Αγχος

[JoJoG]

Καλησπέρα και εμένα! Η ιστορία μου έχει ως εξής.. Αρχές Δεκεμβρίου μετά από ένα περιστατικό που με έκανε να φοβηθώ πολύ έπαθα κριση πανικου... τρελάθηκα. Δεν ήξερα τι ήταν και ξεκίνησε ο γολγοθάς... καρδιολογοι, παθολογοι,Ωρλ, νευρολογοι και μαγνητικές και όλα τέλεια! Αυτο που έπαθες κριση πανικου... χαλάρωσε.. μετά από 10 μέρες ειχα ηρεμησει και ξαφνικά από το πουθενά αγχος! Από το πρωί μέχρι το βράδυ ταχυκαρδιες, αίσθημα παλμών, ατονια, μυική αδυναμια,φόβος,ένα άσχημο συναίσθημα ότι κάτι θα συμβεί. Μαύρα Χριστούγεννα περάσαμε οικογενειακώς. Και άντε πάλι από την αρχή ολοι οι γιατροί. Και πάλι τίποτα μου λένε. Αγχος! Χαλάρωσε!
Ενα βράδυ είχα καταφέρει να χαλαρώσω και προσπάθησα να σκεφτώ τι είχε αλλάξει αυτές τις 10 μέρες. Και το βρήκα! Είχα πάει σε Ενδοκρινολογο και μου είχε πει ότι ήμουν στα όρια του υποθυρεοειδισμου και μου πρότεινε να παρω χαπια. Εν τέλει μην πολυλογώ ανακάλυψα (με αλλον γιατρο) ότι η δόση που μου είχε δώσει ήταν πολύ μεγάλη για μένα με αποτέλεσμα όλα τα παραπάνω συμπτωματα. Επιτόπου τα σταματησα. Μετά από 15 μέρες άρχισα να συνέρχομαι. Πλέον σχεδόν 1 μήνα μετά έχουν φύγει όλα. Το μόνο που μου έχει μείνει είναι ο φόβος. Ήταν τόσο έντονα όλα τα συμπτωματα που με έκαναν να φοβάμαι το παραμικρό και έχω αναπτύξει και μία νοσοφοβία από το πουθενά. Δεν πηγαινα σε γιατρους με τιποτα. Εχω μπει σε διαδικασία ψυχοθεραπειας (3 βδομάδες περίπου) και μου είπε να σκεφτώ μήπως επισκεφτώ κάποιον ψυχίατρο για φαρμακευτικη αγωγή εάν θέλω γρήγορα αποτελέσματα αλλα φοβαμαι να μπω από τωρα σε αγωγή. Είμαι 27 χρονών. Πιστεύω ότι μόνη μου μπορώ να το παλέψω...

[Gorgo]

Καλησπέρα. Για αρχή είναι άγχος μετά από τόσους γιατρούς και τόσους μήνες θα φαινόταν αν ήταν κάτι άλλο. Πιστεύω ότι αν καταφέρνεις να ζεις την καθημερινότητα σου χωρίς προβλήματα δεν χρειάζεσαι φαρμακευτική αγωγή αλλά χρόνο ψυχοθεραπεία χαμόγελο πολύ δύναμη και καλούς ανθρώπους γύρω σου.

[manolis23]

