Διαχείριση Μοναξιάς

[GeorgeGr1]

Καλησπέρα σε όλους! Είμαι 26 χρονών και το θέμα που δεν μπορώ να διαχειριστώ είναι η μοναξιά. Έχω μια καθημερινότητα γεμάτη με εργασία, μεταπτυχιακό,κοινωνικές συναναστροφές. Έχω την υγεία μου και το αυτοκίνητό μου που χρησιμοποιώ καθημερινά, ενώ μ 'αρέσει να περπατάω μόνη και είχα πάει και τέσσερις μέρες διακοπές μόνη. Ωστόσο, πολλές φορές όταν γυρνάω αργά σπίτι κλαίω, με πιάνει το παράπονο που δεν έχω κανέναν φίλο-σύντροφο να το μοιραστώ,να μου σταθεί όταν ως άνθρωπος κι εγώ κουράζομαι και έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος έτσι. Είχα πάει σε ψυχολόγο ένα χρόνο πριν όταν χώρισα καθώς έκλαιγα καθημερινά με λυγμούς χωρίς να κατανοώ το γιατί σε βαθμό που είχα πάρει άδεια από τη δουλειά τότε. Είμαι πολύ δυναμικός άνθρωπος κι έχω ανταπεξέλθει σε αρκετά δύσκολες συνθήκες διαβίωσης μικρή, αλλά δυστυχώς βλέπω ότι δεν περνάει το πλάκωμα και δεν μπορώ να χαμογελάσω επειδή δεν καλύπτομαι συναισθηματικά. Οι προσπάθειές μου για επίτευξη φιλίας πέφτουν στο κενό, όπως και οι γνωριμίες μου με το άλλο φύλο.Νιώθω εξαντλημένη, δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω να βρω τη δύναμη να φτιάξω την αυτοπεποίθησή μου και να αποδεχτώ ότι έτσι θα είναι η ζωή μου. Μπορεί κάποιος/κάποια από δική του εμπειρία να με βοηθήσει αν μπορεί προτείνοντας κάτι ή έστω να καταλαβαίνει; Ευχαριστώ.

Απ ότι καταλαβαίνω σου αρέσει αρκετά η μοναξιά αλλά θέλεις και κάποιον για "να μου σταθεί όταν ως άνθρωπος κι εγώ κουράζομαι". Μου δίνεις την εντύπωση ότι θέλεις κυρίως την δική σου Ζωή με τις ασχολίες σου και όταν νοιώσεις ότι θέλεις παρέα να περιμένει κάποιος. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος σε εσενα αλλά συνήθως όσοι έχουν το πρόβλημα το δικό σου, αυτό κάνουν είτε το αντιλαμβάνονται είτε οχι.

[dinar93]

πάρε σκυλάκι, απο κουτάβι και μεγάλο σε το ως το αφεντικό του, εγω παντός νιώθω καλύτερα παρόλο την μοναξιά και την κατάθλιψη

Έχω τσοπανόσκυλο 30 κιλών τρία χρόνια τώρα, είχε βοηθήσει όταν το πήρα που ειχα χωρίσει πια δεν βοηθάει καν αυτό :P

[dinar93]

Απ ότι καταλαβαίνω σου αρέσει αρκετά η μοναξιά αλλά θέλεις και κάποιον για "να μου σταθεί όταν ως άνθρωπος κι εγώ κουράζομαι". Μου δίνεις την εντύπωση ότι θέλεις κυρίως την δική σου Ζωή με τις ασχολίες σου και όταν νοιώσεις ότι θέλεις παρέα να περιμένει κάποιος. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος σε εσενα αλλά συνήθως όσοι έχουν το πρόβλημα το δικό σου, αυτό κάνουν είτε το αντιλαμβάνονται είτε οχι.

