Ιδεοψυχαναγκαστική Νεύρωση

[evelina]

Καλημέρα σε όλους!

Ονομάζομαι Εβελίνα και απο τα 18 μου υποφέρω απο ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση.Όλα ξεκίνησαν λίγες μέρες πριν απο τις πανελλήνιες εξετάσεις και μετά από μεγάλο άγχος για αυτές.Ξαφνικά ένιωσα έναν απέραντο τρόμο συνοδευόμενο με την ιδέα μήπως βλέπω ερωτικά τον πατέρα μου.Φανταστείτε οτι ένιωσα να ανατρέπεται όλος μου ο κόσμος καθώς ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα ανάλογες ιδέες.Σήμερα είμαι 29.Ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή όλο αυτόν τον καιρό και παράλληλα επισκεπτόμουν και για κάποιο διάστημα και ψυχολόγο.Πραγματικά υπήρξαν διαστήματα που αισθανόμουν καλά αλλά πάντα ερχόταν η μέρα που ο φόβος επέστρεφε εντελώς ξαφνικά μαζί με τις έμμονες και επίπονες ιδέες.Οι ιδέες αυτές αφορούσαν σχέδόν πάντα τον πατέρα μου με κυριαρχο το φόβο μήπως δεν τον βλέπω σαν πατέρα αλλά ερωτικά.Βέβαια εννοείται οτι δεν ήθελα να έρχονται αυτές οι ιδέες αλλά να σταματήσουν.Ιδέες μαζί με πανικό, τύψεις,απόγνωση, ντροπή και ενοχές απέναντι στους δικούς μου και απέναντι στο Θεό.Ψυχοσωματικά βέβαια είχα αφόρητο άγχος όλη τη διάρκεια της ημέρας,το μυαλό μου κολλημένο στις έμμονες ιδέες και ανικανότητα να διαβάσω ακόμα και μια σείρα κειμένου χωρίς να σκέφτομαι οτι είμαι κολλημένη στο μυαλό και οτι υποφέρω.Η αγωγή που ακολουθώ μέχρι και σήμερα αφορά αντικαταθλιπτικά φάρμακα.Αγχολυτικά και ηρεμιστικά τα αποφεύγω μέχρι και σήμερα καθώς προκαλούν εθισμό.Βέβαια τον τελευταίο 1,5 χρόνο ήμουν πραγματικά ήρεμη και δυνατή που είχα αρχίσει να αναθαρρύνομαι ότι είχα αρχίσει να ξεφεύγω απο το πρόβλημα.Το λάθος μου ήταν οτι έκοψα απο μόνη μου την φαρμακευτική αγωγή χωρίς να μιλήσω με το γιατρό μου.Δυστυχώς όμως μετά απο 5 μήνες ξαφνικά με έπιασε μια κρίση πανικού πριν απο 2 βδομάδες και επέστρεψαν και οι έμμονες ιδέες.Η αλήθεια είναι οτι είμαι πολυ απογοητεύμενη και κουρασμένη επειδή ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα τόσο καλά για τόσο διάστημα.Αυτή είναι η δικιά μου περίπτωση και θα ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας σε περίπτωση που βιώνει και κάποιος άλλος ανάλογες σκέψεις και ιδέες. Θα ήθελα να μιλήσω μέσα απο αυτό το χώρο του forum και με άλλα άτομα που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα και να ανταλλάξουμε σκέψεις και προβληματισμούς.


Χαιρετισμούς σε όλους!

[NikosD.]

Evelina, καλώς ήλθες στο e-psychology.

Η πορεία σε καταστάσεις σαν αυτή που αντιμετωπίζεις, δεν είναι γραμμική, δεν είναι επίσης σταθερά ανοδική. Είναι αναμενόμενο να έχεις σκαμπανεβάσματα (ή πισογυρίσματα/υποτροπές).
Εάν κάναμε ένα γράφημα, οι γραμμές προόδου δε θα πήγαιναν μέρα με τη μέρα προς τα πάνω, αλλά θα είχαν picks προς κάθε κατεύθυνση. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι, όμως διόλου δε μειώνει την μέχρι τώρα πορεία σου. Μακροπρόθεσμα, το αποτέλεσμα είναι θετικό. Χρειάζεται όπως καταλαβάινεις, θέληση και επιμονή να απεμπλακείς και να γυρίσεις σελίδα.

