Περί σχεσεων

[Αποστολια]

Καλησπέρα σε όλα τα μελη.Ήθελα να ρωτήσω ποια είναι τα παραπονα σας από τους άντρες και από του άντρες ποια είναι τα παραπονα σας από τις γυναίκες όταν είστε σε σχέση. Και πόσο συχνά μαλωνετε με τον η την συντροφο σας και για ποια θεματα?

[GoldenM]

Καλησπέρα σε όλα τα μελη.Ήθελα να ρωτήσω ποια είναι τα παραπονα σας από τους άντρες και από του άντρες ποια είναι τα παραπονα σας από τις γυναίκες όταν είστε σε σχέση. Και πόσο συχνά μαλωνετε με τον η την συντροφο σας και για ποια θεματα?

Γεια σου Αποστολία,

Πολύ ευρύ το θέμα που ξεκίνησες.

Βλέπεις άλλα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι στη σχέση του στην αρχή της σχέσης, άλλα σε ένα μεταγενέστερο στάδιο. Άλλα προβλήματα αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια στα 20, άλλα οι τριαντάχρονοι, σαραντάχρονοι και ούτο καθεξής.

Για την οικονομία της συζήτησης να σε ενημερώσω ότι είμαι άντρας, 34 ετών.

Νομίζω ότι το κλειδί στη σχέση είναι η ωριμότητα του ζευγαριού, όταν και εάν υπάρχει βέβαια ωριμότητα. Εκεί είναι και το κλειδί στο πως επικοινωνούμε τα συναισθήματα μας μέσα στην σχέση μας.

Πριν κάποια χρόνια είχα παρακολουθήσει μια ομιλία (στο YouTube) του Ματθαίου Γιωσαφατ. Εκεί λοιπόν ο κύριος Γιωσαφάτ είπε πως τα ζευγάρια γνωρίζονται και παντρεύονται στο ίδιο επίπεδο ωριμότητας. Πραγματικά αυτό μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, για τον λόγο που εξηγώ παρακάτω.

Εντός του πλαισίου της σχέσης, πολλές φορές προβάλλουμε στο/στη σύντροφο μας δικές μας ανασφάλειες. Με αυτό το τρόπο πυροδοτούντε συγκρούσεις και έντονες διαφωνίες.

Σε μια τέτοια περίπτωση η εύκολή λύση είναι εγώ να πω, παραδείγματος χάριν, η σύντροφος μου είναι ζηλιάρα και μου κάνει την ζωή δύσκολη. Ενώ αυτός ο ισχυρισμός μπορεί να έχει και κάποια βάση, το ωφέλιμο θα ήταν για μένα, αντί να εδραιώσω μια άποψη ότι η σύντροφος μου είναι ζηλιάρα, να προσπαθήσω να εξετάσω το ενδεχόμενο να προβάλλω πάνω της δικές μου αδυναμίες-ανασφάλειες.

Συνοπτικότερα θέλω να πω ότι οι διαφωνίες μέσα στην σχέση, μπορούν να λειτουργήσουν ως καθρέπτης της δικής μας συμπεριφοράς. Αντί λοιπόν να τις χρησιμοποιούμε αυτές τις διαφωνίες συγκρουσιακά, να τις μετατρέψουμε σε εργαλείο προσωπικής ανάπτυξης και βελτίωσης. Ίσως και με τη βοήθεια ειδικού.

Άλλωστε καλή μου φίλη, όπως γράφω και στην υπογραφή μου, στη ζωή το 10% έχει να κάνει με τα γεγονότα, ενώ το υπόλοιπο 90% με το τρόπο αντίδρασης που επιδεικνύουμε σε αυτά.


Χαιρετισμούς σε όλα τα μέλη και φίλους

[Αποστολια]

Πολύ σωστά τα λόγια που λες.αλλά δυστυχώς όταν έρθουν οι συγκρούσεις και οι διαφωνίες δεν μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε εργαλειο αναπτυξης και βελτιωσεις.για σένα ποιος είναι ο κύριος λογος που ένα ζευγάρι έρχεται σε σύγκρουση αυτήν την εποχή. Εγώ πιστεύω και το βλέπω ότι είναι τα οικονομικα

[GoldenM]

Πολύ σωστά τα λόγια που λες.αλλά δυστυχώς όταν έρθουν οι συγκρούσεις και οι διαφωνίες δεν μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε εργαλειο αναπτυξης και βελτιωσεις.για σένα ποιος είναι ο κύριος λογος που ένα ζευγάρι έρχεται σε σύγκρουση αυτήν την εποχή. Εγώ πιστεύω και το βλέπω ότι είναι τα οικονομικα

Συμφωνώ πολύ σε αυτό που λες για τα οικονομικά. Πραγματικά είναι πολύ σημαντικός λόγος που τινάζει σχέσεις στον αέρα.

Αναφορικά με τις απόψεις που διατύπωσα παραπάνω, είναι η αλήθεια ότι ένα ζευγάρι αν δεν ζητήσει την βοήθεια ειδικού, δεν θα καταφέρει να λύσει τα θέματα του και να λειτουργήσει η σχέση (και φυσικά να εξελιχθεί περεταίρω). Βέβαια και η βοήθεια του ειδικού συνεπάγεται οικονομικό κόστος...

