Μια ζωή τα κάνω σκατά

[aimilia]

Στα αισθηματικά μου φυσικά που αλλού; Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη...

Έχω μια σχέση 6 χρόνια, τους τελ. 3 μηνες συζώ κι όλας. Τα τελευταία 3 χρόνια την σχέση αυτή την περάσαμε κι εγώ και ο φίλος μου από 40 κύματα. (πολλοί αριθμοί το ξέρω... :P ).

Πολλοί καβγάδες, πολλές εντάσεις, πολλοί χωρισμοί κι επανασυνδέσεις, μία αποβολή ενός παιδιού που εκείνος δεν ήθελε, η έκτρωση ενός άλλου παιδιού που εγώ δεν ήθελα εν καιρώ που ήμασταν χωρισμένοι κλπ. Καταλήξαμε να συζήσουμε για να δούμε πως θα πάει και να το λήξουμε ή να το καταλήξουμε οριστικά.

Η αλήθεια είναι πως η συμβίωση είναι καλύτερη από ότι περίμενα. Δεν υπάρχουν εντάσεις. Όπως δεν υπάρχει και πάθος, μας έφυγε. Ανακαλύπτω σιγά-σιγά πως δεν είναι αυτός που θα ήθελα να κάνω οικογένεια, δεν ταιριάζουμε. Δεν είναι κοινωνικός, δεν βγαίνουμε μαζί οπότε συνεχώς βγαίνω μόνη μου, όλη μέρα κάθεται σ ένα pc και παίζει κλπ. Μου λείπει η τρυφερότητα, ενδεχομένως να έχω στο μυαλό μου την εικόνα του ενθουσιασμένου υπό συμβίωση ζευγαριού και βλέπω πως αυτός δεν ανταποκρίνεται σε αυτή την εικόνα.

Το αποκορύφωμα είναι πως το τελευταίο διάστημα νιώθω έντονη έλξη για κάποιον άλλον. Κάποιον που δεν πρέπει. Είναι παντρεμένος. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν ένας ενθουσιασμός. Μετά νόμιζα πως ήταν η ιδέα μου. Έκανα οτιδήποτε να το πνίξω (το συναίσθημα όχι το κουνέλι!) και να μην το σκέφτομαι. Κατέληξα ένα χρόνο μετά να συνειδητοποιώ ότι όντως αισθάνομαι πράγματα που δεν ξέρω αν είναι προσωρινά λόγω της ανάγκης μου για τρυφερότητα ή πιο ουσιαστικά. Δεν σκοπεύω να κάνω κάτι, δεν θέλω περισσότερα μπερδέματα στην ζωή μου. Όμως...

..το γεγονός ότι ένιωσα έτσι για έναν άλλον, από μόνο του με έβαλε σε σκέψεις. Αποπειράθηκα να φύγω από την συμβίωση και να χωρίσω αλλά για κάποιον λόγο δεν μπορω....όσο και να το θέλω, δεν μπορώ να βγάλω απ την ζωή μου κάποιον που γνωρίζω 8 χρόνια, που για μένα είναι κάτι σαν συγγενής πια, που αγαπάω αλλά όχι όπως παλιά. Που υπήρχε πάντα μέσα στην καθημερινότητά μου....αλλά αισθάνομαι τόσο έντονα για τον άλλον που μερικές φορές πνίγομαι....δεν ξέρω τί να κάνω.

Προσωρινά μένω για να δω μήπως αλλάξουν τα πράγματα....ξέρω μέσα μου πως και 150 χρόνια να κάτσω εδώ, τα πράγματα θα μείνουν ίδια. Δεν ξέρω γιατί δεν έχω την δύναμη να φύγω. Φοβάμαι μήπως το μετανιώσω. Φοβάμαι πως δεν θα βρω σε άλλον κάποια καλά χαρακτηριστικά του τωρινού μου συντρόφου. Αλλά μου λείπει η αγάπη που είχαμε. Μου λείπουν οι αγκαλιές, οι βόλτες και τα φιλιά που μου στερεί διότι είναι πάντα κουρασμένος-βαριέται κλπ.

