Η κοπέλα μου μιλάει πάρα πολύ.

[Killrat]

Γεια σας. Τους τελευταίους μήνες αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και δεν ξέρω γιατί συμβαίνει ακριβώς.
Μένω μαζί με το κορίτσι μου εδώ και 6 μήνες και είμαστε μαζί σχεδόν έναν χρόνο.
Τους τελευταίους μήνες όταν μιλάμε μεταξύ μας και λέμε τα νέα μας ή και τα προβλήματα μας, εκείνη μιλάει υπερβολικά πολύ σε σημείο που με κουράζει απίστευτα γιατί αναλύει τα πάντα και αρχίζω να αφαιρούμαι από την συζήτηση και να κοιτάζω συχνά αλλού ή να συνεχίζω σιγά σιγά αυτό που έκανα (π.χ την δουλειά μου στον υπολογιστή κλπ ) καθώς την ακούω και αυτή η πράξη μου την κάνει να νευριάζει και να ξεσπάει έντονα και να τσακωνόμαστε.
Επίσης νευριάζει όταν μιλάει πολύ και της απαντάω είτε μονολεκτικά είτε με λίγες λέξεις, αφού δεν έχω να πω κάτι σε αυτό και δεν μου έρχεται και να ρωτήσω κάτι αφού τα έχει καλύψει όλα. Και πάλι αρχίζει και νευριάζει και ξεσπά ένας καυγάς.
Είναι του χαρακτήρα μου να μην είμαι πολύ κοινωνικός και να μην μιλάω πολύ. Αντιθέτως αυτή είναι αρκετά κοινωνική και μιλάει πολύ. Στην αρχή δεν είχαμε θέμα αλλά τώρα τσακωνόμαστε κάθε μέρα.
Πριν λίγο για παράδειγμα, ενώ έκανα δουλειά στον υπολογιστή με φώναξε να μου πει ένα "πρόβλημα" και ότι είχε δύο επιλογές. Μου τις δείχνει και λέει ότι θα εφαρμόσει την δεύτερη. Συμφώνησα μαζί της γιατί όντως ήταν καλύτερη η δεύτερη και έφυγα να συνεχίσω την δουλειά. Αλλά και πάλι ξεκίνησε καυγάς γιατί με φώναξε να μου πει το πρόβλημα της αλλά σηκώθηκα και έφυγα.
Μα, αφού πήρε ήδη την απόφαση και συμφώνησα, τι άλλο να πούμε;....
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνω;

[Delmember031219]

Πριν λίγο για παράδειγμα, ενώ έκανα δουλειά στον υπολογιστή με φώναξε να μου πει ένα "πρόβλημα" και ότι είχε δύο επιλογές. Μου τις δείχνει και λέει ότι θα εφαρμόσει την δεύτερη. Συμφώνησα μαζί της γιατί όντως ήταν καλύτερη η δεύτερη και έφυγα να συνεχίσω την δουλειά. Αλλά και πάλι ξεκίνησε καυγάς γιατί με φώναξε να μου πει το πρόβλημα της αλλά σηκώθηκα και έφυγα.
Μα, αφού πήρε ήδη την απόφαση και συμφώνησα, τι άλλο να πούμε;....
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνω;

Θα σου απαντήσω στο παράδειγμα που έφερες. Μπορούσες να την ρωτήσεις γιατί πιστεύει και η ίδια πως η 2η επιλογή είναι καλύτερη. Δηλαδή να μην πεις απλά ένα "ναι". Γιατί άμα αυτή μιλάει και εσύ λες ένα ναι ή ένα όχι και αυτή δεν νιώθει καλά και εκνευρίζεται. Το εκλαμβάνει πως θες απλά να την ξεφορτωθείς.

Εσύ από την πλευρά σου έχεις δίκιο γιατί κάποιος άνθρωπος που μιλάει υπερβολικά πολύ είναι κουραστικός. Προσπάθησε να συμμετέχεις λίγο παραπάνω όταν μιλάτε και αυτή θα ακούει και δεν θα μιλάει τόσο. Αλλά ούτε εσύ θα γίνεις πολύ ομιλητικός ούτε αυτή θα αλλάξει. Να μιλάτε και οι δυο. Στην αρχή δεν είχατε θέμα γιατί εσύ ίσως δεν είχες κουραστεί τόσο και δεν αδιαφορούσες τόσο εμφανώς και αυτήν δεν την πείραζε τόσο που απαντούσες μονολεκτικά.