[Αποστολια]

Συμφωνώ πολύ σε αυτό που λες για τα οικονομικά. Πραγματικά είναι πολύ σημαντικός λόγος που τινάζει σχέσεις στον αέρα.

Αναφορικά με τις απόψεις που διατύπωσα παραπάνω, είναι η αλήθεια ότι ένα ζευγάρι αν δεν ζητήσει την βοήθεια ειδικού, δεν θα καταφέρει να λύσει τα θέματα του και να λειτουργήσει η σχέση (και φυσικά να εξελιχθεί περεταίρω). Βέβαια και η βοήθεια του ειδικού συνεπάγεται οικονομικό κόστος...

Ναι όντως μπρος γκρεμος και πίσω ρέμα είναι με τα οικονομικά. Όταν μάλιστα έχεις να κάνεις και με έναν άνθρωπο τσιγκουνη η σχεση γινεται ακόμη πιο δύσκολη

[GoldenM]

Ναι όντως μπρος γκρεμος και πίσω ρέμα είναι με τα οικονομικά. Όταν μάλιστα έχεις να κάνεις και με έναν άνθρωπο τσιγκουνη η σχεση γινεται ακόμη πιο δύσκολη

Για αυτό το λόγο μιλάω για βοήθεια από ειδικό (εφόσον βέβαια η σχέση έχει μια ποιότητα και αξίζει το κόπο...).

Ας δούμε λοιπόν το θέμα της τσιγκουνιάς.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι που δύναται να περιγράψουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και κυριότερα να εξηγήσουν τα αίτια της συμπεριφοράς αυτής.

Περίπτωση πρώτη, ο σύντροφος σου να έχει αυτή τη σφιχτή σχέση με το χρήμα εξαιτίας κάποιου γεγονότος (συνειδητού ή και ασυνείδητου) το οποίο επέδρασε πάνω του και τον επηρέασε ισχυρά. Στη περίπτωση αυτή χρειάζεται βοήθεια από ειδικό.

Περίπτωση δεύτερη, ο σύντροφος σου αισθάνεται ανασφάλεια εξαιτίας δυσκολιών που αντιμετωπίζει πχ στην εργασία του (άλλωστε στην Ελλάδα είναι δύσκολα τα πράγματα...). Σε αυτή τη περίπτωση πιθανόν η συμπεριφορά αυτή να είναι δικαιολογημένη.

Περίπτωση τρίτη, εσύ να έχεις προσδοκίες που είναι υπερβολικές. Συνεπώς δεν είναι εφικτό αυτές να ικανοποίηθούν από κάποιον σύντροφο. Πάλι η αναγκαιότητα για βοήθεια από ειδικό είναι προφανής.

Όλες οι παραπάνω περιπτώσεις, είτε μεμονωμένα είτε συνδυαστικά, θα μπορούσαν αν ισχύουν.

Και τώρα τι κάνουμε; Ποια η λύση;

Διαβάζοντας το βιβλίο του κύριου Πιντέρη " Λύσε μόνος σου τα προβλήματα σου" διαπίστωσα το πόσο σημαντικό είναι να εκφράζεις το πρόβλημα σωστά και να το εδραιώνεις στην πραγματική του διάσταση. Αποφεύγοντας εκφράσεις έντονες που έχουν αρνητικό φορτίο για τον συνομιλητή μας.

Τι θέλω να πω;

Στην περίπτωση του τσιγκούνη για παράδειγμα, ο τρόπος που επικοινωνείς το πρόβλημα αυτό είναι πολύ σημαντικός. Αν πχ είμαστε ζευγάρι και μου πεις "Ξέρεις είσαι τσιγκούνης και αυτό με ενοχλεί, απογοητεύει και μπλα, μπλα, μπλα…", να είσαι σίγουρη ότι αποκλείεται να σε ακούσω με ψυχραιμία. Το αντίθετο θα γίνει μάλλον....

Αν όμως μου πεις "Ξέρεις, αισθάνομαι την ανάγκη να συζητήσουμε το τρόπο διαχείρισης των οικονομικών μας. Θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια τέτοια διαχείριση, η οποία θα μπορούσε να καλύψει ακόμα καλλίτερα ΟΛΕΣ τις ανάγκες μας." Καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι σε αυτή τη περίπτωση θα σε άκουγα με πολύ μεγαλύτερη προσοχή και διάθεση να προσαρμοστώ, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, στις επιθυμίες σου.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία, είναι πολύ σημαντικό να αποφεύγονται χαρακτηρισμοί που δεν συμβάλλουν σε ένα καλό κλίμα επικοινωνίας.

Δεν λέμε " είσαι τσιγκούνης" ('η "είσαι σπάταλη"), γιατί εκτός από το γεγονός ότι εκνευρίζουμε τον σύντροφο μας, είναι σαν να του μεταφέρουμε ακέραια την ευθύνη για αυτή τη δυσλειτουργία στη σχέση. Λέγοντας όμως, "να συζητήσουμε για ένα καλλίτερο τρόπο διαχείρισης των οικονομικών μας", δείχνουμε πνεύμα συντροφικότητας και συνεργασίας. Βοηθάμε τον άλλο να ανοιχτεί και να μοιραστεί τις σκέψεις του ενώ παράλληλα καλλιεργούμε έδαφος να ακούσει τις δικές μας θέσεις.