Καλησπερα φιλοι μου ειμαι καινουριος στο forum και θελω συμπαρασταση σε αυτο που περναω..οπως ολοι εδω μεσα ετσι και εγω πασχω χροοοονια απο κρισεις πανικου..εχω διαγνωστει με διαταραχη πανικου και αγχοσ προσμονης απο 3 ψυχιατρους..δεν μ βοηθησε κανενας να το ξεπερασω παρα μονο οταν εκανα θεραπεια με seropram για 2 χρονια λογο καταθλιψης..τα συμπτωματα ειχαν σταματησει για αρκετα χρονια αλλα επανηλθαν..την καταθληψη την ειχα περασει στα 19 τωρα ειμαι 34 αλλα εχω αρκετα συχνα σφοδρες κρισεισ πανικου με αποκοριφομα προχθες που λυποθιμησα στην δουλεια και φυσικα δεν ειπα τπτ σε κανεναν για το θεμα μου απλα τουσ ειπα μια απλη αδιαθεσια..εχω κανει ολες τισ εξετασεις σε γιατρους δεν εχω τπτ παθολογικο..γενικα παρακολουθουμε τακτικα γιατι εχω ενα θεμα υγειας και κανω μια ενεση καθε 3 μηνες αλλα ειναι τελειως ασχετο με ολο αυτο.δεν θελω ν παω σε ψυχιατρο γιατι πεταω τα 50αρια τσαμπα και δουλεια δεν γινετε.απλα θελω να βρω ανθρωπους που περνανε το ιδιο και ν με καταλαβενουν γιατι νιωθω μονος και εχω αρχισει να απομακρυνομαι απο φιλους,σχεσεις,και διασκεδαση επιδει ντρεπομαι η μπορει και να φοβαμαι να το πω σε καποιον γιατι δεν ξερω πως θα το παρει και ολοι ξερουμε εδω μεσα οτι οταν ακουει οτι καποιος εχει θεματα ψυχολογικα και περνει χαναχ ασπουμε τον λρνρ ΤΡΕΛΟ.δεν ειμαι ακομα τουλαχιστον αλλα ολο και χειροτερευει το πραμα.περνω χαναχ των 0.50 ενα μισο οταν νιωθω οτι παει να με πιασει..και με αφηνει δεν λεω αλλα πλεον δεν κανω τπτ δεν παω πουθενα αν δεν εχω ενα χαπι μαζι μου για παν ενδεχομενο..δεν ειναι ζωη αυτη εχω κουραστει πολυ..σας ευχαριστω και συγνωμη αν σας κουρασα.

[monte]

Manolis23 τα ίδια και εδώ. Δεν είσαι ο μόνος. Υπάρχει λόγος που όλοι μπαίνουμε εδώ μέσα. Να βρούμε παρηγορία ότι συμβαίνει και σε άλλους. Όλα όσα περιγράφεις συμβαίνουν σε μένα και σε γνωστούς μου. Ακριβώς τα ίδια και άλλα πολλά. Εγώ μετά από μια απώλεια φίλου κατέρευσα. Έχασα τη δουλειά μου και για ένα χρόνο έχει σταματήσει η ζωή μου. Θα σου έλεγα να πας σε έναν ψυχίατρο ειλικρινά. Παίρνει χρόνο αλλά γίνεται δουλειά. Να θυμάσαι ότι αυτά είναι κύμματα στη ζωή μας που φεύγουν και έρχονται. Όσο αδύναμος και απελπισμένος να νιώθεις τώρα να είσαι σίγουρος ότι θα περάσει. Όμως να το αντιμετωπίσεις με ειδικό ώστε όταν ξαναέρθει να είσαι καλύτερα οχυρωμένος (κι έτσι θα σε βασανίσει λιγότερο). Όσο για τον κόσμο και το τι θα πει, άρχισε να το δουλεύεις από εκεί κατά τη γνώμη μου. Βρες έναν - δυο ανθρώπους που είσαι κοντά και μοιράσου το. Ζήτησέ τους τη βοήθειά τους. Προσπάθησε να βγαίνεις με αυτούς για να αποφύγεις την αγοραφοβία που έρχεται σιγά σιγά με αυτές τις καταστάσεις. Θα είναι κουραστικό αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα περάσει. Δώστου το χρόνο του και μην απελπίζεσαι αν δεν περνάει όσο γρήγορα θες εσύ. Ό,τι χρειαστείς είμαστε εδώ και περνάμε τα ίδια πάνω κάτω.

[manolis23]

Monte σε ευχαριστω για την συμπαρασταση κ να σου πω οτι εχω αλαξει 3 ψυχιατρους και ΔΕΝ με βοηθησε κανενας παρα μονο το xanax που περνω ενα μισο καθε μερα..ειναι το xanax 0.50 αλλα περνω τ μισο και με αφηνει..βεβαια ταυτοχρονα περνω και κατι φυτικα της lanes τα quit life τα οποιοα με βοηθανε αρκετα μπορω ν πω αλλα οταν νιωθω οτι ερχετε ο δαιμονας(κριση πανικου) τοτε μονο περνω το xanax.Σκεφτομαι ν ξεκηνησω μια ψυχαναλιση να δω μηπως βοηθηθω ετσι δεν ξερω ομως.Παντως θελω ν επανελθω γρηγορα γιατι χανω πολλες χαρες απο την ζωη μου και απομακρυνομαι σιγα σιγα απο ολους..Σ ευχομαι και σε σενα να νηκησεις αυτους τους δαιμονες και ν ηρεμησεις φιλε μου!!