Είμαι σε αδιέξοδο, βοηθήστε γειτόνοι!!!!!!!!!!!!

[deleted-member141015]

Όντως πολλοί...αριθμοί aimilia! Βαραίνουν πολλά αυτή τη σχέση και δεν ξέρω κατά πόσο μπορείτε να τα προσπεράσετε. Θυμάμαι την ιστορία με την έκτρωση και τη συναισθηματική φόρτιση εκείνης της εποχής, που απ\' όσο καταλαβαίνω κατέληξε στην τωρινή συγκατοίκηση. Αυτά τα \'καλά χαρακτηριστικά\' του συντρόφου σου που αναφέρεις ποια είναι και πώς εκφράζονται στην τωρινή σας σχέση;

[Θεοφανία]

Αιμιλία....
Δεν βλέπω που τα έχεις κάνει σ.... Ίσα-ίσα που σε βλέπω να το παλεύεις και απλά να δίνεις παράταση στο τέλος. Δστυχώς ο έρωτας-εκτός από σπάνιες περιπτώσεις-φεύγει κάποια στιγμή από το ζευγάρι και εκεί πρέπει ο καθένας να αποφασίσει τι θέλει απ\'΄τη ζωή του. Το πιο κομβικό σημείο απ\' όλα αυτά που είπες, είναι πως δεν ταιριάζετε σαν άνθρωποι.
Βλέπεις, αν αγαπάς κάποιον μπορεί να μην υπάρχει ελπίδα να ξανανιώσετε το ίδιο πάθος, αλλά αν ταιριάζετε μεταξύ σας, τότε αυτή η σχέση έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει και να έχει διάρκεια.
Όσον αφορά αυτό που λες για τον παντρεμένο, εγώ πιστεύω πως είναι μια αντίδραση απ\' την πλευρά σου.
Δηλαδή, θες κάπου να διοχετεύσεις την ανάγκη σου για πάθος και επιλέγεις τον πιο ακατάλληλο άνθρωπο προκειμένου να βγάλεις την φαντασίωση σου...

[Sofia]

Aimilia,

πολλοι απο μας, μενουμε σε σχεσεις για χάρη προηγουμενων ετών, προηγουμενων ομορφων στιγμων ή και χρόνων. Αλλα και απο φοβο στο να αντιμετωπισουμε μια κατάσταση που δεν μας βολεύει να δουμε πώς εχει. Οποτε προτιμουμε να θυμομαστε εκεινες τις ομορφες στιγμες οταν σημερα ποναμε για τις δυσκολιες που αντιμετωπιζουμε στην σχεση οπως εχει διαμορφωθει μεχρι τώρα.

Αν θεωρεις οτι έχεις κανει οτι καλύτερο μπορουσες, αλλα η σχεση σας πλεον δεν εξελίσσεται, δεν πλησιάζει καν σ αυτο που θες....δες τί σε εμποδιζει να φύγεις.

Κατά τη γνωμη μου η ελξη για εναν αλλο άντρα δειχνει ποσο μονη νιωθεις σε μια σχεση που εχει φτασει μαλλον σε τελμα.

Στη θέση σου θα προτιμουσα να μεινω μονη μου. Πιστεύω πως κατι τέτοιο θα σε βοηθουσε πιθανοτατα να ανασυγκροτηθεις κ να αναλαβεις την ευθυνη του εαυτου σου. Θα σε ωριμαζε δλδ...

[mariafound82]

Αιμιλια μηπως κατα βαθος πιστευεις οτι δεν αξιζεις τον ερωτα κ την αφοσιωση?Η επιλογη του παντρεμενου ειναι η πλεον ακαταλληλη,μηπως δειχνει ομως οτι πιστευεις οτι αξιζεις τα ψιχουλα που θα σου πεταξει για να κανει το κεφι του?

[aimilia]

Παιδιά σας ευχαριστώ όλους πολύ.

