Θέλω να ξεπεράσω έναν άνθρωπο που έχω κάνει ΘΕΟ!

[Nora]

Kαι αν είναι μονόπλευρο, και είσαι τυφλωμένος από τον έρωτα?

Πάλι τρέχεις, τρέχεις μόνος χωρίς ανταπόκριση

[MDASK]

Ακριβώς ρε Nora...!

Αυτή την ανασφάλεια έχω , αυτή με οδήγησε σε αυτή τη ρήξη και αυτή με \"κολλάει\" στο να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα που γράφτηκε από τον Krino.

Δεν ξέρω, είμαι αποφασισμένη να παλέψω μέχρις εσχάτων, μόνο φοβάμαι πως θα γίνω πιεστική, όλοι μου λένε διάφορα, τύπου άστον να δεις αν και εκείνος αισθάνεται, άστον , μην πέφτεις τόσο χαμηλά ...

Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι αυτός ο ανθρωπος είναι για μενα το παν.

αν βρώ μέσα του ένα δείγμα ανταπόκρισης, θα μπορέσουμε να ξαναχτίσουμε ότι γκρεμίσαμε...

Μόνο που δεν ξέρω αν θα το βρώ...

με μπερδεύει η συμπεριφορά του...

Θα την κάνω την κίνησή μου και πάλι και ο Θεος βοηθός.

Η ζωή μου είναι άνω κάτω, η σκέψη μου επίσης, το είναι μου όλο...

[weird]

Originally posted by krino

Originally posted by MDASK

Δε θέλω να τον ξαναπάρω τηλέφωνο, θέλω να δω αν θα προσπαθήσει...

Σίγουρα όμως εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω τη στάση του...

Αν δεν καταλαβαινεις την σταση του τοτε δεν θα μπορεσεις να τον κερδισεις και να συνεχισεις μαζι του.
Βεβαιως δεν μπορω να ξερω τι ζορια τραβαει ο ανθρωπος, αλλα αν δεν τα ξερεις και εσυ, ποιος αλλος θα μπορουσε απο εδω??

Ειμαι υπερ του να υπερασπιζομαι την σχεση μου οταν βρισκομαι με ενα ανθρωπο και με αγαπαει.

Με οσα εχεις γραψει διαπιστωνω κενα επικοινωνιας και οτι κρυβοσαστε πισω απο την κουρτινα.
Το λεω αυτο γιατι μου φαινεται αδιανοητο εαν υπαρχει αγαπη, ερωτικη ελξη και νορμαλ υλικες συνθηκες να μην μπορει να στεριωσει μια σχεση.

Λες οτι δεν θα τον παρεις τηλεφωνο να δεις τι θα κανει.
Σαν τι να κανει δηλαδη??? δεν θα σε παρει και αυτος και σχολασε ο γαμος.
Αυτο θες??




Σκυψατε ποτε πανω απο τα προβληματα σας με ειλικρινεια και να συζητησετε τις ανασφαλειες σας και τις σκεψεις που σας κατατρεχουν??
Μπηκες ποτε στην διαδικασια οτι ο ο συντροφος σου μπορει να εχει πραγματα στο κεφαλι του που τον εμποδιζουν να νιωθει ανετα με το να ειναι μαζι σου??
Εσυ τι κανεις απεναντι σε ολα αυτα??? τον ξορκιζεις που δεν απελευθερωνεται να ζησετε τον ερωτας σας??
Δυστυχως (η ευτυχως) σε μια σχεση οι ευθυνες και οι εννοιες ειναι μοιρασμενες εξισου. Οι αμφιβολιες που εχει στο κεφαλι του - ασχετως αν δεν σε αφορουν αμεσα - ειναι και δικο σου θεμα προς επιλυση.

Ειναι εμφανες οτι δεν σε εμπιστευεται οτι μπορει να ακουμπησει πανω σου με ασφαλεια και σε αυτο δεν ξερω να εχεις και εσυ ευθυνη.

Τουλαχιστον απο ολα αυτα βγαινει ενα συμπερασμα, οτι μια σχεση δεν ειναι μονο \"μωρο μου σε αγαπω\" και ολα θα πανε κατ ευχην. Χρειαζεται πολλα παραπανω να γινουν και αρκετη υπομονη και προσπαθεια.


Δεν ξερω αν θα μπορουσα να σου πω κατι παραπανω, γιατι δεν ξερω αν καταλαβαινεις το πνευμα των οσων γραφω....

Ολα αυτα που γραφει ο κρινο, τα θεωρω πολυ ευστοχα.....
Μονο που δεν ξερω αν στην δικη σας περιπτωση αγαπητη φιλη, εξαντληθηκαν τα περιθωρια της προσπαθειας για να χτισετε τη σχεση σας, τουλαχιστον απο την πλευρα του....

