Results 16 to 30 of 67
Thread: Δεν αντέχω άλλο...
-
04-12-2008, 19:09 #16
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 16
Σημερα ξαναμιλησα με τουσ δικουσ μου. Πιο ηρεμα, πο ωριμα απο ποτε! Δε βγηκε τιποτα. Αναρρωτιεμαι αν πρεπει να κανω κι αλλη υπομονη μηπως και στρωσουν και λογικευτουν. Ειμαι εκτος ευατου...Δεν βλεπω ανθρωπο εδω περα. Ειμαι κλεισμενη σε ενα δωματιο και τρελαινομαι! Με βλεπουν να κλαιω ολη μερα και δεν κανουν τιποτα!
- 04-12-2008, 19:56 #17
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
helplease,
λες πώς εισαι μια αξιοπρεπής κοπέλα. Τί σημαίνει αυτό για σένα? Αφήνω τους γονεις μου να εχουν ελεύθερη πρόσβαση στην ιδιωτική μου ζωή? Να ψάχνουν τα προσωπικα μου αντικειμενα? Κ να γινονται αντικειμενο εξέτασης απο τους γονεις μου? Ειλικρινα δεν καταλαβαίνω για ποιο λογο η μητέρα σου εψαχνε με την ανεση της, μεσα στην ανησυχια της οπως περιγράφεις κ σε τί θα εξυπηρετήσει κ ποιον αλήθεια το να δειξει φωτογραφίες προσωπικών σου στιγμών στον πατέρα σου. Απο που κ ως που επεμβαίνει? Αντί να αφιερώσει τον χρονο αυτο ψαχνοντας το σπιτι σου, δεν νομιζεις πώς θα ταν πολύ πιο αποτελεσματικο να αφιερώσει αυτον τον χρονο κάνοντας μια κουβέντα μαζί σου? Για το τί την φοβίζει, τί την ανησυχεί, γιατί αν κάτι φαινεται απο ολα αυτά ειναι οτι υπάρχει ενα κενο επικοινωνιας μεταξύ σας κ ενας φόβος απο μερους σου απεναντι τους.
Ναι, καταλαβαινω οτι τρομάξε ανακαλύπτοντας το χασις αλλα ο τροπος τους, το να επικοινωνήσουν με τον εργοδότη σου πώς σε κάνει να αισθάνεσαι? Τί εικονα σου δημιουργειται? Δεν σε αντιμετωπιζουν μονο αυτοι ως ανηλικη, αλλα τους αφήνεις κ εσύ το χώρο να το κάνουν.
Οι ιδιοι μπορει να μη βρισκουν άλλο τροπο να αντιμετωπισουν τη σχέση σας. Μπορει να μη βλέπουν καν πώς ο τροπος τους δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελεσματα. Αλλα σημασια εχει εσύ τί θέλεις να κάνεις κ για ποιον. Οι επιθυμιες σου μπορει να μη συμβαδιζουν με τις δικές τους. Κι αυτο περι του να κανεις κ άλλη υπομονη κ στρώσουν κ λογικευτουν ξέρεις τί μου λέει? Πώς την ιδια ακριβώς εκφραση μπορει να χουν κ οι γονεις σου στο μυαλο κ στο στομα τους για σενα....Τί θα γίνει λοιπον? Θα περιμενεις κ θα περιμενουν ποιος θα σπάσει πρώτος?
Εχεις σκεφτεί πώς αντι να περιμενεις ειναι ισως πιο αποτελεσματικο το να κανεις ενα πλάνο ρεαλιστικο για το πώς θα κινηθείς απο δώ κ πέρα?Δλδ να βρεις μια δουλεια, που να σε βοηθήσει να στηριχτεις οικονομικα έτσι ώστε να μπορεσεις να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου κ να σαι ελεύθερη?πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
04-12-2008, 20:01 #18
- Join Date
- Oct 2007
- Posts
- 2,515
Για στάσου τώρα να μην είμαστε άδικοι: για τα δικά τους μέτρα και σταθμά έχουν κάνει ήδη πάρα πολλά. Σίγουρα δεν είναι σωστό το να ψάχνουν οι γονείς τα προσωπικά μας αντικείμενα, αλλά δεν είναι κι υποχρεωμένοι να συντηρούν τη φοιτητική ζωή που εσύ επιθυμείς. Εσύ είσαι η μόνη υπεύθυνη και για τον εαυτό σου και τους στόχους σου και όλα.