[αλεξανδρος_77]

σε κουραζει γιατι δε σου ταιριαζει αλλιος δε θα σε πειραζε αλλα κατα κανωνα αλλος καταλαβαινει και αλλος ακουει οποτε...

[Kostas_14]

Εγώ να σου αντιστρέψω το όλο σκηνικό, αν μένατε ξεχωριστά και ο καθένας είχε την δική του ζωή, δεν θα υπήρχαν τόσα προβλήματα. Μετά απορούν μερικές φίλες μου, γιατί είμαι κατά των μόνιμων σχέσεων και γάμων, μα ακριβώς για να αποφύγω αυτές τις χαζές συμπεριφορές.

Είμαι 100% σίγουρος, πως αν μένατε ξεχωριστά και είχατε τις δικές σας ζωές με τους δικούς σας ρυθμούς, δεν θα υπήρχαν τόσα προβλήματα. Δεν ξέρω τι την πιάνει την κοπέλα σου, εικάζω πως είναι θέμα ανασφάλειας, θεωρεί πως όσο συμμετέχεις στην ζωή της, όσο της δίνεις σημασία, θεωρεί πως σε έχει κοντά της. Το θέμα είναι πως με αυτόν τον τρόπο, τα δικά σου "θέλω" μέσα στην σχέση, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

Αν σε μια συγκατοίκηση κάνει ο ένας κουμάντο, τότε αυτό δεν λέγεται σχέση. Δεν είσαι ο συναισθηματικός σάκος του μποξ, όποτε θέλει να ξεσπάει, αλλά και να απαιτεί παράλληλα να έχει όλη την προσοχή πάνω της.

Σου έδωσε εσένα προσοχή στα δικά σου πράγματα; Έβαλε σε προτεραιότητα ποτέ και τα δικά σου "θέλω" εκτός από τα δικά της; Έδωσε λύση σε ένα δικό σου θέμα;

Η αλήθεια είναι πως επειδή θέλουμε να κρατήσουμε και εμείς οι άντρες τις κοπέλες δίπλα μας σε μια σχέση, συμπεριφορές που μας "μειώνουν" τις καλύπτουμε. Αυτό είναι το λάθος μας.

Έκατσες να της μιλήσεις ειλικρινά γι'αυτά που νιώθεις; Αυτά δηλαδή που μας έχεις πει εδώ, τα έχεις πει και σε εκείνην; Δεν ξέρω τι παίζει με την κοπέλα σου, σίγουρα παίζει και το θέμα της ανασφάλειας όμως, τώρα γιατί κάτι περαιτέρω, πιστεύω πως οι κοπέλες του forum θα σου δώσουν καλύτερες απαντήσεις από εμένα.

[Miliva21]

Δεν εχει να κανει το κοινωνικός με το ομιλητικος απαραίτητα ....
Πιθανόν η κοπέλα σου είναι ο τύπος που της αρέσει να περιγραφεί τα πάντα με λεπτομέρεια όσο ασήμαντα και αν είναι.....ή να μιλάει παραπανω γιατί βαριέται να κάθεστε και οι δύο σαν παγοκολονες και να κοιτιοσαστε απλά....

Εσύ πάλι είσαι ο λακωνικος τύπος που λέει μια λέξη το μισάωρο...............
Ασυμφωνία χαρακτήρων εξ αρχής...

Κοίταξε η μία λύση είναι να κάτσεις να κάνεις υπομονή να την ακούσεις....Η άλλη λύση είναι να της μιλήσεις ήρεμα να της δώσεις ένα φιλάκι και να της πεις γλυκά "ματάκια μου δεν το κάνω επίτηδες...Δεν σε γράφω απλά με κουράζει η πολυλογία γτ έτσι είναι ο χαρακτήρας μου"..

Ή τρίτη και τελευταία επιλογή για να της το βουλώσεις λίγο είναι να αρχίσεις να μιλάς εσύ και να γίνεις πιο ενδιαφέρον και πιο ομιλητικος.....γτ κάπου βαριέται μάλλον και προσπαθεί να σε τσιγκλισει να πάρεις μπρος.....