Νομίζω πως αν ισχύει αυτο, κάποτε θα έρθει η ωρα να δεχτειτε το τελος, το αδιεξοδο, να μαζεψει ο καθενας τα κομματια του και να κανει τον απολογισμό. Για παραδειγμα, εσυ εχεις να δουλεψεις με την ενοχη που αισθανεσαι και σιγουρα να σκυψεις πανω απο τη σχεση και να δεις την διαδικασια της μεσα απο μια αλλη πιο αποστασιοποιημενη ματια...
Μελλοντικα σεναρια.

[stella78]

MDASK, προσωπικά είμαι υπέρ του να διεκδικούμε αυτό που θέλουμε, εφόσον φυσικά υπάρχει εύφορο έδαφος και από την άλλη πλευρά, δηλ. αισθήματα και διάθεση, από την άλλη όμως θέλω να σου πω πως για να κάνεις ένα βήμα που θα σε βγάλει από το αδιέξοδο δεν αρκεί η επιστροφή στα γνώριμα, εσύ να νιώθεις αδικημένη και κείνος να μην δίνει τον χρόνο που θα ήθελες...θέλω να πω με αυτό πως δεν έχει μόνο εκείνος την ευθύνη για το αν θα συνεχίσετε, αλλά και εσύ, όπως είπε κι ο κρίνο η σχέση δεν είναι μόνο αγάπες και λουλούδια, απαιτεί κατανόηση και αμοιβαία προσπάθεια. αν λοιπόν θελεις πραγματικά αυτό τον άνθρωπο, όχι πώς θα ήταν αυτός αν δεν δουλευε τοσο, αν δεν ήταν μικρότερος, αν δεν ήταν μαμάκιας κτλ....αλλά αυτόν κατά βάση όπως είναι, ίσως να πρέπει να μετακινηθείς και συ λίγο από τις θέσεις σου, για να δώσεις ουσιαστικά μια ευκαιρία σε όλο αυτό και να τον κάνεις να έρθει και ψυχικά κοντά σου, εφόσον το θέλει...αν πάλι δεν το μπορείς, ίσως να πρέπει να κάνεις τον απολογισμό σου και να το αποδεχθείς, το αν θα παραδοθείς στο πάθος σου για να ζεις τις στιγμές είναι άλλο κομμάτι. αλλά η γνώμη μου είναι πως όταν θέλουμε κάτι, προσπαθούμε να το κοιτάμε κατάματα, οπότε μην μπαίνεις στην διαδικασία του να μην τηλ. για να δεις τί θα κάνει κτλ., δεν νομίζω ότι κερδίζεις κάτι. ισως βέβαια να μην είσαι έτοιμη να πάρεις αποφάσεις, απλά θεωρώ πως θα βοηθούσε να σκεφτόσουν και το δικό σου μερίδιο στο πώς θα βελτιωθεί η σχέση, γιατί πάντα τέτοιο μερίδιο έχουνε και οι δύο...

[MDASK]

Στέλλα, έχεις απόλυτο δίκιο...

Θα συμφωνήσω πως πάντα υπάρχει ευθύνη και στις δύο μεριές. Πολλές φορές αναλογίζομαι πως δεν τον διεκόλυνα όταν ήταν πιεσμένος από την όλη κατάσταση, αλλά του πήγα \"κόντρα\" σαν να του έλεγα \"στα λεγα εγώ, βλέπεις που είχα δίκιο;\".
Είναι όμως που ένιωσα τόσο παραμελημένη, κατά κάποιο τρόπο εξώθησα τη συμπεριφορά του να μου αποδείξει ότι ο φόβος μου πως δεν αισθάνεται όπως εγώ ήταν αληθινός, για να διαπιστώσω τελικά πως δεν το είχε σε τίποτα να τα διαλύσει όλα...

Χθές τον πήρα τηλ και του ζήτησα να συναντηθούμε να μιλήσουμε , να βρούμε μια λύση, να τα βάλουμε κάτω χωρίς εγωισμούς και να δούμε αν σώζεται η κατάσταση...
Αντιμετώπισα ένα \"τι να ψάξουμε να βρούμε αφού δε μπορείς να ακολουθήσεις\" και απάντησα \" μη μου πετάς την ευθύνη πως εγώ δε μπορώ, πες καλύτερα πως δε θέλεις εσύ\". Τελικά δέχτηκε ( να πω και ευχαριστώ ίσως;) να συναντηθούμε, θα με πάρει λέει τηλ.

Θα μου πεις και τι ψάχνεις να βρεις τώρα;

Και θα σου απαντήσω πως δεν είμαι έτοιμη να φύγω.

Θα προσπαθήσω να του δώσω ό,τι ζητάει για να είναι ευτυχισμένος εκείνος, μήπως τότε εκτιμήσει την δική μου προσπάθεια... μήπως θελήσει να με εμπιστευθεί τελικά και να φύγει από το βρακί της μάνας του, όχι για να έρθει στο δικό μου, αλλά για να κάνει πράξη τις δικές του επιθυμίες ...

