Δεν ξέρω πως να συνεχίσω την ζωή μου

Γεια σας,
Είμαι καινούργια, 18 ετών και δίνω δεύτερη φορά πανελλήνιες.
Μικρή στο γυμνασιο με είχε στοχοποιήσει μια κοπέλα με την παρέα της με αποτέλεσμα να με κάνουν πέρα όλα τα παιδιά, ακόμη και οι φίλες μου. Οι δικοί μου δεν έκαναν τίποτα για αυτό και μου έλεγαν πως μου άξιζε.
Ευτυχώς ξέφυγα από εκείνη την κοπέλα αλλά δεν μπορώ να ξεφύγω από τους γονείς μου. Με βρίζουν συνεχώς και μου λένε πως είμαι άχρηστη και ντροπή για αυτούς. Όταν έμαθαν πως δεν πέρασα σε κάποια σχολή που ήθελα περισυ έγινε χαμός. Ο πατέρας μου έχει άλλη γυναίκα και θέλει να ξοδεύει λεφτά μόνο σε εκείνη και η μάνα μου έχει τρελαθεί... πάντα ξεσπάνε πάνω μου.
Θελω πολύ να φύγω από το σπίτι μου αλλά δεν έχω την οικονομική δυνατότητα αυτή τη στιγμή.
Μακάρι να είχα ένα άτομο έστω να με συμβουλεύσει για το που μπορώ να απευθυνθώ ή τι θα μπορούσα να κάνω.

Αφού δίνεις δεύτερη φορά, επικεντρώσου στο διάβασμα, πλησιάζει ο καιρός. Αν πας να σπουδάσεις σε άλλη πόλη αμέσως θα αναπνεύσεις πιο ελεύθερα. Μετά ανάλογα με τις σπουδές και τι απαιτήσεις έχουν, θα μπορείς να βρεις παράλληλα και κάποια δουλειά ώστε να μαζέψεις κανένα χρήμα και να κάνεις τα σχέδιά σου.

Εισαι λιγο μικρη ακομα για να καταλαβεις αυτο που θα σου πω. Μαλλον οχι να το καταλαβεις , να το νιωσεις! Διωξε μακρια οτι σε χαλαει στη ζωη σου.Κανε οτι σε κανει χαρουμενη.Ολα τα αλλα δεν εχουν σημασια.Μακαρι και εγω στην ηλικια σου να ειχα αυτο στο μυαλο μου. Αργησα να το καταλαβω.Προσπαθησε! Οτι σκεφτομαστε θα γινει..Κανενας δεν σε αναγκαζει να ζησεις συγκεκριμενες καταστασεις. Σχεδον τα παντα ειναι θεμα επιλογων!Κανε λιγη υπομονη να περασει ο χρονος που δινεις τωρα, αφοσιοσου σε αυτο και μετα ανεξαρτητοποιησου..

Μακάρι
Ευχαριστώ πολύ!

Αυτό που μπορείς και πρέπει να κάνεις τώρα είναι να δώσεις όλη σου την ψυχή, όλο σου το χρόνο σε ένα στόχο. Ο στόχος είναι να περάσεις στη σχολή που θέλεις. Όχι σ' αυτή που σου λένε οι άλλοι, σ' αυτή που θες εσύ. Δεν είσαι άχρηστη, είσαι μοναδική. Υπάρχεις για σένα και ότι κάνεις κάνε το πάνω απ' όλα για σένα. Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν. Όσο για αυτούς που σου φέρονται άσχημα, αν υπάρχει ψυχολόγος στο σχολείο σου καλό θα ήταν να ζητήσεις τη βοήθεια του για το πώς μπορείς να το διαχειριστείς.

Είσαι μικρή ακόμα επικεντρωσου στις πανελληνιες που είναι το όπλα σου για να περάσεις στη σχολή που θες και θα αλλάξουν όλα στη ζωή σου προς το καλύτερο θα το δεις.....καλύτερα να μην ασχολείσαι και αναλωνεις τζάμπα χρόνο με άτομα ανόητα όπως αυτή η κοπέλα που δεν αξίζουν......είναι κομπλεξικη.....όποιος φέρεται με τέτοιο τρόπο να ξέρεις έχει μεγάλα κόμπλεξ με τον εαυτό του και είναι πολύ μίζερος και δυστυχισμένος στη ζωή του και ξεσπάει έτσι για να εκτονωθεί εκεί που τον παίρνει να το κάνει ...γ αυτο σ λέω η τύπισσα είναι καμμενο χαρτι και ηλίθια και δεν θα τη ξαναδείς ποτέ στη ζωή σου οπότε μη σκας....κάτσε να δώσεις σημασία να γράψεις καλά γτ αυτό είναι το σημαντικό .....