Και εγώ όταν ειμαι έξω με άνθρωπο και είναι λακωνικος ή δεν μιλάει ξενερώνω απίστευτα .....βαριέμαι .......Έτσι για να καλύψω το κενό και να δημιουργήσω μια ένταση γίνομαι πολυλογου x2

Το χειρότερο είναι να είσαι με σύντροφο που δεν μιλάει...βαρεμάρα προσωποποιημένη.......απαπα

Γ αυτό άρχισε να μιλάς και να βρίσκεις θέματα για συζήτηση να δεις για ποτέ θα έχετε καλύτερη επικοινωνία και κάποια στιγμή μπορεί να την κουρασεις και να μιλάς μόνο εσύ

[αλεξανδρος_77]

σιγα μη μιλησει ενας μιλα και ενας ακουει συνηθως πως ειναι το παζλ...

[Macgyver]

Με τον καιρο , ξεδιπλωνεται ο χαρακτηρας του αλλου-ης , ...................... η δεχεσαι τον αλλον -ην με τα ελατωμματα του , ναλλαξει αποκλειεται , μονο προσωρινα θαλλαξει , η χωριζεις , δεν μπορεις εσυ ναλλαξεις τον χαρακτηρα του αλλου ..... αυτη ειναι , κι αν σαρεσει ......

[Miliva21]

Με τον καιρο , ξεδιπλωνεται ο χαρακτηρας του αλλου-ης , ...................... η δεχεσαι τον αλλον -ην με τα ελατωμματα του , ναλλαξει αποκλειεται , μονο προσωρινα θαλλαξει , η χωριζεις , δεν μπορεις εσυ ναλλαξεις τον χαρακτηρα του αλλου ..... αυτη ειναι , κι αν σαρεσει ......

Σωστός ο παλιός........

[Macgyver]

Σωστός ο παλιός........

ο νεος ειναι ωραιος αλλα ο παλιος ειναι αλλιως , εεεεε ?

[Miliva21]

ο νεος ειναι ωραιος αλλα ο παλιος ειναι αλλιως , εεεεε ?

Έτσι τι να κάνουμε...Ο καθένας με τις χάρες του....

[Macgyver]

Έτσι τι να κάνουμε...Ο καθένας με τις χάρες του....

Μεγαλη αληθεια αυτη .........

[Sagk86]

Το έχω κ εγώ αυτο στη σχέση μου αλλά τα έχουμε βρει κάπου στη μέση.. εκείνος είναι σαν εσένα, δε μπορεί τις μεγάλες συζητήσεις, δε μπορεί τις πολλες αναλύσεις. Εγώ αντίθετα μπορω να μιλάω πολύ περισσότερο, μ αρέσει να του αναφέρω τα παντα(πχ νέα δουλειάς, τι έκανε ο ένας τι έκανε ο άλλος κλπ) μ αρέσει γενικά η επικοινωνία η λεκτική. Εκείνος αν δεν έχει κάτι να πει προτιμά να μη μιλάει και δεν του αρέσει πχ να μιλάμε για άσχετους που δεν ξέρει η για κάτι που θεωρεί ανούσιο. Τελικώς, τα έχουμε βρει με εμένα κάποιες φορές να αποδέχομαι ότι απλά θα του τα πω, θα τα ακούσει (γιατί ακούει) αλλά δε θα πει κάτι ιδιαίτερο, κ εκείνον να ξέρει πως εγώ κάποιες φορές θα μιλάω πολύ. Το θέμα που χρειάστηκε δουλειά ήταν οι καβγάδες όπου εγώ ανελυα τα πάντα με αποτελέσμα να μη μπορεί να παρακολουθήσει κ να κουράζεται τρομερά. Εκεί προσπαρμοστηκα περισσότερο εγώ, γιατί έκανε καλό κ στο να λύσουμε το θέμα το να μη μιλάμε χίλιες ώρες αλλά πιο λιτά και περιεκτικά. Καταλαβαίνω την κοπέλα σου γιατί κ εγώ αρχικά θυμωνα τρομερά με αυτο. Θα σου έλεγα να της εξηγήσεις με ωραίο τρόπο το χαρακτήρα σου και να της δώσεις να καταλάβει πως δεν είναι ότι δεν την ακούς η ότι δεν μετράνε για σένα όσα λέει απλά εισαι πιο λακωνικός από εκείνη , κ Να τα βρείτε κάπου στη μέση