Να περνάς όμορφα.

[Αποστολια]

Για αυτό το λόγο μιλάω για βοήθεια από ειδικό (εφόσον βέβαια η σχέση έχει μια ποιότητα και αξίζει το κόπο...).

Ας δούμε λοιπόν το θέμα της τσιγκουνιάς.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι που δύναται να περιγράψουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και κυριότερα να εξηγήσουν τα αίτια της συμπεριφοράς αυτής.

Περίπτωση πρώτη, ο σύντροφος σου να έχει αυτή τη σφιχτή σχέση με το χρήμα εξαιτίας κάποιου γεγονότος (συνειδητού ή και ασυνείδητου) το οποίο επέδρασε πάνω του και τον επηρέασε ισχυρά. Στη περίπτωση αυτή χρειάζεται βοήθεια από ειδικό.

Περίπτωση δεύτερη, ο σύντροφος σου αισθάνεται ανασφάλεια εξαιτίας δυσκολιών που αντιμετωπίζει πχ στην εργασία του (άλλωστε στην Ελλάδα είναι δύσκολα τα πράγματα...). Σε αυτή τη περίπτωση πιθανόν η συμπεριφορά αυτή να είναι δικαιολογημένη.

Περίπτωση τρίτη, εσύ να έχεις προσδοκίες που είναι υπερβολικές. Συνεπώς δεν είναι εφικτό αυτές να ικανοποίηθούν από κάποιον σύντροφο. Πάλι η αναγκαιότητα για βοήθεια από ειδικό είναι προφανής.

Όλες οι παραπάνω περιπτώσεις, είτε μεμονωμένα είτε συνδυαστικά, θα μπορούσαν αν ισχύουν.

Και τώρα τι κάνουμε; Ποια η λύση;

Διαβάζοντας το βιβλίο του κύριου Πιντέρη " Λύσε μόνος σου τα προβλήματα σου" διαπίστωσα το πόσο σημαντικό είναι να εκφράζεις το πρόβλημα σωστά και να το εδραιώνεις στην πραγματική του διάσταση. Αποφεύγοντας εκφράσεις έντονες που έχουν αρνητικό φορτίο για τον συνομιλητή μας.

Τι θέλω να πω;

Στην περίπτωση του τσιγκούνη για παράδειγμα, ο τρόπος που επικοινωνείς το πρόβλημα αυτό είναι πολύ σημαντικός. Αν πχ είμαστε ζευγάρι και μου πεις "Ξέρεις είσαι τσιγκούνης και αυτό με ενοχλεί, απογοητεύει και μπλα, μπλα, μπλα…", να είσαι σίγουρη ότι αποκλείεται να σε ακούσω με ψυχραιμία. Το αντίθετο θα γίνει μάλλον....

Αν όμως μου πεις "Ξέρεις, αισθάνομαι την ανάγκη να συζητήσουμε το τρόπο διαχείρισης των οικονομικών μας. Θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια τέτοια διαχείριση, η οποία θα μπορούσε να καλύψει ακόμα καλλίτερα ΟΛΕΣ τις ανάγκες μας." Καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι σε αυτή τη περίπτωση θα σε άκουγα με πολύ μεγαλύτερη προσοχή και διάθεση να προσαρμοστώ, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, στις επιθυμίες σου.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία, είναι πολύ σημαντικό να αποφεύγονται χαρακτηρισμοί που δεν συμβάλλουν σε ένα καλό κλίμα επικοινωνίας.

Δεν λέμε " είσαι τσιγκούνης" ('η "είσαι σπάταλη"), γιατί εκτός από το γεγονός ότι εκνευρίζουμε τον σύντροφο μας, είναι σαν να του μεταφέρουμε ακέραια την ευθύνη για αυτή τη δυσλειτουργία στη σχέση. Λέγοντας όμως, "να συζητήσουμε για ένα καλλίτερο τρόπο διαχείρισης των οικονομικών μας", δείχνουμε πνεύμα συντροφικότητας και συνεργασίας. Βοηθάμε τον άλλο να ανοιχτεί και να μοιραστεί τις σκέψεις του ενώ παράλληλα καλλιεργούμε έδαφος να ακούσει τις δικές μας θέσεις.

Να περνάς όμορφα.

Πολύ ωραια είναι όλα αυτά αλλά στην πράξη είναι αλλιώς. Όταν του λέω είσαι τσιγκουνης δεν θυμωνει και γελάει. Προσδοκιες δεν έχω καθόλου μεγάλες. Ίσα ίσα που δουλεύω και εγώ και όλα τα έξοδα μου τα βγαζω πέρα μόνη μου. Ο ρόλος του άντρα σε αυτή τη σχέση ποιος είναι? Εγώ θέλω έναν άντρα να στηριχτω πάνω του.όταν θα αναγκη κάποια στιγμη να με βοηθήσει και όταν και αν χάσω την δουλεια μου να μπορεί να με βοηθήσει. Είναι κάτι παραλογο αυτό που λεω?