Κοίταξε όχι δεν μου αρέσει, θα ήθελα να δώσω πολλά συναισθηματικά και να πάρω αμοιβαία. Και τώρα που είμαι σε μία σχέση τέσσερις μήνες περίπου ,αποζητώ στιγμές μοναξιάς γιατί δε με γεμίζει ωστόσο. Δε θέλω απλά να είναι κάποιος εκεί, θέλω να μείνω με εναν άνθρωπο να είμαι σε μια σχέση εκεί κάθε στιγμή και όχι να γεμίζω ευκαιριακά το κενό μου.

[elis]

αλλα πραγματα δινεισ εσυ αλλα παιρνει αυτοσ κι αλλα δινει αυτοσ πχ αγαπη θεσ θελει καμια κι αλλα παιρνεισ εσυ αυτοσ παιρνει απο σενα κατι κι εσυ παιρνεισ κατι αλλο ασ πουμε πωποσ με αυτοκινητο σε ενα πραγμα βασιζονται ολα στην αρχη μετα ερχεται τριβη συνηθεια κλπ

[elis]

ευτυχωσ η αγαπη ειναι σε νεαρη ηλικια κι ειναι για 2 τρεισ φορεσ μετα παμε στα υλικα αγαθα απο αγαπη μπουχτιζεισ γεμιζεισ και θεσ αλλα το θεωρεισ δεδομενο ειναι το μεσο για τα αλλα η τα αλλα ειναι το μεσο για την αγαπη αγαπασ οπωσ μιλασ με τροπο που αξιολογειται οπωσ οδηγασ δουλευεισ κλπ με τροπο που αξιολογειται αυτα

[elis]

δεν ειναι ιδιοι οι αντρεσ με τισ γυναικεσ εσυ πουλασ η αλλη αγοραζει δεν ειναι το ιδιο εξ ορισμου προκυπτει διαφορα στη θεση στο παιχνιδι κι απο εκει προκυπτουν ολα τα λαθοσ

[Ορέστης]

Καλησπέρα σε όλους! Είμαι 26 χρονών και το θέμα που δεν μπορώ να διαχειριστώ είναι η μοναξιά. Έχω μια καθημερινότητα γεμάτη με εργασία, μεταπτυχιακό,κοινωνικές συναναστροφές. Έχω την υγεία μου και το αυτοκίνητό μου που χρησιμοποιώ καθημερινά, ενώ μ 'αρέσει να περπατάω μόνη και είχα πάει και τέσσερις μέρες διακοπές μόνη. Ωστόσο, πολλές φορές όταν γυρνάω αργά σπίτι κλαίω, με πιάνει το παράπονο που δεν έχω κανέναν φίλο-σύντροφο να το μοιραστώ,να μου σταθεί όταν ως άνθρωπος κι εγώ κουράζομαι και έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος έτσι. Είχα πάει σε ψυχολόγο ένα χρόνο πριν όταν χώρισα καθώς έκλαιγα καθημερινά με λυγμούς χωρίς να κατανοώ το γιατί σε βαθμό που είχα πάρει άδεια από τη δουλειά τότε. Είμαι πολύ δυναμικός άνθρωπος κι έχω ανταπεξέλθει σε αρκετά δύσκολες συνθήκες διαβίωσης μικρή, αλλά δυστυχώς βλέπω ότι δεν περνάει το πλάκωμα και δεν μπορώ να χαμογελάσω επειδή δεν καλύπτομαι συναισθηματικά. Οι προσπάθειές μου για επίτευξη φιλίας πέφτουν στο κενό, όπως και οι γνωριμίες μου με το άλλο φύλο.Νιώθω εξαντλημένη, δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω να βρω τη δύναμη να φτιάξω την αυτοπεποίθησή μου και να αποδεχτώ ότι έτσι θα είναι η ζωή μου. Μπορεί κάποιος/κάποια από δική του εμπειρία να με βοηθήσει αν μπορεί προτείνοντας κάτι ή έστω να καταλαβαίνει; Ευχαριστώ.

Ο ανθρωπος μονος του γεννιεται και μονος του πεθαινει. Μην περιμενεις πολλα απ' τους αλλους και μαθε να απολαμβανεις τα λιγα και να μη σε ακουμπανε τα ασχημα.

