνεχισεις στη νεα πολη; Σε καθε περιπτωση νομιζω θα εχεις περισσοτερα δεδομενα για τις επομενες κινησεις σου στο κομματι ψυχικη υγεια οταν πλεον θα σπουδαζεις με το καλο. Δε λεω δηλαδη να μεταθεσεις ανησυχια και προβληματισμους εξι μηνες μπροστα αλλα να θεσεις μεσα σου σαφεις προτεραιοτητες κατ' αρχην σ' αυτη τη φαση, ωστε αργοτερα εκ νεου να επαναδιαπραγματευτεις την κατασταση με μεγαλυτερη σταθεροτητα και ασφαλεια οταν/εκει που θα σπουδαζεις. Γενικα το ξεκινημα των σπουδων με η χωρις μετακομιση ειναι καλη περιοδος/ευκαιρια για να οργανωσεις καλυτερα τα ψυχολογικα θεματα.

[oboro]

Απ΄την αλλη βεβαια αν βλεπεις οτι ψυχολογικα δεν βγαινει αυτο το σεναριο, η στην πορεια προς τις εξετασεις δεις οτι ζοριζεσαι υπερβολικα, οι πανελληνιες δεν αξιζουν να καταρρακωσεις τον εαυτο σου για αυτες. Γενικα βλεπεις οτι τωρα εισαι σε μια φαση που η προετοιμασια παλευεται και ανησυχεις για τη συνεχεια, η οτι δεν βγαινει σαν πλανο και χρειαζεσαι τωρα μια λυση;

[giorgos panou]

Αδικια η ατυχια!! μαλον και τα δυο! αυτο που ελαχε σε εσενα η ζωη κοπελια ηταν πολυ αδικο!! ενω αλλα συνομιλικα παιδακια επαιζαν κι χεροντουσταν τα αθωα τους χρονια την ιδια στιγμη ,εσυ πισω απο τις σκοτεινες πορτες ενος σπιτιου, στην επαρχια,περνγες απο την αθωοτητα στην βαρβαρωτητα! απο τον ιδιο τον πατερα κι απο την μανα σου οπου για εμενα εγκληματισε το ιδιο με τον πατερα! διοτις κανενας φοβος κι καμια κοινωνικη ντροπη δεν μπορει να σταματησει το μητρικο ενστηκτο που θελει καθε μανα να προστατευει το παιδι της απο ολους! ακομα κι τον πατερα! Η μαναδες που ανεχοντσι τετοια πραματα δεν εχουν ουτε ενα ελαφρηντικο πανε κοντρα στην ιδια την φυση της μανας! δεν αξιζουν για μανες και ειναι ισως και το πατημα , διοτις εαν η μανα αντιδρουσε μπορει κι να γλυτωνε η κοπελια! Ο πατερας τερας, ειχε καποια μαλον ψυχικη ασθενεια! η μανα? εαν δεν ειχε τωτες ηταν πιο ενοχη που αφησε να γινετε αυτο το πραμα!
Σε αντιθεση με τα αλλα παιδια εγω θα σου ελεγα να συγκεντρωθεις στις εξετασεις κι να βαλεις στοχο να περασεις καπου, οπου νανε αρκει να φυγεις απο εκει!! να πας καπου αλλου κι αν τα καταφερεις να μην ξανα πατησεις πισω!! τετοια μανα δεν αξιζει να ττην ξανα δεις!
Δυστυχως η ζωη σου φερθηκε τοσο ασχημα! πραγμα που σε φερνει αντιμετοπει απο μικρη με τον αγωνα ωστε να γινεις αυταρχεις κι αυτονομη απο τωρα! Ομως θα πρεπει καποια μερα οταν φερεις περα τα πρωτα σου θεματα να πας σε γιατρους! διοτις η πλιγη που σου ανοιξαν μεσα στην ψυχουλα σου δεν εχει κλησει! και πρεπει να θεραπευτεις! μην το αφησεις ετσι!
Εισαι δυνατος ανθρωπος και αυτα που σου λεω ειναι πραγματα πολυ δυσκολα! ξερω, οτι μπορει να μην τα καταφερεις! να γινεις τοσο γρηγορα αυτονομη αλλα ισως κι τα καταφερεις! το ζητημα ειναι να προσπαθησεις! οσο πιο γρηγορα φυγεις απο εκει τοσο καλητερο!!

[giorgos panou]

...........................

