Η αγάπη μόνο δεν αρκεί

[Kindofblude]

Καλησπέρα σε όλους,

Βρίσκομαι εδώ γιατί προφανώς κάτι δεν έχει πάει καλά στην σχέση μου και θα ήθελα βοήθεια/γνώμες/απόψεις.
Είμαι 38 και εδώ και 3 βδομάδες χώρισα για άλλη μία φορά (έχουν προηγηθεί πολλές) με την κοπέλα μου με την οποία είμαστε τον ίδιο χώρο εργασίας, είναι 29, ήμασταν μαζί 4+ χρόνια και συγκατοικούσαμε τα τελευταία 2. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο περιεκτικός γίνεται ώστε να μην κουράσω.

Η σχέση μας ξεκίνησε με του καλύτερους οιωνούς. Σχεδόν σαν παραμύθι, με πολύ ρομαντισμό, έρωτα και πάθος. Η κοπέλα μου απο το ξεκίνημα της σχέσης έτρεχε με 1000 και σε σύντομο χρονικό διάστημα μου είπε οτι με αγαπάει, ήταν διατιθεμένη για τα πάντα και δεν ήθελε να μένουμε λεπτό χώρια. Όταν προσπαθούσα να έχω τον προσωπικό μου χώρο υπήρχαν σκηνές ζήλιας και μικροτσακωμών. Κάτι που στην αρχή με τρόμαξε ομολογώ αλλα καταλάβαινα οτι είναι έρωτας ή λόγω ηλικίας και προσπαθούσα να την συγκρατήσω. Κάποιες απο τις ζήλιες ήταν δικαιολογημένες καθώς κρατούσα φιλικές σχέσεις με πρώην, κάτι που ξεκαθάρισα απο την αρχή αλλα καταλαβαίνω οτι μπορεί να δημιουργήσει θέματα στον άλλο. Και εγώ θα ζήλευα. Για να μην τα πολυλογώ τα πρώτα 2 χρόνια την ταλαιπώρησα και την πλήγωσα πολύ, άθελα μου. Με τις επικοινωνίες με την πρώην, με θέματα οτι θέλω για λόγους οικογενειακής υγείας να φύγω απο την Αθήνα και να πάω στην Θεσσαλονική, με θέματα του να κρατάω αποστάσεις γιατί ήθελα τον χρόνο μου για κάτι πιο σοβαρό. Τα άντεξε και τα πάλεψε όλα και πάντα ήταν στο πλάι μου. Κάποιες φορές που ήθελα να φύγω με τον τρόπο της με έκανε να μείνω, εκτιμώντας και εγώ πως έχω απέναντι μου έναν άνθρωπο που παλεύει για μένα και φαίνεται να με αγαπάει, οπότε βήμα βήμα και με λίγο σπρώξιμο απο την πλευρά της προχωρούσαμε.

Αρχικά ήρθε να μείνει στο σπίτι μου αλλα μετά απο 1-2 μήνες της είπα οτι δεν μπορούσα τον τρόπο με τον οποίο ζούμε καθώς δεν κάναμε σχεδόν τίποτα και ένιωθα να σκάω και να θέλω να φύγω. Αφού χωρίσαμε μετά απο κάποιο διάστημα μετάνιωσα, την κυνήγησα και την έπεισα να ψάξουμε για σπίτι μαζί. Ενώ ψάχναμε μου έκατσε μία πρόταση για δουλειά στην Θεσσαλονική και στην ιδέα οτι θα το σκεφτόμουν αλλα με την προϋπόθεση να πηγαίναμε μαζί αν ήθελε έφυγε. Πάλι την κυνήγησα επίμονα και την έπεισα να γυρίσει. Και πάλι γύρισε γιατι την αγαπάω. Ξέρω, έχω κάνει πολλά λάθη.