[GoldenM]

Πολύ ωραια είναι όλα αυτά αλλά στην πράξη είναι αλλιώς. Όταν του λέω είσαι τσιγκουνης δεν θυμωνει και γελάει. Προσδοκιες δεν έχω καθόλου μεγάλες. Ίσα ίσα που δουλεύω και εγώ και όλα τα έξοδα μου τα βγαζω πέρα μόνη μου. Ο ρόλος του άντρα σε αυτή τη σχέση ποιος είναι? Εγώ θέλω έναν άντρα να στηριχτω πάνω του.όταν θα αναγκη κάποια στιγμη να με βοηθήσει και όταν και αν χάσω την δουλεια μου να μπορεί να με βοηθήσει. Είναι κάτι παραλογο αυτό που λεω?

Σαφέστατα στην πράξη είναι αλλιώς... Για το λόγο αυτό μιλάω πάντα για βοήθεια από ειδικό, εάν και εφόσον αξίζει να παλέψεις για μια σχέση.

Αναφορικά με τη δική σου περίπτωση δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω γεγονότα και καταστάσεις, ώστε να τοποθετηθώ με απόλυτη βεβαιότητα. Θα σου πω την προσωπική μου άποψη για το πως πρέπει να λειτουργούν τα ζευγάρια.

Λοιπόν καλή μου φίλη,

Το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε σήμερα δεν είναι το ίδιο με την δεκαετία του 80. Η ζωή έχει γίνει πολύ ακριβή και οι οικονομικές απαιτήσεις είναι τεράστιες.

Εγώ σε περίπτωση που η σύντροφος μου είχε κάποια ανάγκη, στην οποία θα μπορούσα να καλύψω, θα την κάλυπτα αναμφίβολα. Παράλληλα όμως θα της επεσήμαινα πως είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσει ξανά δουλειά, ώστε να αισθάνεται πρώτα η ίδια καλά και ασφαλής και φυσικά και η σχέση να είναι περισσότερο οχυρωμένη σε περίπτωση απροσδόκητου γεγονότος.

Κακά τα ψέματα Αποστολία, κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει τον άλλο στο διηνεκές. Για πάντα!!! Είναι απλά αδύνατο για τον μέσο εργαζόμενο να παράσχει κάτι τέτοιο.

Χωρίς να έχω διάθεση να σε προβοκάρω, αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να σε ρωτήσω τι θα έκανες εσύ σε περίπτωση που ο σύντροφος σου έμενε χωρίς δουλειά (εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα είτε ακόμα εξαιτίας θέματος υγείας); Θα τον στήριζες οικονομικά (εκτός από ηθικά φυσικά);

Αν θέλεις μου απαντάς φυσικά.

[Αποστολια]

Και εγώ έχω αναρωτηθει πολλές φορές για αυτό το θέμα.για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω τι θα εκανα σε περιπτωση που έχανε την δουλειά του.σίγουρα θα ήθελα πολύ να τον βοηθήσω αλλά επειδή έχω μεγαλη φοβια στην αναληψη ευθυνών δεν ξέρω τι θα έκανα. Θεωρώ ότι τον εαυτο μου όπως και τώρα μπορώ να τον συντηρησω κάποιον αλλον όπως και κάποιο παιδί αργότερα δεν θα μπορουσα.πρακτικά ίσως να μπορω έστω και με αυτά τα λίγα που περνώ θεωρητικα όμως είναι κάτι που με τρομαζει πολυ

[GoldenM]

Και εγώ έχω αναρωτηθει πολλές φορές για αυτό το θέμα.για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω τι θα εκανα σε περιπτωση που έχανε την δουλειά του.σίγουρα θα ήθελα πολύ να τον βοηθήσω αλλά επειδή έχω μεγαλη φοβια στην αναληψη ευθυνών δεν ξέρω τι θα έκανα. Θεωρώ ότι τον εαυτο μου όπως και τώρα μπορώ να τον συντηρησω κάποιον αλλον όπως και κάποιο παιδί αργότερα δεν θα μπορουσα.πρακτικά ίσως να μπορω έστω και με αυτά τα λίγα που περνώ θεωρητικα όμως είναι κάτι που με τρομαζει πολυ

Καλημέρα,

Συνεπώς από την απάντηση σου καταλαβαίνω ότι και εσύ αντιλαμβάνεσαι ότι η οικονομική διαχείριση δεν είναι κάτι απλό. Όπως εσύ αισθάνεσαι αβεβαιότητα για το μέλλον, είναι πολύ πιθανό να αισθάνεται και ο σύντροφος σου το ίδιο. Αν προσθέσουμε και τις κοινωνικές νόρμες για το πρότυπο του άντρα (ο άντρας που προσφέρει οικονομική σταθερότητα), η πίεση για εκείνον ίσως να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Αν λοιπόν, πάντα κατά τη γνώμη μου, απέφευγες να μιλήσεις για την τσιγκουνιά του συντρόφου σου, αλλά για το πως θα διαχειριστείτε τα οικονομικά σας ως ζευγάρι από εδώ και στο εξής, συνυπολογίζοντας ότι ίσως να υπάρξουν και δυσκολίες στη κοινή σας ζωή, θεωρώ ότι θα ήταν ένα πολύ μεγάλο βήμα για την σχέση σας.