Ρε Αλεξανδρε! Ημαρτον!!! σταματα να ζηλευεις τους ανθρωπους!! δεν γινετε να εισαι εσυ το επικεντρο κι να θες να ασχολειτε το φορουμ με εσενα! Το συγκεκρημενο θεμα οπως καταλαβαινεις θαρρω- διοτις εισαι εξημπνος ανθρωπος- αφορα ενα νεο κοριτσι οπου η ζωη του φερθηκε τοσο αδικα!! τοσο αλλιως απο οτι ηταν σε εσενα , σε εμενα κι τους πιο πολλους!
Πρεπει να καταλαβεις οτι υπαρχουν ανθρωπου με σοβαρα προβληματα! και εμεις δεν ειμαστε εδω για να τους νευριαζουμε αλλα για να τους δωσουμε οσο μπορουμε μια φιλικη κουβεντα! να τους γραψουμε ενα μηνυμα αγαπης! να τους δειξουμε οτι υπαρχουν εκει εξω ανθρωποι καλοι ωστε να μην κλειστουν στον εαυτο τους! να προσφερουμε αλληλεγγυη!! αυτος ειναι ο λογος κι η αξια μας εδω μεσα!

[giorgos panou]

Επειδη τωρα διαβασα οτι εχεις παει σε γιατρους, ηθελα να σε ερωτησω, εχεις μεινει ευχαρηστημενει? βλεπεις καποια θετικη μεταβολη με την θεραπεια σου? Επισης εχεις αναφερει καθε λεπτομερια? Πας κι σε ψυχοθεραπευτη ?

[αλεξανδρος_77]

αν ενοεις οτι θα τους λεω καλες κουβεντες με απο επιθεση για την ορθογραφια δε προθυμοποιουμαι να διξω αλληλεγγυη και ο λογος που εσβησα το μυνημα δεν ειναι γιατι αλαξα γνωμη αλλα επειδη δε πιστευω οτι θα επερνα απαντηση σε αυτο

[menis_64]

Θα μπορούσε κανείς ελσα να σε βοηθήσει με κάποιον άλλον τρόπο;;;

[trela]

ΑΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ
[email protected]

[Kapa25]

Κορίτσι, διάβασα την ιστορία σου και σκέφτηκα πόσα παιδιά υποφέρουν πόσος κόσμος εκεί έξω ενήλικες που δεν τους ξέρουμε κουβαλάνε τραυματα σοβαρά που κρύβονται πίσω από συμπτώματα όπως κρίσεις πανικού ιδεοψυχαναγκαμσούς φοβίες σχιζοφρένειες κλπ/ Γιατί όλα αυτά είναι τα συμπρώματα το αίτιο είναι πάντα μια κακή παιδίκή ηλικία. Αν ήμου η θερπαευτρια σου θα σε κοιτούσα με πόνο και νοιάξιμο θα σου κρατούσα το χέρι με αληθινή ειλικρίνια και θα έβλεπα όλες τις πληγές σου. Κορίτσι μου αγγάλιασε το συναίσθημα της ανακούφισης που ένιωσες όταν πέθανε ο πατέρας σου. Εγώ που διάβαζα την ιστορία σου ανακουφίστηκα. Ανανκουφίστηκα που έφυγε ο τύρανος σου και δεσμώτης σου. Θα ανακουφιστώ όταν θα πεθάνει και η μητέρα σου και θα είσαι επιτέλους ελέυεθρη από το παρελθόν σου. Ξέρεις πόσες φορές εχω ανακουφιστεί να σκέφτομαι το θάνατο της μητέρας μου? Πάρα πολλές φορές. Υπάρχει ένας ψυχολόγος που έχεις γράψει ένα άρθρο θα το ψάξω να το βρω που λέει μέσα καλός γονιός είναι ο νεκρός γονιός. Φυσικά υπάρχουν και καλοί γονείς. Αυτοί οι γονείς όμως είναι αγαπητοί από τα παιδιά τους γιατί τα πρόσεξαν τους έδωσαν αγάπη φροντίδα τα νοιάστηκαν νοιάστηκαν για τςι ανάγκες του τις συναισθηματικές και έπειτα τις υλικές. Μέσα τους βρήκαν θαλπωρή ζεστασιά και προστασία.