Ξέρω πως νιώθω περισσότερα από όσα εκείνος ( αυτό πονάει πολύ παρεμπιπτόντως ).

Στους δικούς μου ανθρώπους , αυτή μου η επιμονή φαίνεται καθαρή αυτοκτονία. Πως αυτός ο άνθρωπος δε με υπολογίζει καθόλου και είναι παρτάκιας...
Εγώ βλέπω πως έχει δεχτεί μία πλύση εγκεφάλου, ακολουθεί το ρεύμα και δεν κοιτάει δεξιά - αριστερά. Πιστεύω λοιπόν πως μια μέρα θα ξυπνήσει...

Εχω επίγνωση της κατάστασης, μπορεί να μην ξυπνήσει, μπορεί να μην καταφέρουμε τίποτα και πάλι μετά από λίγο καιρό να είμαστε έτσι σφαγμένοι... Μπορεί πολλά να συμβούν.

Δε μου έχει τελειώσει το συναίσθημα, δε μπορώ να αποχωρήσω, έχω ακόμα αποθέματα... Θα πληγωθώ, θα πληγώσω, θα δείξει...

Πιστεύω πως αξίζει μία ακόμα προσπάθεια, θέλω να δω μόνο το ελάχιστο ενδιαφέρον από τη μεριά του, τίποτα παραπάνω...

[stella78]

MDASK, με καλή διάθεση θα σου πω ότι εγώ μίλησα γι αυτό ακριβώς που περιέγραψες…σου είπε τι να βρούμε αφού δεν μπορείς να ακολουθήσεις και συ απάντησες μην πετάς την ευθύνη σε μένα, πες καλύτερα ότι δεν θες εσύ….μα έτσι δεν βγαίνει άκρη όμως….ούτε το δικό του αν με θες ακολούθησε έτσι άνευ όρων είναι σωστό, ούτε και το δικό σου «εσύ δεν θες γιατί δεν μετακινείσαι»…αναλάβετε και οι δύο τις ευθύνες που σας αναλογούν, θα ναι σίγουρα ένα βήμα ότι κι αν συμβεί στο τέλος. εγω καταλαβαίνω πως δεν είσαι έτοιμη να φύγεις, αλλά έτσι ούτε μένεις ακριβώς…εγω στο είπα και παραπάνω πως θεωρώ ότι εισπράττει πίεση από σένα, και εγώ το έχω κάνει αλλά σε διαβεβαιώνω πως είναι το μέσο για να απομακρύνεις και όχι για να φέρεις καποιον κοντά σου. και δεν συμφωνώ με το να υποχωρήσεις μπας και εκτιμήσει την προσπάθεια, να μην το δεις δηλ. σαν συναλλαγή γιατί αν δεν σου βγει ίσως νιώσεις τύψεις απέναντι στον εαυτό σου, κάνε την προσπάθεια πρωτίστως για να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, ότι εξάντλησες τα περιθώρια και εκτός αυτού, θα μάθεις και κατι από όλο αυτό σίγουρα ( ξέρω βεβαια ότι σε ενδιαφερει το αποτέλεσμα, αλλά αν το δεις σαν αυτοσκοπό ίσως δεν μπορέσεις να επιφέρεις τις αλλαγές που θέλεις ). Κι όσο για το ότι νιώθεις περισσότερα, απόλυτη αμοιβαιότητα δεν υπάρχει ποτέ, ή κι αν υπάρχει είμαστε διαφορετικοί για να το αντιληφθούμε, το πρόβλημα αρχίζει όταν η διαφορά είναι μεγάλη κι ουσιαστικά πρόκειται για κάτι μονομερές. Επίσης, εγώ θα πρότεινα να μην έχεις τόσο κακή γνώμη για την μάνα του, δεν την ξέρω φυσικά, ούτε το βρίσκω κακό να βοηθάει την οικογένειά του… αλλά ακόμα κι αν το κάνει σε υπερβολικό βαθμό, την ευθύνη για την ζωή του την έχει εκείνος και όχι η μάνα του. Τώρα για το αν είναι αυτοκτονία κτλ, όπως δεν χωράνε οι δικοί του στην σχέση σας, έτσι δεν χωράνε και οι δικοί σου…καταλαβαίνω πως σε βλέπουν να πονάς και θυμώνουν, αλλά μόνο εσύ αποφασίζεις τι αξίζει και τι όχι…το ελάχιστο ενδιαφέρον νομίζω το βλέπεις, από κει και πέρα για μένα το θέμα σου απαιτεί αμοιβαία μετακίνηση από τις θέσεις σας, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο ίσως, δεν έχει νόημα να εξετάσεις ποιος θα κάνει τι, αρκεί να το κάνετε συνειδητά επειδή πραγματικά καταλαβαίνετε ο ένας την θέση του άλλου…οπότε εκτός από τα ερωτικά αισθήματα που σίγουρα έχεις, εγώ θα έθετα στον εαυτό μου το ερώτημα αν μπορώ να καταλάβω την θέση του ανθρώπου μου, κι αν ναι, τότε τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω να λυθούν οι συγκρούσεις που μοιάζουν αγεφύρωτες. Τα λέω όλα αυτά όχι για να δικαιολογήσω τον ένα εκ των δύο, αλλά επειδή εσύ θες να κάνεις μια προσπάθεια κι επειδή εσύ εσένα μπορείς να κατευθύνεις και όχι το άλλο μέρος.