Οπως και συ αναγνωρίζεις, η διακοπή της φαρμακοθεραπείας (και ειδικά η απότομη) χωρίς τη συμβουλή γιατρού, δεν ήταν ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις. Ενδεχομένως απαιτούντο περισσότερες εβδομάδες θεραπείας, ώστε να φτιαχτεί επίπεδο στον οργανισμό.
Θα σου συνιστούσα, όχι να ξαναρχίσεις μόνη σου την αγωγή, αλλά σίγουρα να ξαναεπισκεφθείς τον γιατρό σου. Επίσης η ψυχολογική υποστήριξη, αν βρεις τον κατάλληλο θεραπευτή, είναι ιδιαίτερα σημαντική, μιας και απορροφά τους κραδασμούς, την ένταση από την ολη κατάσταση, ενισχύοντας τη θέληση σου για αποθεραπεία.

Καλή συνέχεια στην προσπάθεια που καταβάλλεις!

[evelina]

Θα ήθελα αν ξέρει κανείς απο εδώ να μου προτείνει ειδικούς συμβούλους (ψυχολόγους - ψυχοθεραπευτές) για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή με εμπειρία στο θέμα.Επίσης ξέρω ότι και δημόσια νοσοκομεία προσφέρουν ανάλογες υπηρεσίες απλά δεν ξέρω αν είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται η ψυχοθεραπεία αναγκαστικά στο βιβλιάριο ασθενείας.Καταλαβαίνετε οτι κάτι τέτοιο δε θα το ήθελα και πολύ..

Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Εβελίνα

[NikosD.]

Εβελίνα, αν θέλεις συμπλήρωσε τη φόρμα επικονωνίας του e-psychology
http://www.e-psychology.gr/index.php?option=com_contact&Itemid=33

και πες μου τόπο διαμονής ώστε να δω που μπορώ να σε παραπέμψω.

[evelina]

Danay σε ευχαριστώ πραγματικά για τα καλά σου λόγια. Παραξενεύτηκα ευχάριστα σχετικά με αυτό το site κάθώς είδα οτι όλοι ειναι ειλικρινά φιλικοί και έτοιμοι να βοηθήσουν.
Εύχομαι σε όλους γαλήνη, ευτυχία και αγάπη ιδιαίτερα σε όσους νιώθουν περισσότερο ανάγκη για αυτά τα συναισθήματα.

Πολλά φιλιά

Εβελίνα

[giwrgos-ath]

Geia sas. Exw kai gw afto to xarakthristiko apo thn teleftaia taksh tou Gymnasiou. Osoi to xete katalavainete ti exoume perasi... Enas polemos :) ALLA pistevw kai aisthanomai oti mporoume na nikisoume. Arkei na tou phgainoume kontra kai na leme oti den mas niazi................ Ola inai telia. Take care everyone

[Kassi]

Originally posted by evelina
Θα ήθελα αν ξέρει κανείς απο εδώ να μου προτείνει ειδικούς συμβούλους (ψυχολόγους - ψυχοθεραπευτές) για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή με εμπειρία στο θέμα.Επίσης ξέρω ότι και δημόσια νοσοκομεία προσφέρουν ανάλογες υπηρεσίες απλά δεν ξέρω αν είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται η ψυχοθεραπεία αναγκαστικά στο βιβλιάριο ασθενείας.Καταλαβαίνετε οτι κάτι τέτοιο δε θα το ήθελα και πολύ..

Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Εβελίνα

[Kassi]

ηηηξξξ

[raphsssodos]

Originally posted by kassi_21
Δεν βλέπω τρίτους,δεν ακούω φωνές απλά μονολογώ!!!!Για παράδειγμα είναι να πάω σε ένα ραντεβού και προσπαθώ να μεταφερθώ στις σκέψεις των άλλων.Σκέφτομαι εκφράσεις τους ,σκέψεις τους και τις αναπαράγω και γελάω μόνη μου σα βλαμμένο!!!!