Μαρίνα, τα καλά χαρακτηριστικά στα οποία αναφέρομαι είναι στο ότι είναι πιστός (απ όσο γνωρίζω διότι όρκο δεν παίρνω για κανέναν!) αλλά γενικώς δεν μου χει δώσει δικαιώματα, είναι άνθρωπος ο οποίος παρόλο που θα με κρίνει σε μια δύσκολη στιγμή, στο τέλος θα με στηρίξει και γενικώς είναι άνθρωπος πως να το πω..του σπιτιού. Όσο κι αν δεν μ αρέσει αυτό, διότι περνάει στο άκρο του να γινεται εντελώς αντικοινωνικός, μου δίνει μια ας το πούμε \"ασφάλεια\" ως προς του ότι δεν φεύγει διαρκώς με αποτέλεσμα να με παραμελεί. Ψευδαίσθηση ίσως, διότι εδώ που τα λέμε με παραμελεί μέσα στο ίδιο του το σπίτι όταν όλη μέρα παίζει στον υπολογιστή! Βλέπω γύρω μου ανθρώπους συμφεροντολόγους, παρτάκηδες, άπιστους και ευτυχώς ο σύντροφός μου μέχρι στιγμής δεν μου χει δώσει τέτοια δείγματα. Φοβάμαι λοιπόν τί θα αντιμετωπίσω εκεί έξω όταν βγάλω τον σύντροφό μου από την ζωή μου. Απ την άλλη όμως, στην εικόνα ενός γάμου μαζί του, μου σηκώνεται η τρίχα. Φαντάζομαι την σκηνή και φοβάμαι....

Θεοφανία έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα αυτά ειδικά στην περίπτωση του παντρεμένου.

Η Σοφία είπε κάτι πολύ σωστό...ότι πολλοί άνθρωποι μένουμε σε μια σχέση για χάρη των παλιών στιγμών ενώ δεν τις ζούμε στο παρόν. Αυτό στην δική μου περίπτωση ισχύει και πολύ μάλιστα!

Μαράκι δεν έχω σκοπό να κάνω κάτι με τον παντρεμένο. Απλά πως να το πω ρε παιδί μου....οι ματιές που μου ρίχνει, ο τρόπος που με κοιτάει με ανεβάζει πολύ σαν γυναίκα, με κολακεύει, μου αλλάζει τελείως την διάθεση. Από κει και πέρα δεν επιζητώ τπτ περισσότερο. Θα μου πεις \"αν σου την έπεφτε τί θα έκανες;\"..χμμμ..δεν ξέρω αν θα αντιστεκόμουν για να είμαι ειλικρινής.

Δεν μπορώ να βρω την δύναμη να χωρίσω. Ξέρω πως τα πράγματα δεν θα είναι τραγικά και ότι θα είμαι καλά αλλά δεν μπορώ να βγάλω τον άνθρωπο αυτόν απ τη ζωή μου. Δεν ξέρω τί να κάνω.....

[Sofia]

Αimilia,

προσωπικα μου μοιαζει πώς αδικεις τον συντροφο σου κ εσενα. Κ ολο αυτο οπως το περιγράφεις, εμενα προσωπικα δεν μου μοιαζει για σχεση αγάπης αλλα συμφέροντος.

[Θεοφανία]

Σοφάκι, δεν νομίζω πως είναι σχέση συμφέροντος, απλά ανασφάλειας για το καινούργιο.
Έχω δει άπειρα ζευγάρια να τους έχει τελειώσει και να μένουν μαζί μόνο και μόνο από ανασφάλεια για τα αύριο. Συνήθως ο χωρι΄σμός έρχεται όταν μπαίνει το τρίτο πρόσωπο στη σχέση κάτι που συμβαίνει κατά 90%.
Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι αναζητούν μια πατερίτσα για να φύγουν από μια σχέση....