Αν ρωτήσεις πως νιώθει ένα παιδί για ένα τέτοιο γονιό θα σου πει αγάπη θα σου πει ότι τον θέλει για πάντα κοντά του κι αν πεθάνει θα κλαίει με μαυρο δάκρυ. Εσύ για να νιώθεις έτσι είχες κακό γονιό κακό πατέρα και κακή μητέρα. Ενας υγιεής άνθρωπος ψυχικά υγιείς δεν θα αμφέβαλε για τον πόνο την οργή το μίσος που θα ένιωθε μετά από τέτοιο περιστατικό. Εσύ αμφιβάλεις γιατί ακριβώς έτσι έμαθες. Τα συναισθήματα μας δεν κάνουν λάθος ποτέ. Ποτέ! Να το θυμάσαι αυτό. Ολα εμείς τα κακοποημένα παιδιά δεν έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε τα συναισθηματα μας και να τους δίνουμε αξία. Αυτό καλείσαι να κανεις. Κι εγώ είμαι εδώ αν θέλεις να σε βοηθήσω. Ο πατέρας σου ήταν ένας τέρας! Φοβόμαστε στην Ελλάδα να πούμε αυτές τις λέξεις. Η μητέρα σου το ίδιο. Αποδέξου το αυτό. Εγώ μόλις το αποδέχτηκα άρχισα να γίνομαι καλά. Και φαντάσου ότι δεν είχα τη δική σου κακοποίηση. Είχα κακοποιήση θέσης. Εκανα τη μαμά στη μαμά μου μια ζωή. Μόλις αποδέχτηκα αυτό που ήδη κουβαλούσε μέσα μου ότι είχα μια κακή μάνα. Αρχισα να ηρεμώ. Μόλις αποδέχτηκα ότι την μισούσα άρχισα να ηρεμώ. Μόλις αποδέχτηκα ότι ήτνα μια σκύλα μια εγωίστρια έφυγαν οι κρίσεις πανικού. Μόλις αποδέχτηκα όλες τις κακοποιήσεις που είχα υποστεί στη ζωή μου άρχισα να δυναμώνω. Αποδέχτηκα τις πικ΄ρες τον πόνο τα σκληρά λόγια.

Σταμάτησα να μειώνω τα γεγονότα κα τις καταστάσεις που με πείραζαν. Πάντα μέσα μου υπήρχε και η δική μου η φωνή η δική μου ενόχληση και όταν άρχισα να της δίνω αξία άρχισα να ηρεμώ και να συνεροχμε. Εγινα ο γονιός του εαυτού μου. Και προς Θεού μην πας σε ψυχολόγο. Σε ξορκίζω. Θα σου κάνουν χειρότερη ζημιά. Ολο θεωρείες και καθόλου συμπόνια. Θα σε αρχίσουν στις συμβουλές και άστα πίσω και βλακείες. Θα σου πω επίσης το εξής. Κάποτε πήγα να χαιδέψω τον ανιφιό μου στα μαλλιά και μόνο που δεν μου δάγκωσε το χέρι. Γιατί δεν ήθελε! Αυτή είναι υγιής αντίδραση ανθρώπου σε κάτι που δεν θέλει. Γιατί το παιδί είναι ένας άνθρωπος σε νεαρή ηλικιά. Τίποτα διαφορετικό. Κι εσύ μου λες ότι είσαι κακός άνθρωπος που ευχαριστήθηκες το θάνατο του πατέρα σου?. Στον τάφο του έπρεπε να χορευεις καρσιλαμά. Γιατί ούτε εσύ ήθελες να σε χαιδυει ο πατέρας σου. Εκατσες γιατί δεν ήσουν ένα υγιές ψυχικά παιδί. Η νορμάλ αντίδραση θα ήταν να του δαγκώσεις το χέρι μόλις πήγε να ξεκινήσει ότι έκανε και να φωνάξεις τη μαμά σου. Αλλά αν ήταν υγιής και η μάνα σου δεν θα είχε πάρει τον πατέρα σου. Οπότε όλο αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να σου δώσει τις δυνάμεις να αντιδράσεις.

Οσο για την ευχαρίτηση που ένιωσες τη φυσική αντίδραση του σώματος δηλαδή σκέψου το εξής. Περνάς έξω από ένα ζαχαροπλαστείο που ψήνει γλυκά. Γίνεται να μην αντιδράση η οσμή σου? Ε είναι ακριβώς το ίδιο. Ο εαυτοςυ σου όμως μέσα σου ξέρει ότι δεν το θέλει. Γιαυτό και έχεις όλα αυτά τα αντιφατικά συναισθήματα. Επικεντρώσου σε σένα, αποδέξου όλα τα συναισθήματα σου εναντίων του πατέρα σου της μάνα σου. Ολα!!!!. Δε τους ακριβώς όπως είναι. Δες την πραγματικότητα. Συμπόνεσε τον ευατό σου και το μικρό παιδί μέσα σου. Και το κυριω΄τερο στο σήμερα άκου τον ευατό σου σε κάθε του εκδήλωση σε κάθε του συναναστροφή. Θα δεις ότι θα δυανμώνεις κάθε μέρα. Αν διαβάσεις το μήνυμα μου θα χαρώ πάρα πολύ αν θέλεις να μου στείελις και μήνυμα να τα πούμε. Μπορείς να ζήσεις μια ήρεμη ζωή και να απολάυσεις ξανά τον έρωτα. Τον έρωτα που είναι το υπερτατο δώρο της φύσης πορς τον άνθρωπο. Στο λέω μεγάλη βεβαιώτητα.