[aimilia]

Εγώ προσωπικά βλέπω μια MDASK να πέφτει στα πατώματα και να δείχνει κάθε διάθεση να τα ξαναβρεί με τον φίλο της (ακόμη κι όταν του απαντάει \"μην πετάς την ευθύνη σε μένα\" που για μένα πολύ καλώς του είπε εφόσον της ζητάει να ακολουθήσει την μοναξιά μέσα στην σχέση και μάλιστα της το ζητάει όταν εκείνη τον προσεγγίζει με τηλέφωνα, ειδάλλως δεν θα έμπαινε καν στον κόπο να της το πει!) και έναν άνθρωπο δίπλα της ο οποίος θέλει να κάνει τη σχέση τους όπως εκείνος γουστάρει κι αν δεν της αρέσει κόβει και κάθε επαφή.

Με συγχωρείς αλλά δεν γίνονται έτσι οι επανασυνδέσεις, δηλαδή με το στανιό!

Η ευθύνη σαφως αφορά και τους δύο σας, δεν αντιλέγω, όμως ο ένας άνθρωπος (δηλ. εσύ) βλέπω πως την έχει πάρει όλη επάνω του ακόμη και σε κομμάτια που δεν ευθύνεται και βλέπω κι έναν άλλον που θεωρεί πως δεν φταίει σε τπτ αφού \"εσύ δεν ακολουθείς\".

Μια υγιής σχέση δεν είναι ο ένας να προστάζει και ο άλλος να ακολουθεί αλλά να ακολουθεί ο ένας τις ανάγκες του άλλου.

Κι απ την πλευρά του δυστυχώς βλέπω πως δεν τον ενδιαφέρει να ακολουθήσει κι εσένα δεδομένου ότι αφού τον αγαπάς
\"ε, ακολούθα\"...εμ δεν πάει έτσι.

Όποιος αγαπάει δεν σημαίνει πως δεν έχει ανάγκες και η μοναδική του έννοια είναι οι ανάγκες του-ας μου επιτραπεί η έκφραση-εγωπαθούς συντρόφου.


Πάντως σου το υπογράφω...και να έλεγες \"ναι δίκιο έχεις σε ακολουθώ\" θα έβρισκε κάτι άλλο.

Τόσες προσεγγίσεις κι είναι ακόμη στο \"ναι μεν αλλά\"...δηλαδή τί ακριβώς θέλει για να πιστέψει πως είσαι διατεθειμένη να κάνεις μερικές υποχωρήσεις; Δήλωση του Νόμου 105;

Ο άνθρωπος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΓΕΝΙΚΩΣ.

Όσο γρηγορότερα το καταλάβεις τόσο το καλύτερο για σένα.

Εύχομαι η νέα χρονιά να σου δώσει υγεία και δύναμη!

[afrula]

εγω σου προτεινω να τον διεκδικησεις ,αφου υπαρχει αγαπη και απο τις 2 μεριες!Κανε τον να καταλαβει οτι η ζωη ειναι μικρη δε ξερεις ποτε θα πεθανεις!Βεβαια να σκεφτεσαι το μελλον αλλα με το παρον τι γινεται?Το θεμα ειναι να ζησει στο παρον !!!δε ξερουμε τι ξημερωνει αυριο.Και κανε τον να σου πει την αληθεια τι νιωθει για σενα ....πραγματικα .Το αλλο θεμα με αυτα που εχει περασει τον καταλαβαινω.Οταν καποιος δε νιωθει καλα ψυχολογικα αυτος θελει υποστηριξη και εσυ να περιμενεις να σου δοθει ολοκληρωτικα οταν γινει καλα.Το μονο πραγμα που δε σκεφτεσαι ειναι το αγορι η το κοριτσι σου οσο και να το αγαπας.Βεβαιως δε ξερω τι εχει το παληκαρι.Δε ξερω η λυση ειναι μια ειλικρινη συζητηση μεταξυ σας....

[afrula]

αλλα αν βλεπεις τον αλλο να μην εχει διαθεση ουτε να σου μιλησει σκεψου τον ευατο σου και προχωρα!!!

[MDASK]

καλημέρα σε όλους και Καλή Χρονιά!