Βεβαίως δεν αποκλείω και την πιθανότητα να έχει όντως κάποιο ζήτημα με τα χρήματα ο σύντροφος σου. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να το γνωρίζω με σιγουριά.

Η άποψη μου, όπως άλλωστε είπα και στα προηγούμενα μηνύματα μου, είναι ότι έχει σημασία να ορίζουμε το πρόβλημα αποφεύγοντας την περαιτέρω συναισθηματική φόρτιση μας.

Το να του ζητήσεις να συζητήσετε τα οικονομικά σας, είναι κάτι που όλα τα ζευγάρια το κάνουν, μόνο όφελος θα έχει σε εσάς και στη σχέση σας.

Αποκαλώντας τον τσιγκούνη όμως, δημιουργείς αμέσως ένα στερεότυπο στο μυαλό σου για τον σύντροφο σου, το οποίο ενδεχόμενα να επηρεάζει την κρίση σου για εκείνον και την συμπεριφορά του με τα χρήματα. Επιπρόσθετα, του δίνεις και το δικαίωμα να σε θεωρεί προκατειλημμένη εναντίων του (έστω και ασυνείδητα) και αυτό μόνο ωφέλιμο δεν είναι για την κοινή σας πορεία στη ζωή ως ζευγάρι.

Συμπέρασμα;

Κατά τη γνώμη μου προσπαθούμε να περιγράψουμε το πρόβλημα, ως μια κατάσταση την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως ζευγάρι. Εξετάζουμε εναλλακτικές λύσεις και ζητάμε και βοήθεια εάν χρειαστεί από ειδικό. Δεν καταλογίζουμε ευθύνη και δεν χρεώνουμε εκ προοιμίου τον/την σύντροφο μας. Επικεντρώνουμε την προσοχή μας στο πρόβλημα και δεν προσωποποιούμε το πρόβλημα στο πρόσωπο του/της συντρόφου μας.

Όσα έγραψα είναι προσωπική άποψη.

Να έχεις μια όμορφη μέρα.

[Αποστολια]

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σου.προσπαθώ να κουβεντιαζουμε τα πάντα σαν ζευγάρι.συμφωνώ με την άποψη σου ότι ο άντρας ίσως πιέζεται πιο πολύ καθως ο ρόλος του είναι πιο δύσκολος όσον αφορά τα οικονομικά αλλά δεν μπορώ να βρω και μια λύση. Εγώ πιέζεται λόγω υπερβολικου αγχους να αναλάβω ευθύνες πέρα από τις δικές μου και εκεινος μάλλον θα φοβάται περαιτερω ευθυνες.οποτε οδηγουμαστε σε διαμάχες και κατ επεκταση σε χωρισμο

[GoldenM]

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σου.προσπαθώ να κουβεντιαζουμε τα πάντα σαν ζευγάρι.συμφωνώ με την άποψη σου ότι ο άντρας ίσως πιέζεται πιο πολύ καθως ο ρόλος του είναι πιο δύσκολος όσον αφορά τα οικονομικά αλλά δεν μπορώ να βρω και μια λύση. Εγώ πιέζεται λόγω υπερβολικου αγχους να αναλάβω ευθύνες πέρα από τις δικές μου και εκεινος μάλλον θα φοβάται περαιτερω ευθυνες.οποτε οδηγουμαστε σε διαμάχες και κατ επεκταση σε χωρισμο

Εσύ ξέρεις καλλίτερα από τον καθένα τι είναι πιο σωστό για σένα.

Μου κάνει εντύπωση ότι μου λες πως σε πιέζει να αναλάβεις ευθύνες πέρα από τις δικές σου. Τι εννοείς; Σου ζητάει να καλύψεις προσωπικά του χρέη; Πραγματικά κάτι τέτοιο είναι πολύ άσχημο...

Πάντως τα οικονομικά είναι ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα που παιδεύει πολύ πολλά ζευγάρια. Ειδικότερα η διαχείριση των οικονομικών μπορεί να γίνει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ακόμα και σε περιπτώσεις ζευγαριών που δεν έχουν προφανές οικονομικό πρόβλημα. Υπάρχουν ζευγάρια που αδυνατούν να συνεννοηθούν ποιος θα πληρώνει τι.

Δύσκολο θέμα...

[Αποστολια]