Με τα πολλά και μετά απο κάποιυς δικούς της όρους συγκατοικήσαμε. Εγώ ξέκοψα εντελώς απο την πρώην αλλα και φίλους γιατί θεωρούσε οτι κάνουν κακό στην σχέση μας. Την πρώτη φορά έφυγε απο το σπίτι μετά απο περίπου 6 μήνες επειδή μου έστειλε μία πρώην χρόνια πολλά στα γενέθλια μου και εγώ απάντησα. Σίγουρα ήταν αφορμή καθώς είχαμε ρουτινιάσει και δεν έπαιρνε όσα ήθελε απο εμένα. Ξαναγύρισε μετά 2 μήνες και απο δικές μου προσπάθειες και των γονιών της που με θεωρούν καλό γι αυτή. Κρατήσαμε άλλο 1μιση χρόνο. Η ζωή μας μετά την τελευταία επανασύνδεση ήταν θεωρώ απο τις καλύτερες περιόδους της σχέσεις μας. Είχα μάθει και εγώ να είμαι πιο εκδηλωτικός, να της μιλάω πιο όμορφα, να την προσέχω πιο πολύ, να κάνουμε πράγματα μαζί. Ως που άρχισα πολύ συχνά να ανεβαίνω στην Θεσσαλονική λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας του πατέρα μου. Απο εκεί και έπειτα άρχισαμε να χανόμαστε. Εγώ έλειπα συχνά, αυτή έκανε παράπονα γιατί την αφήνω μόνη αλλα όσο και να προσπάθησα να ισορροπήσω τον χρόνο μου και να μην λείπω τόσο δεν μπόρεσα γιατί η ασθένεια χειροτέρευε. Για 3-4 μήνες λοιπόν ήμουν στο πάνω κάτω και δεν είχα μυαλό για τίποτα. Όταν τελείωσαν όλα εξακολουθούσα να ήμουν χαμένος μέχρι που κατάλαβα οτι πρέπει να αρχίσω να επανέρχομαι. Άρχισα να κάνω μικρές προσπάθειες και βηματάκια, εκδρομές, προτάσεις για έξω κλπ αλλα μάλλον ήταν αργά. Επιπρόσθετα με τα παραπάνω η ζωή μας είχε μπεί σε πολύ άσχημη ρουτίνα λόγω απίστευτης ψυχολογικής κούρασης στην δουλεία, έλλειψη παρεών, ενώ παντρεύτηκε η αδερφή της κάτι που την έκανε να αμφιβάλει για το τι κάνει η ίδια στην ζωή της. Υπήρχαν Σαββατοκύριακα που δεν βγαίναμε απο το σπίτι. Εμένα γενικότερα μου αρέσει πολύ να βγαίνουμε έξω και να κάνουμε πράγματα με φίλους, νιώθω οτι μου δίνει ενέργεια την οποία μετά μπορώ να την μοιραστώ με την κοπέλα μου αλλα στην κοπέλα μου δεν αρέσει σχεδόν καθόλου. Η αγαπημένη της συνήθεια ήταν να είμαστε μέσα και να λιώνουμε στον καναπέ χαζεύοντας σειρές. Απο ένα διάστημα και μετά ο ένας καναπές έγινε 2 διαφορετικοί-ο καθένας στον δικό του και έτσι χάθηκε η ουσιαστική επικοινωνία και κάθε διάθεση για σεξ για πολύ καιρό. Μετά απο τα παραπάνω λοιπόν έφυγε για άλλη μιά φορά απο το σπίτι μας λέγοντας όπως και την προηγούμενη φορά οτι δεν αντέχει γιατί έχουμε γίνει σαν 50 χρονών και δεν είναι ερωτευμένη μαζί μου.

