Θάνατος

[Demi71]

Ο θάνατος δεν θα πρέπει να μας απασχολεί, επειδή όταν εμείς υπάρχουμε, ο θάνατος δεν είναι παρών και όταν ο θάνατος είναι παρών, εμείς δεν υπάρχουμε.

Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος

θα διαφωνήσω γιατί μπορεί να υπάρχουμε εμεις αλλά μπορεί να λείπουν πολύ αγαπημένα μας πρόσωπα. Οπότε υπάρχει ο θάνατος ως απουσία των δικών μας ανθρώπων ...............

[homebod]

Ο Θάνατος είναι αρχαιοελληνική θεότητα του θανάτου.
Ο μύθος

Ο Ησίοδος αναφέρει ότι είναι δίδυμος αδελφός του Ύπνου, οι οποίοι είναι "δεινοί θεοί" που κατοικούν στο σκοτεινό Τάρταρο και ποτέ δεν τους φωτίζει ο ήλιος. Όμως ενώ ο Ύπνος ταξιδεύει ειρηνικά πάνω στη θάλασσα και στη γη και είναι ευχάριστος στους ανθρώπους, ο Θάνατος αντίθετα έχει σκληρή και σιδερένια καρδιά και μισείται από τους ανθρώπους, ακόμη κι από τους αθάνατους.

Άλλες φορές ο Θάνατος χαρακτηρίζεται, ιδιαίτερα από τους τραγικούς, ως ευεργέτης και μάλιστα γιατρός, γιατί απαλύνει τους ανθρώπους από τις αρρώστιες και τους πόνους. Στην Ιλιάδα ο Θάνατος εμφανίζεται, με εντολή του Δία και της Ήρας, για να παραλάβει το πτώμα του Σαρπηδόνα και να το μεταφέρει στη Λυκία. Ο Ευριπίδης παριστάνει το Θάνατο σαν βασιλιά των νεκρών, που φορά μαύρο πέπλο ή έχει μαύρα φτερά. Τον παρουσιάζει ως πικρό, αλόγιστο, άκριτο, λυπηρό, κακό δαίμονα κλπ.
Οι θεοί, Ύπνος και Θάνατος, μεταφέρουν το νεκρό σώμα ενός πολεμιστή.

Για τη λατρεία του θεού ελάχιστα πράγματα προσφέρονται, γιατί ο Θάνατος ούτε θέλει, ούτε δέχεται δώρα. Γι αυτόν δεν υπάρχει βωμός. Συνήθως παριστάνεται σαν όμορφος νέος, άλλοτε με φτερά κι άλλοτε χωρίς φτερά. Μερικές φορές συνοδεύεται από τον αδελφό του Ύπνο. Η προσωποποίηση του Θανάτου που τον παριστάνει ως σκελετό να κρατάει δρεπάνι είναι μεταγενέστερη.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98...3%CE%AF%CE%B1)

[Demi71]

Ο Θάνατος είναι αρχαιοελληνική θεότητα του θανάτου.
Ο μύθος

Ο Ησίοδος αναφέρει ότι είναι δίδυμος αδελφός του Ύπνου, οι οποίοι είναι "δεινοί θεοί" που κατοικούν στο σκοτεινό Τάρταρο και ποτέ δεν τους φωτίζει ο ήλιος. Όμως ενώ ο Ύπνος ταξιδεύει ειρηνικά πάνω στη θάλασσα και στη γη και είναι ευχάριστος στους ανθρώπους, ο Θάνατος αντίθετα έχει σκληρή και σιδερένια καρδιά και μισείται από τους ανθρώπους, ακόμη κι από τους αθάνατους.

Άλλες φορές ο Θάνατος χαρακτηρίζεται, ιδιαίτερα από τους τραγικούς, ως ευεργέτης και μάλιστα γιατρός, γιατί απαλύνει τους ανθρώπους από τις αρρώστιες και τους πόνους. Στην Ιλιάδα ο Θάνατος εμφανίζεται, με εντολή του Δία και της Ήρας, για να παραλάβει το πτώμα του Σαρπηδόνα και να το μεταφέρει στη Λυκία. Ο Ευριπίδης παριστάνει το Θάνατο σαν βασιλιά των νεκρών, που φορά μαύρο πέπλο ή έχει μαύρα φτερά. Τον παρουσιάζει ως πικρό, αλόγιστο, άκριτο, λυπηρό, κακό δαίμονα κλπ.
Οι θεοί, Ύπνος και Θάνατος, μεταφέρουν το νεκρό σώμα ενός πολεμιστή.