Οι περισσότεροι γονείς συμβάλλουν για τις σπουδές των παιδιών τους και δεν φαντάζομαι να έχεις παράπονο για αυτό. Επί 4 χρόνια σου πρόσφεραν την άνεση ενός ιδιόκτητου σπιτιού χωρίς καμιά ιδιαίτερη παρέμβαση, αντίθετα μάλλον έδειξαν εμπιστοσύνη αφού τους ήρθε κεραμίδα όταν διαπίστωσαν ότι απείχες πολύ από το πτυχίο. Και παρόλα αυτά, όχι μόνο τελικά συναίνεσαν στο να μείνεις κι άλλο, αλλά όπως λες στο αρχικό σου μήνυμα σου ζήτησαν και συγγνώμη.
Από εκεί και πέρα νομίζω ότι καταρχήν δεν προστάτευσες αρκετά τον εαυτό σου, π.χ. είναι άλλο το να έχεις σχέση και άλλο να υπάρχουν μέσα στο σπίτι (που είναι των γονιών σου ανεξάρτητα αν στο παραχωρούν) ερωτικές φωτογραφίες, προσωπικά αντικείμενα του φίλου, χασίς και απλήρωτοι λογαριασμοί. Ξαναλέω ότι δεν θεωρώ σωστή κίνηση από την πλευρά τους να ψάξουν τα πάντα, αλλά όταν το δικό σου αίτημα είναι οι σπουδές και μπαίνοντας μέσα σε ένα σπίτι αντικρίζουν μια εικόνα που δεν παραπέμπει σε κανένα πτυχίο, γιατί θεωρείς ότι είναι υποχρεωμένοι να σε στηρίξουν (ξανά)? Η προσωπική σου ζωή είναι δική σου επιλογή και ευθύνη. Κάπου έλεγες και για τα έξοδα που δεν τα κάλυπταν επαρκώς. Τόσα μπορούσαν οι άνθρωποι τόσα έστελναν. Αν είχες κρίνει ότι δεν ήταν αρκετά γιατί δεν είχες βρει μια απασχόληση νωρίτερα?
Ίσως νιώθεις πως τώρα που μπήκαν τα πράγματα σε μια σειρά σου στερούν την ευκαιρία να τα κάνεις ακόμα καλύτερα. Δες λοιπόν τι μπορείς να κάνεις χωρίς συμπαράσταση θέτοντας τους στόχους σου.
04-12-2008, 20:16 #19
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Δεν συμφωνω ότι οι γονεις ειναι υποχρεωμενοι να στηρίζουν το παιδι τους οικονομικα. Ομως ειναι πασιφανές οτι πολλες φορές η οικονομικη στήριξη γίνεται εξουσια. Κ παραπέμπει και σε αντιστοιχες συμπεριφορές. Αλήθεια, εχει δικαίωμα κάποιος ανθρωπος που παρέχει οικονομικη στήριξη στο να παραβιάζει τον προσωπικο χώρο ή προσωπικά δεδομένα του άλλου? Πού υπάρχουν όρια αξιοπρέπειας κ σεβασμου?
Καταλαβαινω τον θυμο των γονιων που βλέπουν μια εικονα πολύ διαφορετική απο αυτή που μπορει το παιδι τους. Ομως δεν καταλαβαινω το ψάξιμο, κ μάλιστα τη στάση της μητέρας που παιρνει τις φωτο για να τις δειξει στον πατέρα! Σε τί βοηθάει αυτο?
Μπορώ να καταλάβω επισης την αναγκη τους ή την επιθυμια τους στο να μη θέλουν να υποστηριξουν οικονομικα με τα μεσα που διαθέτουν το παιδι τους μετά τα οσα βλέπουν. Δεν καταλαβαινω ομως απο που κ ως που φτάνουν στο σημειο να τηλεφωνήσουν στο αφεντικο.