[mariafound82]

Του εχεις μιλησει ποτε?Του εχεις πει τι χρειαζεσαι ,τι νιωθεις σαν γυναικα?Πως αντιδραει?
Σιγουρα το φλερτ σε κολακευει {σε ολους αρεσει},πιστευω οτι ξερεις ποτε να σταματησεις.Εξαλλου δεν φλερταρει μονο αυτος

[deleted-member141015]

aimilia, αυτό όμως που δεν σου αρέσει και φοβάσαι να αντιμετωπίσεις, το συμφέρον, τον εαυτούλη, την απιστία, κινδυνεύεις να τα κάνεις δικά σου χαρακτηριστικά, ακριβώς γιατί μένεις σε μία σχέση που δεν σε ικανοποιεί.

Πιστεύεις πως δεν είναι εφικτό ένας σύντροφος να σου ταιριάζει και να σε \'ανεβάζει\'? Έπειτα το να είναι κάποιος κοινωνικός, δεν σημαίνει πως τριγυρνάει χωρίς το σύντροφο, όπως και το να είναι κάποιος \'του σπιτιού\' δεν σημαίνει ότι παραμελεί το σύντροφο. Και ούτε είναι εγγύηση ότι θα είναι πιστός στο μέλλον επειδή αντί να βγαίνει κάθεται κολλημένος στον υπολογιστή (ίσα-ίσα, θα έλεγα!). Το να περνάς καλά με έναν άνθρωπο και να ταιριάζεις μαζί του σου δίνει πολύ μεγαλύτερη \'ασφάλεια\'....

[Triella]

Hello aimilia!!...
το γεγονος οτι τοσο καιρο συζεις χωρις να νιωθεις κατι το ουσιαστικο για το συντροφο σου ειναι χειροτερο για σενα...δεν ειναι οτι δεν σε βλεπει πια σαν γυναικα αλλα σε εχει και τον εχεις συνηθισει τοσο πολυ που καποια πραγματα εχουν καταντησει ρουτινα....στο ονομα του φοβου, δε θελεις να τον χωρισεις, γιατι φοβασαι να μεινεις μονη σου...
και ομως οταν βρεθεις για λιγο μονη σου (και οχι με την εννοια νιωθω μονος αλλα ειμαι μονος), θα αναζωογονηθεις.....επιβαλλε� �αι να περασεις λιγο χρονο μοναχα με τον εαυτο σου, να σκεφτεις να ξεδιαλυνεις καποια πραγματα, και να μπορεσεις να ξελαμπικαρεις για να κανεις μια νεα σχεση πιο ζωντανη πλεον.
Τωρα οσον αφορα τον παντρεμενο....μια εξωσυζυγικη εμπειρια, φυσικα και εξιταρει και εφοσον εισαι και ευπαρουσιαστη σαν γυναικα, να σε προσεχει ακομα περισσοτερο....και να σε κανει και σενα να νιωθεις καλυτερα....
το νιωθεις και συ ομως οτι δεν πρεπει να εμπλακεις σε μια τετοια κατασταση....

αρχικα, αρχισε σιγα σιγα να θελεις να αλλαξεις σελιδα στο βιβλιο της ζωης σου...θελω να πω, μπες στο τρυπακι να πεις το οριστικο αντιο...η σχεση που εχεις τωρα, περασε πολλα....αλλα αφου καταληγετε και οι δυο σχεδον να βαριεστε, δεν υπαρχει λογος να την συνεχισετε...δεν ειναι κακο να πειτε αντιο....ο καθε ενας πρεπει να τραβηξει τον δικο του δρομο προς την αυτογνωσια....
επειτα μην φοβασαι να μεινεις μονη σου χωρις αγκαλιες και φιλια και ομορφα λογια....γνωριζω πολυ καλα πως αυτα ειναι που σου δινουν δυναμη (ειμαι και γω τετοιος ανθρωπος που θελει να νιωθει ομορφα διπλα στο αλλο φυλο)....αλλα οταν με τον τωρινο συντροφο δεν υπαρχουν πια ειναι σαν να μην υπαρχουν καθολου....ειτε ειστε μαζι ειτε δε ειστε ειναι το ιδιο πραγμα..οποτε δεν ειναι τοσο δυσκολο να πεις να χωρισετε...απλα θελει τολμη να τα βρεις με τον εαυτο σου.