αυτό σου συμβαίνει όταν είσαι μόνη σου ή όταν βρίσκεσαι και με άλλους; και μιας και δεν θέλεις να σου συμβαίνει από ότι κατάλαβα, είναι μια διαδικασία που δεν μπορείς να εμποδίσεις;

[Kelestor]

Αγαπητή kassi_21 δεν νομίζω ότι ότι πρέπει να το βλέπεις τόσο τραγικό και σε παροτρύνω να απομυθοποιείς τις σκέψεις και την σημασία τους. Είναι φανερό ότι όπως πάρα πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων... έτσι και εσύ έχεις αρκέτή φαντασία και ισχυρή σκέψη. Αυτά είναι πολύ καλά χαρακτηριστικά.

Το πρόβλημα με τους ανθρώπους με πολύ φαντασία σαν και σένα και μένα και πολλούς άλλους, είναι η ακούσια και εκούσια ασταμάτητη παραγωγή σεναρίων στο μυαλό σε βαθμό πολύ μεγάλης πειστικότητας και λεπτομέριας. Τελικά η πολλές ταινίες DVD, ο πολύς κινηματογράφος και η πολύ λογοτεχνία κάνει κακό όταν δίνει τροφή σε μια μηχανή σκέψης που δύσκολα ελέγχεται.

Πολύ καλή τακτική πιστεύω ότι είναι η απομάκρυνση από ερεθίσματα και η επιλογή νέων χώρων στους οποίους μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου να ηρεμίσει από σκέψεις και παλιούς προβληματισμούς. Είναι πολύ ουσιαστικό να κατανοήσεις ότι η όλη κατάσταση \"περιορίζεται\" μέσα στα πλαίσια μιας ιδέας. Στόχος δεν είναι να σβήσεις την ιδέα και την σκέψη, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη είναι να βρείς καινούργιες ιδέες και αυτό που σε βασανίζει θα φθείρεται σαν παρελθόν. Θα επιστρέφει πάντα όλο και πιο άτονο ίσα για να σε φοβήσει και πάλι με απλές τακτικές θα ξεχνιέται.

Τέλος να σημειώσω ότι ο ιδεοψυχαναγκασμός είναι κάτι που κάνουμε οι περισσότεροι καθημερινά με ένα ή παραπάνω τρόπους. Όσο πιο συχνά το κάνουμε και όσο πιο ισχυρό και πειστικό είναι το μυαλό μας, τόσο πιο δυσάρεστη διάθεση και προβλήματα προκαλούμε.
Σε παροτρίνω να επιδιώξεις ήρεμα και σταθερά να απομυθοποιήσεις την ιδέα.... να μην την υποτιμήσεις... απλά να την φέρεις στο μέγεθος που θα μπορείς να την πολεμάς και να την θυμάσαι όλο και πιο αραιά. Εν τέλη απλά θα γελάς μαζί με την ιδέα... όπως ίσως να έπρεπε να κάνουμε από την αρχή. Και σημειώνω ότι σε αυτή την προσπάθεια έχεις κάτι πολύ δυνατό και ισχυρό στο πλάι σου... ΕΣΕΝΑ.

Σε διαβεβαιώ ότι η αποτύπωση των σκέψεών σου, αποδεικνύει ότι ο επεξεργαστής σου δουλεύει 130%. Προτείνω να πέσεις στα 100% με 95%... να βλέπεις περισσότερα και λιγότερα να σκεπτεσαι. Χαλάρωσε και καλή συνέχεια...

[evelina]

Aγαπητή Kassy!

Χαιρετώ καταρχήν και εύχομαι όλα να πάνε καλά απο εδώ και στο εξής. Διάβασα προσεκτικά αυτά που έγραψες και έχω να σου πω το εξής. Κανείς μην περιμένεις να σε καταλάβει αν δεν έχει βιώσει κάτι ανάλογο. Σε συμβουλεύω να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και να απομακρυνθείς άμεσα απο οτιδήποτε μπορεί να πυροδοτήσει μια νέα περίοδο ΑΦΟΡΗΤΟΥ άγχους. Παράτα τα όλα (αγχωτικούς γονείς, φίλους....) και κοίτα να ερωτευτείς ΕΣΕΝΑ. Κοριτσάρα μου μόνοι μας είμαστε, μόνοι μας πορευόμαστε και μόνοι μας καταλήγουμε στα κυπαρρίσια. Μην αφήνεις ΚΑΝΕΝΑΝ, ακόμα και το Θεό τον ίδιο να σε πιέζει και να σε κάνει να υποφέρεις. Απ\' ότι είδα είσαι μικρή ακόμα και αυτο ίσως να δυσκολεύει τα πράγματα. Κάνε υπομονή για να μπορέσεις να ανεξαρτητοποιηθείς και δώσε μια μεγάλη μούντζα σε όλους και όλα. Μην ντρέπεσαι για το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις αλλά ούτε και να το κάνεις δικό σου.Δες το σαν ενοχλητικό τσιμπούρι, που με τον καιρό ξέρεις οτι θα το σκίσεις το γα.......Μιλάω εκ (μακράς) πείρας!