[Remedy]

Γεια σας. Τους τελευταίους μήνες αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και δεν ξέρω γιατί συμβαίνει ακριβώς.
Μένω μαζί με το κορίτσι μου εδώ και 6 μήνες και είμαστε μαζί σχεδόν έναν χρόνο.
Τους τελευταίους μήνες όταν μιλάμε μεταξύ μας και λέμε τα νέα μας ή και τα προβλήματα μας, εκείνη μιλάει υπερβολικά πολύ σε σημείο που με κουράζει απίστευτα γιατί αναλύει τα πάντα και αρχίζω να αφαιρούμαι από την συζήτηση και να κοιτάζω συχνά αλλού ή να συνεχίζω σιγά σιγά αυτό που έκανα (π.χ την δουλειά μου στον υπολογιστή κλπ ) καθώς την ακούω και αυτή η πράξη μου την κάνει να νευριάζει και να ξεσπάει έντονα και να τσακωνόμαστε.
Επίσης νευριάζει όταν μιλάει πολύ και της απαντάω είτε μονολεκτικά είτε με λίγες λέξεις, αφού δεν έχω να πω κάτι σε αυτό και δεν μου έρχεται και να ρωτήσω κάτι αφού τα έχει καλύψει όλα. Και πάλι αρχίζει και νευριάζει και ξεσπά ένας καυγάς.
Είναι του χαρακτήρα μου να μην είμαι πολύ κοινωνικός και να μην μιλάω πολύ. Αντιθέτως αυτή είναι αρκετά κοινωνική και μιλάει πολύ. Στην αρχή δεν είχαμε θέμα αλλά τώρα τσακωνόμαστε κάθε μέρα.
Πριν λίγο για παράδειγμα, ενώ έκανα δουλειά στον υπολογιστή με φώναξε να μου πει ένα "πρόβλημα" και ότι είχε δύο επιλογές. Μου τις δείχνει και λέει ότι θα εφαρμόσει την δεύτερη. Συμφώνησα μαζί της γιατί όντως ήταν καλύτερη η δεύτερη και έφυγα να συνεχίσω την δουλειά. Αλλά και πάλι ξεκίνησε καυγάς γιατί με φώναξε να μου πει το πρόβλημα της αλλά σηκώθηκα και έφυγα.
Μα, αφού πήρε ήδη την απόφαση και συμφώνησα, τι άλλο να πούμε;....
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνω;

να αλλαξεις κοπελα..

[αλεξανδρος_77]

δεν ειναι αρκετα κοινωνικη σε σενα το κανει μονο γιατι δε καταλαβαινεις τι λεει και μετα το καυγα φανταζομαι παει το νοικοκυριο...

[Kostas_14]

να αλλαξεις κοπελα..

Εδώ διαφωνώ Remedy και τι έγινε η υπομονή μέσα στην σχέση; Τι έγινε η αλληλοπεριχώρηση; Τι έγινε το να προσπαθεί κάποιος για την σχέση του και να μην φεύγει με το παραμικρό;

Δηλαδή πχ. όποια ή όποιος δεν μας κάνει, σύμφωνα με τα δικά μας "θέλω" τον/την διώχνουμε, μέχρι να βρούμε εκείνον/η, που θα ταιριάζει με τον δικό μας χαρακτήρα;

Άρα θέλουμε μια σχέση που θα την ορίζει ο δικό μας χαρακτήρας, σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά, που θα ορίζουμε πάλι εμείς. Ο άλλος άνθρωπος όμως, πως θα δεχτεί να γίνει το "σκυλάκι" μας; Δεν είναι αυτεξούσιος; Δεν έχει διαφορετικά θέλω από εμάς; Δεν έχει διαφορετικά βιώματα από εμάς;

Αυτό πιστεύω είναι και το μεγαλείο της σχέσης, το να συνυπάρχουν διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι, με διαφορετικά θέλω, που έχουν διαφορετικά βιώματα, που τους ενώνει όμως κάτι βαθύτερο, ο έρωτας. Το να μην προσπαθείς για την σχέση σου και να αλλάζεις συντρόφους μέχρι να βρεις κάποιον/α που να σου κάνει, το θεωρώ δειλία και όσοι το κάνουν πιστεύω πως δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους.

Συμφωνείς πάνω σε αυτό;