Εν τελη, αντιμετωπιζωντας ενα ατομο 22 ετών ως ανηλικο, δεν θεωρώ οτι το βοηθάς να ωριμάσει ή το βοηθάς στο να αναλάβει τις ευθύνες του.πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
04-12-2008, 20:22 #20
- Join Date
- Oct 2007
- Posts
- 2,515
Ναι και συμφωνώ απόλυτα με όλα αυτά που λες Σοφία. Αλλά από τη στιγμή που έτσι έχουν τα πράγματα, νομίζω ότι η helplease καλείται να βοηθήσει η ίδια τον εαυτό της και να κάνει αυτό που λες και παραπάνω και που τη ρωτούσα αν μπορεί να σκεφτεί στο πρώτο μου μήνυμα, ένα ρεαλιστικό πλάνο δηλαδή.
04-12-2008, 20:42 #21
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 16
Επειδη παρά τις προσπάθειες μου δεν μπορώ πλέον να αγγίξω τη λογική τους κανονίζω την πορεία μου.
Δεν διαφωνώ με οποιονδήποτε έχει να πει ότι φάνηκα ή υπήρξα απαράδεκτη. Ζήτησα συγνώμη από τα βάθη της καρδιάς μου. Ίσως δεν αρκεί, δεκτό κ αυτό. Επιχειρηματολόγησα. Δεν έπιασε τόπο. Καταλαβαίνω το να μη θέλουν να με στηρίξουν πλέον ως φοιτήτρια στην Αθήνα. Κανένας δεν είναι υποχεωμένος επειδή φέρει την ταμπέλα του γονιού. Στο κάτω κάτω αν θέλω να αντιμετωπίζομαι ως ενήλικας πρέπει να δέχομαι και την άρνηση βοήθειας.
Μετά την επίμονη και λογική μου επιχειρηματολογία σήμερα μπορώ να πω ότι τους κόλλησα στον τοίχο και στο τέλος κατέληξε ο πατέρας μου να μου λεει \"σε διατάζω να κατσεις εδώ και τέρμα όλα τα άλλα\" και η μητέρα μου \"αν μετάνιωσες θα έπρεπε να κανεις ό,τι σου λέμε και να λες βαράτε με\". Για γέλια και για κλάμματα δηλαδή.
Πλέον αν θέλω να προστατεύσω τον εαυτό μου και την προσωπικότητα μου πρέπει να φύγω. Υπάρχει όμως το κομμάτι του εαυτού μου που φοβάται. Ως μη πτυχιούχος δεν μπορώ να ελπίζω σε αξιοπρεπή μισθό ικανό να με συντηρήσει. Επιπλέον με τη δουλειά θα μπορώ να έχω μια Α επαφή με τη σχολή αλλά σε καμία περί[τωση την ιδανική ούτε τον ιδανικό χρόνο για διάβασμα. Θα έχω όμως την ψυχική μου ηρεμία. Έχω λοιπόν φόβους αυτοσυντήρησης
Ας έρθουμε στο πιο άμεσο και πρακτικό κομμάτι του θέματος. Τη Δευτέρα γράφω μία πρόοδο σε ένα μάθημα. Πρέπει επειγόντως να παω Αθήνα να διαβάσω ήρεμη και απερίσπαστη το Σαββατοκύριακο. Φοβάμαι ότι η μητέρα μου θα έρθει με το ζόρι μαζί μου. Δεν μπορώ καν ν αφύγω από το σπίτι! Πιστεύω ότι έχετε συνειδητοποιήσει πως βρίσκομαι σε εγκλεισμό και σχεδιάζω απόδραση να παω να δώσω το μάθημα μου...Η κατάσταση έχει ξεφύγει...
04-12-2008, 21:23 #22
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
helplease,
καταλαβαινω οτι φοβάσαι κ νομίζω πώς καθε φορά που κανουμε κατι πέρα απο οτι εχουμε συνηθίσει ειναι αναμενομενο να νιωθουμε ανασφάλεια και φοβο....