Εγώ γενικά σαν άνθρωπος δυστυχώς δεν έχω μάθει να είμαι τόσο εκδηλωτικός, να κάνω κοπλιμέντα όσο συχνά πρέπει, να μιλάω για το τι σκέφτομαι και αισθάνομαι, να δείχνω οτι την αγαπάω, οτι την ποθώ και να μην παίρνω σαν δεδομένο οτι επειδή είμαστε στο ίδιο σπίτι "έδεσα τον γαίδαρο μου". Πάντα κατόπιν εορτής ξυπνάω, καταλαβαίνω τι έκανα λάθος και γίνομαι αυτός που ξέχασα να είμαι στην σχέση μου. Πολλές φορές έφυγε γιατι δεν έπαιρνε αυτό που χρειαζόταν απο εμένα και άλλες τόσες γυρνούσε μετα απο την επιμονή μου και τις υποσχέσεις μου οτι θα κάνω τα πάντα για να είμαστε καλά.

Αγαπάμε πολύ ο ένας τον άλλο, νοιαζόμαστε και λέμε οτι πάντα θα είμαστε εδώ ο ένας για τον άλλο αλλα δεν φαίνεται να υπάρχει πια γυρισμός απο την πλευρά της κοπέλας μου. Απο την πλευρά μου αναγνώρισα για άλλη μια φορά τα λάθη μου (έχω κάνει πολλά και επαναλαμβανόμενα), της έχω πεί οτι θέλω να προχωρήσουμε και να κάνουμε οικογένεια μαζί, την στηρίζω τώρα που τα βλέπει όλα μαύρα στην ζωή της αλλα μάλλον είναι πια αργά..όπως λέει η ίδια η αγάπη μόνο δεν αρκεί.

Τώρα τα βλέπει όλα μαύρα, χάλια δουλεία, χάλια λεφτά, πίεση απο το σπίτι της λόγω του χωρισμού μας, δεν της αρέσει η ζωή της, πλήγωσε και απογοήτευσε τους πάντες, φτάνει 30 και πότε θα προλάβει να κάνει οικογένεια σωστά, απο εκεί που ήταν ένας χαμογελαστός και χαρούμενος άνθρωπος, νιώθει να έχει κατάθλιψη και ο χωρισμός μας είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται. Γενικότερα είναι ένας άνθρωπος που όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα φαντάζεται καταστρέφεται ο κόσμος. Προσπαθώ ακόμα και τώρα να την στηρίξω σε όσα περνάει να σταθεί στα πόδια της και να δεί τι θέλει απο την ζωή της αυτή και κανένας άλλος, χωρίς να σκέφτεται τι θα πούν ούτε οι γονείς, ούτε εγώ, ούτε οι φίλοι, ούτε ο περίγυρος της. Την αγαπάω πραγματικά άσχετα αν θα είμαστε ποτέ ξανά μαζι..που αμφιβάλω και θέλω πραγματικά να αλλάξω κάποια πράγματα στον χαρακτήρα μου που καταλαβαίνω οτι είναι λάθος και θα μου στοιχίσουν και πάλι στο μέλλον. Νιώθω οτι έχω βρεί τον άνθρωπο με τον οποίο θέλω να προχωρήσω σοβαρά την ζωή μου και να κάνουμε οικογένεια αλλα σίγουρα αν κάτι δεν αλλάξει κάποια στιγμή θα προσπαθήσω και εγώ να προχωρήσω. Απλά δεν είμαι έτοιμος ακόμα, έχουμε ζήσει τόσα πολλά, ευχάριστα και δυσκολίες και δεν έχει πεθάνει η ελπίδα μέσα μου παρόλο που ίσως θα έπρεπε.

Με συγχωρείτε για το μεγάλο μήνυμα..αλλα θα μπορούσα να γράφω για ώρες..
Ευχαριστώ πολύ προκαταβολικά για τον κόπο όποιου το διαβάσει όλο και όποιου απαντήσει.

[kerasi]

Η κοπέλα που μένει τωρα;

[Kindofblude]

Καλησπέρα, στο σπίτι των γονιών της.