Αιμιλία η προσέγγισή σου είναι ακριβώς και η δική μου εκτίμηση της κατάστασης, όταν κάποιες λίγες στιγμές έχω τη δύναμη να δω τα πράγματα σαν απλός παρατηρητής...

Τις μέρες που νιώθω όλον τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια μου , είναι που κάνω και τις πιό πολλές προσεγγίσεις...

Στην πιο πρόσφατη από αυτές, είδα για ακόμα μία φορά το πιο σκληρό πρόσωπο του ανθρώπου που λάτρεψα...
Μία στάση τύπου \"ποιά είμαι εγώ που απαίτησα τόσα από εκείνον\" , και ακόμα \" ας έκανες και εσύ κάτι\".
Μετά από τόσο αγώνα, τόσες θυσίες, τόσους κόπους, έχει ακόμα την αίσθηση πως εγώ έπρεπε να κάνω κάτι... Μετά από το \"μάζεψέ τα και φύγε\" ακόμα φταίω εγώ επειδή παραπονιόμουν ..., εκείνος δεν παραδέχεται ίχνος ευθύνης για ό,τι έγινε...

Αν ήμουν φίλη μου θα μου έλεγα πως καλύτερα να μην τα ξαναβρούμε, πως μου αξίζουν πολλά περισσότερα από μια συμπεριφορά \" αμα γουστάρεις ακολούθα με τους δικούς μου όρους\"...

Πρέπει να βρω τη δύναμη να πείσω τον εαυτό μου πως αυτό που εγώ έχω πλάσει στο μυαλό μου με τόση αγάπη, δεν υπήρξε και δε θα υπάρξει ποτέ για μένα...

Τότε ίσως γαληνέψω, ίσως μπορέσω να πενθήσω τον θάνατο αυτόν...

[aimilia]

Originally posted by MDASK
καλημέρα σε όλους και Καλή Χρονιά!

Αιμιλία η προσέγγισή σου είναι ακριβώς και η δική μου εκτίμηση της κατάστασης, όταν κάποιες λίγες στιγμές έχω τη δύναμη να δω τα πράγματα σαν απλός παρατηρητής...

Τις μέρες που νιώθω όλον τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια μου , είναι που κάνω και τις πιό πολλές προσεγγίσεις...

Στην πιο πρόσφατη από αυτές, είδα για ακόμα μία φορά το πιο σκληρό πρόσωπο του ανθρώπου που λάτρεψα...
Μία στάση τύπου \"ποιά είμαι εγώ που απαίτησα τόσα από εκείνον\" , και ακόμα \" ας έκανες και εσύ κάτι\".
Μετά από τόσο αγώνα, τόσες θυσίες, τόσους κόπους, έχει ακόμα την αίσθηση πως εγώ έπρεπε να κάνω κάτι... Μετά από το \"μάζεψέ τα και φύγε\" ακόμα φταίω εγώ επειδή παραπονιόμουν ..., εκείνος δεν παραδέχεται ίχνος ευθύνης για ό,τι έγινε...

Αν ήμουν φίλη μου θα μου έλεγα πως καλύτερα να μην τα ξαναβρούμε, πως μου αξίζουν πολλά περισσότερα από μια συμπεριφορά \" αμα γουστάρεις ακολούθα με τους δικούς μου όρους\"...

Πρέπει να βρω τη δύναμη να πείσω τον εαυτό μου πως αυτό που εγώ έχω πλάσει στο μυαλό μου με τόση αγάπη, δεν υπήρξε και δε θα υπάρξει ποτέ για μένα...

Τότε ίσως γαληνέψω, ίσως μπορέσω να πενθήσω τον θάνατο αυτόν...

MDASK και σε σένα καλή χρονιά και μες απ την καρδιά μου σου εύχομαι έναν έρωτα δυνατό και πάνω απ όλα υγιή.

Ο πρώην σου στην πραγματικότητα δεν θεωρεί πως εσύ δεν έκανες κάτι ούτε πραγματικά πιστεύει πως το φταίξιμο το έχεις εσύ που δεν ακολούθησες τους όρους του.

Όλη αυτή η αντίδραση είναι αποτέλεσμα του ότι σταμάτησε να σε θέλει.

Δεν μου λες; Στα μεγάλα σας ντουζένια, παλι την ίδια τακτική ακολουθούσε; Απ όσα μας έχεις περιγράψει δεν νομίζω, διότι αν ήταν έτσι θα είχες \"επαναστατήσει\" από τότε.

Αν φοβόταν μη σε χάσει δεν θα ήταν αμετακίνητος ούτε απρόσιτος. Απλώς δεν θέλει άλλο. Και να σου πω και κάτι; Σκέψου και λίγο μήπως υπάρχει και τρίτο πρόσωπο. Δεν εννοώ ούτε υπονοώ πως όταν κάποιος αδιαφορεί σημαίνει απαραίτητα πως έχει βρει άλλο σύντροφο προς Θεού. Απλώς η τάση του να υπονοεί πως δεν σε θέλει χωρίς να σου το λέει ξεκάθαρα αλλά και μια τόσο παγερή στάση από την μία μέρα στην άλλη, είναι ένα δείγμα.