[aimilia]

Αχ βρε παιδιά πόσο δίκιο έχετε σε όλα όσα λέτε. Όντως πρόκειται πλέον για σχέση συμφέροντος όχι υπό την έννοια της ύλης, αλλά υπό την έννοια ότι ο καθένας από τους δυο μας βρίσκει στον άλλον κάποια \"τυπικά\" προσόντα και μένει εκεί ολιγαρκής!


Του έχω πει πως αισθάνομαι, θα ήταν άδικο να μην επικοινωνήσω μαζί του το πρόβλημά μου.
Όταν λοιπόν τον κάθισα κάτω και του είπα πέντε πράγματα και μερικές αλήθειες, μούτρωσε κι έκτοτε είναι αλλαγμένος απέναντί μου δηλ. χειρότερα :(
Εξάλλου από μόνο του το γεγονός ότι κάθισα να συζητήσω μαζί του το αυτονόητο μιας σχέσης, ήταν η απόλυτη ξενέρα...ένιωσα να ζητιανεύω την προσοχή του.

Μαρίνα έπεσες μέσα. Όντως κινδυνεύω να προκαλέσω αυτά που φοβάμαι. Αλλά θέλω να μου εξηγήσεις κάτι.... ακόμη και με άλλον άνθρωπο όταν θα είμαι αύριο και ο έρωτας μεταξύ μας περάσει, πάλι μέσα στην ρουτίνα δεν θα είμαι; Πάλι την ίδια κατάληξη δεν θα έχω; Θέλω να πω πως όταν ο έρωτας περνάει κάπως έτσι δεν είναι οι σχέσεις ή η εικόνα που έχω πλάσει εγώ είναι λάθος; Θέλω να μου το εξηγήσεις αν μπορείς αυτό γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα μέσα μου. Όσον αφορά την δική μου κοινωνικότητα, αναγκάζομαι να βγαίνω μόνη μου γιατί εκείνος δεν με ακολουθεί πουθενά. Οι φίλοι μου δεν του αρέσουν τους βαριέται. Όταν του λέω να βγούμε οι δυο μας, μου απαντάει \"Για ποιό λόγο να πάμε για καφέ οι δυο μας, αφού καθόμαστε σπίτι;\" Γενικώς δεν με ακολουθεί και σε ένα φιλικό σπίτι που πήγαμε το τελ. διάστημα άρχισε να μου κάνει παρατηρήσεις για τα μαλλιά μου ή το άρωμά μου....με κάνει κι εμένα μετά να μην θέλω να με ακολουθεί...αλλά κατά βάθος αυτό με πληγώνει.

Όντως επιβάλλεται να μείνω μόνη μου. Δεν με φοβίζει η μοναξιά καθόλου όμως. Με φοβίζει η ζωή μου χωρίς εκείνον. Φοβάμαι πως τη στιγμή που θα χωρίσω αν με πάρει ένα τηλέφωνο θα στενοχωρηθώ και θα γυρίσω πίσω. Και δεν αντέχω άλλα πισωγυρίσματα....

[deleted-member141015]

Είναι άλλο το ο \'έρωτας περνάει\' και άλλο η εικόνα δύο ανθρώπων που όταν παρέλθει το πάθος δεν βρίσκουν τίποτα κοινό και βαριούνται ο ένας τον άλλον. Αλλά θα σου γράψω περισσότερα αύριο γιατί θα βγούμε με τον άντρα μου - οι δυο μας - για ένα γρήγορο ποτάκι! Νομίζω πως κι αυτό λέει κάτι, ε? :)

[Thessalo]