Οσο για τους γονείς σου προσπάθησε να μη πληγώνεσαι.....οσο γντ με τη συμπεριφορά τους....έχεις δίκιο να νιώθεις αδικημένη όμως να ξέρεις ότι κατά βάθος σε αγαπάνε απλά ίσως δεν μπορούν να στο δείξουν παντα με τον σωστό τρόπο και όπως θα ήθελες....Και θα είχες ανάγκη....αλλα σε αγαπάνε....περνανε και αυτοί τα δικά τους.....προσπάθησε όσο μπορείς να τους συγχωρεις και να ξέρεις ότι και αυτοί κάνουν λάθη και είναι άνθρωποι.........αυτό το θέμα αργότερα όταν με το καλο περάσεις σε μια σχολή μπορείς να το πιάσεις να το λύσεις με έναν ψυχολόγο.....Τώρα όμως προέχει το διάβασμα

Θα σου έδινα σαν συμβουλή να κάνεις το επάγγελμα που θες εσύ και όχι οι δικοί σου και ότι και να γίνει να πάρεις το πτυχίο σου και να την τελειώσεις τη σχολή που θα διαλέξεις ...μη κάνεις το λάθος που έκαναν δικές μου γνωστές περιπτώσεις που ήταν από κακο οικογενειακό περιβάλλον και όταν ήρθε η ώρα να φύγουν σε άλλη πόλη να σπουδάσουν παράτησαν τη σχολή τους και χαζευαν μέρα νύχτα εκεί λες και δεν υπάρχει αύριο......Και επέστρεψαν χωρίς πτυχίο και χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν στη ζωή τους ξανά στη μαμά και τον μπαμπά και έφαγαν στα μούτρα τους όλες τις προβληματικές συμπεριφορές των γονιών τους....

Να κοιτάξεις να ανοίξεις τα φτερά σου και να ανεξαρτητοποιηθείς παίρνοντας το πτυχίο σου για να μπορείς να διεκδικήσεις μια καλύτερη θέση στην αγορά εργασίας αργότερα και να μπορείς να μείνεις μόνη σου και να είσαι κυρία του εαυτού σου χωρίς να αναγκαστείς να φας στη μάπα τις συμπεριφορές των δικών σου και το κλίμα που επικρατεί στο σπίτι. ..

Μη παρασυρθείς από τη φοιτητική ζωή αυτή κάποια στιγμή θα τελειώσει εσύ να προσπαθήσεις να τη ζήσεις χωρίς όμως να αφήσεις το στόχο σου να πάρεις πτυχιο

Και θα το δεις μετά πόσο σημαντικό είναι

Τώρα κανε υπομονή πνίξε ότι σε ενοχλεί και σφιξε τα δόντια να διαβάσεις η ζωή αλλάζει και ωραία πράγματα σε περιμένουν......Νέοι άνθρωποι νέο περιβάλλον.....νέα ζωή

Είσαι μόνο 18 χρονών! Εχεις όλο τον καιρό μπροστά σου να τα βελτιώσεις όλα. Τώαρ δλδ που είσαι εύπλαστη σαν χαρακτήρας κι άρα μπορείς να δυναμώσεις. 18 χρονών και δεν πέρασες απ την πρώτη δε λέει τίποτα. Ένας πεπειραμένος μεγαλύτερος σου όπως όλοι εμείς εδώ θα σου πει μικρό το κακό.
Το πρώτο βήμα είναι να προετοιμαστείς καλά για τις πανελλαδικές αγνοώντας πλήρως όσα συμβαίνουν στον πρίγυρο σου όπως τον αθλητή που τρέχει στο διάδρομο του κοιτώντας μόνο μπροστά του μέχρι να τερματίσει. Με τις σπουδές θα ανεξαρτητοποιηθείς αφου προφανώς θα μετακινηθείς σε άλλη πόλη κι εκεί θα βάλεις μπρος από τη θεωρία στην πράξη τη ζωή που σε γεμίζει.

ξερω πως το σπιτι μας κ το οικογενειακο κλημα ειναι κτ που δεν μπορουμε να αγνωισουμε γτ ζουμε μονιμα εκει... εγω θα σου ελεγα 2 απλα πραγματα... 1) ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΠΟΚΟΨΕΤΟΝ ΑΠΟ ΣΕΝΑ Κ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ Κ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ Κ ΜΗΝ ΤΟΝ ΔΗΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ... κ την επομενη φορα που θα ταχεις μαζεμενα με την μανα σου που σου φορτωνει τα ψυχολογικα της...2) ΠΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ... ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΚΑΝΑΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ Κ ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΠΟΥ (ο ανδρας σου η ο μπαμπας η ο ανθρωπος που παντρεύτηκες) ΕΦΥΓΕ ΜΕ ΑΛΛΗ...
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΕ ΕΧΕΙ ΧΕΣΕΙ ΚΙΑΣ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ Κ ΕΣΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙς ΓΑΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Κ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ... ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΟΛΟ ΟΛΛΟΙ ΣΑΣ... ΔΕΝ ΑΝΟΙΚΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ... ΑΝΟΙΚΟ ΣΕ ΜΕΝΑ ΓΙΑΥΤΟ Κ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΟΥ ΑΝΟΙΚΕΙ