Από κει και πέρα δεν θα είχες καλή ζωή με έναν άνθρωπο που διαχειρίζεται τις καταστάσεις με αυτόν τον τρόπο και με επίκεντρο το εγώ του. Η οικογένεια για να ευδοκιμήσει θέλει δύο ποσω δε μάλλον τα παιδιά που έρχονται.

Όταν συνειδητοποιήσεις ποιά είσαι, τί έκανες μέσα στη σχέση και πας παρακάτω βρίσκοντας έναν άλλον άνθρωπο θα δεις πως έπραξες πολύ καλά που αυτό εδώ το τερμάτισες τη στιγμή που έπρεπε. Πρόκειται για το μέλλον σου και στο μέλλον μας δεν κάνουμε εκπτώσεις!!!!!

[MDASK]

Καλησπέρα,

ήθελα να σας ενημερώσω για τις εξελίξεις...

Δε θα γίνει η συνάντηση τελικά. Τα είπαμε από το τηλέφωνο...

Εν ολίγοις , είπε πως δεν είχε σκοπό να κουβεντιάσει τίποτα , θα ερχόταν μόνο επειδή του το ζήτησα...

Συμπεραίνω αυτό που ήταν προφανές για όλους αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω: Του τελείωσε, έτσι απλά...

Δεν είναι πως είμαι πολύ καλύτερα.
Μόνο που τώρα ξέρω πως δεν έφταιξε κάτι που έκανα ή είπα ή παρέλειψα.
Καμιά φορά όσα και να δώσεις, όσο και να προσπαθήσεις, για κάποιους άλλους δεν είναι αρκετά ή δεν είναι αυτό που θέλουν...

Του επιτέθηκα ως ένα βαθμό, έχω ακόμα θυμό μέσα μου ( εναλλάσσεται που και που με την αγάπη )

Τουλάχιστον όμως τώρα μπορώ σιγά - σιγά να βάλω μία τελεία και να προχωρήσω...
Μόνο που τα πρώτα βήματα που φαίνονται πολύ βαριά ρε παιδιά... Και η ρημάδα η μοναξιά δεν παλεύεται...

Ας είναι όμως ...

Θα έρθουν και καλύτερες μέρες...

Σας ευχαριστώ όλους για τη συμπαράσταση που μου δείξατε.
Την ημέρα που θα μπορώ ξανά να χαμογελάω, θα ξαναγράψω εδώ μέσα, μακάρι να είστε ακόμα εδώ να το μοιραστώ!

[Nora]

MDASK αρχίζει και ξεκαθαρίζει το τοπίο και αυτό είναι υπερ σου, από το να κάθεσαι να αναρωτιέσαι τι και πως

Μην κατηγορείς τον ευατό σου αν έκανες κάτι ή τι θα μπορούσες να κάνεις

Σιγά σιγά και χωρίς να πιέσεις τον ευατό σου, θα νιώσεις καλύτερα.
Πάρε όσο χρόνο σου χρειάζεται για να γίνεις καλά

Κοίτα μπροστά και όλα θα φτιάξουν.Κάνε υπομονή και θα το δεις

[MDASK]

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Επανέρχομαι να ενημερώσω για τις εξελίξεις...
Βλέπω μια αλλόκοτη συμπεριφορά και παρόλο που δε βλέπω ίχνος θετικής εξέλιξης, εντούτοις θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας.

Αφού λοιπόν τελευταία φορά μιλήσαμε στο τηλ. και καταλήξαμε πως δεν έχει νόημα να συναντηθούμε να κουβεντιάσουμε ( αφού εκείνος είχε πάρει τις αποφάσεις του - θυμίζω - και θα ερχόταν στην κουβέντα όχι με διάθεση να τα ξαναβρούμε, αλλά \"επειδή του το ζήτησα\" ), μου είχε πει κιόλας τότε ( είχα ρωτήσει επι λέξη: \" τι θέλεις από εμένα; Θέλεις να σε παρακαλάω κανα μήνα ακόμα για να ικανοποιήσεις τον εγωισμό σου;\" ) δε θέλει τίποτα από μένα, θέλει μόνο να ξεχαστούμε και να το αφήσουμε πίσω... Πως εκείνος ήδη το είχε αφήσει πίσω κλπ.

Μετά από καμιά εβδομάδα, με πήρε τηλ και μου ζήτησε να του ετοιμάσω μία εξουσιοδότηση σχετικά με ένα θέμα του σπιτιού που νοικιάζαμε...