Aimilia διαβάζοντας αρχικά μου έμειναν όχι νούμερα αλλά δυο λέξεις \'\'μένω - φεύγω\'\' , \'\'στασιμότητα η ανοίγω την πόρτα της εξόδου\'\' και ήθελα να σου πω ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές , μα διαβάζοντας σου παρακάτω βλέπω με χαρά ότι έστω και ασυνείδητα το επέλεξες και είναι αυτό που λες \'\' η απόλυτη ξενέρα\'\' – \'\'το ζητιάνεμα της προσοχής του\'\' ενώ ουσιαστικά του κοινώνησες τις ανάγκες σου … και αν το πάμε λίγο παρακάτω έμμεσα του είπες θέλω να νιώσουμε όμορφα τα δυο μας … ουσιαστικά ανέλαβες την κατασταση στα χέρια σου με σκοπό να την πας εκεί που θέλεις /θέλετε εφόσον συμφωνεί και συνεργαστεί και ο σύντροφος σου.
Αυτο είναι το μονόπατη της συνειδητής προσπάθειας . Δυστυχώς από αυτά που γραφείς ο σύντροφος σου δεν είναι συνεργάσιμος… αλλα προφανώς για να μείνεις στη σχέση, αυτά που παίρνεις είναι ακόμα περισσότερα από αυτά που σου λείπουν … ότι και να είναι αυτά … όποτε προσωπικά όταν βρίσκαμε σ’αυτό το σταυροδρόμι την παλεύω μέχρι να εξουδετερώσω τα ουσιαστικά διλλήματα μου για μια τέτοια σχέση και μετά συνειδητοποιημένος κάνω τις επιλογές μου . Μονό που πρέπει να θέτεις προτεραιότητες και με βάση αυτά να πάρεις και τις τελικές αποφάσεις.

Οσο για αυτό που τόσο ουσιαστικά ρωτάς τη Μαρίνα , όταν φεύγει ο έρωτας και εμφανιστεί η ρουτίνα εκεί τη κάνουμε … εκεί γλυκιά μου βάζεις μπρος την φαντασία και την δημιουργικότητα σου/σας επιλέγεται κοινές δραστηριότητες , κάνετε πράγματα από τα οποία θα παίρνετε και τα δυο σας … τι κάνεις π.χ. με μια φίλη σου που είστε πολλά χρόνια μαζί και δεν βαριέστε όσες φορές και να βλέπεστε … ε κάτι αντίστοιχο μπορείς να κάνεις και στην σχέση σου … ελεύθερο προσωπικό χρόνο …από κοινού δραστηριότητες … πολύ μπλα μπλα και βόλτιτσες … να ακούτε και να ενδιαφέρεστε ουσιαστικά ο ένας τον άλλον και να μην κριτικάρετε, να φροντίζετε και να συμπαραστέκεστε ο ένας τον άλλων … κοινά όνειρα και κοινούς αγώνες για να τα πραγματοποιείται , κοινές παρεές … θα μαλώνετε κάπου κάπου … μετά παθιασμένο σεξ … ε αυτά μην νομίζεις ότι είναι καμιά τρελή επιστήμη … : )

[Empneustns]

μην ακους κανεναν....σκεψου τι εχεις,τι θα χασεις,τι θα κερδισεις,αν αξιζει.παντως ο παντρεμενος καταλαβαινεις για πιο λογο σε θελει,τουλαχιστον να εχουμε αυτογνωσια,μολις σε χορτασει θα γυρισει απο κει που ηρθε.να ταν ελευθερος το καταλαβαινω,και το λεω οχι για αλλο λογο αλλα γιατι και εσυ φαινεσαι κοριτσι του σπιτιου.αλλιως δεν θα εβαζες καν το θεμα εδω.και κατι ακομα για γενικες γνωσεις,ποτε σου δεν θα ταιριαξεις με κανεναν απολυτα,ο ενας δεν θα βγαινει μαζι σου,ο αλλος δεν θα θελει τη μουσικη σου και παει λεγοντας...κρινε μονη σου γιατι οτι και να λεμε εδω,να χωρισεις η οχι,τις επιπτωσεις εσυ θα τις υποστεις και κανενας αλλος.διαβασε την καρδια σου,τη λογικη σου,τη συνηδειση σου και αποφασισε....ευχομαι η αποφαση σου να ειναι θετικη για ολους σας και ποτε δεν ξερεις τι ειναι καλυτερο,αυτο που ευχεσαι η αυτο που ερχεται ....