Πολλά φιλιά
Εβελίνα

Υ.Γ: Αν ήταν έτσι οι σχιζοφρενείς, όπως εσύ θεωρείς τον εαυτό σου, θα έιχαν αδειάσει τα ψυχιατρεία!

[raphsssodos]

Originally posted by kassi_21
Ραψωδέ το κάνω όταν είμαι μόνη μου!Αλλά μην νομίζεις πόσες φορές δεν έχω πιάσει τον εαυτό μου να χαζογελάει στο τρένο ή σε άλλους δημόσιους χώρους σκεφτόμενη κάτι.Αυτό είναι το κακό.Μάλλον ντρέπομαι πάρα πολύ για ότι έχω στο μυαλό μου,μην κατακριθεί από τους άλλους σαν τρέλα,γιατί πάντα σκεφτόμουν λίγο διαφορετικά και ακατανόητα για τους άλλους.Και ναι,είναι μια ακατανίκητη διαδικασία.

Εντάξει,δεν ξέρω σε τι βαθμό το βιώνεις και πόσο συχνά αλλά κι εγώ πολλές φορές το παθαίνω να χαμογελάω ή και να γελάω σε δημόσιους χώρους σκεπτόμενος κάτι. Είναι τόσο τρομερό;

[papiseroton]

kalhmera se ολους. Ξερω ακριβως τι περνατε ... με επιασε μια φορα πριν 6 χρονια το ξεπερασα και πριν κανα μηνα μου ξαναβγηκε η ολη φαση, ημουν πολυ χαλια.. Δεν ηξερα τι συμβαινει , ενιωθα σαν να μην ημουν ο εαυτος μου, ειχε κολλησει η σκεψη μου στο πως λειτουργει ο εγκεφαλος , νομιζα πως σταματησε το μυαλο μου ,δεν ειχα ορεξη για τιποτα!!!! Δεν συστηνω σε κανεναν να παρει φαρμακα , αλλα εμενα και πριν 6 χρονια και τωρα με βοηθησαν αρκετα. Τωρα μετα απο εναν μηνα δεν ειμαι ακριβως οπως πριν αλλα τουλαχιστον καταφερνω και το παλευω. ΠΗρα ενα αντικαταθλιπτικο και τουλαχιστον φυγαν οι πανικοι. μπορεσα και βγηκα ξανα με τους κολλητους ....Φανταστειτε οτι δουλευα μπαρμαν πριν καμια διετια. Οταν με επιασε ξανα η ολη φαση δεν μπορουσα να μπω καν σε καποιο μπαρακι... Δεν ξερω τι ειναι η ολη φαση αυτη και ουτε μου αρεσει να με βαλουν σε καποια κατηγορια.. πχ καταθλιπτικος , ιδεοψυχαναγκαστικος , πανικος κτλ. ολοι λιγο πολυ τα ιδια περασαμε και περναμε, απλα θελω να δωσω κουραγιο σε καποιους που περνανε αυτη την στιγμη καποια οξυνση των συμπτωματων ,γιατι το περασα πριν κανα μηνα και ξερω ποσο δυσκολο ειναι ...Οι ιδιοι οι ψυχιατροι δεν ξερουν για ποιο λογο δημιουργειται η ιδεοψυχαναγκαστικη ακριβως!!! Σιγουρα υπαρχει καποια υπερβολικη ευαισθησια , σιγουρα καποια χαμηλη αυτοεκτιμηση , σιγουρα κατι σεροτονινες και ντοπαμινες μπλεκονται ,αλλα ακριβως τι γινεται κανεις δεν ξερει!!! οποτε μην ας μην ψαχνουμε την αιτια και σκαμε χωρις λογο!!! Εγω απο ατομα που ξερω που περασαν τετοιες καταστασεις ,βλεπω οτι ολοι ειναι αρκετα εξυπνοι,απλα δεν ειχαν αυτοεκτιμηση!!! Προσπαθουν να τα εχουν τελεια με ολους αλλα καπου ξεχναν τον εαυτο τους!!!