Περνούμε και οι δύο περιπου το βασικό μισθό που όπως όλοι ξέρουμε ειναι πολύ χαμηλός.εγώ μάλιστα επειδή δουλεύω πενταωρο περνώ τα μισά χρήματα από αυτόν και επειδη πηγαίνω με αυτοκίνητο στη δουλειά ένα ποσό από αυτά πάνε στα καύσιμα. Εκτός λοιπόν ότι θέλει να πάμε να μείνουμε μαζί αυτό είναι απολύτα κατανοητό γιατί ακόμη μένω με τους γονείς μου εγω θα χαλάω ακόμη περισσότερα χρήματα μιας και εκεί που μένει αυτός είναι λίγο πιο μακριά από τη δουλειά μου.όταν του λέω λοιπόν να αναλαβει τις ήδη υπάρχουσες ανάγκες δηλαδή ενοίκιο και ρεύμα που έτσι και αλλιως τα πληρωνει χρόνια γιατί μένει μόνος και εγώ θα αναλάβω τα έξοδα μου καύσιμα η τα πράγματα που τρώω η τα καλλυντικά που θέλει κάθε γυναίκα και τα ρούχα της γιατί δουλευω και σε γραφειο και δεν μπορώ να πηγαίνω όπως να ναι αυτος δεν συμφωνεί με αυτά και θέλει να βάζω και εγώ κάτι έστω και λίγα λέει για το σπίτι. Εγώ φυσικά θελω και μπορώ να συνεισφερω όταν μου περισσεύουν κάτι για το σπίτι αλλά χωρίς να είναι απαιτηση από αυτόν.Δηλαδή σαν άντρας του σπιτιού αυτός τί θα μου προσφέρει? Εκεί πεισμωνω λίγο και ερχόμαστε σε συγκρουσεις.γιατί εγώ θέλω να νιώθω ασφαλεια με έναν άντρα να μου πει έστω μη φοβάσαι εγώ είμαι εδώ και ας ξέρω κατά βάθος ότι θα τα παρέχω μόνη μου όλα στον εαυτό του.και έπειτα αν κάποια στιγμή έρθει ένα παιδί και αναγκαστω να σταματήσω τη δουλειά μου για κάποιο διάστημα τότε πως θα ζήσω αφού αυτός δεν μπορεί να καταλάβει ότι εκτός του φαγητού μια γυναίκα έχει και άλλες ανάγκες.

[GoldenM]

Περνούμε και οι δύο περιπου το βασικό μισθό που όπως όλοι ξέρουμε ειναι πολύ χαμηλός.εγώ μάλιστα επειδή δουλεύω πενταωρο περνώ τα μισά χρήματα από αυτόν και επειδη πηγαίνω με αυτοκίνητο στη δουλειά ένα ποσό από αυτά πάνε στα καύσιμα. Εκτός λοιπόν ότι θέλει να πάμε να μείνουμε μαζί αυτό είναι απολύτα κατανοητό γιατί ακόμη μένω με τους γονείς μου εγω θα χαλάω ακόμη περισσότερα χρήματα μιας και εκεί που μένει αυτός είναι λίγο πιο μακριά από τη δουλειά μου.όταν του λέω λοιπόν να αναλαβει τις ήδη υπάρχουσες ανάγκες δηλαδή ενοίκιο και ρεύμα που έτσι και αλλιως τα πληρωνει χρόνια γιατί μένει μόνος και εγώ θα αναλάβω τα έξοδα μου καύσιμα η τα πράγματα που τρώω η τα καλλυντικά που θέλει κάθε γυναίκα και τα ρούχα της γιατί δουλευω και σε γραφειο και δεν μπορώ να πηγαίνω όπως να ναι αυτος δεν συμφωνεί με αυτά και θέλει να βάζω και εγώ κάτι έστω και λίγα λέει για το σπίτι. Εγώ φυσικά θελω και μπορώ να συνεισφερω όταν μου περισσεύουν κάτι για το σπίτι αλλά χωρίς να είναι απαιτηση από αυτόν.Δηλαδή σαν άντρας του σπιτιού αυτός τί θα μου προσφέρει? Εκεί πεισμωνω λίγο και ερχόμαστε σε συγκρουσεις.γιατί εγώ θέλω να νιώθω ασφαλεια με έναν άντρα να μου πει έστω μη φοβάσαι εγώ είμαι εδώ και ας ξέρω κατά βάθος ότι θα τα παρέχω μόνη μου όλα στον εαυτό του.και έπειτα αν κάποια στιγμή έρθει ένα παιδί και αναγκαστω να σταματήσω τη δουλειά μου για κάποιο διάστημα τότε πως θα ζήσω αφού αυτός δεν μπορεί να καταλάβει ότι εκτός του φαγητού μια γυναίκα έχει και άλλες ανάγκες.

Τι να πω ρε Αποστολία... Εσύ ξέρεις καλλίτερα.

Η αλήθεια είναι ότι με το βασικό και μόνο... Αχ... άστα να πάνε... Είναι δύσκολα.

Πάντως να σου πω την αμαρτία μου, ούτε εγώ θα δεχόμουν να πληρώνω μόνος μου τα πάντα. Θα ένοιωθα πολύ άσχημα, σαν να είμαι μόνο το πορτοφόλι και τίποτα άλλο.

Να σου πω και μια ιστορία για ένα ζευγάρι που ξέρω.

Μένω στο εξωτερικό, σε μια μικρή πόλη στην Κεντρική Ευρώπη.

Ο καλλίτερος μου φίλος είναι Έλληνας, 39 ετών, ο οποίος ζει εκεί τα τελευταία 15 χρόνια και είναι παντρεμένος με μια συνομήλικη του γυναίκα με καταγωγή από την ίδια χώρα. Έχουν δύο παιδάκια.

Ο φίλος μου παίρνει καθαρά περίπου 1900 Ευρώ/μήνα. Η σύζυγος του έχει μια εξαιρετική δουλειά (διευθύντρια) σε μια βιομηχανική μονάδα. Οι καθαρές αποδοχές της είναι περίπου 5500 Ευρώ/μήνα. Έχουν αγοράσει ένα διαμέρισμα και πληρώνουν δάνειο για αυτό. Το ποσό του δανείου είναι περίπου 1000 Ευρώ/μήνα.