[Αποστολια]

Πολύ κρίμα που χωρισατε.αλλά επειδή έχετε χωρίσει αρκετες φορές και για μεγαλα διαστηματα είσαι σίγουρος ότι αυτο δεν ειναι ένα διαλλειμα από την σχέση σας και θα ξανά είστε πάλι μαζί? Πως είσαι σίγουρος ότι ειναι οριστικο?

[Kindofblude]

Ευχαριστώ και μακάρι να είναι έτσι..μία φίλη μου έχει πεί οτι είναι "το παιχίδι μας" και εγώ έχω σκεφτεί οτι αν και λάθος ίσως είναι ο τρόπος μας να επικοινωνούμε. Το οτι είναι οριστικό με κάνει να το πιστεύω το γεγονός οτι αυτή την φορά σε αντίθεση με άλλες μου έδωσε και τα κλειδιά του σπιτιού μας και σίγουρα οτι κάποια φορά θα είναι η οριστική..πόσες φορές θα έχεις την ευκαιρία να διορθώσεις ότι έκανες λάθος? Κάποια στιγμή και ο άλλος φτάνει στα όρια του. Το σίγουρο είναι πως αν 1% αλλάξει κάτι δεν πρέπει να φτάσουμε στο ίδιο σημείο, ενώ και εγώ της είπα πως αν είναι να γυρίσει να γίνει μόνο γιατί το θέλει αυτή και κανένας άλλος και να προχωρήσουμε με στόχο να κάνουμε οικογένεια.

[Αποστολια]

Ευχαριστώ και μακάρι να είναι έτσι..μία φίλη μου έχει πεί οτι είναι "το παιχίδι μας" και εγώ έχω σκεφτεί οτι αν και λάθος ίσως είναι ο τρόπος μας να επικοινωνούμε. Το οτι είναι οριστικό με κάνει να το πιστεύω το γεγονός οτι αυτή την φορά σε αντίθεση με άλλες μου έδωσε και τα κλειδιά του σπιτιού μας και σίγουρα οτι κάποια φορά θα είναι η οριστική..πόσες φορές θα έχεις την ευκαιρία να διορθώσεις ότι έκανες λάθος? Κάποια στιγμή και ο άλλος φτάνει στα όρια του. Το σίγουρο είναι πως αν 1% αλλάξει κάτι δεν πρέπει να φτάσουμε στο ίδιο σημείο, ενώ και εγώ της είπα πως αν είναι να γυρίσει να γίνει μόνο γιατί το θέλει αυτή και κανένας άλλος και να προχωρήσουμε με στόχο να κάνουμε οικογένεια.

Εσύ είπες ότι αναγνωριζεις τα λάθη σου και θες να αλλαξεις.απ ότι λες έχεις σκοπό το γαμο και την οικογένεια.αυτή σου έχει πει τι θέλει από τη ζωή της?

[Kindofblude]

Το κακό είναι οτι τα έχω ξαναπεί..κάθε φορά πιστεύω γίνομαι καλύτερος αλλα έχω δρόμο ακόμα..
Γενικά ναι, το ξέρω οτι το θέλει αλλά να γίνει σωστά εννοείται. Το καλοκαίρι είχε πεί να βάλουμε στο πρόγραμμα παιδί και είχαμε συμφωνήσει οτι και στου2 δεν μας αρέσει ο παραδοσιακός θρησκευτικός γάμος αλλα το θέλει το δαχτυλίδι και γενικά θεωρώ οτι το είχαμε και οι 2 στο μυαλό μας οτι θα γίνει.
Τώρα σε αυτή την φάση προφανώς δεν θέλει τίποτα και είναι σίγουρη με μαθηματική ακρίβεια οτι αν παντρευόμασταν θα χωρίζαμε και αν κάναμε παιδί θα το καταστρέφαμε ή θα συμβιβαζόμασταν σε κάτι που δεν θέλουμε..

