Απίστευτα εξαντλητικό άγχος

[vickie_victoria]

Και γω τα βιωνω και νιώθω όπως λες κι. Εσύ ότι κάθε μέρα κουβαλάω ένα σταυρό. Σε καταλαβαίνω ούτε εγώ ξέρω πως να γίνω καλά. Φοβάμαι τα πάντα ακόμα κ μέσα στο σπίτι. Οι ταχυπαλμιες με πιάνουν όταν είναι να βγω κ να πάω κάπου. Φοβάμαι συνέχεια ότι θα πεθάνω κλαίω και λέω καταραμένη ζωή δεν χαίρομαι τίποτα απολύτως και ζω μέσα σε ένα ατελείωτο βάσανο δεν ηρεμώ ποτέ και δεν χαλαρώνω. Έχω αϋπνίες και είμαι συνέχεια στην τσίτα. Εσύ έχεις ταχυπαλμιες τρέμουλο ζαλάδες κτλ?

[Tomtim98]

Καλησπέρα και γω 20 είμαι και έχω ένα χρόνο σαν εσένα ... Μπορώ να πω ότι το χω πάρει πιο ήρεμα πάντως ... Απλά δεν μπορώ να κάνω σε ίδιο βαθμό τα πράγματα τα οποία έκανα ... Άρχισα πρώτα με τις ταχυκαρδίες μετά με τους πόνους στο στήθος .... Και αφού τα ξεπέρασα τώρα προσπαθώ να καταλάβω και τις έκτακτες που είχα πριν κάμποσο καιρό για να τις ξεχάσω και αυτές και να μην με ενοχλούν ... Από κρίσεις μόνο δύο φορές με έπιασε σε τέτοιο βαθμό ... Και άμα με πιάσει τη διώχνω μόνος μου ... Δοκίμασε βιταμίνες με μαγνήσιο βοηθάει στο άγχος και θετική σκέψη ... Και άμα βλέπεις ότι κάποιες μέρες είσαι χάλια ψυχολογικά και δεν θες να βγεις έξω μην βγαίνεις ... Και επισης κάνε καλή διατροφή ... Εχω κάμποσους μήνες που τρώω πολύ και νιώθω πολύ καλύτερα

[vassia_u]

penny, νομίζω πως πρέπει να δώσεις μια ακόμα ευκαιρία στην ψυχοθεραπεία. Ολο αυτό το γενικευμένο άγχος πυροδοτείται σε όλους μας από διάφορες αφορμές τις οποίες δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Ομως σε ποιό βαθμό θα το αφήσουμε να εξελιχθεί και να μας "παραλύσει" ή όχι, ειναι κάτι που μπορούμε, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, να το ελέγξουμε. Γνωρίζοντας-ανακαλύπτοντας όλες εκείνες τις "εγγραφες" που σε καθιστούν στο σήμερα δυσλειτουργική είναι, κατά την άποψή μου, η λύση. Δεν είμαι ειδικός. Μιλάω από την προσωπική μου εμπειρία. Η ψυχοθεραπεία είναι ένα πολύτιμο δώρο στον εαυτό μας. Και δεν χρειάζεται να φτάνουμε στα όριά μας για να την αναζητούμε. Πιστεύω πως είναι κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε από τη στιγμή που συνειδητοποιούμε την ύπαρξή μας. Οπως είπε κι ένα φίλος πιο πάνω..όλα είναι περαστικά..θα συμπληρώσω πως όσο πιο δύσκολα είναι τόσο πιο σπουδαία ευκαιρία να έχουμε μια αυθεντική συνάντηση με τον εαυτό μας