Έστειλε λοιπόν τον αδελφό του και με αφορμή αυτό, του έστειλα και εγώ κάποια αντικείμενα που μου είχε ζητήσει ( φωτογραφίες-cd κλπ) και μαζί και ένα ρολόι που του είχα κάνει δώρο στην αρχή της σχέσης μας και με τις \"ανταλλαγές\" αντικειμένων μου το είχε δώσει πίσω.
Σημειωτέον πως από τότε που είπαμε πως δεν έχει νόημα να βρεθούμε, δεν τον ξαναενόχλησα ΚΑΘΟΛΟΥ.

Οταν λοιπόν έλαβε το πακέτο, με πηρε τηλ. Ήταν θυμωμένος! Αρχισε να μου \"τη λέει\" επειδή του επέστρεψα το ρολόι, επειδή στο cd με τις φωτό του έγραψα τίτλο \" κάτι να θυμάσαι\" και μου έλεγε μεταξύ άλλων: \" Τέτοιες π...στιές έκανες πάντα και ...τώρα τι προσπαθείς; να βγεις από πάνω;\"
Ομολογώ ότι τα είχα χάσει! εν ολίγοις του \"την είπα\" και εγώ , πως περιμένω κάτι δικά μου πράγματα που του είχα ζητήσει και ακόμα δε μου έχει στείλει και ακόμα \" τι θέλεις τώρα από μένα; Έκανες τις επιλογές σου, συνέχισε τη ζωή σου και άσε με ήσυχη!

Εκείνος πάλι είπε \" θα σου πώ μια κουβέντα και δε θα σε ξαναενοχλήσω: Το σημερινό ήταν ή τελευταία δοκιμασία για σένα\"
Ειλικρινά ΕΞΟΡΓΙΣΤΗΚΑ τότε... !!!!! Δεν συνέχισα όμως την κουβέντα , του το έκλεισα στα μούτρα!

Πέρασαν άλλες 2 εβδομάδες ( ίσως και περισσότερο ) χωρίς καμία επικοινωνία.

Την Πέμπτη λοιπόν του έστειλα μην. ( ευγενικά!) πως θέλω να τακτοποιήσει αυτό που του ζήτησα. Δεν πήρα απάντηση και Παρασκευή τον πηρα τηλ.
Με ύφος \" μου έχεις σφάξει τη μάνα\" μου μιλούσε ψυχρά και με θυμό, θα το τακτοποιήσει λέει μόλις βρεί χρόνο! Κλείνουμε το τηλ και ΑΜΕΣΩΣ παίρνω μήνυμα : \"ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ\"

Φίλοι μου για άλλη μία φορά τα έχασα!
Τον πήρα τηλ να του ζητήσω το λόγο , αλλά δεν το σήκωσε!
Του απάντησα πάλι \"ευγενικά\" πως δε νομίζω πως είναι θράσος να ζητάω τα ΔΙΚΑ ΜΟΥ πράγματα, εξάλλου ότι μου ζήτησε εκείνος του το επέστρεψα.
Και εκείνος απάντησε: πάντα τις ίδιες ΜΑΛ....ΙΕΣ έλεγες!

Πιά με έχει κάνει έξω φρενών και αρχίζει ένας διάλογος μέσω μην. ( τον ξαναπήρα τηλ. να του τα πώ και να με ακούει αλλά δεν το σήκωνε!) όπου εκείνος ισχυριζόταν πως του κατέστρεψα τη ζωή γιατί δε μπορούσα να κάνω υπομονή και επειδή έχω μάθει στα λούσα και στην καλοπέραση ( ! ) , πως με έφαγε η ζήλεια (!) και διάφορα άλλα τέτοια.

Εγώ πάλι του είπα πως και εκείνον τον έφαγε η μιζέρια και το φουστάνι της μάνας του! ( το ξέρω πως είναι κακία αλλά δεν κρατήθηκα ), του υπενθύμισα πως εκείνος που έφυγε δεν ήμουν εγώ αλλά αυτός, και του ξαναζήτησα τα πράγματά μου...
Μεταξύ άλλων είπε πως θα τα πάρω όταν θέλει ΑΥΤΟΣ!

Με ταρακούνησε πολύ ψυχικά το επεισόδιο... με πήρε από κάτω ειλικρινά!
Η συμπεριφορά του είναι άθλια, το ξέρω, αλλά αυτό που με πειράζει ξέρετε ποιό είναι:
Αντιλαμβάνομαι ότι η συμπεριφορά του πηγάζει από πόνο που αισθάνεται! Δυστυχώς λοιπόν, διαπιστώνω, πως δεν του είχε τελειώσει το συναίσθημα ... Μόνο που διάλεξε τη μαμά του αντί για τη σχέση μας! Δεν είχε το σθένος να διεκδικήσει κάτι που τον γέμιζε!