Σε οτι αφορά τους μισθούς καταλαβαινω τί εννοεις, αλλα πίστεψε με πολλες φορές κ ως πτυχιουχοι δυσκολευομαστε να βρουμε δουλεια κ συμβιβαζομαστε με μισθους πολλοι χαμηλοτερους των προσόντων κ των προσδοκιων μας.
Καλή δύναμη σου εύχομαι:)πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
04-12-2008, 21:30 #23
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 16
Ρε παιδιά πέραν όλων των άλλων, αν φύγω με σκοπό να αυτονομηθώ οι γονείς μου θα τρελαθούν, νομίζουν οτι είμαι εξαρτημένη από ναρκωτικές ουσίες! Ήμαρτον! Τους πονάω, δεν αντέχω στην ιδέα ότι θα περνάνε τέτοια ανησυχία που αγγίζει την παράνοια και μάλιστα χωρίς κανένα λόγο...(διευκρυνίζω ότι δεν είμαι χρήστης)
04-12-2008, 21:35 #24
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
και τί σκέφτεσαι να κανεις? θα θελες να μην ανησυχουν, λογικο...ακομα ομως κ αν αυτο ειχε σαν κοστος την δική σου αυτονομια?
πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
04-12-2008, 21:41 #25
- Join Date
- Dec 2008
- Posts
- 16
Είναι κωμικοτραγικό να δεχτώ ότι αυτό θα μου στερήσει την αυτονομία. Έλα όμως που είναι ανεπίδεκτοι διαπραγμάτευσης! Όπως είπα και πιο πριν προσφέρθηκα να εξετάζομαι όσο εξεφτελιστικό κι αν είναι, μόνο και μόνο για να ησυχάσουν, δεν το δέχονται! Το μυαλό τους κατεβάζει δαίμονες και τέρατα και λογικό είναι. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν δέχονται την ιατρική εξέταση, οποιοδήποτε λογικό άτομο θα το δεχόταν!
Από τη μία θέλω να ρίξω μια μούντζα να ησυχάσω όσο σκληρο κ αν ακούγεται, να βρω την ηρεμία μου, να μη χάσω τον εαυτό μου. Από την άλλη τους πονάω και τους έχω ήδη πληγώσει αρκετά. Σήμερα έδειξαν ότι τους ξένισε και δεν τους άρεσε το ότι έχω ανάστημα και επιχειρήματα. Έχω διχαστεί, έχω κουραστεί και έχω απελπιστεί... Και μαζί με όλα αυτά με έχουνε και κλεισμένη αλά Κωσταλέξη (και δεν κάνω πλάκα)
04-12-2008, 22:38 #26
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 23
Πιστεύω πως σε όποια δοκιμασία και αν υποβληθείς, αν εξετάζεσαι κλπ, αυτός ο συμβιβασμός με την υπερπροστατευτικότητα των δικών σου θα σου δημιουργήσει ένα αβάσταχτο βάρος, εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσα να ζήσω έτσι.
Όλοι έχουμε κάνει λάθη στη ζωή μας. Σίγουρα, έχουν κάνει και αυτοί στην εφηβεία τους αλλά και μετέπειτα.
Ξέρεις, οι γονείς, πολλές φορές πνίγουν το παιδί τους απ\' τις δικές τους ανασφάλειες... το παιδί όμως κάποια στιγμή μεγαλώνει, παύει να είναι \"παιδί\" και παίρνει τη ζωή στα χέρια του.
Το θέμα είναι βέβαια αν ο γονιός το έχει \"εμφυσήσει\" με τα κατάλληλα εφόδια για να μπορέσει να το καταφέρει αυτό.
Και βλέπω ότι έχεις χαθεί κάπου εκεί μέσα. Είσαι κλεισμένη μέσα σε τέσσερις τοίχους, σε συμπονώ πραγματικά και δεν μπορείς να σκεφτείς ξεκάθαρα. Κάνε κάτι για σημαντικό για σένα.
Ναι ΟΚ έκανες λάθη, αλλά όχι μόνο δικά σου λάθη...