[Αποστολια]

Το κακό είναι οτι τα έχω ξαναπεί..κάθε φορά πιστεύω γίνομαι καλύτερος αλλα έχω δρόμο ακόμα..
Γενικά ναι, το ξέρω οτι το θέλει αλλά να γίνει σωστά εννοείται. Το καλοκαίρι είχε πεί να βάλουμε στο πρόγραμμα παιδί και είχαμε συμφωνήσει οτι και στου2 δεν μας αρέσει ο παραδοσιακός θρησκευτικός γάμος αλλα το θέλει το δαχτυλίδι και γενικά θεωρώ οτι το είχαμε και οι 2 στο μυαλό μας οτι θα γίνει.
Τώρα σε αυτή την φάση προφανώς δεν θέλει τίποτα και είναι σίγουρη με μαθηματική ακρίβεια οτι αν παντρευόμασταν θα χωρίζαμε και αν κάναμε παιδί θα το καταστρέφαμε ή θα συμβιβαζόμασταν σε κάτι που δεν θέλουμε..

Δυστυχώς αν υπάρχει ένα παιδί είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.και φυσικά ένα παιδι θέλει ένα ηρεμο περιβαλλον για να μεγαλώσει σωστά.για μένα πρεπό πρώτα να λυσετε τα πρόβλημα που υπαρχουν και έπειτα να συζητησετε για τα υπολοιπά. Στην ουσία δεν κατάλαβα ποια είναι τα βασικά προβλήματα σας?

[Kindofblude]

Καλά σίγουρα εννοείται αυτό..και εγώ δεν είπα να γίνει σήμερα ή αύριο αλλα να υπάρχει σαν στόχος-προοπτική. Οτι πάμε σοβαρά και δεν θα τα παρατήσουμε στην πρώτη δυσκολία.

Η αλήθεια είναι οτι τουλάχιστον εγώ πιστεύω οτι έχουμε ξεπεράσει μεγαλύτερα προβλήματα.
Τα βασικά προβλήματα πλέον είναι αυτα της καθημερινότητας, ρουτίνα γιατί δεν κάναμε απολύτως τίποτα, έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας λόγω κυρίως οτι εγώ δεν έχω μάθει να μοιράζομαι σκέψεις, συναισθήματα κλπ, οτι δεν είμαι τόσο εκδηλωτικός, κάτι που το έχει ανάγκη, να ακούει και να νιώθει όλα όσα έχει ανάγκη και μοιραία μέσα απο όλα αυτά ή έλλειψη του πάθους-ερωτικής διάθεσης. Όταν το χάσεις αυτό δύσκολα το ξαναζωντανεύεις..

[Kindofblude]

Γενικά μου φαίνεται λίγο περίεργο το πως είναι τόσο (στα δικά μου μάτια) εύκολη η εναλλαγή στο θέλω κάτι τόσο πολύ-φεύγω, θέλω να μείνουμε μάζι-φεύγω, θέλω να βάλουμε στο πρόγραμμα παιδί-φεύγω..είναι λογική ή σύνηθες τόσο μεγάλη αλλαγή συναισθημάτων?

[Αποστολια]

Καλά σίγουρα εννοείται αυτό..και εγώ δεν είπα να γίνει σήμερα ή αύριο αλλα να υπάρχει σαν στόχος-προοπτική. Οτι πάμε σοβαρά και δεν θα τα παρατήσουμε στην πρώτη δυσκολία.

Η αλήθεια είναι οτι τουλάχιστον εγώ πιστεύω οτι έχουμε ξεπεράσει μεγαλύτερα προβλήματα.
Τα βασικά προβλήματα πλέον είναι αυτα της καθημερινότητας, ρουτίνα γιατί δεν κάναμε απολύτως τίποτα, έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας λόγω κυρίως οτι εγώ δεν έχω μάθει να μοιράζομαι σκέψεις, συναισθήματα κλπ, οτι δεν είμαι τόσο εκδηλωτικός, κάτι που το έχει ανάγκη, να ακούει και να νιώθει όλα όσα έχει ανάγκη και μοιραία μέσα απο όλα αυτά ή έλλειψη του πάθους-ερωτικής διάθεσης. Όταν το χάσεις αυτό δύσκολα το ξαναζωντανεύεις..