Πόσο άδικο έχω εισπράξει από αυτή τη σχέση, πόσο έχω αναλωθεί στο πόσο όμορφα \" θα μπορούσαμε\" να είμαστε... Πόσο πονάει ακόμα ρε παιδιά...
Στεναχωριέμαι και για εκείνον, μα το Θεό σας το λεώ.
Νομίζω πως είχα βολευτεί καλύτερα , υποθέτοντας πως με είχε ξεπεράσει και βρήκε αφορμή τον καυγά μας για να το τελειώσει... Με τα νέα δεδομένα, πάλι με παίρνει από κάτω...

Εκλαιγα πάλι το σαββατοκύριακο... ( όχι στο ίδιο χάλι βέβαια αλλά... )
Αν με ρωτήσεις τώρα θα σου πω, ξέρω πως δεν έχω τίποτα να περιμένω... Δεν ελπίζω πως θα επαναστατήσει για να διεκδικήσει αυτό που θέλει...
Γιατί λοιπόν είναι η σκέψη μου ακόμα εκεί; Τι περιμένω να δω ή να ακούσω;

Εσείς πως τη βρίσκετε όλη τη συμπεριφορά του;

[krino]

Originally posted by MDASK
Αν με ρωτήσεις τώρα θα σου πω, ξέρω πως δεν έχω τίποτα να περιμένω... Δεν ελπίζω πως θα επαναστατήσει για να διεκδικήσει αυτό που θέλει...
Γιατί λοιπόν είναι η σκέψη μου ακόμα εκεί; Τι περιμένω να δω ή να ακούσω;

Εσείς πως τη βρίσκετε όλη τη συμπεριφορά του;

Ειαι συνηθισμενο οι χωρισμοι να εχουν τετοιες παρενεργιες, να μην σου κανει εντυπωση.
Οπως εσυ ειχες στο μυαλο σου την σχεση σε ενα στυλ θα πρεπει να λαβεις υποψη σου οτι το ιδιο ειχε και αυτος με το δικο του σκεπτικο.

Προφανως ο καθενας προσπαθησε να τραβηξει το σκοινι οπως το νομιζε καλυτερα μονο που τελικα εσπασε.
Μην κατηγορεις ουτε τον εαυτο σου ουτε αυτον.
Δεν ηθελες να υπομενεις καποιες καταστασεις και επισης αυτος δεν ηθελε να υπομενει καποιες αλλες.
Οι αντιθεσεις ηταν τετοιες σε μεγαλο βαθμο που ηταν φυσικο να εχετε αυτη την καταληξη.
Τωρα οπως πονας εσυ - ποναει και αυτος, ο καθενας με το τροπο του.

Η συμπεριφορα του ειναι νορμαλ, ενος ανθρωπου πληγωμενου που φερεται σαν τραυματισμενο ζωο, επιτιθεται για να αμυνθει.

Και οι δυο σας ψαχνετε δικαιωση για να βρειτε οτι τα κανετε ολα καλα εξισου.
Εγω θα πω οτι οντως ετσι ειναι, μια χαρα τα κανετε αλλα το αποτελεσμα ειαι ο καθενας σπιτι του.
Οπως καταλαβαινεις με βαση τους εαυτους σας δεν μπορειτε να συμβιβασετε τις αντιθεσεις σας και καλο ειναι ο καθενας να βρει το δρομο του οπως νομιζει ο καθενας καλυτερα.





Να μη νεμτανιωνεις για οτι εγινε, η συνεχεια αυτης της σχεσης θα σαςεκανε ολοενα και πιο δυστυχισμενους εαν και εφοσον πχ κανατε ενα παιδι.
Η συνεχεια σας θα πρεπει να ειναι να βρειτε συντροφους που ταιριαζουν καλυτερα στις συμπεριφορες σας και δεν παραγουν ολες αυτες τις αιχμηρες καταστασεις.

Θα σου προτεινα να του στειλεις ενα τελευταια μυνημα αγαπης που να λεει οτι ακομα και αν δεν τα βρηκατε, χαρηκες που εζησες ωραιες στιγμες μαζι του και αυτες κρατας. Τελος οτι ελπιζεις να βρει τελικα κατι που να του ταιριαζει για την υπολοιπη ζωη.
Η αγαπη για ενα ανθρωπο δεν υπαρχει μονο οταν εισαστε μαζι αλλα για το αν ο ταδε ανθρωπος ειναι ευτυχισμενος εστω και αν εσυ δεν εχεις την παραμικρη συμμετοχη.

Θα σου προτεινα να φησεις την πικρια και οπως θα βρει μια καινουρια συντροφο να κανεις και εσυ το ιδιο.
Η ζωη μας για να στρωσει οπως επιθυμουμε χρειαζεται να περασει απο πολλες προβες, δυστυχως με αρκετο πονο, οχι παντα ομως καπια στιγμη θα λαμψει και για σενα ο ηλιος.


Σου ευχομαι καλες διαδρομες απο τουδε και στο εξης.