Προσωπικά μιλώντας για μένα μου είναι αδιανόητο να συνέχιζα τη ζωή μου έτσι άπραγη, με συμβιβασμούς, πίκρα, τρέλα και στεναχώρια, θα επέλεγα την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
04-12-2008, 23:20 #27
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 192
helplease, για μένα η παραβίαση της ιδιωτικότητάς σου δεν δικαιολογείται στο όνομα της ιδιότητάς τους ως γονέων... η όποια οικονομική στήριξη δεν θεωρώ ότι σε κάνει ιδιοκτησία τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν...βεβαια οι γονείς δεν έχουν κακή πρόθεση, κι ίσως γι αυτό σε πονάει που τους έχεις στενοχωρήσει, αλλά καλώς ή κακώς εσύ εισαι υπεύθυνη για την ζωή σου και οι κινήσεις σου δεν θα πρέπει να είναι διαταγές άλλων, αλλά επιλογές δικές σου. επομένως...υπό τις παρούσες συνθήκες, εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω άλλη διέξοδο πέρα από το να κάνεις, όπως λέει η μαρίνα, το δικό σου πλάνο και να κινηθείς ανάλογα...και πιστεψέ με, αυτό θα ναι κι ένα πολύ καλό εφόδιο για σένα ετσι κι αλλιώς...εξάλλου κατά πάσα πιθανότητα οι γονείς σου θα συνέλθουν κάποια στιγμή, για να συνειδητοποιήσουν όμως ότι εισαι όντως ενήλικη, θα πρέπει να το δουν και μέσα από τις δικές σου κινήσεις...μην φοβάσαι λοιπόν ότι με την ανεξαρτητοποίησή σου θα τους χάσεις...απλά θα τους κάνεις να αλλάξουν οπτική...τώρα, όσον αφορά την αγωνία σου περί αυτοσυντήρησης, απο προσωπική και όχι μόνο πείρα θα σου πω ότι αυτό το βιώνουν και πάρα πολλοί πτυχιούχοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να παρεις το πτυχίο σου..κι όσο για τον χρόνο και την κούραση με την οποία θα επιφορτωθείς, εγώ πιστεύω ότι είναι καλύτερα να διαβάζεις 2 ώρες αλλά ήρεμη, από να το χεις 10 ωρες στην διάθεσή σου και να μην έχεις την ψυχική ηρεμία να συγκεντρωθείς...
εν ολίγοις, δεν έχει νόημα να αυτομαστιγώνεσαι, κάνε φυσικά την αυτοκριτική σου, με βάση το δικό σου σύστημα αξιών και ξεκίνα, όπως πολύ όμορφα σου είπε ο thessalo, τον δικό σου δρόμο.
05-12-2008, 00:50 #28
- Join Date
- Sep 2008
- Posts
- 1,243
helplease, στεναχωριέμαι πολύ για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σου που υφίστασαι.
Είσαι πολύ καθαρό μυαλό και σου αξίζουν διπλά συγχαρητήρια γιατί με αυτά που υφίστασαι θα μπορούσες να είσαι φυτό. Αυτά που περιγράφεις είναι τριτοκοσμικά. Δεν δικαιολογούνται με το πρόσχημα της γονεικής αγάπης. ΓονεΪκό παραλογισμό θα το έλεγα. Βάστα γερά να μη σε φέρουν στα παράλογα νερά τους.
Εκτός από την ψυχολογική στήριξη που χρειάζεσαι για να αντιμετωπίσεις τις ενοχές που σου φορτώνουν (και καλά έκανες και έγραψες εδώ το πρόβλημά σου) πιστεύω ότι χρειάζεσαι και νομική βοήθεια.
Είσαι ενήλικη, έχεις μια θέση στο Πανεπιστήμιο που την έχεις κατακτήσει με την αξία σου, και πρέπει να το σκάσεις νύχτα από το σπίτι σου για να συνεχίσεις τις σπουδές σου? ΕΛΕΟΣ!
Και όλα αυτά γιατί? Γιατί είχες φίλο? Με ποιόν έπρεπε να τα φτίάξεις? Με καμιά κατσίκα?
Και το χασίς που βρήκανε η ντροπή είναι δική τους που ψάχνανε τα προσωπικά σου είδη.