[giorgos panou]

εχεις μια καλη δουλεια - οπως λες - εχεις δικο σου σπιτι, οικονομικα εισαι σταθερη, απο υγεια εισαι κομπλε, κι οπως γραφεις τελευταια εχεις και μια σχεση εδω κι 4 μηνες. Αληθεια? τι σε ενοχλει? τι αλλο ψαχνεις? δεν σου εχουν πει οτι η ζωη ειναι μια κατασταση αποφυγης των συναισθηματικων πονων? κι οχι τοσο πολυ η συνεχες στιγμες χαρας?

[dinar93]

εχεις μια καλη δουλεια - οπως λες - εχεις δικο σου σπιτι, οικονομικα εισαι σταθερη, απο υγεια εισαι κομπλε, κι οπως γραφεις τελευταια εχεις και μια σχεση εδω κι 4 μηνες. Αληθεια? τι σε ενοχλει? τι αλλο ψαχνεις? δεν σου εχουν πει οτι η ζωη ειναι μια κατασταση αποφυγης των συναισθηματικων πονων? κι οχι τοσο πολυ η συνεχες στιγμες χαρας?

Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Από τη σχέση χώρισα γιατί αποδείχθηκε τοξικός με παράνοια κι ενώ το έβλεπα και συγχωρούσα έμενα από φόβο μη δε με αγαπήσει κάποιος άλλος και ξανανιώσω μοναξιά. Όσο για τα άλλα έχω και μεταπτυχιακό και δουλειά σταθερή οικονομικά ανεξάρτητη με δικό μου αμάξι και θα νοικιάσω και σπίτι μόνη. Και ψυχανάλυση έχω κάνει κι όλα απλά με επηρεάζει πολύ που δεν υπάρχουν τακτικοί άνθρωποι στη ζωή μου να μοιράζομαι στιγμές κάνω πράγματα μόνη μου αλλά το νιώθω ότι έχω ανάγκη συντροφικότητα και ανθρώπους στη ζωή μου να είναι γεμάτη. Δεν κολλάει κάτι κάπου στραβώνει ....Δεν είμαι αχάριστη γνωρίζω τη δυσκολία των υπολοίπων και έχω κάνει πολλά που με καθιστούν δυνατή αλλά αυτή η μοναξιά δεν έρω πώς θα περάσει....

[Xfactor]

Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Από τη σχέση χώρισα γιατί αποδείχθηκε τοξικός με παράνοια κι ενώ το έβλεπα και συγχωρούσα έμενα από φόβο μη δε με αγαπήσει κάποιος άλλος και ξανανιώσω μοναξιά. Όσο για τα άλλα έχω και μεταπτυχιακό και δουλειά σταθερή οικονομικά ανεξάρτητη με δικό μου αμάξι και θα νοικιάσω και σπίτι μόνη. Και ψυχανάλυση έχω κάνει κι όλα απλά με επηρεάζει πολύ που δεν υπάρχουν τακτικοί άνθρωποι στη ζωή μου να μοιράζομαι στιγμές κάνω πράγματα μόνη μου αλλά το νιώθω ότι έχω ανάγκη συντροφικότητα και ανθρώπους στη ζωή μου να είναι γεμάτη. Δεν κολλάει κάτι κάπου στραβώνει ....Δεν είμαι αχάριστη γνωρίζω τη δυσκολία των υπολοίπων και έχω κάνει πολλά που με καθιστούν δυνατή αλλά αυτή η μοναξιά δεν έρω πώς θα περάσει....

λογικο να σε ανησυχεί ,χειροτερο πραγμα απο την μοναξια δεν υπαρχει...εκτος απο μερικες εξαιρεσεις ανθρωπων που τους αρεσει.
Απο εργασιακο χωρο δεν μπορεις να γνωρισεις ατομα? εχεις καποιες αλλες ασχολιες?