Άκου να δεις λοιπόν τι γίνετε. Η σύζυγος του πληρώνει το ποσό του δανείου για το σπίτι, το οποίο έχει αγοραστεί μάλιστα στο όνομα της. Από εκεί και έπειτα όλα τα άλλα έξοδα καλύπτονται από τον φίλο μου. Αυτοκίνητα, Ασφάλειες, Ιδιωτικό Παιδικό σταθμό (δουλεύουν πολύ και οι δύο), έξοδα διαβίωσης, διακοπές και γενικά τα πάντα καλύπτονται από εκείνον.

Με απλά μαθηματικά, η σύζυγος του αποταμιεύει κάθε μήνα για τον εαυτό της περίπου 4000 Ευρώ. Ο φίλος μου με το ζόρι καταφέρνει να βάλει στην άκρη 200 με 250 Ευρώ το μήνα.

Έχουμε λοιπόν καταφέρει να συναντηθούμε να πιούμε ένα καφέ και να τα πούμε. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και η γυναίκα του του λέει ότι χάλασε το στεγνωτήριο ρούχων. Να κανονίσει να καλέσει ο ίδιος τον τεχνικό και να τον πληρώσει γιατί είναι δική του υποχρέωση και ότι δεν είναι διατεθειμένη να το καλύψει αυτή αυτό το ποσό.

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιγράψω άλλο τι θέλω να πω με αυτή τη πραγματική ιστορία.

Η αντίληψη για το ποιος είναι ο ρόλος του άντρα, οδηγεί πολλές φορές σε σοβαρές στρεβλώσεις. Στην περίπτωση του φίλου μου, η σύζυγος έχει αγοράσει σπίτι στο ονομά της, το οποίο και πληρώνει εκείνη. Πληρώνει και κάποια προσωπικά της έξοδα (ντύσιμο, καλλωπισμός κτλ.) και από εκεί και μετά αποταμιεύει ένα τεράστιο ποσό μηνιαίος.

Θα μου πεις τα δουλεύει και τα αξίζει. Και ο φίλος μου όμως εργάζεται και αξίζει τα χρήματα του. Αν η συγκεκριμένη πλήρωνε κάποιες από τις κοινές τους δαπάνες, δεν νομίζω να πτώχευε. Θα έδινε έτσι το περιθώριο και στον άντρα της να αποταμιεύσει ένα ποσό και να νοιώσει μια ασφάλεια.

Αποστολία μου,

Δεν έχω καμία διάθεση να σε κρίνω. Ο καθένας έχει την δική του αντίληψη και ζει με βάση αυτή. Όμως προσωπικά θεωρώ λανθασμένη την άποψη ότι ο άντρας πρέπει να πληρώνει τα πάντα, έτσι επειδή είναι άντρας.

Τώρα θα μου πεις, ναι ρε Goldenm, αλλά εγώ δεν βγάζω τόσα χρήματα για να μπορώ να καλύπτω επιπλέον δαπάνες. Το θέμα δεν είναι τα χρήματα, αυτά καθαυτά. Το θέμα είναι να βλέπει ο άλλος μια διάθεση και από την πλευρά της συντρόφου του. Έστω ένα μικρό λογαριασμό (πχ νερό). Είναι σημαντικό κάτι τέτοιο κατά τη γνώμη μου.

Άλλωστε η ετυμολογία της λέξης "σύντροφος" είναι από το "συν" που σημαίνει μαζί και το ρήμα "τρέφω". Δηλαδή ο/η σύντροφος μας είναι ο άνθρωπος που τρέφεται μαζί μας. Όχι αποκλειστικά από μας.

Σε διαφορετική περίπτωση δεν είμαστε σύντροφοι, αλλά μάλλον κάτι διαφορετικό.

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Απλά εκφράζω την προσωπική μου άποψη. Δεν σου κάνω κριτική. Εσύ ξέρεις καλλίτερα τι ταιριάζει στη ζωή και στις ανάγκες σου.

Κακά τα ψέματα όμως... Μόνο με το βασικό μισθό... Δύσκολα τα πράγματα...

Ειλικρινά εύχομαι το καλλίτερο για σένα και εκείνον.

[Αποστολια]

Τι να πω ρε Αποστολία... Εσύ ξέρεις καλλίτερα.

Η αλήθεια είναι ότι με το βασικό και μόνο... Αχ... άστα να πάνε... Είναι δύσκολα.

Πάντως να σου πω την αμαρτία μου, ούτε εγώ θα δεχόμουν να πληρώνω μόνος μου τα πάντα. Θα ένοιωθα πολύ άσχημα, σαν να είμαι μόνο το πορτοφόλι και τίποτα άλλο.

Να σου πω και μια ιστορία για ένα ζευγάρι που ξέρω.

Μένω στο εξωτερικό, σε μια μικρή πόλη στην Κεντρική Ευρώπη.

Ο καλλίτερος μου φίλος είναι Έλληνας, 39 ετών, ο οποίος ζει εκεί τα τελευταία 15 χρόνια και είναι παντρεμένος με μια συνομήλικη του γυναίκα με καταγωγή από την ίδια χώρα. Έχουν δύο παιδάκια.