Βάστα γερά και ζήσε τη ζωή που σου αξίζει. Αυτά που σου καταλογίζουν τα κάνουν λίγο πολύ όλοι οι φοιτητές.
05-12-2008, 01:46 #29
- Join Date
- Jun 2008
- Location
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- Posts
- 426
Ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να δηλώσεις έμπρακτα σε όλους ξεκάθαρα και αδιαπραγμάτευτα ότι μεγάλωσες ωρίμασες και εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και τις επιλογές σου .... και εισαι εσύ αυτη που πρωτίστως ορίζεις την ζωή σου κ μονό εσύ μπορείς να σταματήσεις να σε προσβάλουν και να σε αντιμετωπίσουν ως πρεζόνι .
Προσπαθώ να καταλάβω τους γίνεις σου που ίσως κάτω από καθεστώς πανικού έχουν ισοπεδώσει τα πάντα , αλλά τώρα οφείλεις εσύ ως κόρη τους ως υπεύθυνο άτομο και μελλοντική επιστήμον να σταθείς στο ύψος σου και γατί όχι να γίνεις γωνεας των γονιών σου και να τους διδάξεις με την συμπεριφορά σου .
Ααα όσο για το πτυχίο να σου ,άκου και αυτό … έχω μια φίλη γιατρό πτυχιούχος … περιμένει να βγει η ειδικότητα παιδοψυχιατρική , έψαξε δαυλιά παρεμφερές αντικείμενο αλλά λόγο κάποιων δυσκολιών δεν μπορεί να δουλέψει , και πριν μια εβδομάδα ξεκίνησε σε ένα φούρνο με 29 ευρώ την ήμερα ανασφάλιστη παρακαλώ … ηρθει και όλο χαρά και μου λέει πάμε για μπίρες σήμερα κερναω εγώ … νοικιάζει μόνη της … οι γονείς δεν είναι καν Ελλάδα … δεν χεριάζετε να σου πω τη ένιωσα αντικρίζοντας την εεε … άμα θες την ρωταω και για σένα εάν θες να δουλέψεις , για να ξέρουμε και για τι μιλάμε ;)
05-12-2008, 23:07 #30
- Join Date
- Nov 2008
- Posts
- 80
helplease
για μενα ειναι ξεκάθορο οτι πρεπει και εσυ αλλα και αυτοι να κοψουν τον ομφαλιο λορο με τον οποιο σε τρεφοδουτουν και συχρονος απαιτουν απο εσενα.εφοσεν αυτοι δεν μπορουν να το κανουν , εφοσον εσυ δεν μπορει να το κανεις με υπιο τροπο , παρε το μαχαιρι κοφτο πρωτα μεσα σου τον ομφαλιο λορο καταλαβε οτι αγαπη σημαινει ελευθερια και μετα μαζεψε τα μπογαλακια σου και φυγε απροηδοποιητα ωστε να δεχτουν ενα υσχηρο σοκ και να καταλαβουν τι εκαναν και απεδρασε απο την φυλακη που σου χτιζουν πρωτα απο ολα μέσα σου.το οτι σε κλεινουν μεσα στο σπιτι ειναι μια ασπουμε ανεκτη φυλακη αλλα να κτισουν την φυλακη μεσα σου , μεσα στην αυτοπεπυθεση σου <πουσε ενα βαθμο τα εχουν καταφερει>, μεσα στο εγω σου, μεσα στην αγαπη σου για αυτους,μεσα στην αγαπη σου για τους αλλουςκαι εντελη μεσα στην αγαπη του εαυτού σου.κοριτσι μου τι καθεσε συκω και φυγε με τσαμπουκα για τα ονειρα σου.Απλα για αυτο που θα ονειρευτεις θα πληρωσεις το τιμημα όποιο και αν ειναι αυτο οταν και καθως το πραγματωνεις με αυτο να συμβιβαστης γιατι θα παλευεις για το ονειρο σου και οχι για τα ονειρα τους.
Εργασιακός εκφοβισμός και κακοποίηση
30-07-2025, 09:56 in Κακοποίηση