Ενω διαβαζα και περνουσα μαθημα στο πολυτεχνειο για την πλακα μου , ειχα φτασει στο σημειο να δυσκολευομαι να κανω εναν καφε το πρωι να πιω!!!!Δεν μπορουσα να αποφασισω τι θα φορεσω!!Τρελο κολλημα!!!!Οταν φτανεις σε τετοιο σημειο, χωρις να ξερεις γιατι (εκει ειναι που τρελενεσαι τελειως) και οι δικοι σου σου λενε ,ελα ολα στο μυαλο ειναι , σκεψου θετικα και θα περασει , και εμεις περασαμε δυσκολες καταστασεις και αντεξαμε και ιστοριες τοτε νομιζεις οτι αν παρεις φαρμακα εισαι λαθος!!! Για μενα προσωπικα , μετα απο ενα σημειο τα φαρμακα ειναι απαραιτητα!!!! Οχι να τα περνεις μια ζωη , απλα να δεις λιγο πιο καθαρα τα πραγματα. Εμενα με ετρωγε ολη την ωρα το πως λειτουργει ο εγκεφαλος!!! το σκεφτομουν συνεχως και δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο!!!! Τωρα μετα απο ενα μηνα μου φαινεται αστειο ,αλλα τοτε με βασανιζε!!!!! Δεν ξερω και δεν μπορω να προτεινω σε κανεναν να παρει φαρμακα, αλλα επειδη 2 φορες που μου βγηκε αυτη η κατασταση, μου βγηκε πολυ εντονα νομιζω οτι το να καθεσαι και να ταλαιπωρεισαι με το τι φταιει και γιατι σκεφτεσαι αυτα που σκεφτεσαι δεν βγαινει νοημα !!! Με το αντικαταθλιπτικο υποχωρησαν οι πανικοι και καπου κοπηκαν αυτες οι ανουσιες σκεψεις!!!Οχι τελειως αλλα σε βαθμο που μου επιτρεπει να ξαναζησω, γιατι αυτον τον μηνα μονο δεν ζουσα!!!!Εκανα οτιδηποτε,αλλα δεν ζουσα!!! Να ειστε ολοι καλα και σας ευχαριστω γιατι πραγματικα στο site βρηκα στηριξη σε στιγμες που πιστευα οτι εχω ξεφυγει τελειως...Ξερω οτι καποτε θα μου ξαναβγει η νευρωση ,απλα σκεφτομαι οτι υπαρχουν και χειροτερα ... Κουραγιο σε ολους

[iwanna25]

Originally posted by raphsssodos

Originally posted by kassi_21
Ραψωδέ το κάνω όταν είμαι μόνη μου!Αλλά μην νομίζεις πόσες φορές δεν έχω πιάσει τον εαυτό μου να χαζογελάει στο τρένο ή σε άλλους δημόσιους χώρους σκεφτόμενη κάτι.Αυτό είναι το κακό.Μάλλον ντρέπομαι πάρα πολύ για ότι έχω στο μυαλό μου,μην κατακριθεί από τους άλλους σαν τρέλα,γιατί πάντα σκεφτόμουν λίγο διαφορετικά και ακατανόητα για τους άλλους.Και ναι,είναι μια ακατανίκητη διαδικασία.

Εντάξει,δεν ξέρω σε τι βαθμό το βιώνεις και πόσο συχνά αλλά κι εγώ πολλές φορές το παθαίνω να χαμογελάω ή και να γελάω σε δημόσιους χώρους σκεπτόμενος κάτι. Είναι τόσο τρομερό;

και γω το βιώνω καμιά φορά και για να μην φανεί στον κόσμο φέρνω τα χέρια μου στο πρόσωπο και κάνω ότι χασμουριέμαι ή ότι βήχω!χαχαχχαχα :P

[raphsssodos]

ιωάννα μάλλον είμαστε οφφ τόπικ αλλά εγώ το ευχαριστιέμαι να είναι οι άλλοι σοβαροί κι εγώ να γελάω χωρίς εξωτερικό λόγο! χο!