Ο φίλος μου παίρνει καθαρά περίπου 1900 Ευρώ/μήνα. Η σύζυγος του έχει μια εξαιρετική δουλειά (διευθύντρια) σε μια βιομηχανική μονάδα. Οι καθαρές αποδοχές της είναι περίπου 5500 Ευρώ/μήνα. Έχουν αγοράσει ένα διαμέρισμα και πληρώνουν δάνειο για αυτό. Το ποσό του δανείου είναι περίπου 1000 Ευρώ/μήνα.

Άκου να δεις λοιπόν τι γίνετε. Η σύζυγος του πληρώνει το ποσό του δανείου για το σπίτι, το οποίο έχει αγοραστεί μάλιστα στο όνομα της. Από εκεί και έπειτα όλα τα άλλα έξοδα καλύπτονται από τον φίλο μου. Αυτοκίνητα, Ασφάλειες, Ιδιωτικό Παιδικό σταθμό (δουλεύουν πολύ και οι δύο), έξοδα διαβίωσης, διακοπές και γενικά τα πάντα καλύπτονται από εκείνον.

Με απλά μαθηματικά, η σύζυγος του αποταμιεύει κάθε μήνα για τον εαυτό της περίπου 4000 Ευρώ. Ο φίλος μου με το ζόρι καταφέρνει να βάλει στην άκρη 200 με 250 Ευρώ το μήνα.

Έχουμε λοιπόν καταφέρει να συναντηθούμε να πιούμε ένα καφέ και να τα πούμε. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και η γυναίκα του του λέει ότι χάλασε το στεγνωτήριο ρούχων. Να κανονίσει να καλέσει ο ίδιος τον τεχνικό και να τον πληρώσει γιατί είναι δική του υποχρέωση και ότι δεν είναι διατεθειμένη να το καλύψει αυτή αυτό το ποσό.

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιγράψω άλλο τι θέλω να πω με αυτή τη πραγματική ιστορία.

Η αντίληψη για το ποιος είναι ο ρόλος του άντρα, οδηγεί πολλές φορές σε σοβαρές στρεβλώσεις. Στην περίπτωση του φίλου μου, η σύζυγος έχει αγοράσει σπίτι στο ονομά της, το οποίο και πληρώνει εκείνη. Πληρώνει και κάποια προσωπικά της έξοδα (ντύσιμο, καλλωπισμός κτλ.) και από εκεί και μετά αποταμιεύει ένα τεράστιο ποσό μηνιαίος.

Θα μου πεις τα δουλεύει και τα αξίζει. Και ο φίλος μου όμως εργάζεται και αξίζει τα χρήματα του. Αν η συγκεκριμένη πλήρωνε κάποιες από τις κοινές τους δαπάνες, δεν νομίζω να πτώχευε. Θα έδινε έτσι το περιθώριο και στον άντρα της να αποταμιεύσει ένα ποσό και να νοιώσει μια ασφάλεια.

Αποστολία μου,

Δεν έχω καμία διάθεση να σε κρίνω. Ο καθένας έχει την δική του αντίληψη και ζει με βάση αυτή. Όμως προσωπικά θεωρώ λανθασμένη την άποψη ότι ο άντρας πρέπει να πληρώνει τα πάντα, έτσι επειδή είναι άντρας.

Τώρα θα μου πεις, ναι ρε Goldenm, αλλά εγώ δεν βγάζω τόσα χρήματα για να μπορώ να καλύπτω επιπλέον δαπάνες. Το θέμα δεν είναι τα χρήματα, αυτά καθαυτά. Το θέμα είναι να βλέπει ο άλλος μια διάθεση και από την πλευρά της συντρόφου του. Έστω ένα μικρό λογαριασμό (πχ νερό). Είναι σημαντικό κάτι τέτοιο κατά τη γνώμη μου.

Άλλωστε η ετυμολογία της λέξης "σύντροφος" είναι από το "συν" που σημαίνει μαζί και το ρήμα "τρέφω". Δηλαδή ο/η σύντροφος μας είναι ο άνθρωπος που τρέφεται μαζί μας. Όχι αποκλειστικά από μας.

Σε διαφορετική περίπτωση δεν είμαστε σύντροφοι, αλλά μάλλον κάτι διαφορετικό.

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Απλά εκφράζω την προσωπική μου άποψη. Δεν σου κάνω κριτική. Εσύ ξέρεις καλλίτερα τι ταιριάζει στη ζωή και στις ανάγκες σου.

Κακά τα ψέματα όμως... Μόνο με το βασικό μισθό... Δύσκολα τα πράγματα...

Ειλικρινά εύχομαι το καλλίτερο για σένα και εκείνον.

Σε ευχαριστώ παρα πολύ για τις απαντήσεις σου.ειλικρινά είναι ένα λεπτό θέμα όλο αυτό.εγώ νιώθω ότι ζόριζομαι πολύ με όλο αυτό καί ότι δεν έχω στηριξη από τον σύντροφό μου δεν είπα ότι όλα θα τα πληρωνει αυτός αλλά αν χρειαστεί πχ με τη γέννηση ένας παιδιου να σταματήσω τη δουλειά τότε τι θα γίνει. Ο φίλος σου να υποθέσω ότι όταν έκανε τα δύο παιδιά του ανελαβε όλες τις ευθύνες καθώς δεν θα εργαζοταν η γυναίκα