Για τη λατρεία του θεού ελάχιστα πράγματα προσφέρονται, γιατί ο Θάνατος ούτε θέλει, ούτε δέχεται δώρα. Γι αυτόν δεν υπάρχει βωμός. Συνήθως παριστάνεται σαν όμορφος νέος, άλλοτε με φτερά κι άλλοτε χωρίς φτερά. Μερικές φορές συνοδεύεται από τον αδελφό του Ύπνο. Η προσωποποίηση του Θανάτου που τον παριστάνει ως σκελετό να κρατάει δρεπάνι είναι μεταγενέστερη.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98...3%CE%AF%CE%B1)

:rolleyes: χαχαχα!!!!

[λουλούδι]

Τον θάνατο τον βλέπω σαν λύτρωση. Είναι άλλωστε αυτό που μου δύναμη για να ζω. Δηλαδή όταν ξέρεις πως θα πεθάνεις κάνεις υπομονή γιατί γνωρίζεις πως ότι και να περνάς έχει ημερομηνία λήξης.

Καλημερα! Εχεις ανοιξει θεμα για το τι σε βασανιζει; Εμενα με ενοχλει και ο θανατος και η ζωη, την φανταζομουν αλλιως τη ζωη αλλα αυτο νομιζω ειναι φυσιολογικο. Το να βλεπεις ομως τον θανατο σαν λυτρωση σημαινει οτι βασανιζεσαι παρα πολυ.

[giorgos panou]

Τον θάνατο τον βλέπω σαν λύτρωση. Είναι άλλωστε αυτό που μου δύναμη για να ζω. Δηλαδή όταν ξέρεις πως θα πεθάνεις κάνεις υπομονή γιατί γνωρίζεις πως ότι και να περνάς έχει ημερομηνία λήξης.

Επειδη δεν μηλας εσυ, αλλα μαλον η καταθλιψη σου, θα σου ελεγα να γινεις καλα κι μετα να ξανα σκεφτεις το ιδιο!

[MikeStam 3]

και μενα με διακατεχουν φοβοι θανατου και λεω δν θελω να παιθανω πριν γινω καλα

[Macgyver]

Τι λέτε στον εαυτό σας όταν σας καταβάλλει ο φόβος του θανάτου?

Αυτα ειναι αρρωστημενες σκεψεις ........

[giorgos panou]

Απο υπερβολικη δοση Ηρωινης -πριν πλλα χρονια -επεσα σε κομα! -απο αυτα που μου ειπαν οσοι ηταν παρον διοτις εγω δεν τ θυμαμαι αλλα κι οσα θυμαμαι απο πριν το επησοδιο κι οταν με επανεφεραν τα ξεχνω συνεχως!- επεσα σε κομα και μου εκαναν ενεση ναλαξονης για να επανελθω!
Ηταν ασημη εμπειρια ! αυτο που θυμαμαι ειναι οτι ηταλ πολυ ομορφα και ενιωθα μια γλυκη γευση στα χιλια μου! και ξαφνου ενα ξενερομα και μολις ανοιξα τα ματια μου προσωπα τρυγυρο μου να με κοιταν με βλεματα περιεργα!
προσωπικα δεν ειδα ουτες το ασπρο φως που λενε, ουτες ειδα καποιον να μεφωναζει, ουτες ειδα το σωμαμου απο πανοραμικη οψη οπως λενε στα ρεπορταζ! αυτα τα λιγα που θυμαμαι ειναι οτι ενιωθα μια γλυκα! , κριωνα λιγακι στην αρχη κι καθολου πονο!!πονο ενιωθα πριν χασω τις αισθησεις μου πριν δλδη παψω να θυμαμαι!! εκεινη την στιγμη παντος ξενερωσα που συνηλθα κι απο τι μου λενε τους εκανα παραπονα διοτις πηγε τσαμπα τα λεφτα που πληρωσα! χαχα

[giorgos panou]

παντος , η γνωμη μου ειναι οτι πρεπει να προσπαθουμε να απολαμβανουμε την ζωη ως του οτι υπαρχουμε και οχι με αισθηματα επηθιμιας ! οχι δλδη να αναλονομαστε σε κυνηγη ευχαρηστησης! να μπορουμε να βλεπουμε την ζωη ως ενα μικρο ταξιδι! κατς που δεν κραταει πολυ! να απολλαμβανουμε το καθε λεπτο την καθε μερα! εχωντας παντα στο μυαλο μας οτι γρηγορα θα τελειωσει! να μην ξεχναμε οτι αυριο μπορει να μην ζουμε! με τετοια ματια θα αναγκασουμε τον εαυτο μας να ειναι πιο χαρουμενος με τα απλα πραματα!