[dinar93]

λογικο να σε ανησυχεί ,χειροτερο πραγμα απο την μοναξια δεν υπαρχει...εκτος απο μερικες εξαιρεσεις ανθρωπων που τους αρεσει.
Απο εργασιακο χωρο δεν μπορεις να γνωρισεις ατομα? εχεις καποιες αλλες ασχολιες?

Είναι άντρες μεγαλύτερης ηλικίας με τους οποίους βγαίνουμε σαν τμήμα αλλά σπάνια λόγω χάσματος και μια κοπέλα νέα που δε βγαίνουμε συχνά ωστόσο. Κάνω πεζοπορίες, οργανώνω ταξίδια επιζητώ την παρέα όσο μπορώ αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια φίλη ή κολλητή, είναι γνωστοί από προηγούμενες δουλειές και μια φορά στο τόσο, είναι στις ζωές τους κι αν δεν προτείνω εγώ δεν βλέπω κάποια ανταπόκριση ή δέσιμο. Τα είχα σταματήσει όλα λόγω μεταπτυχιακού και δουλειάς και της σχέσης που είχα λόγω έλλειψης χρόνου, και πάλι θα τα κάνω τώρα που τελειώνω από τη σχολή αλλά δεν είναι το ίδιο μόνη.

[Xfactor]

Είναι άντρες μεγαλύτερης ηλικίας με τους οποίους βγαίνουμε σαν τμήμα αλλά σπάνια λόγω χάσματος και μια κοπέλα νέα που δε βγαίνουμε συχνά ωστόσο. Κάνω πεζοπορίες, οργανώνω ταξίδια επιζητώ την παρέα όσο μπορώ αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια φίλη ή κολλητή, είναι γνωστοί από προηγούμενες δουλειές και μια φορά στο τόσο, είναι στις ζωές τους κι αν δεν προτείνω εγώ δεν βλέπω κάποια ανταπόκριση ή δέσιμο. Τα είχα σταματήσει όλα λόγω μεταπτυχιακού και δουλειάς και της σχέσης που είχα λόγω έλλειψης χρόνου, και πάλι θα τα κάνω τώρα που τελειώνω από τη σχολή αλλά δεν είναι το ίδιο μόνη.

Μα εννοειται δεν ειναι το ιδιο αμα εισαι μονος....τιποτα δεν εχει την ιδια γλυκα αμα δεν μοιραζεσαι στιγμες,χαρες και λυπες.

Εχεις προσπαθησει να ενταχθεις σε κατι αλλο? εκτος απο πεζοποριες και ταξιδια...ξερω ειναι ωραια..αλλα γνωριζεις δυσκολα ατομα.
Υπαρχουν ομαδες ποησης π.χ κινηματογραφου και αλλα...ακομα και Συλλογοι μαγειρικης η οτιδηποτε αλλο... γιατι δεν προσπαθεις να ενταχθεις σε κατι τετοιο? μενεις σε πολη?

[dinar93]

Μα εννοειται δεν ειναι το ιδιο αμα εισαι μονος....τιποτα δεν εχει την ιδια γλυκα αμα δεν μοιραζεσαι στιγμες,χαρες και λυπες.

Εχεις προσπαθησει να ενταχθεις σε κατι αλλο? εκτος απο πεζοποριες και ταξιδια...ξερω ειναι ωραια..αλλα γνωριζεις δυσκολα ατομα.
Υπαρχουν ομαδες ποησης π.χ κινηματογραφου και αλλα...ακομα και Συλλογοι μαγειρικης η οτιδηποτε αλλο... γιατι δεν προσπαθεις να ενταχθεις σε κατι τετοιο? μενεις σε πολη?

Πεζοπορίες εννοουσα όχι μόνο μόνη αλλά και με γκρουπ που έχει και μονοήμερες κάποιες συνδιαζόμενες με εκδρομές. Αλλά και πάλι. Όχι αυτά δε δε θα τα έκανα έχω σκεφτεί ωστόσο για σύλλογο χορού.

[elis]

τι πεζοπορια εδω περπατανε 200 μετρα και τουσ πιανει δυσφορια