Πρέπει να κάνετε πράγματα ο ένας για τον άλλο. Δηλαδή πρέπει και η κοπέλα σου να συμμεριζετε την ανάγκη σου να βγεις και να μην ρουτινιαζετε όπως λες όλοι μέρα στον καναπε αλλά και εσύ πρέπει να αφουγκραζεσαι αυτη την αναγκης της για ηρεμία στο σπίτι.
Και εσύ πρέπει να γίνεις πιο εκδηλωτικος με τα συναισθήματα σου αφού στο ζηταει αλλά και αυτή να καταλαβαινει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι πολύ ανοιχτοι στον να μιλησουνς.απλά πρέπει να βρείτε κάτι στη μέση. Μια χρυση τομή. Κατα τα άλλα δεν αναφέρεις ουσιαστικα προβλήματα. Η ρουτίνα μπορεί να αλλάξει κανοντας πράγματα μαζί που κανατε και πάλια και σας ευχαριστούσαν.

[Kindofblude]

Σίγουρα έτσι είναι αλλα πρέπει να το θέλουν και οι δύο..τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα εφόσον δεν είμαστε μαζί.
Το καλό είναι οτι εγώ τα καταλαβαίνω αυτα και προσπάθησα με διάφορους μικρούς τρόπους να μας ξεκουνήσω..αλλα τώρα πιθανότα δεν υπάρχει γυρισμός για να γίνουν όλα αυτά.

[Αποστολια]

Σίγουρα έτσι είναι αλλα πρέπει να το θέλουν και οι δύο..τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα εφόσον δεν είμαστε μαζί.
Το καλό είναι οτι εγώ τα καταλαβαίνω αυτα και προσπάθησα με διάφορους μικρούς τρόπους να μας ξεκουνήσω..αλλα τώρα πιθανότα δεν υπάρχει γυρισμός για να γίνουν όλα αυτά.

Μην είσαι απαισιοδοξος.εκανες κάτι να την γυρισεις πίσω?

[Kindofblude]

Ε ναί, βρεθήκαμε, της μίλησα για όλα αυτά που λέμε και εδώ, της τα έγραψα και σαν γράμμα (κάτι που κάνουμε οι 2 μας σε αυτές τις περιπτώσεις) αλλα ήταν τελείως αρνητική. Το μόνο που σκέφτεται τώρα είναι τα υπόλοιπα προβλήματα που έχει. Και λέει οτι δεν θέλει να περιμένω και να ελπίζω σε κάτι. Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω?

[Αποστολια]

Ε ναί, βρεθήκαμε, της μίλησα για όλα αυτά που λέμε και εδώ, της τα έγραψα και σαν γράμμα (κάτι που κάνουμε οι 2 μας σε αυτές τις περιπτώσεις) αλλα ήταν τελείως αρνητική. Το μόνο που σκέφτεται τώρα είναι τα υπόλοιπα προβλήματα που έχει. Και λέει οτι δεν θέλει να περιμένω και να ελπίζω σε κάτι. Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω?

Δεν ξέρω αν αξίζει να συνεχισετε όλο αυτό. Από εσένα βλέπω μια προθυμια να αλλάξεις και να ξανά είστε μαζί αλλά στην πραξη μάλλον δεν αλλαζεις κάποια πράγματα. Από την άλλη αν σου είπε να μην περιμένεις κάτι ίσως θα πρεπε να το πάρεις απόφαση και να προχωρήσετε παρακάτω. Σου έχει ξανά πει ότι δεν υπάρχει ελπίδα η είναι το παιχνιδακι σας αυτό όπως είπες ?